เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 644
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 645
เมื่อเห็นสายตาของหลายคนที่จ้องมองหม่าเผิงก็พูดอย่างระมัดระวัง: “พ่อของฉันโทรหาฉัน เขาต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน”ความหมายคือ อย่าไปยุ่ง พ่อฉันรู้อยู่แล้ว ยังไงก็ตาม เพราะเขาถูกเย่เทียนหยู่ทุบตีทีละคน ตอนนี้เขาจึงไม่กล้าแสดงท่าทีประมาทเลินเล่อจริงๆเราต้องรอจนกว่าเราจะออกจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย จากนั้นเราจะจัดการกับเย่เทียนหยู่อย่างรุนแรง“นี่พ่อโทรมาจริงๆ เหรอ?”เมื่อเขาได้ยินว่าเป็นสายจากพ่อของหม่าเผิงจริงๆ เย่เทียนหยู่ก็อยากรู้จริงๆ ว่ามันเสร็จเร็วมาก ดูเหมือนว่าตระกูลซ่งน่าจะมีส่วนร่วมมากมายที่นี่เพราะมีเพียงตระกูลซ่งเท่านั้นที่รู้จักหงหม่ากรุ๊ปดีที่สุดและสามารถค้นพบความก้าวหน้าที่เร็วที่สุดได้“ใช่!”เมื่อเห็นเย่เทียนหยู่งุนงง หม่าเผิงก็นึกว่าเขาหวาดกลัวและพูดอย่างภาคภูมิใจทันที: “เย่เทียนหยู่ แกควรปล่อยฉันไปตอนนี้ดีกว่า ไม่อย่างนั้นพ่อฉันไม่ปล่อยแกไปแน่”“เหอะ เหอะ รับโทรศัพท์ก่อนแล้วค่อยว่ากัน” เย่เทียนหยู่ขี้เกียจเกินกว่าจะจัดการกับขยะประเภทนี้เมื่อตระกูลหม่าถูกทำลายและหงหม่ากรุ๊ปจากไป เขาจะคุ้นเคยกับการเป็นคนไร้กังวล และชายหนุ่มผู้สันโดษจะรู้สึกเศร้าโศกยิ่งกว่าตาย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 646
“ซ่งหยาง คุณคิดว่าเราควรทำยังไง” ซ่งเหวินป๋อทำอะไรไม่ถูกจริงๆ เขาเริ่มสงสัยว่าคุณชายเย่จะเชื่อถือได้หรือไม่เหตุใดจึงมอบงานที่เป็นไปไม่ได้ให้กับตระกูลซ่ง?ซ่งหยางลังเลและพูดว่า “คุณเย่ไม่ใช่คนธรรมดา เขาสามารถทำให้ซูเหวินฮวาก้มหัวและเชื่อฟังคำสั่งได้ และเขาสามารถทำให้ประธานหยางก้มลงด้วยความเต็มใจ เขาต้องมีความหมายที่ลึกซึ้งในการทำเช่นนั้น”ซ่งเหวินป๋อตกใจเล็กน้อย จากนั้นพยักหน้าแล้วพูดว่า: “ฉันก็คิดอย่างนั้น แต่มันก็ขึ้นอยู่กับเรา”แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น เมื่อเขาก้มศีรษะลงและเห็นว่าเป็นหมายไม่ไม่คุ้นเคย เขาก็ตกใจมาก เป็นไปได้ไหมที่คุณชายเย่ได้เตรียมแผนสำรองไว้เนื่องจากคนธรรมดาไม่สามารถรับหมายเลขของเขาได้ เขาจึงรับสายทันทีและพูดอย่างประหม่า: “สวัสดี!”“สวัสดี คุณคงเป็น ซ่งเหวินป๋อ หัวหน้าตระกูลซ่งใช่ไหมครับ ผมชื่อถานล่าง!” เสียงหนุ่มดังมาจากอีกด้านหนึ่ง“ถานล่างคือใคร?”ในตอนแรกซ่งเหวินป๋อไม่ทันได้ตอบสนอง แต่เมื่อเขาถามออกไปแล้ว เขาก็ตกใจทันทีและพูดว่า: “เดี๋ยวก่อน คุณคือประธานถานจากเทียนมู่กรุ๊ปใช่ไหมครับ”นั่นเป็นซุปเปอร์สตาร์ธุรกิจที่ร้อนแรงในทุกวั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 647
