เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 610
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 611
แน่นอนว่าหลังจากท่านปู่หลินได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาก็น่าเกลียดสุด ๆ เขาหันไปจ้องหน้าเย่เทียนหยู่เขม็ง เตรียมพร้อมจะสั่งสอนเย่เทียนหยู่หลินหว่านหรูไม่กล้าให้คุณปู่ได้เอ่ยปาก เพราะถ้าคุณชายเย่รู้ว่าเย่เทียนหยู่กล้าแอบอ้างชื่อของเขา แถมยังใช้เขามาสร้างความดีความชอบให้ตัวเองเช่นเรื่องที่ว่าเย่เทียนหยู่เป็นคนเชิญคุณชายเย่มา ถ้าเป็นแบบนั้นคุณชายเย่ไม่โกรธถึงจะแปลก โดยเฉพาะเมื่อมองดูสีหน้าหยิ่งยโสราวกับเป็นหนึ่งในใต้หล้าของเขาเมื่อครู่“ปู่คะ แค่ล้อเล่นกันน่ะค่ะ”หลินหว่านหรูรีบรับคำทันที “คุณชายเย่ไปทำธุระก่อนเถอะค่ะ เราไม่รบกวนคุณดีกว่า”“เหอะ!”เย่เซวียนส่งเสียงเหอะอย่างเย็นชาก่อนจะออกไปทันที ถึงผู้หญิงคนนี้จะพอเข้าตาเขาอยู่บ้าง แต่กลับอยู่ไม่เป็นเอาเสียเลยรอจนเขาไปแล้ว เธอจะต้องเสียใจแน่แต่การจับกุมกงซุนจื้อในครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เขาต้องออกมาจัดการภารกิจสำคัญถึงขนาดนี้เพียงลำพัง หากทำไม่สำเร็จ ก็คงทำให้ตระกูลที่อบรมสั่งสอนเขามาต้องผิดหวังดังนั้นเขาจึงไม่พูดพร่ำ และออกไปตามหาและจับกงซุนจื้อทันทีเขาเองก็คิดไม่ถึง ว่าตัวเองกลับเกิดสนใจผู้หญิงคนหนึ่งถึงขั้นตั้งใจกลับมาแจ้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 612
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็อาจจะทำได้ทั้งนั้นเพราะตอนนี้พวกเขาเป็นนักโทษหลบหนีของผู้อารักขาเฟยหลง ถ้าหากถูกจับได้คงไม่มีทางรอดชีวิตแต่ ในสถานการณ์แบบนี้ไม่ว่าต้องทำอะไรก็อาจจะมีความเป็นไปได้ทั้งนั้นทันทีที่เย่เทียนหยู่จากออกมา โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น พอมองดูก็เห็นว่าหลิวซือซือโทรมา เขาจึงรับสาย“พี่เย่ ตอนนี้พี่สะดวกไหมคะ?” หลิวซือซือถามอย่างระมัดระวังโดยเฉพาะที่คราวก่อนเธอให้พี่เย่แสดงเป็นแฟนหนุ่มของเธอ จนทำให้ภรรยาของเขาเข้าใจผิด ไม่รู้ว่าตอนนี้คืนดีกันหรือยัง“สะดวกสิ มีเรื่องอะไรว่ามาได้เลย” เย่เทียนหยู่พูด“พี่ พี่คืนดีกับเธอหรือยังคะ” เพราะแม่ของเธออยู่ข้างๆ หลิวซือซือจึงไม่กล้าพูดตรงเกินไป เพราะถึงยังไงพ่อกับแม่ก็ยังไม่รู้ว่าพี่เย่มีภรรยาแล้ว“ไม่มีอะไรแล้วละ นี่โทรมาถามเรื่องนี้เหรอ ไม่ต้องกังวลหรอกครับ”“ไม่ใช่นะ!”หลิวซือซือรีบพูด “ยังมีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ!”“เรื่องอะไร?”“เมื่อวานซ่งหยาง คุณชายตระกูลซุนมาที่บ้านเราด้วยตัวเองค่ะ แถมยังเอามอบวิลล่าที่เขตหงติ่งให้ด้วย บอกว่าเป็นของขวัญขอโทษ”หลิวซือซือพูดเมื่อวานตอนเช้า ซ่งหยางเอากุญแจวิลล่ามาให้ด้วยตัวเองพร้อมกับของ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 613
