Share
บทที่ 673
Related chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 674
เย่เทียนหยู่พูดไม่ออก ปกติเขามักจะใจอ่อนกับผู้หญิง เขาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ตู้อิ๋ง คุณไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก ผมจะให้อภัยคุณเมื่อไรก็ได้”“หรือจะให้พูดว่าผมขี้เกียจเอาความคุณแต่แรกก็ยังได้ เพราะอย่างนั้นผมถึงไม่ได้เอาความคุณ แล้วก็ไม่ได้หาเรื่องใส่คุณด้วย”“แต่เรื่องพ่อของคุณ มันเป็นเรื่องของราชการ ผมช่วยอะไรไม่ได้หรอก”“ไม่ คุณมี คุณต้องมีแน่ ฉันรู้มาหมดแล้วว่าหงหม่ากรุ๊ปล้มละลายเพราะหม่าเผิงล่วงเกินคุณ พ่อของฉันก็ล่วงเกินคุณ ตำแหน่งที่ควรจะเข้ารับก็ถูกแย่งไป คุณต้องมีสักวิธีสิ”“คุณผิดแล้ว ถ้าพ่อคุณไม่มีปัญหาก็ไม่มีใครพาเขาไปได้หรอก แต่ในเมื่อตอนนี้เขามีปัญหา ผมเองก็ทำอะไรไม่ได้ และผมก็ช่วยเขาออกมาไม่ได้ด้วย”“ไม่อย่างนั้น ผมจะต่างอะไรกับพ่อคุณละ?”“นี่มันหลักการ ต่อให้คนทั้งตระกูลคุณมาคุกเข่าให้ผมก็ไร้ประโยชน์”เย่เทียนหยู่ส่ายหัวเมื่อได้ยินแบบนั้น ซ่งหลิงก็รีบพูดขึ้นมาว่า: “ตู้อิ๋ง ช่างมันเถอะ ที่คุณชายเย่พูดถูกต้องแล้วล่ะ ถึงเขาจะมีอำนาจมากแต่เขาก็มีขอบเขต ไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่”“แล้วฉันควรทำยังไง ถ้าไม่มีพ่อ ตระกูลของเราก็จะต้องพินาศ”“มันเป็นความผิดของฉันเอง ทุกอย่างมั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 675
“อะไร คุณกลัวเหรอ?”เย่เทียนหยู่ถามอย่างใจเย็นหากซ่งหลิงไม่เต็มใจจะกลับมาไป เขาก็ไม่อยากช่วยตระกูลซ่งแล้วจริง ๆ ผู้หญิงที่ทิ้งความปลอดภัยของครอบครัวเพราะความเห็นแก่ตัวแบบนั้น จะอยู่บนโลกนี้ต่อไปทำไมโชคดีที่ซ่งหลิงสะดุ้งตัวเล็กน้อยและตอบทันที: “เปล่าค่ะ คือฉัน ฉันแค่กลัว แต่ฉันจะกลับไปค่ะ ฉันจะไม่มีทางหนีไปแล้วทิ้งให้ตระกูลซ่งต้องทนลำบากหรอกค่ะ”“ดีมาก เพราะถ้าคุณเลือกไม่กล้ากลับไปจริง ๆ ผมก็ไม่จำเป็นต้องช่วยคนแบบนี้”เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบซ่งหลิงตกตะลึงด้วยความกลัวอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าถ้าเมื่อกี้เธอตอบผิดไปละก็ คนที่จะช่วยพวกเขาเพียงคนเดียวก็จะหายวับไปแม้เธอจะยังไม่แน่ใจว่าคนที่จะช่วยพวกเขาคนนี้จะต้านอำนาจของตระกูลใหญ่แห่งเมืองหลงตูได้หรือไม่ก็ตามซ่งหลิงเหลือบมองตู้อิ๋งและพูดอย่างเร่งรีบ: “พี่อิ๋ง หลี่ว์เจิ้งจากเมืองหลงตูมาถึงแล้ว ฉันต้องกลับไปจัดการเรื่องของเขาก่อนเลยอยู่เป็นเพื่อนพี่ที่นี่ไม่ได้แล้ว”“อย่ารู้สึกแย่เลยนะคะ ถ้าพี่เป็นอะไรไปอีกคนคุณน้าหลี่แม่พี่จะทำยังไง”“อือ ฉันเข้าใจแล้ว”เพียงแค่พริบตา แต่ดูเหมือนตู้อิ๋งจะโตขึ้นมาก อย่างน้อย เธอก็ไม่ได้สิ้นหวั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 676