“ครับ รอสักครู่ ผมจะโทรไปทันที ขอแค่เงินยังไม่ถึง เงินกู้ของเขาจะถูกระงับ!” ถานล่างวางสายโทรศัพท์ แล้วติดต่อหวงหงเจี้ยนเย่เทียนหยู่ได้สร้างความสัมพันธ์นี้ระหว่างพวกเขาแล้ว และตอนนี้ไม่ใช่สำหรับหวงหงเจียนที่จะทำอะไรผิดกฎหมายเขาเพิ่งแจ้งหวงหงเจี้ยน ว่าหงหม่ากรุ๊ป มีการหลีกเลี่ยงภาษีและปัญหาอื่นๆ มากมาย และบริษัทจวนจะล้มละลาย เขาขอให้เขาระงับธุรกิจสินเชื่อของหงหม่ากรุ๊ปเมื่อหวงหงเจี้ยน ได้ยินว่าเป็นคำขอของ เย่เทียนหยู่เขาก็ขอให้ใครสักคนถามทันที เมื่อเขารู้ว่าเงินยังไม่ได้รับการเบิกจ่าย เขาก็พูดทันที: “ไม่คิดเลยว่าปัญหาของหงหม่ากรุ๊ปจะใหญ่โตขนาดนี้ เพื่อความปลอดภัยของเงินทุนของธนาคาร ผมจะให้คนหยุดจ่ายเงินกู้นี้ทันที”“โอเค ขอบคุณมากนายกเทศมนตรีหวง”“ไม่เป็นไร ฉันทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ต่อทรัพย์สินของประเทศ แต่ยังไงก็ตาม หากบริษัทที่มีปัญหาอย่างหงหม่ากรุ๊ปฉ้อโกงเงินกู้ ทรัพย์สินของประชาชนก็จะสูญหายไป”“ยิ่งกว่านั้น ฉันจะปล่อยให้เมืองเป็นผู้นำ และสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์และหน่วยงานอื่น ๆ จะจัดตั้งทีมสอบสวนทันทีเพื่อตรวจสอบปัญหาของหงหม่ากรุ๊ปอย่างละเอียด”หวงหงเจี้ยนพูดอย่างจร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 648
“อันที่จริงหงหม่ากรุ๊ป น่าจะเป็นหนี้พวกเขาเป็นจำนวนมาก ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถถามคำถามได้ทันที”ซ่งเหวินป๋อมีความมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่เดิมเขาคิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ ความมั่นใจของเขาก็พุ่งสูงขึ้น และเขาก็รู้สึกมั่นใจอย่างสมบูรณ์ด้วยซ้ำ“เป็นความคิดที่ดี นอกจากนี้ เราต้องเริ่มจากความคิดเห็นของประชาชนด้วย”ถานล่างกล่าวว่า: “หากมีการเปิดเผยใด ๆ ขอให้ใครซักคนจัดการมันโดยเร็วและมอบทั้งหมดให้ฉัน มันอาจจะจริงครึ่งหนึ่งหรือเท็จครึ่งหนึ่งก็ได้ ขอแค่มันทำให้คุณคิดว่าหงหม่ากรุ๊ปเสร็จสิ้นแล้ว ““ หากเป็นกรณีนี้จะเป็นไปไม่ได้ที่หงหม่ากรุ๊ปจะหยุดคิดถึงเรื่องนี้!”“ไม่มีความเป็นไปได้อื่นใดนอกจากการล้มละลาย”“ใช่ เราได้เตรียมการบางอย่างสำหรับเรื่องนี้จริงๆ ยังไงก็ตาม ตอนนี้ประธานตันกำลังดำเนินการเป็นการส่วนตัว ผลลัพธ์จะดีขึ้นตามธรรมชาติ ฉันจะให้คนเตรียมพร้อมทันที”ทั้งสองคนยังคงหารือเรื่องที่เกี่ยวข้องต่อไปในขณะที่ดำเนินการเมื่อการกระทำของพวกเขาคลี่คลาย ข่าวร้ายก็แพร่กระจายไปยังหงหม่ากรุ๊ป อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะการระงับเงินกู้ พวกเขาได้รับข่าวทันทีนอกจากนี้ ในไม่ช้า ฉันก็ไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 649
“ไม่เพียงเท่านั้น แต่ผู้นำคนปัจจุบันของสี่ตระกูลหลักอย่างซูเหวินฮวาก็ให้ความเคารพเขาอย่างมากเช่นกัน รวมถึงประธานหยางกับคนอื่น ๆ ด้วย”“ความแข็งแกร่งของคุณชายเย่เหนือจินตนาการของคุณมาก”“ไม่อย่างนั้น คุณคิดว่าใครสามารถทำเรื่องที่มีพลังมหาศาลได้ในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้”เมื่อซ่งเหวินป๋อพูดถึงทั้งหมดนี้ เขาก็ตกใจมากแต่สิ่งนี้ทำให้เขามีความสุขมากยิ่งขึ้น เพราะมันหมายความว่าเมื่อคุณชายเย่เผชิญหน้ากับคุณชายหลี่ว์ อย่างน้อยเขาก็จะไม่พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง และเขาอาจจะสามารถแข่งขันแบบตัวต่อตัวได้หม่าเฟิงนั่งอยู่ที่นั่นอย่างว่างเปล่า ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง และบ่นว่า: “ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหม่าเฟิง เพราะเขายั่วยุคุณชายเย่อย่างนั้นหรือ”“ใช่!”