เมื่อเห็นท่าทางที่มุ่งมั่นของลูกสาว แม่ตระกูลหลิวก็เปลี่ยนท่าทีในพริบตา และเริ่มขอร้อง “เทียนหยู่บอกว่าได้แล้วนะ ซือซือ ถึงลูกจะไม่อยากรับไว้ แต่แม่ทำงานหนักมาทั้งชีวิต ก็ถือซะว่าเป็นการเลี้ยงแม่ยามแก่ไม่ได้เหรอ?”“หรือลูกอยากเห็นพ่อทำงานหนักไปทั้งชีวิตหรือไง?”“หนูจะหาเงินมาเลี้ยงทุกคนเองค่ะ”“ด้วยเงินเล็กน้อยของลูกน่ะเหรอ แล้วแม่จะได้อยู่วิลล่าเมื่อไร” แม่ตระกูลหลิวตอบโต้ และยังพูดด้วยความกังวลต่ออีกว่า “ซือซือ นี่มันมาถึงมือลูกแล้วลูกยังไม่รับ อยากจะบังคับแม่หรือยังไง”“ไม่ใช่นะคะ!”หลิวซือซือยิ้มอย่างขมขื่นและพูดอย่างช่วยไม่ได้: “แม่ ไม่ใช่ว่าหนูไม่อยากรับหรอกนะคะ แต่ว่ามัน ใช่ คือเราไม่ได้เป็นสามีภรรยากันนะคะ”“ไม่ใช่สามีภรรยากัน แต่เป็นแฟนกันจะให้ของขวัญกันก็เป็นเรื่องปกติ เทียนหยู่มีฐานะเป็นถึงอะไร การที่เขามอบวิลล่าให้ก็เหมือนคนทั่วไปมอบของเล็กๆ น้อยๆ ให้นั่นละ” แม่ตระกูลหลิวกล่าว“แต่เรา ไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ ด้วยซ้ำค่ะ” หลิวซือซือไม่มีทางเลือกอื่น ต่อให้พ่อแม่จะดุด่าเธอ เธอก็ต้องยอมเพื่อจะอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจนไม่อย่างนั้นแค่รับวิลล่ามาจะเป็นอะไรไปทันทีที่สิ้นคำพ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 614
แม่ตระกูลหลิวร้อนใจจนใช้ความตายเข้าขู่หลิวซือซือทำอะไรไม่ถูกจริงๆ แต่ในขณะนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นคุณแม่ตระกูลหลิวก้าวไปข้างหน้าและเปิดประตูทันที ผู้มาเยือนคือซ่งหยางตามดังที่คาดไว้ เธอต้อนรับซ่งหยางเข้ามาด้วยในด้วยความตื่นเต้นดีอกดีใจทันที เพราะเธอรู้เหตุการณ์ต่อจากนี้เป็นอย่างดีมาถึงตอนนี้ หลิวซือซือก็ไม่ได้ห้ามอีกต่อไป เธอคิดว่าถึงยังไงพี่เย่ก็พูดแล้ว รวมกับคำขู่ของแม่เมื่อครู่นี้ เธอหมดหนทางจริงๆสิ่งที่สำคัญที่สุดคือหลังจากได้ฟังคำพูดของแม่แล้ว หลิวซือซือก็รู้สึกว่าพี่เย่ชอบเธอเหมือนกันในเมื่อพี่เย่ชอบเธอ ถ้าอย่างนั้นเธอก็จะยอมรับไว้ อย่างมากถ้าพี่เย่ต้องการตัวเธอเมื่อไร เธอก็แค่ยอมอุทิศร่างกายให้เขาไปก็พอเป็นที่แน่ชัดว่าเย่เทียนหยู่ไม่รู้ว่าคำพูดสบายๆ ของเขาจะทำให้สองแม่และลูกทะเลาะกันอยู่นาน หลังจากที่เขาขึ้นรถ เขาก็โทรออกสองสามสาย ให้พวกเขาบอกสถานที่ที่กงซุนจื้อซ่อนตัวอยู่มาเพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตามหาตำแหน่งของพวกกงซุนจื้อเจอคนพวกนี้ซ่อนเก่งจริงๆ ทำเรื่องสวนทางกับที่ชาวบ้านเขาทำกันหมด ถึงกับกล้าซ่อนในโรงแรมสุดหรู แถมยังจองเป็นห้องเพรสซิเดน แล้วยังอยู่รว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 615
