แต่ก็มีเรื่องดีอยู่ เพราะหลังจากที่หลิวเจี๋ยช่วยนำทางเธอไป โดยเฉพาะซ่งเหวินป๋อ หรือคุณชายซ่งที่ให้เกียรติกันมากและเต็มใจที่จะจัดสรรโควต้าให้กับตระกูลหลินซ่งเหวินป๋อเป็นหนึ่งในหกผู้อำนวยการหอการค้าหลงเถิง และมีสถานะที่สูงมากเมื่อเขาก้าวไปข้างหน้ามันควรจะเป็นสิ่งที่แน่นอนหลิวเจี๋ยพยักหน้าเดินจากไป และด่าพวกหยูเล่ยทั้งสองคน: “คุณสองคนเป็นอะไรกัน ผมพาคุณเข้ามาเพื่อทำให้เย่เทียนหยู่อับอาย แต่ทำไมคุณปล่อยให้เขาสบายใจขนาดนี้”หยูเว่ยดูเสียใจและพูดอย่างหดหู่: “นายน้อยหลิว เราก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่ผู้ชายคนนั้นกลับเพิกเฉยต่อเราเลยและปฏิบัติต่อเราเหมือนเป็นอากาศธาตุ”“ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนเขาจะผ่อนคลายและสบายใจมากเมื่อมาถึงสถานที่เช่นนี้ ไม่มีความตึงเครียดหรือความยับยั้งชั่งใจใด ๆ อย่างที่เราคาดไว้เลย”“ทำไมฉันถึงรู้สึกอยู่เสมอว่าเขาไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้น”“แม่งเอ้ย มันก็แค่หน้าด้านเท่านั้นเอง”หลิวเจี๋ยตะคอกอย่างเย็นชา: “ช่างมันเถอะ แบบนี้ก็พอทำให้หลินหว่านหรูโกรธได้อยู่ มันจะช่วยให้ฉันได้ตัวหลินหว่านหรูมาเร็ว ๆ ยังไงล่ะ”แม้ว่าเธอจะรำคาญกับการกระทำของเย่เทียนหยู่แต่โชคดีที่การเข
“นี่นายยังจะโทรศัพท์อีกเหรอ เย่เทียนหยู่ นายคิดว่าตัวเองเป็นคนสนิทหรือญาติประธานหยางหรือไง?”ซูถิงก่นด่าเขาว่านี่มันเวลาอะไรยังจะมาคุยโวอยู่อีก“หว่านหรู ไม่ต้องสนใจเขาหรอก ตอนนี้เป็นช่วงเวลาเร่งรีบนะ รีบไปหานายน้อยหลิวกันเถอะ บางทีเขาอาจจะมีทางช่วยเราก็ได้”เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น เธอก็ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่มีประโยชน์หรอก วันนี้แค่นายน้อยหลิวแนะนำฉันให้รู้จักกับเจ้าหน้าที่อาวุโสของหอการค้าหลายคนได้ เขาเก่งมากพอแล้วล่ะ”ในมุมมองของเธอ ประธานหยางกำหนดหนึ่งโควต้านั้นด้วยตัวเอง อย่าว่าแต่หลิวเจี๋ยเลย ต่อให้หลิวเจี๋ยจะเก่งแค่ไหนก็เกรงว่าเขาคงจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้“แต่ว่าเราจะเอาแต่นั่งอยู่แบบนี้โดยไม่ทำอะไรเลยก็คงไม่ได้หรอก ฉันจะไปถามเพื่อนฉัน”ซูถิงลุกขึ้นยืนและจากไปเมื่อเห็นซูถิงจากไป หลินหว่านหรูก็ถอนหายใจออกมาอย่างหมดหนทางในใจของเธอ เรื่องนี้มันมีข้อสรุปอยู่แล้วเย่เทียนหยู่เดินไปที่อีกฝาก เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วโทรไปหาหยางต้าฝู ก่อนจะพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ: “หยางต้าฝูเกิดอะไรขึ้น? ผมบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้ตระกูลหลินเข้าร่วมหอการค้า?”“อ่า……”หยางต้าฝู