“นอกจากนี้ ตอนนี้หม่าเฟิงควรจะยังอยู่ในมือของคุณชายเย่” ซ่งเหวินป๋อกล่าวหม่าเฟิงตกใจและกำลังจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและโทรออกแต่ซ่งเหวินป๋อหยุดเขา ส่ายหัวแล้วพูดว่า “พี่หม่า อย่าโทษผมเลยที่ไม่เตือนคุณ คุณควรคิดให้ชัดเจนก่อนที่จะโทรออก ไม่อย่างนั้นจะทำให้เกิดความขัดแย้งที่ใหญ่กว่านี้ได้ง่าย”“ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ พวกเขาก็จะไม่มีทางให้ถอยอีกต่อไป”หม่าเฟ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 650
หม่าเฟิงโกรธมาก“เป็นไปไม่ได้หรอกครับ!”“มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? เราทุกคนถูกคุณฆ่าตาย ตอนนี้คุณต้องซื่อสัตย์และฟังคุณเย่”หลังจากที่หม่าเฟิงพูดสิ่งนี้ เขาก็วางสายโทรศัพท์และพูดอย่างขมขื่น: “พี่ซ่ง ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับคุณ ช่วยพูดคำดีๆ สักสองสามคำต่อหน้าคุณเย่ด้วย”ซ่งเหวินป๋อตบไหล่ของเขาด้วยความเห็นอกเห็นใจ หม่าเฟิงทำงานหนักมาตลอดชีวิต แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะต้องมาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เหตุผลเดียวก็คือเขาเลี้ยงดูลูกชายไอ้สารเลวนอกจากนี้เขายังแอบตรวจสอบพฤติกรรมของหม่าเผิงและทำสิ่งที่น่าอับอายมากมาย แม้แต่หม่าเฟิงก็ยังทำสิ่งที่น่าอับอายอีกด้วยด้วยเหตุนี้ เขาจึงเตือนซ่งหลิงหลายครั้งว่าอย่าเข้าใกล้หม่าเผิงมากเกินไป แต่ซ่งหลิงกลับไม่ได้จริงจังกับเรื่องนี้“น…นี่มันเป็นไปได้ยังไง!”เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาถูกขอให้ฟังคุณชายเย่ในภายหลัง หม่าเผิงก็ยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นไปอีก เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่เย่เทียนหยู่พูดนั้นเป็นเรื่องจริง และเขาต้องการให้ตระกูลหม่าถูกทำลายภายในวันเดียวจริงๆแต่มันเป็นไปได้ยังไง?เขาเป็นผู้ชายที่ลงมาจากภูเขานี่ ทำได้ยังไง ได้ยังไงกัน!หลิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 651
“อะไรนะ!”หลินหว่านหรูกับซ่งหลิงตกตะลึงจนแทบไม่อยากเชื่อหูของตัวเองใช้เงินห้าร้อยล้านซื้อหงหม่ากรุ๊ปที่เป็นกลุ่มบริษัทมูลค่าหลายพันล้านมาได้อย่างนั้นเหรอ แม้ว่าปัจจุบันพวกเขาจะมีปัญหาอยู่บ้าง แต่มูลค่าตลาดก็ยังมีให้เห็นอยู่ดียิ่งไปกว่านั้น หงหม่ากรุ๊ปยังเป็นกลุ่มบริษัทที่ถูกควบคุมโดยตระกูลหม่าโดยสมบูรณ์สำหรับเงินห้าพันล้าน พวกเธอก็เมินเฉยไปทันทีหลินหว่านหรู ยังไม่อยากจะเชื่อ และถึงกับรู้สึกว่าเธอได้ยินผิด และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “เทียนหยู่ คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณซื้อหงหม่ากรุ๊ปในราคาห้าร้อยล้านหรือเปล่า?”