หลังจากที่เสียงนั้นดังขึ้น สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป เพราะพวกเขาฟังออก นี่มันเสียงของเย่เทียนหยู่คนเมื่อกลางวันไม่ใช่เหรอกลุ่มคนหันกลับไปมองทันที ประตูถูกเปิดออกเบาๆ ก่อนจะเผยเป็นร่างของเย่เทียนหยู่เย่เทียนหยู่มาที่นี่ได้ยังไงกัน!แน่นอนว่าพวกเขาไม่กลัวเย่เทียนหยู่ สิ่งที่พวกเขากลัวก็คือถ้าเย่เทียนหยู่พบสถานที่แห่งนี้ เย่เซวียนและคนอื่นๆ ก็อาจจะตามเจอเหมือนกันกงซุนมิ่วจ้องเย่เทียนหยู่ตาไม่กะพริบ ต้องบอกว่าเด็กนี่เก่งจริงๆ แต่เขาระแวดระวังเบื้องหลังของเย่เทียนหยู่เสียมากกว่าเพื่อจะดูว่ามีใครมาปรากฏตัวกับเขาเพิ่มอีกหรือไม่ดวงตาของกงซุนจื้อน่ากลัวอย่างยิ่ง เขาอยากจะฉีกเย่เทียนหยู่เป็นชิ้นๆ ราวกับว่าเย่เทียนหยู่ทำเรื่องผิดต่อเขาเอาไว้มากมายเมื่อเผชิญหน้ากับสายตาทิ่มแทงดุร้ายของกลุ่มคนที่กำลังจ้องเขม็ง เย่เทียนหยู่กลับสงบไม่เผยท่าที แล้วยังค่อยๆ ปิดประตูด้วยถึงแม้ตัวล็อกจะถูกพังไปแล้วระหว่างที่เขายังไม่ทันได้ขยับ แต่เขาก็ยังรวมมันเข้าด้วยกันได้อย่างง่ายดาย หรืออย่างน้อยมองจากภายนอกก็มองไม่ออกกงซุนจื้อจ้องมองเย่เทียนหยู่ด้วยสายตาโหดเหี้ยม ก่อนจะพูดด้วยความโมโห “เย่เทียนหยู่ มึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 616
“แกมันรนหาที่ตาย!”กงซุนมิ่วโกรธจัด เขารวมพลังไปที่ฝ่ามือขวา ร่างกายของเขาระเบิดพลังออกมาในทันที จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่เย่เทียนหยู่ หมัดนี้เขายังไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดเพราะยังไงเขาก็มีพลังมากเกินไปหากเขาโจมตีด้วยพละกำลังทั้งหมด เย่เทียนหยู่อาจถูกสังหารภายในหนึ่งกระบวนท่าแต่เขาสิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ เย่เทียนหยู่เผยรอยยิ้มบนใบหน้าและโบกมือขวาของเขา จากนั้นพลังอำนาจก็ถูกซัดออกมาตึง!ทันทีที่เกิดเสียงปะทะ สีหน้าของกงซุนมิ่วเปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนจะกระเด็นไปทันที และเพราะกระบวนท่าเมื่อครู่ อีกฝ่ายส่งพลังอันน่ากลัวออกมาจากฝ่ามือคิดไม่ถึงว่าจะเทียบได้กับพลังสามในสิบของเขาเลยทีเดียวหลังจากที่กงซุนมิ่วตกลงบนพื้น สายตาของเขาก็เผยความตกใจออกมา “แกเจ้าหนู คิดไม่ถึงเลยว่าคนอายุน้อยแบบแกจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้ เกรงว่าแกคงมีระดับพลังผลัดเปลี่ยนขั้นปลายแล้วใช่ไหม” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“พลังผลัดเปลี่ยนขั้นปลาย?”เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะห้วเราะ“ไม่ใช่เหรอ ทำไม หรือแกอยากจะบอกว่าแกมีพลังระดับผลัดเปลี่ยนขั้นสูงสุด แกคิดว่าฉันจะเชื่อแกรึไง” กงซุนมิ่วเยาะเย้ย“แน่นอนว่าไม่ ผม...” เย่เทียน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 617
อะไรนะ!ผู้มากฝีมือระดับปรมาจารย์!ทันทีที่คำนี้ดังออกมา ตระกูลกงซุนทุดคนต่างก็ตกตะลึงถึงขีดสุด แต่ละคนใบหน้าซีดเผือด ต่อให้พวกเขาแข็งแกร่งขนาดไหน ถ้าเจอผู้มากฝีมือระดับปรมาจารย์ก็มีแต่ต้องตายเท่านั้นปรมาจารย์?เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด เกงซุนมิ่วส่ายหัวไม่หยุดเขาเชื่อไม่ลงจริงๆ ว่าคนที่ตัวเองดูถูกดูแคลนมาตลอด เย่เทียนหยู่ผู้ไร้ซึ่งพลังอำนาจจะเป็นถึงปรมาจารย์ผู้มากฝีมือถ้าเขาเป็นปรมาจารย์ผู้มากฝีมือจริง ทำไมเขาทำเรื่องเลลวร้ายไปมากขนาดนั้นเขาถึงไม่เคยลงมือกับเขาเลยสำหรับเขา เขาคิดว่าเย่เทียนหยู่ไม่ทำอะไรเขาเพราะกลัวผู้นำตระกูลของเขาก็เลยกลัวการลงมือ“เสี่ยวจื้อ!”กงซุนมิ่วตะโกนเรียกกงซุนจื้อที่กำลังสติหลุด สายตาจ้องไปที่เย่เทียนหยู่เขม็ง และหวังว่าจะได้รับคำตอบที่แน่ชัดจากปากของอีกฝ่ายเย่เทียนหยู่สีหน้าสงบนิ่ง การมาเผชิญหน้ากับกลุ่มคนที่กำลังจะตายทำให้เขาไม่มีอะไรต้องปิดบัง เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “คุณพูดถูก ผมมีพลังระดับปรมาจารย์จริงๆ”เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด ปรมาจารย์ที่อายุยังน้อยขนาดนี้กงซุนมิ่วรู้สึกว่าทุกอย่างมันช่างเหลวไหลสิ้นดีหลานชายผู้ล้ำค่าของเขายั่ว
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 618
นี่สวรรค์ตั้งใจทำลายตระกูลกงซุนของเขาชัดๆ ทำไมกัน ทำไมตระกูลกงซุนถึงได้ไปล่วงเกินคนที่เป็นอย่างเทพขุนพลคนนี้ด้วยเห็นได้ชัดว่า พวกเขาไม่รู้เลยว่าเย่เทียนหยู่ได้ทะลวงถึงระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดแล้ว แต่นี่เป็นไพ่ใบไม้ตายของเขา เขาไม่อยากจะเปิดเผยมันง่ายดายขนาดนั้นเขาคิดไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเป็นใครกันแน่ที่คิดจะทำลายตระกูลกงซุนจนย่อยยับ และเป็นใครกันที่ทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้แรกเริ่มเดิมทีพวกเขาไม่เห็นเย่เทียนหยู่อยู่ในสายตาเลย คิดเพียงว่าเขาไม่มีความสามารถแบบนั้นหรอก แต่นในวินาทีนี้ ในที่สุดเขาก็คิดออกแล้ว“ที่กงซุนจื้อถูกผู้อารักขาเฟยหลงตามจับเป็นเพราะเจ้าเหรอ?” กงซุนมิ่วถามด้วยอาการสั่นเทาเย่เทียนหยู่ชะงักไปเล็กน้อย แต่เขาก็ตอบอย่างไม่ปิดบัง “ใช่! โทษที่หลานชายคุณทำเรื่องเกินควรก็แล้วกันนะ กล้ามาหลอกลวงและพยายามลวงเกินภรรยาผมตั้งหลายครั้ง”“อย่างที่คิดไม่ผิด ไม่ผิดจริงๆ!”“เสี่ยวจื้อ แกนี่มันหลานตัวดีจริงๆ”กงซุนมิ่วสิ้นหวัง อาจเพราะอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงผันผวนมากเกินไป เขาจึงกระอักเลือดออกมาเต็มปากและหมดลมหายใจไปในทันทีพอจะมองออกว่าเขาโกรธและเจ็บปวดอยู่ภายในมากเพียงใด หลานชายคนส
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 978
ซุนซวี่หัวเราะเยาะอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางดุดัน “ไอ้หนู แกรอก่อนเถอะ แกจะต้องเสียใจในสิ่งที่ทำลงไปในวันนี้อย่างแน่นอน”“พอถึงตอนนั้น ก็อย่ามาอ้อนวอนขอความเมตตาก็แล้วกัน ฮ่า ๆ......”ได้ยินเสียงหัวเราะเยาะของซุนซวี่ บวกกับคำพูดเหล่านั้น หลินจื่อตงยังไม่ทันจะพูดอะไร สวี่เจียเจียก็เริ่มได้สติ สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล “พ่อคะ นี่พ่อ......”