“อ่า เธอจะกลับมาทำไม หลี่ว์เจิ้งนั่นไม่ธรรมดาเลยแถมยังพาพวกเป็นวรยุทธ์มากฝีมือมาด้วย เกิดเขาอยากแย่งตัวเธอไปเราก็คงห้ามไม่อยู่”ซ่งหยางอธิบายด้วยความกังวลทันที“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เรายังมีคุณชายเย่อยู่ไม่ใช่เหรอคะ” ซ่งหลิงกล่าว“ถ้าคุณชายเย่อยู่ที่นี่ก็คงไม่เป็นไร แต่คุณชายเย่ยังไม่มา พี่ไม่รู้ว่าเขาจะมาถึงเมื่อไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะมาถึงหรือเปล่า” ซ่งหยางอธิบาย“พี่ นี่ที่ผ่านมาไม่เคยเชื่อคุณชายเย่เลยเหรอคะ?”“พี่น่ะเชื่อคุณชายเย่อยู่แล้ว แต่พี่เป็นห่วงเธอมากกว่า เราจะผ่านไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นโอกาสจะเสียใจยังไม่มีเลย”“ฮ่าฮ่า พี่ไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ คุณชายเย่กำลังขับรถอยู่ค่ะ ฉันบังเอิญอยู่กับเขา และเขาก็พาฉันกลับมาด้วยกัน ยิ่งไปกว่านั้นเขาบอกแล้วละค่ะว่าเราไม่ต้องกังวล”“สำหรับคุณชายเย่ จัดการนายน้อยหลี่ว์ง่ายอย่างกับปอกกล้วยเข้าไปปากเลยละ”หลังจากที่ซ่งหลิงพูดจบ เธอก็เหลือบมองเย่เทียนหยู่ แล้วเอาโทรศัพท์แนบหูแล้วถามว่า “คุณชายเย่ เป็นแบบนั้นใช่ไหมคะ?”ยัยเด็กนี่เมื่อกี้กลัวเขาอยู่แท้ ๆ ตอนนี้ดันมาล้อเล่นกับเขา แต่เกรงว่าคงไม่ใช่แค่การล้อเล่นหรอก เด็กนี่ฉลาดไม่เบาแต่เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 677
“ฟังเสียงคุณแล้วไม่ค่อยถูกเท่าไหร่นะ เป็นอะไรไป?”เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นความผิดปกติจึงถามทันทีแม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้ติดต่อกันมากนัก แต่ หยางเฉียนเฉียนก็มีสำคัญกับเขาไม่น้อย หากตอนนั้นไม่ใช่เพราะเธอได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลถัง เขาอาจจะหยุดรั้งเธอ“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” หยางเฉียนเฉียนรีบปฏิเสธ“จริง ๆ นะ ถ้าคุณมีปัญหาบอกกับผมได้เลย ด้วยความสามารถของผมไม่มีปัญหาไหนที่ผมแก้ไม่ได้” เย่เทียนหยู่กล่าว“อย่างนั้นเหรอคะ ถ้างั้นฉันชอบพี่เย่ ไม่อยากแต่งงานกับนายน้อยถังได้ไหมคะ”“เรื่องนั้น...”เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะยิ้มแห้ง“ทำไม หมดหนทางแล้วเหรอ อยู่แล้วเชียวว่าพี่น่ะขี้โม้”หยางเฉียนเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงทรงเสน่ห์ “แต่พี่อย่าคิดมากนะคะ ฉันแค่ล้อเล่นน่ะ”แต่เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว เขารู้สึกว่าหยางเฉียนเชียนไม่ได้ล้อเล่น โดยเฉพาะตอนนี้ที่เธอเริ่มรู้สึกหดหู่อย่างเห็นได้ชัดดังนั้นเขาจึงพูดทันที: “แต่ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ ถ้าคุณไม่ชอบนายน้อยถัง มันก็ไม่ได้หมดหนทางซะทีเดียว”หยางเฉียนเฉียนตกใจเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้ม: “พี่เย่พูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว ฉันสงสัยว่าคุณจะไม่รู้ว่าควา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 678