“ไม่เลย แม้แต่ห้าร้อยล้านก็ถูกฉันมอบให้ด้วยความคิดริเริ่มของฉันเอง”เย่เทียนหยู่พูดพร้อมรอยยิ้มว่า “ยังไงก็ตาม ต่อไปคุณจะยุ่ง ดังนั้นคุณต้องเตรียมตัวอย่างรวดเร็ว”“ฉัน?”“ใช่ ฉันไม่มีเงินห้าร้อยล้าน ดังนั้นฉันจึงซื้อให้คุณได้เท่านั้น คุณกำลังจะเข้าสู่อุตสาหกรรมอัญมณีและหยกไม่ใช่หรือ? หากคุณชนะหงหม่ากรุ๊ปด้วยเงินห้าร้อยล้าน คุณสามารถเข้าสู่ตลาดได้ ไม่กี่อันดับแรกในตลาด”เย่เทียนหยู่ยิ้ม“แต่ว่า…”หลินหว่านหรูตกตะลึงมากและไม่อยากจะเชื่อเลยจนกระทั่งหม่าเฟิงจากฝั่งตรงข้ามโท
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 652
ทันทีที่กลับบ้าน สิ่งที่ทักทาย มะเป้ง ไม่ใช่การทักทายที่ห่วงใย แต่มีคนจับกุมเขาและขังเขาไว้ในห้องที่บ้านจนกระทั่งหม่าเฟิงกลับมา เขาก็ทุบตีหม่าเผิงอย่างหนักโดยไม่พูดอะไรสักคำ ทำให้โกรธมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเพิ่งเซ็นสัญญาและสูญเสียทั้งกลุ่มถ้าไม่ใช่เพราะภรรยาของเขาถูกทุบตี หม่าเผิงคงสูญเสียไปครึ่งหนึ่งของชีวิต“พ่อครับ หงหม่ากรุ๊ปไปแล้วจริง ๆ เหรอ?”จนถึงขณะนี้ หม่าเผิงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นความโกรธของหม่าเฟิงหายไป ถึงจะยังไงหม่าเผิงก็เป็นลูกชายคนสำคัญเพียงคนเดียวของเขา เขาถอนหายใจ ก่อนจะโยนสัญญาในมือให้เขาแล้วพูดว่า “ดูเอาเอง”เมื่อมองดูสัญญาในมือของเขา หม่าเผิงก็ใบหน้าซีดเผือดพร้อมกับทรุดตัวลงเขาไม่เคยจินตนาการว่าวันหนึ่ง เนื่องจากพฤติกรรมที่โง่เขลาของเขา ตระกูลของเขาจึงสูญเสียทรัพย์สินหลายพันล้าน และเขาละทิ้งพวกเขาในลักษณะสิ้นหวังเช่นนี้เขายอมรับไม่ได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความจริงที่ว่าตอนนี้นายน้อยซึ่งอยู่ในตำแหน่งสูงสุดตอนนี้ด้อยกว่าเมื่อก่อนมาก เขาพูดว่า “พ่อ มันเป็นแบบนี้จริง ๆ เหรอครับ? เย่เทียนหยู่มีอิทธิพลมหาศาลขนาดนั้นเ
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1151
ผั๊วะ ผั๊วะ......หลังจากที่คนเหล่านั้นเดินล้อมเข้ามาด้วยความดุดัน เสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นในทันทีเมื่อมองอย่างละเอียด ก็พบว่าทั้งหมดคือกลุ่มคนที่พุ่งเข้าไปเพื่อหวังจะล้อมโจมตีเย่เทียนหยู่ พวกเขากลับต้องนอนกองบนพื้นเรียงตัว ได้แต่เอามือกุมหน้าตัวเองเอาไว้ และร้องด้วยความเจ็บปวดที่แท้ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เย่เทียนหยู่ที่ในมือกำลังถือไม้เอาไว้อยู่นั้น เขาเหวี่ยงมันใส่พวกเขาได้อย่างแม่นยำ จนทำให้พวกเขาล้มลงกันหมด พร้อมกับเสียงร้องโอดโอยที่ดังขึ้นเป็นระนาวบางคนโดนตีจนขาทั้งสองข้างหัก แต่ก็ยังมีบางคนที่โชคดีหน่อย ที่โดนตีขาหักแค่ข้างเดียวในตอนนี้เอง เหล่าลูกน้องต่างก็มองไปทางเย่เทียนหยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย แทบจะเข้าประชิดตัวเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำแววตาของไป๋หยางเองก็แสดงความประหลาดใจออกมา แต่ส่วนใหญ่เหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความโหดเหี้ยมเสียมากกว่า เขาจึงพูดพลางหัวเราะขึ้นว่า “ไอ้หนู คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเก่งกังฟูขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวอวดดีแบบนี้!”