“เจียเจีย เรื่องถัดจากนี้ ไม่ใช่สิ่งที่พ่อจะสามารถจัดการได้ เขาเพิ่งบอกว่าเขาสามารถปกป้องตัวเองได้ใช่ไหม เช่นนั้นต่อไปก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของเขาแล้ว” พ่อตระกูลสวี่พูดขัดขึ้นมา“จะดูความสามารถอะไรกัน เขาเป็นแค่คนที่มาจากครอบครัวธรรมดา จะเอาอะไรไปสู้กับตระกูลซุนได้” สวี่เจียเจียพูดด้วยความร้อนใจ“เจียเจีย ไม่ต้องพูดอีกแล้ว ตระกูลซุนมีการดำรงอยู่แบบไหน ลูกก็เข้าใจดี พ่อของลูกสามารถทำได้ถึงขนาดนี้ ก็ถือว่าทุ่มความสามารถทั้งหมดที่มีของตระกูลสวี่แล้ว”คุณแม่ตระกูลสวี่พูดขึ้น พร้อมส่ายหัวว่า “หลังจากนี้ ก็ต้องดูที่ตัวเขาแล้วล่ะ หากเขาสามารถมีชีวิตรอดได้ แม่ก็จะสนับสนุนให้พวกลูกคบกัน”“ยิ่งไปกว่านั้น ทันทีที่พวกลูกสองค
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 977
“ยินดีครับ!”“ต่อให้จะต้องตาย ผมก็จะอยู่กับเธอ ขอให้คุณลุงสบายใจได้ ถึงไม่มีตระกูลสวี่ พวกเราก็สามารถปกป้องเจียเจียได้เช่นกัน”หลินจื่อตงนึกถึงพี่เขยของตน พี่เขยของเขาเป็นถึงราชามังกร“พูดจาใหญ่โตไม่อายปาก คนอย่างแกที่แค่มากจากครอบครัวขยะในเมืองเทียนไห่ จะเอาอะไรมาเผชิญหน้ากับตระกูลซุนของฉัน” ซุนซวี่อดไม่ได้ที่จะพูดจาเย็นชาออกมาเพราะเขารู้สึกว่าท่าทีของคุณพ่อตระกูลสวี่เริ่มมีบางอย่างแปลกไปหลินจื่อตงที่กำลังจะตอบ แต่พ่อตระกูลสวี่กลับพูดออกมาทันทีว่า “ดีมาก หลินจื่อตง แค่เธอมีจิตใจที่มั่นคงแบบนี้ ฉันก็จะสนับสนุนเอง!”เมื่อคำนี้ถูกพูดออกมา ทุกคนต่างก็อึ้งไปชั่วขณะไม่มีใครคาดคิดว่า พ่อตระกูลสวี่จะตัดสินใจในทางที่คิดไม่ถึงอย่างกะทันหันแบบนี้ แม้แต่สมาชิกในตระกูลสวี่เองก็คิดไม่ถึงเช่นกัน อาจเป็นเพราะวิดีโอเมื่อสักครู่นี้หรือเปล่า?สวี่เจียเจียก็รู้สึกงงงวยไปชั่วขณะ เพราะแม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่เคยคิดมาก่อนเลย“พี่ใหญ่!”สวี่อี้อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา “พี่กำลังทำอะไรอยู่ ทำแบบนี้ พี่คิดจะให้ตระกูลสวี่ไม่เหลือจุดยืนเลยรึไง?”สวี่กวงเองก็อยากจะเชื่อหูตัวเองเช่นกัน และรีบพูดออกไปว่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 976
ทุกคนต่างตกใจเล็กน้อย พ่อตระกูลสวี่เองก็เช่นกัน แต่เขาก็ยังคงรับมันมาอยู่ดี เพียงแต่ทันทีที่เขาเห็นเนื้อหาข้างในวิดีโอ สีหน้าก็เปลี่ยนไปจนดูน่าเกลียดมากประเด็นสำคัญคือไม่ได้มีผู้หญิงเพียงคนเดียว ซุนซวี่แทบจะเปลี่ยนเป็นคนวิปริตไปโดยสิ้นเชิง ก่อนหน้านี้ได้ยินแค่ว่าในช่วงวัยหนุ่มของซุนซวี่นั้น เขาเป็นคนที่เจ้าชู้มาก จึงคิดว่าเขาอาจจะพอแก้ไขได้ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเลวร้ายได้ถึงขนาดนี้ในขณะเดียวกันแม่ตระกูลสวี่เองก็ลุกขึ้นเช่นกัน ทันทีที่เห็นฉากเหล่านั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป แม้ว่าพ่อตระกูลสวี่จะรีบปิดวิดีโอเร็วแค่ไหน แต่สายตาของเธอก็กลับมั่นคงอย่างเห็นได้ชัดไม่ว่าอย่างไร ก็ห้ามให้ลูกสาวแต่งงานกับคนอย่างซุนซวี่เด็ดขาดเพราะไม่เช่นนั้น ลูกสาวก็ต้องจะถูกย่ำยีเป็นแน่พ่อตระกูลสวี่รีบลบวิดีโอทันที ก่อนที่จะส่งคืนให้กับเย่เทียนหยู่ พร้อมกล่าวด้วยเสียงต่ำว่า “ขอบคุณสำหรับวิดีโอ แต่ฉันได้ลบวิดีโอพวกนั้นไปแล้ว และหวังว่าจะไม่มีการสำรองข้อมูลเอาไว้นะ”พูดถึงตรงนี้ เขาก็มองไปที่ซุนซวี่ และกล่าวเตือนขึ้นว่า “เพราะไม่อย่างนั้น แม้แต่พระเจ้าก็ช่วยไม่ได้!”เย่เทียนหยู่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 975