ซ่งหยางพูดอย่างเย็นชา“ใช่ครับ ใช่…”ใบหน้าของหยูเว่ยซีดเผือด เขาทั้งกลัวและโมโห เพราะหัวหน้าตระกูลซ่งเป็นสมาชิกอาวุโสของหอการค้าหลงเถิง ดังนั้นพวกเขาจะทำให้ซ่งหยางขุ่นเคืองไม่ได้เขาทำได้เพียงพาน้องสาวของเขาออกจากงานเลี้ยงไปอย่างรวดเร็วโดยไม่มีทางเลือกเนื่องจากห้องจัดเลี้ยงมีขนาดใหญ่มาก และเหตุการณ์เมื่อครู่ก็ได้รับการจัดการอย่างรวดเร็ว จึงไม่ได้ดึงดูดความสนใจมากนักและนี่ก็เป็นสิ่งที่ซ่งหยางตั้งใจจะทำให้สำเร็จ เพราะลุงของเขาบอกว่าคุณเย่เป็นคนที่ถ่อมตนมาก อีกทั้งไม่ชอบเปิดเผยสถานะอันสูงส่งของตนเองซ่งหยางรีบพูดกับเย่เทียนหยู่ด้วยความเคารพ “สวัสดีครับ คุณเย่”เย่เทียนหยู่พยักหน้าและถามเขา “คราวก่อนคุณทำตัวใหญ่โตขนาดนั้นทำไม่จู่ ๆ ถึงยอมไปล่ะครับ?”ซ่งหยางยิ้มอย่างขมขื่นและอธิบายว่า “ผมเห็นแบล็กการ์ดมังกรดำอยู่ในมือของคุณ แล้วผมก็บังเอิญรู้มาว่าประธานหยางเพิ่งมอบมันกับคนสำคัญสกุลเย่คนหนึ่ง”“อย่างนั้นเองเหรอครับ”เย่เทียนหยู่พยักหน้าและพูดว่า “เมื่อกี้ขอบคุณนะ!”“คุณเย่เกรงใจผมเกินไปแล้วครับ คราวที่แล้วผมรู้น้อยเลยกระทำเรื่องโง่ลงไปทำให้คุณขุ่นเคือง แต่ผมยังไม่มีโอกาสได้ขอโท
ในตอนนั้นเอง ที่ซูถิงกลับมาด้วยท่าทางสิ้นหวังเธอไม่ได้รู้จักคนใหญ่คนโตเลยสักคน ผู้ทรงพลังที่สุดก็ไม่ใช่ใครหอกแต่เป็นหลิวเจี๋ย ดังนั้นเธอก็เลยไปพบหลิวเจี๋ยและแจ้งสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องให้เขาทราบหลังจากฟังเรื่องนี้แล้ว หลิวเจี๋ยก็ได้แต่แอบส่ายหัว ถ้าเป็นกรณีนี้ เขาจะทำอะไรได้ ต่อให้พ่อของเขาเป็นคนไปออกหน้าเองมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกแต่ต่อหน้าซูถิง หลิวเจี๋ยแสร้งทำเป็นพยายามโทรออกหลังจากทำทั้งหมดนี้แล้ว เขาก็เดินกลับมาพร้อมกับซูถิง“หว่านหรู ผมเพิ่งได้ยินจากซูถิง ว่าการเข้าร่วมหอการค้าของตระกูลหลินเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นเหรอครับ?” หลิวเจี๋ยถามด้วยสีหน้าเป็นกังวลหลินหว่านหรูพยักหน้า“เฮ้อ คิดไม่ถึงเลยนะครับว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่ผมโทรหาพ่อและขอให้เขาช่วยดูแล้ว”“คุณหาพ่อคุณเหรอคะ?”หลินหว่านหรูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะสงสัยว่าที่ประธานหยางโทรหาเธอ ไม่ใช่เพราะเย่เทียนหยู่แต่เป็นเพราะพ่อของหลิวเจี๋ยจะว่าไปแล้ว เย่เทียนหยู่เพิ่งลงมาจากภูเขาแล้วก็แค่พอได้กังฟูอยู่บ้าง เขาจะรู้จักประธานหยางได้ยังไงในทางกลับกัน พ่อของนายน้อยหลิวมีสถานะที่สูงมากในเมืองเทียนไห่ และก็อาจ