“ฉันเนี่ยนะ ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1150
เดี๋ยวนะ หรือว่าจะเกี่ยวกับเรื่องของเทียนเฟิงกรุ๊ปงั้นเหรอ?“ยังจะมัวคิดอยู่อีก!”ไป๋หยางทำหน้านิ่งเฉย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ช่างเถอะ ในเมื่อฉันเองก็พูดออกไปมากขนาดนี้แล้ว งั้นฉันก็จะช่วยให้แกได้รู้แจ้งขึ้นอีกหน่อยก็แล้วกัน ลองคิดดูสิ ว่าแกเผลอทำอะไรลงไปบ้าง!”“เฉินเฟยเฟยงั้นเหรอ?”จู่ ๆ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง อาจเป็นเรื่องผู้หญิงก็ได้“โอ้ ถือว่าแกยังพอมีสมองอยู่บ้างนิดหน่อย แต่มันก็ช้าไปเสียแล้ว คุณชายหนานกงพูดเอาไว้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องจัดการแกให้ได้ แกไม่เหลือเวลาให้ต้องเสียใจแล้วล่ะ”ไป๋หยางพูดคำสุดท้ายอย่างเย็นชา “ลงมือ!”“ช้าก่อน!”เย่เทียนหยู่บอกให้อีกฝ่ายหยุดอีกครั้ง ในเมื่ออีกฝ่ายบอกข้อมูลกับเขามากมายขนาดนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะให้โอกาสอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน เขาค่อย ๆ เอ่ยปากขึ้นว่า “นี่พวกแกคิดจะจัดการกับฉันเพื่อตระกูลหนานกงจริง ๆ น่ะเหรอ?”“ไร้สาระ ไม่งั้นแกคิดว่าพวกฉันมาทำอะไรที่นี่กันวะ?!”“ฉันคิดว่า ทางที่ดีแกเปลี่ยนใจจะดีกว่านะ เพราะไม่อย่างนั้น ฉันกลัวว่าผลลัพธ์ที่ตามมาอาจจะทำให้พวกแกรับไม่ไหว!” เย่เทียนหยู่ยังคงมีความเมตตาอยู่มาก“ตลกสิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1149
ทันทีที่เดินไปถึงข้างรถ เย่เทียนหยู่ก็สังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านใน การแต่งตัวค่อนข้างประหลาด เสื้อเชิ้ตเปิดออกเล็กน้อย ท่าทางก็ดูหยิ่งยโสไม่เกรงกลัวใคร“ไอ้หนู แกรู้ไหมว่าแกทำผิดพลาดอะไรไป?”ชายหนุ่มที่ว่าคือไป๋หยาง เขามองไปยังเย่เทียนหยู่ และเล่นกับไม้เบสบอลในมือด้วยท่าทางที่ดูชั่วร้าย พร้อมกับถามคำถามออกมา“ไม่รู้”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว เขาไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นั่นแหละ แล้วก็ไม่ได้มีใครบอกเขาด้วย“แกไม่รู้งั้นเหรอ?”“ไอ้หนู แกทำอะไรลงไปบ้าง แกจะบอกว่าไม่รู้เลยงั้นเหรอ?” ชายคนที่เพิ่งพาตัวเย่เทียนหยู่มากล่าวด้วยความโกรธเคือง หากไม่ใช่เพราะยังไม่ได้รับคำสั่งจากคุณชายไป๋ เขาคงจะลงมือไปนานแล้วเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า “มีอะไรก็เชิญพูดมาตรง ๆ เถอะ ฉันไม่ได้มีเวลามามัวไร้สาระกับพวกแกมากขนาดนั้น!”“โอ้ ไอ้เด็กนี่ยังทำตัวหยิ่งอีกด้วย”ชายหนุ่มโกรธจัด ขณะที่เขาเตรียมจะลงมือแต่คุณชายไป๋ก็ได้โบกมือไปมา และพูดเยาะเย้ยขึ้นว่า “ดูสีหน้าท่าทางของไอ้เด็กนี่สิ เกรงว่ามันคงจะไม่รู้จริง ๆ ว่าตัวเองทำอะไรลงไป หรือเผลอไปล่วงเกินใครเขาเข้า”“ก็คงใช่ ถ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1148
หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ปิงเยว่ก็รีบพูดขึ้นทันที “คุณเองก็ไม่เลว คุณสามารถยับยั้งเขตแดนแรงกดดันของฉันได้ในทันที ไม่ทราบว่าพอจะบอกได้ไหม ว่าความแข็งแกร่งของคุณอยู่ในระดับไหน?”ตรงไปตรงมาขนาดนี้เลยเหรอ แน่นอนว่าเย่เทียนหยู่จะไม่บอกเธอ เขายิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะพูดออกไปว่า “ก็แค่เทคนิคเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้สำคัญอะไร”ปิงเยว่ที่ได้ยินเช่นนนั้น เธอก็รู้แล้วว่าตนนั้นเดาไม่ผิด ว่ามันเป็นแค่เทคนิคอะไรบางอย่างจริง ๆ ขณะที่เธอกำลังจะพูดในตอนนั้นเอง ก็มีรถสีดำคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดเทียบข้าง ๆ หน้าต่างรถถูกลดระดับลง เห็นได้ชัดว่ามารับพวกปิงเยว่ทั้งสองคนเธอไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปพร้อมกับเสี่ยวลู่ขณะที่มองดูทั้งสองคนเดินจากไป สีหน้าของเย่เทียนหยู่ดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะกล่าวขึ้นว่า “หลิวหลี ผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา ส่งคนไปตรวจสอบพวกเขาหน่อย ดูว่าพวกเธอกำลังทำอะไรกันแน่”“อืม!”“ฉันส่งคนไปตรวจสอบเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ” จูเก่อหลิวหลียกโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอยังได้ทำการแอบถ่ายรูปของทั้งสองคนเอาไว้อีกด้วยเย่เทียนหยู่ไม่สามารถหุบยิ้มได้ “คุณนี่ฉ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1147
“จริงสิ สืบเรื่องผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วย ถ้าพวกเธอเป็นคนของเขาจริง ๆ ก็จับพวกเธอมาด้วย” ดวงตาของหนานกงเล่อเต็มไปด้วยความชั่วร้ายแม้จะได้เห็นพวกเธอผ่านแค่ในจอเท่านั้น แต่ก็สามารถเห็นถึงความสมบูรณ์แบบของหญิงสาวทั้งสองได้ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับเทพธิดาในใจของเขาอย่างเฟยเฟยด้วยเช่นกัน แน่นอน ว่าในใจของเขา ไม่ว่ายังไงเทพธิดาเฟยเฟยก็สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับเขา“ได้ครับ!”ไป๋หยางพยักหน้า แต่ในใจลึก ๆ ของเขากลับแอบหดหู่ เขารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ เดิมทีเขาตั้งใจจะเก็บเอาไว้เอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณชายหนานกงจะโลภมากขนาดนี้ ถึงกับจะฮุบเอาไว้หมดคนเดียวไม่คิดจะเหลือไว้ให้เขาเลยสักคำแต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นคุณชายแห่งตระกูลหนานกง เพราะงั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเฉินเฟยเฟยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เธอขยับเข้าไปหาเย่เทียนหยู่ แล้วกระซิบว่า “พี่เย่คะ อีกเดี๋ยวพองานจบ ฉันขอเลี้ยงมื้อดึกพี่นะคะ”เย่เทียนหยู่มองออกว่าเฉินเฟยเฟยคิดยังไงกับตน เขาเลยกลัวว่ามันอาจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เขาจึงปฏิเสธออกไปอย่างรวดเร็ว “เอ่อคือ อีกเดี๋ยวฉันยังมีธุระอยู่ เลยไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ไว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1146
ท่ามกลางเสียงร้องฮึกเหิมของฝูงชน ในที่สุดเพลงก็จบลง และคอนเสิร์ตเองก็ได้สิ้นสุดลงเช่นกันปิงเยว่ค่อย ๆ กลับมามีสติอีกครั้ง เธอเติบโตมากับอาจารย์ของเธอ เธอจึงไม่รู้จักเพลงนี้จริง ๆแต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อฟังพวกเขาร้องเพลง เธอถึงได้รู้สึกว่าเลือดของเธอนั้นเริ่มเดือดพล่านขึ้นมา ราวกับว่าความยากลำบากต่าง ๆ นั้นไม่ได้รู้สึกยากลำบากอีกต่อไปเมื่อมองไปยังเย่เทียนหยู่ที่อยู่บนเวทีอีกครั้ง เธอก็กลับไม่รู้สึกเกลียดเขาอีกต่อไป อย่างน้อยผู้ชายน่ารังเกียจคนนี้ ก็เหมือนจะต่างจากผู้ชายน่ารังเกียจคนอื่นอยู่บ้างแน่นอน ว่าเขาก็ยังคงเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจอยู่เหมือนเดิม เขาไม่คู่ควรที่จะมีความสัมพันธ์ใด ๆ กับตนเลยแม้แต่น้อย ยิ่งมีควรค่าให้เพ้อฝันถึงตนด้วยซ้ำ“ต้องขอบคุณเพื่อนคนนี้มากเลยนะคะ เขาทำให้พวกเรามีช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่สุดในคอนเสิร์ตนี้” ทันทีที่เฉินเฟยเฟยพูดจบ เธอก็เดินไปข้างหน้า ก่อนที่จะอ้าแขนโอบกอดเย่เทียนหยู่หลังจากได้ยินสิ่งที่เฉินเฟยเฟยพูด ทุกคนต่างก็เห็นด้วย กระทั่งตอนที่เฉินเฟยเฟยเป็นฝ่ายเริ่มกอดชายบนเวทีก่อน พวกเขาก็กลับรู้สึกว่านั่นเป็นสิ่งที่รับได้ต้องเข้าใจก่อนว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1145
ปิงเยว่และจูเก่อหลิวหลีต่างก็อยู่ในระดับปรมาจารย์ที่ซึ่งเป็นระดับที่ไม่ธรรมดา เสียงมากมายเหล่านั้นพวกเธอย่อมได้ยินอย่างชัดเจนพอได้ยินคำพูดที่ว่ามีสาวให้โอบซ้ายกอดขวาอะไรนั่นแล้ว จูเก่อหลิวหลีก็รู้สึกพอใจอย่างมาก เธอแทบอยากจะประกาศออกไปเสียด้วยซ้ำถูกต้องแล้ว ฉันเป็นผู้หญิงของคุณชายแต่ปิงเยว่กลับแตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัด เธอยิ่งฟังมากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้นเท่านั้นไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนนี้ คิดอยากจะโอบกอดตนงั้นเหรอ ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเสียจริงหากไม่ใช่เพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวย เธอคงฆ่าคนไปนานแล้ว!ไร้สาระทั้งเพ!เฉินเฟยเฟยเองก็สังเกตเห็นปฏิกิริยาของฝูงชนด้วยเช่นกัน และให้ความสนใจกับสาวงามที่ไม่อาจมีใครทัดเทียมทั้งสองคนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เทียนหยู่มากขึ้น คนอื่น ๆ ก็แค่คาดเดาแต่เธอกลับรู้สึกว่า สองคนนี้อาจจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับพี่เย่อยู่จริง ๆแต่ยิ่งเหตุการณ์เป็นแบบนี้มากเท่าไหร่ เฉินเฟยเฟยไม่แค่ไม่อิจฉา กลับกัน เธอยิ่งชอบมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอรู้ดี ว่าตัวเธอเองก็มีเสน่ห์เหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีผู้ชายคนไหนต้องการเธอส่ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1144