ทุกคนต่างก็นิ่งไปชั่วขณะ เจ้าหนุ่มนี่มาจากไหนกัน เขารู้ตัวไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่แม้แต่สวี่เจียเจียเองก็ยังตกใจ นี่ใครกัน เธออดไม่ได้ที่จะมองไปทางหลินจื่อตงด้วยความสงสัย หลินจื่อตงจึงรีบอธิบายออกไปว่า “เขาคือพี่เขยของฉันเอง”ทันทีที่สวี่เจียเจียได้ยิน เธอก็ชะงักไปครู่หนึ่ง นี่คือพี่เขยที่คนในตระกูลหลินพูดถึงงั้นเหรอ ท่าทีก็เหมือนจะไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้น ดูเหมือนคนธรรมดาที่เข้าถึงได้ง่ายมากกว่าสวี่กวงทนไม่ได้อีกต่อไป เขาหัวเราะเยาะ และพูดขึ้นว่า “ไอ้หนู แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร ที่นี่มีพื้นที่ให้แกออกความเห็นรึไง?”“แน่นอนว่าต้องมีสิ!”“ฉันขอแนะนำตัวหน่อยก็แล้วกัน ฉันชื่อเย่เทียนหยู่ เป็นพี่เขยของหลินจื่อตง ที่มาในวันนี้ ก็ไม่ได้ต้องการที่จะมาพาตัวสวี่เจียเจียไป”เย่เทียนหยู่ไม่สนใจท่าทีดูถูกและความไม่พอใจของคนอื่น ๆ เขาพูดอย่างเฉยเมยว่า “แต่เพื่อเป็นการทดสอบดูว่า สวี่เจียเจีย เหมาะสมกับจื่อตงหรือไม่ต่างหาก”ทุกคนที่ได้ยินเช่นนั้น ต่างก็พูดไม่ออกกันหมดแกรู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร?ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้ยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองยังเด็กอยู่ แถมยังพูดออก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 974
“พ่อคะ หรือว่าพ่อไม่เคยสนใจอนาคตของหนูเลยอย่างนั้นเหรอคะ ถึงได้บังคับหนูแบบนี้?” สวี่เจียเจียกล่าวทั้งน้ำตา พร้อมกับจ้องไปทางพ่อด้วยความโกรธสีหน้าพ่อตระกูลสวี่ดูไม่พอใจมากนัก แต่นี่คือความหมายของครอบครัว เขาทำไปก็เพื่อครอบครัว เพราะไม่อย่างนั้น ผลที่จะตามมาจากการรุกรานของตระกูลซุนคงจะน่ากลัวมาก ๆ เขาจึงพูดอย่างจำใจว่า “พ่อไม่ได้บังคับลูก แต่คุณชายซุนเป็นคนที่ดีที่สุดสำหรับลูก”“ใช่แล้ว เจียเจีย คุณชายซุนทั้งหล่อเหลาและมีความสามารถ สาว ๆ จากตระกูลใหญ่ในเมืองตะวันออกมากมายอยากแต่งงานกับเขา แต่ก็ไม่มีโอกาส เธออย่าไปหลงเชื่อคนไร้ค่าแบบนั้นเอาได้ล่ะ” สวี่อี้พูดเสริมขึ้นทันที“นั่นสิ เจียเจีย ตระกูลหลินเป็นเพียงตระกูลเล็ก ๆ หลินจื่อตงก็ยิ่งเป็นแค่ขยะ หากเธอต้องไปอยู่กับมัน ชาตินี้คงไม่มีวันได้เห็นแสงสว่างแน่”สวี่กวงเองก็รีบพูดขึ้นมาด้วยเช่นกันแต่สวี่เจียเจียกลับส่ายหัว แล้วพูดออกไปว่า “ฉันไม่สน ฉันแค่ชอบพี่ตง ฉันต้องการแต่งงานกับเขา!”เย่เทียนหยู่เองก็แอบรู้สึกประหลาดใจ คิดไม่ถึงเลยว่า หลินจื่อตง จะโชคดีขนาดนี้ สามารถทำให้หญิงสาวที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้หลงใหลในตัวเองได้หลินหว่า