แล้วทำไมตระกูลหลินถึงได้รับโควต้าเข้าร่วมหอการค้า คงไม่ใช่เพราะเย่เทียนหยู่หรอกนะเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!“นั่นสินะคะ นายน้อยหลิว ครั้งนี้ฉันต้องขอบคุณอีกครั้ง” หลินหว่านหรูขอบคุณเขา“ไม่เป็นไรครับ ที่ผมช่วยคุณได้ผมดีใจกว่าตระกูลของผมเองได้เข้าร่วมหอการค้าซะอีกนะครับ” หลิวเจี๋ยรีบรับความดีความชอบนี้อย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจอะไรมากนัก“เย่เทียนหยู่ดูสิ แค่โทรกริ๊งเดียวนายน้อยหลิวก็แก้ไขเรื่องสำคัญที่แทบจะตัดสินชะตากรรมของตระกูลหลินได้แล้ว”“ส่วนนาย นายเอาแต่นั่งเฉย ๆ อยู่ตรงนั้น จะเอาอะไรมาเทียบกับนายน้อยหลิว?”เมื่อหลิวเจี๋ยได้ยินแบบนั้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและพูดว่า “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ ผมว่าพี่เย่เกลี้ยกล่อมผู้หญิงก็เก่งอยู่นะ เพราะผู้หญิงคนเมื่อกี้ดูเหมือนจะปกป้องเขาเป็นพิเศษ”เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น เธอก็นึกถึงหยางเฉียนเฉียนเมื่อครู่ ทำให้เธอยิ่งอารมณ์เสียมากขึ้นไปอีกเย่เทียนหยู่พูดไม่ออก จึงพูดตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “พวกคุณมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าเขาเป็นคนช่วยเรื่องนี้?”“ถ้าไม่ใช่เขาหรือนายเป็นคนช่วยเหรอ? ทำไม นายคงไม่อยากพูดว่าประธานหยางเป็นผู้ใต้บ
หยางต้าฝูกวาดสายตามองผู้คน ก่อนที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่เย่เทียนหยู่อยู่พักหนึ่งแล้วยิ้มออกมาพร้อมกัยพูดว่า “วันนี้ ขอบคุณมากที่ทุกท่านมาทานอาหารค่ำร่วมกันในคืนนี้ ผมเชื่อว่าคืนนี้ทุกคนคนจะคว้าโอกาสดีกันไปไม่น้อย”ทุกคนพากันตอบรับเขาโดบปริยายหลังจากกล่าวเปิดงานอย่างเรียบง่าย หยางต้าฝูก็เอ่ยปากขึ้น “ตอนนี้ผมขอประกาศว่า ในปีนี้เรามีเพียงบริษัทเดียวเท่านั้นที่เข้าร่วมหอการค้าหลงเถิง และนั่นก็คือ...”เมื่อพูดถึงตรงนี้ หยางต้าฝูก็หยุดชั่วคราวและมองไปรอบ ๆเมื่อได้ยินแบบนั้น สมาชิกตระกูลที่หวังจะเข้าร่วมก็กลั้นลมหายใจและจ้องมองเขาตาไม่กระพริบแต่หลินหว่านหรูหนักกว่าเขา เพราะดวงตาของเธอกำลังจ้องเขม็งไปที่หยางต้าฝูบนเวทีแม้ว่าจะได้รับแจ้งไปแล้วล่วงหน้า ตราบใดที่ไม่มีการประกาศต่อสาธารณะ ทุกอย่างอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้“นั่นคือหลินซื่อกรุ๊ปที่บริหารโดยประธานหลินหว่านหรู!”หยางต้าฝูประกาศเสียงดังเป็นหลินซื่อกรุ๊ปจริง ๆ หลินหว่านหรูรู้สึกดีใจและตื่นเต้นอย่างมากในทันทีเธอตระหนักดีถึงความเป็นไปในอนาคตตระกูล เธอจะสามารถขอสินเชื่อได้มากพอและได้รับเงินทุนเพียงพอที่จะฟื้นฟูธุรกิจทั้งหมดจากการ