“ไม่ได้ ถ้าเป็นเธอ งั้นก็ช่างเถอะ อย่างเธอน่ะนะ เธอจะทำให้คุณชายของฉันตกใจเสียเปล่า” จูเก่อหลิวหลีพูดประชดประชัน“เธอ!”เสี่ยวลู่รู้สึกโกรธอย่างมาก“หลิวหลี ช่างมันเถอะ” เย่เทียนหยู่เองก็หมดคำจะพูด มันยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าตนจะถูกเชิญขึ้นไปมากขึ้นเรื่อย ๆ ยัยเด็กคนนี้ ถึงขั้นเล่นไม้นี้เลยงั้นเหรอ“เป็นพวกเธอต่างหากที่มั่นหน้าเกินไป แถมยังคิดเองเออเองอีกว่าคุณชายชอบพวกเธอ” จูเก่อหลิวหลีขมวดคิ้วอย่างเย็นชา“คุณชักจะล้ำเส้นเกินไปแล้วนะ!”ปิงเยว่โกรธจัด รัศมีเย็นยะเยือกก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างของเธอ อุณหภูมิรอบตัวลดลงสิบองศาได้ในพริบตา จนทำให้เธอรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัวจูเก่อหลิวหลีรู้สึกตกตะลึงที่ผู้หญิงคนนี้มีพลังที่น่ากลัวมากขนาดนี้ ที่แท้ความรู้สึกเมื่อสักครู่ก็เป็นเรื่องจริง อีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตนเสียอีกตอนนี้ตัวเองก็อยู่ระดับปรมาจารย์แล้ว แต่เธอกลับแข็งแกร่งกว่าตนอีก ความแข็งแกร่งของเธอจะน่ากลัวขนาดไหนกัน“พอแค่นี้เถอะ!”ในตอนนั้นเอง เย่เทียนหยู่ก็รีบพูดขึ้นมา ทันทีที่เขาเปิดปาก ความเย็นยะเยือกในอากาศทั้งหมดก็หายไป และกลับคืนสู่ภาวะปกติหลายคนที่อยู่รอบ ๆ ก็รู้สึก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1143
“ไม่หรอกมั้ง เขาก็ดูใช้ได้อยู่นะ” จางผิงรีบตอบทันที“เป็นแบบนั้นที่ไหนกัน ฉันว่าเขาดูเหมือนคนโรคจิตมากกว่า” เหอฉุนโต้แย้ง“เอ่อ ไม่น่าจะเป็นงั้นนะ ถ้าเขาเป็นคนเลวขนาดนั้น พี่เฟยเฟยก็คงเสียความบริสุทธิ์ไปนานแล้ว”“หมายความว่ายังไง?”“เธอก็ถามพี่เฟยเฟยเองเถอะ” จางผิงไม่ได้พูดอะไรอีกแต่เหอฉุนกลับส่ายหัว เธอมักจะรู้สึกว่าทั้งสองคงยังอ่อนต่อโลกเกินไป เลยอาจจะถูกเย่เทียนหยู่หลอกก็ได้หลังจากนั้นไม่นาน เฉินเฟยเฟยก็ได้เริ่มร้องเพลงที่สองของเธอ สไตล์ของเพลงนี้แตกต่างไปเล็กน้อย แต่ก็ยังคงไพเราะจับใจเช่นเดิมเวลาได้ผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ในขณะที่ผู้คนต่างก็กำลังหลงใหลและเพลิดเพลินอย่างสุดขีด มันก็ค่อย ๆ เริ่มเข้าสู่ช่วงท้ายของคอนเสิร์ตอย่างช้า ๆ“คืนนี้ได้มีโอกาสมาพบกับทุกคนที่นี่ ฉันรู้สึกดีใจมากจริง ๆ ค่ะ แต่เวลาก็กลับผ่านไปอย่างรวดเร็ว การพบกันย่อมมีวันสิ้นสุดเสมอ”“แต่การจากลาในวันนี้ ก็เพื่อที่เราจะได้พบกันใหม่ในวันหน้า ขอส่งบทเพลงแห่งความสุขนี้ให้กับทุกคนค่ะ!”เมื่อเสียงของเธอสิ้นสุดลง เสียงที่ไพเราะของเธอก็ดังออกมา ทำให้ทุกคนกลับเข้าสู่บรรยากาศนั้นอีกครั้ง ค่อย ๆ ผ่านไปช้า