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 973
หูของเย่เทียนหยู่ค่อนข้างไวต่อเสียง เพิ่งจะเดินเข้ามาที่ประตูห้องโถง ก็ได้ยินคำพูดของคุณแม่ตระกูลซุนพูดขึ้นทันที ดังนั้นเขาจึงพูดออกมาดัง ๆ จากประตูว่าพวกเขามีความเห็นต่างทันทีที่พวกเขาพูดจบ ไม่นานก็เดินตรงเข้ามาทุกคนต่างก็ตกใจเล็กน้อย ในช่วงเวลาแบบนี้ใครกันจะกล้าพูดจาไร้สาระ หรือกล้าคัดค้านบ้าง เพราะเหตุนี้จึงทำให้ทุกคนต่างก็หันไปมองพร้อมกัน และเห็นว่ามีคนสามคนยืนอยู่ตรงประตูโดยเฉพาะสวี่เจียเจีย ทันทีที่เธอเห็น เธอก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อีกต่อไป เธอลุกขึ้นยืนในทันที และตะโกนด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่ตง!”ทันทีที่สวี่กวนเห็นคนที่เดินเข้ามา เขาก็รู้สึกโกรธขึ้น สีหน้าดูซีดเซียว เขาคิดไม่ถึงเลยว่า หลินจื่อตงจะกล้าบุกเข้ามาในบ้านตระกูลสวี่เพื่อแย่งคนจริง ๆนี่เท่ากับว่าเขาไม่สนใจคำขู่ของตนโดยสิ้นเชิง ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยสักนิด จนแทบจะทำให้เขาหมดความอดทนแต่ในขณะเดียวกัน น้องชายของพ่อตระกูลสวี่ สวี่อี้ก็รู้สึกโกรธมาก แล้วพูดอย่างเย็นชา“พวกแกเป็นใครกัน ถึงกล้าบุกเข้ามาพูดจาไร้สาระในบ้านตระกูลสวี่ของฉันแบบนี้?”“อารองครับ มันก็คือคางคกที่เพ้อฝันอยากกินเนื้อหงส์ หลินจ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 972
ตระกูลสวี่ก็ถือว่าพอมีอิทธิพลอยู่จริง ๆ แต่ถ้าหากเทียบกับสี่ตระกูลใหญ่แล้ว ความแตกต่างนั้นก็ค่อนข้างจะห่างชั้นอยู่พอสมควรหลายคนในตระกูลสวี่ โดยเฉพาะน้องชายของพ่อตระกูลสวี่ สวี่อี้ และลูกชายของเขา สวี่กวง ต่างก็มีความปรารถนาที่จะเข้าใกล้ตระกูลซุน เพียงเท่านี้ ก็จะทำให้อิทธิพลของตระกูลเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และพวกเขาเองก็จะได้รับประโยชน์อย่างมากเช่นกันเพียงแต่สีหน้าของคุณแม่ตระกูลสวี่ดูไม่ค่อยดีนัก เพราะเธอรู้ว่าลูกสาวตนชอบหลินจื่อตง ครั้งที่แล้วก็เป็นเธอที่แอบปล่อยสวี่เจียเจียไปอย่างลับ ๆ เพื่อให้เธอได้ไปหาหลินจื่อตงที่เมืองเทียนไห่แม้ว่าพ่อตระกูลสวี่จะไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่เพื่อครอบครัวแล้ว เขาจำเป็นต้องยอมรับสิ่งเหล่านี้สวี่เจียเจียก้มหน้า และกดตัวอักษรบนหน้าจอโทรศัพท์อย่างไม่หยุดหย่อน เธอกำลังส่งข้อความหาหลินจื่อตงแต่หลังจากที่ส่งข้อความไปหลายข้อความ หลินจื่อตงก็ยังไม่ตอบเธอเลยสักข้อความ อีกทั้ง ตอนนี้การสนทนาระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ใกล้จะจบลงแล้ว เขากลับยังไม่ปรากฏตัวสิ่งนี่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจมากนักแม้เธอจะรู้ว่าครอบครัวของหลินจื่อตงไม่ได้มีความสามารถ แทบจะไม่มีวิธีเลยด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 971