ดังนั้นเธอจึงมีเพียงทางเลือกเดียว นั่นคือยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตยิ่งหยางเฉียนเฉียนได้รู้เรื่องนี้ เธอก็ยิ่งไม่อยากโทรหาเย่เทียนหยู่ ระงับความคิดถึงในหัวใจ ไม่เคยโทรหาเขาเลยสักครั้งเพราะเธอรู้ว่าพี่เย่อาจไม่ได้ชอบเธอขนาดนั้น แต่ถ้าเธอมีปัญหา เขาก็จะช่วยเธอแน่นอนแม้เธอจะเสียใจมากที่เขาไม่เคยติดต่อหาเธอเลยทั้งที่เวลาผ่านไปนานขนาดนี้ก็ตามสรุปแล้ว เธอไม่อยากทำร้ายพี่เย่เพราะยิ่งเธอเข้าใกล้ก็ยิ่งตระหนักว่านายน้อยถังเป็นคนเลวทรามน่ากลัว และทุกคนเกรงกลัวเขา ถ้าเขารู้ว่าเธอชอบพี่เย่ มีหวังได้หั่นพี่เย่เป็นชิ้น ๆ แน่เพื่อความปลอดภัยของพี่เย่ เธอต่อต้านความยากติดต่อพี่เย่นับครั้งไม่ถ้วนของตัวเองแต่ ความทรมานทั้งหมดที่อัดอั้นอยู่ในใจมันทรมานเธอเกินไปเพราะอย่างนั้น มารในตัวก็เอาชนะใจเธอ เธออดไม่ได้ที่จะโทรหาเย่เทียนหยู่ในที่สุด แต่ไม่ใช่เพื่อบอกทุกอย่างกับเขา เพียงแค่พูดคุยกับเขาและฟังเสียงของเขาเท่านั้นเพราะเธอคิดถึงพี่เย่มากจริง ๆ“เฉียนเฉียน ฟังอยู่หรือเปล่า?”เย่เทียนหยู่ไม่ได้ยินคำตอบของอีกฝ่ายเป็นเวลานาน เขาจึงถามขึ้นเรื่องนี้ทำเอาซ่งหลิงตื่นเต้นเล็กน้อย ผู้หญิง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 679
ณ ตระกูลซ่ง!หลี่ว์เจิ้งซึ่งทำหน้ายโสกำลังเอ่ยวาจาเยาะเย้ย: “ซ่งเหวินป๋อ ผมให้โอกาสคุณแล้ว ถ้าคุณไม่คว้ามันไว้ ถึงตอนนั้นมันก็สายเกินจะมาคุกเข่าขอความเมตตา”ซ่งเหวินป๋อทั้งหวาดกลัวและวิตกกังวล เขาไม่รู้ว่าคุณชายเย่จะมาหรือไม่ ดังนั้นเขาจึงได้แต่ประวิงเวลาต่อไป: “นายน้อยหลี่ว์ อย่าเพิ่งใจร้อนเลย เรื่องใหญ่ขนาดนี้ให้เราได้หารือกันสักหน่อยเถอะ”“เอาล่ะ ผมจะให้เวลาคุณอีก 20 นาที แต่ 20 นาทีนี้คงให้ผมนั่งเฉย ๆ ไม่ได้หรอกใช่ไหม ไปเรียกซ่งหลิงให้ออกอยู่เป็นเพื่อนผมซะ”หลี่ว์เจิ้งชอบความร้อนแรงบนตัวของซ่งหลิงเป็นอย่างมากผู้หญิงแบบนี้ตอนอยู่บนเตียงจะต้องร้อนเร่ามากแน่ ๆสีหน้าของซ่งเหวินป๋อเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาก็พูดอย่างรวดเร็ว: “นายน้อยหลี่ว์ ขอโทษจริง ๆ ครับ พอดีมีเพื่อนคนหนึ่งนัดหลิงหลิงออกไปข้างนอก ตอนนี้เธอไม่อยู่บ้าน”“ถูกนัดออกไปหรือซ่อนไว้กันแน่?”“ซ่งเหวินป๋อ คุณอยากบังคับให้ผมลงมือจริง ๆ เหรอ? ถ้าผมลงมือ ตระกูลซ่งของคุณจะไม่มีทางให้หันหลังกลับอีก แล้วพวกคุณจะได้กลายเป็นแค่ประวัติศาสตร์แน่”หลี่ว์เจิ้งเตือนพร้อมรอยยิ้มเยาะเย้ยซ่งเหวินป๋อยิ้มอย่างขมขื่น ก่อนจะรีบตอบเขาว่า:
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 680
เพียะ!เสียงตบดังขึ้นหลี่ว์เจิ้งลุกยืนและตบหน้าซ่งเหวินป๋ออย่างแรงซ่งเหวินป๋อรู้สึกเจ็บปวดที่ใบหน้า พลังของเขามากกว่าคนธรรมดาทั่วไปเล็กน้อย แต่ความเจ็บปวดนั้นมากจนเขาแทบจะกรีดร้องออกมาเขาพยายามพยุงตัวเองเพื่อไม่ให้ล้มลงกับพื้น“ซ่งเหวินป๋อ รู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไรออกมา”“ปล่อยซ่งหลิงไปหมายความว่ายังไง? นี่ผมกำลังขืนใจพวกคุณอยู่งั้นสินะ?”“ทั้งที่ผมให้โอกาสที่เหมือนสวรรค์ประทานมาให้แท้ ๆ การที่ผมชอบเธอมันเป็นพรจากฟ้า เธอควรจะขอบคุณผมเสียด้วยซ้ำ”หลี่ว์เจิ้งเผยท่าทางเย่อหยิ่งเอาแต่ใจก่อนจะพูดด้วยความโกรธท่าทางของเขา การกระทำของเขาและคำพูดทุกคำของเขากำลังทำให้สมาชิกตระกูลซ่งเดือดดาล แม้พวกเขาจะมีคนมากกว่า และทุกคนก็อยู่ภายในห้องโถงแต่ต่อให้พวกเขาโกรธก็ไม่กล้าพูด ไม่มีทางที่พวกเขาจะกล้าพูดซ่งหยางเริ่มอดไม่ได้ที่จะเข้าสู้กับเขา แต่น่าเสียดายที่ซ่งเหวินป๋อหยุดเขาไว้ แน่นอนว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะหุนหันพลันแล่นคนที่อยู่ข้าง ๆ นายน้อยหลี่ว์มีพลังมาก เมื่อกี้ที่บุกเข้ามา พวกทหารพิเศษเกษียณแล้วที่เขาจ้างมาสู้อีกฝ่ายไม่ได้เลยแม้แต่น้อย“ซ่งเหวินป๋อ อย่าหาว่าผมไม่ให้โอกาสคุณ ผม
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 681
ไม่ว่าคุณชายเย่จะสามารถเอาชนะหลี่ว์เจิ้งได้หรือไม่ ในขณะนี้ พวกเขาก็ไม่สนใจเรื่องนั้นอีกต่อไปแล้วหลังจากได้ยินคำพูดของเย่เทียนหยู่ ในที่สุดหลี่ว์เจิ้งก็มองไปที่เย่เทียนหยู่พร้อมสีหน้าดูถูกเยาะเย้ย: “ไอ้หนู รู้หรือเปล่าว่ากำลังพูดอะไร คิดว่าตัวเองพูดกับใครอยู่?”“อย่างแกน่ะเหรอ คิดจะออกหน้าเพื่อเธอ รู้หรือเปล่าว่าผมเป็นใคร”“รู้สิ” เย่เทียนหยู่ตอบเสียงเรียบ“รู้แล้วยังกล้าทำตัวผยองอีกเหรอ แกคงอยากตายมากเลยสินะ” หลี่ว์เจิ้งยิ่งโกรธมากกว่าเดิม นี่มันไม่สนหัวเขาเลยนี่“คนที่อยากตายมันคุณต่างหาก”“คุณเพิ่งให้โอกาสผู้นำตระกูลซ่ง ส่วนตอนนี้ผมจะให้โอกาสคุณ”“ถ้าคุณออกจากตระกูลซ่งเดี๋ยวนี้และเลิกหาเรื่องตระกูลซ่งอีก ผมก็จะไว้ชีวิตคุณสักครั้ง”เย่เทียนหยู่ส่งเสียงเหอะออกมาอย่างเย็นชาอะไรนะ ให้โอกาส ไว้ชีวิตสักครั้งเหรอ?หลี่ว์เจิ้งที่ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเหมือนได้ยินเรื่องเพ้อฝัน ในเมืองเทียนไห่เล็ก ๆ มีคนกล้าทำตัวผยองใส่เขาขนาดนี้ได้ยังไงกันแถมยังเป็นแค่ชายหนุ่มซ่งเหวินป๋อกับซ่งหยางต่างก็ตกตะลึง คุณชายเย่คนนี้จะเฉิดฉายเกินไปหรือเปล่า เดิมนึกว่าคุณชายเย่แค่อวดตัวต่อหน้าพวกเขา พ
Latest chapter