เมื่อคุณแม่ตระกูลหลินได้ยินเสียง ก็ตกใจขึ้นมาทันทีพอหันไปมองก็เห็นว่าเย่เทียนหยู่กำลังเดินมา สีหน้าดูตื่นตระหนกเล็กน้อย และพูดติดอ่างขึ้นว่า “เทียนหยู่ เธอมาแล้วเหรอ ฉะ ฉันก็พูดมั่ว ๆ ไปอย่างั้นแหละ เธออย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะ”“ฮึ ๆ!”เย่เทียนหยู่หัวเราะฮึ ๆ ออกมา ครั้งนี้เขาเปลี่ยนเป็นรถอีกคัน บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้ คุณแม่ตระกูลหลินจึงไม่ทันได้สังเกตเห็นล่ะมั้งแต่เขาก็ขี้เกียจที่จะสนใจ และพูดอย่างเฉยเมยไปว่า “หว่านหรู จื่อตง รีบขึ้นรถเถอะ”เมื่อหลินจื่อตงและหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น ก็รีบเดินไปที่รถเพื่อเตรียมขึ้นรถในทันที“จื่อตง นายมาขับรถ” เย่เทียนหยู่หยิบกุญแจรถโยนให้กับหลินจื่อตงทันทีหลินจื่อตงพยักหน้า แล้วถือกุญแจเดินขึ้นรถไปเขาหวังเอาไว้อยู่แล้วว่าจะได้เป็นคนขับ แบบนั้นเขาก็จะสามารถเพิ่มความเร็วได้ดั่งใจ เพราะเขาเป็นคนที่ชื่นชอบการแข่งรถมาก และทักษะการขับขี่ของเขาก็ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียวเมื่อเทียบกับเขาแล้ว พี่เขยจะต้องขับรถได้แย่มากแน่นอนคุณแม่ตระกูลหลินเดินตรงเข้าไป พร้อมกับเปิดประตูรถ เพื่อที่จะขึ้นไปด้วย เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ในฐานะผู้อาวุโส เธอรู้สึกว่า ยังไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 970
หม่าจวิ้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและรีบพูดทันทีว่า “สภาพร่างกายของผมยอดเยี่ยมมาแต่เด็ก ผมไม่จำเป็นต้องฝึกหรอกครับ”“ผมบอกว่าต้องก็ต้อง จะไปมั้ย” เย่เทียนหยู่ถาม“ไปครับ!”หม่าจวิ้นจะไม่คว้าโอกาสแบบนี้เอาไว้ได้ยังไง เขาจึงตอบกลับทันทีเย่เทียนหยู่แจ้งหมายเลขโทรศัพท์และชื่อของหยางผั่วจวินให้เขาทันที จากนั้นเขาก็โทรหาหยางผั่วจวินและเล่าความเป็นมาให้เขาฟังแม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถติดตามราชามังกร แต่เขาก็เป็นได้เป็นลูกกระจ๊อกคนหนึ่งแล้ว ต่อไปในอนาคตเขายังมีโอกาสอีกมากใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มกับความตื่นเต้นอันไม่อาจควบคุมเมื่อหลิวเมิ่งเห็นว่าเย่เทียนหยู่คุยกำลังว่าง่าย เธอก็พูดทันที “พี่เขย เรื่องพี่สาว...”“ผมพูดไปแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรอีก”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ดึกแล้ว ผมจะไปพักผ่อน ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็รีบกลับไปเถอะ” หลิวเมิ่งทำอะไรไม่ถูก หมายความว่าไงถ้าไม่มีอะไรแล้ว เธอก็พูดอยู่ตลอดว่ามีเรื่องนี่ แต่เขาเองที่ไม่ยอมฟังดูเหมือนคราวนี้พี่เขยตั้งใจจะออกจากตระกูลหลินอย่างแน่วแน่ แล้วลูกพี่ลูกน้องของเธอจะทำยังไงดีภายใต้ความสิ้นหวัง หลิวเมิ่งจากไปพร้อมกับหม่าจวิ้น หลังจากก