ใบหน้าของหลิวเจี๋ยย่ำแย่มาก เมื่อดูสถานการณ์บนเวที เขารู้สึกว่าบางทีประธานหยางอาจจะไม่เอ่ยชื่อแพทย์เซียนหรือต่อให้พูดออกมา เขาก็สามารถพูดได้ว่าเป็นแพทย์เซียนที่พ่อของเขาพบ เขาจึงพูดออกมาทันที “ตระกูลหลิวของผมเป็นตระกูลที่มีอำนาจพอตัวในเมืองเทียนไห่ การจะหาแพทย์เซียนที่มีความสามารถมากมาก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”“เหอๆ!”เย่เทียนหยู่หัวเราะเมื่อเห็นรอยยิ้มของเขา หลิวเจี๋ยก็รู้สึกสับสนอย่างอธิบายไม่ถูก ภายในใจชองเขารู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติอยู่ตลอดเวลาแต่ซูถิงทนไม่ไหวอีกต่อไปและดุว่า “เย่เทียนหยู่ นายจะยิ้มทำไม? หรือเรื่องที่นายน้อยหลิวพูดไม่ถูกหรือไง? ถ้าไม่ใช่คุณหลิวเป็นคนหาพบ หรือคนบ้านนอกแบบนายหาเขาเจอเหรอ?”“คุณนี่มันลูกหมากระจ๊อกหางแถวจริง ๆ ไม่กลัวจะเลียผิดคนเลยสินะ” เย่เทียนหยู่ส่ายหัวแล้วพูด ผู้หญิงคนนี้ชักจะน่ารำคาญเกินไปแล้ว“นี่นายพูดว่าอะไรนะ” ซูถิงโกรธ“เย่เทียนหยู่!”คราวนี้หลินหว่านหรูโกรธ เธอรู้สึกว่าเย่เทียนหยู่เตลิดไปไกลแล้ว จึงได้พูดดุเขา “หยุดพูดซะ!”ในขณะนี้เอง หยางต้าฝูก็ประกาศเสียงดัง “ใช่แล้วล่ะ เขาไม่ใช่ใครอื่นหากแต่เป็น คุณเย่เทียนหยู่ จากหลินซื่อกร
ใบหน้าของหลิวเจี๋ยน่าเกลียดมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าแพทย์เซียนคนนี้จะเป็นเย่เทียนหยู่เมื่อกี้เขายังคิดแม้กระทั่งอยากจะเป็นลูกสมุนของคนที่เป็นศัตรูเลยด้วยซ้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาจงใจแอบอ้างความดีความชอบ ความสำเร็จเหล่านี้เป็นของเย่เทียนหยู่ แล้วใช้สิ่งนี้เพื่อเยาะเย้ยและโจมตีเย่เทียนหยู่น่าอับอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเมื่อเห็นสายตาของซูถิงที่กำลังจับจ้อง เขาก็อยากจะมุดรูหนีไปให้รู้แล้วรู้รอดแน่นอนว่าในตอนนี้หลินหว่านหรูเชื่อคำพูดของเย่เทียนหยู่แล้วโดยเฉพาะเมื่อเธอได้รู้ว่า อาจารย์ของเย่เทียนหยู่เป็นแพทย์เซียนที่ปู่ของเธอเรียก แม้ว่าเธอจะไม่เชื่อสิ่งที่เรียกว่าแพทย์เซียน แต่เธอก็เชื่อในความแม่นยำของเครื่องมือสมัยใหม่มากกว่าแต่ไม่มีหลักประกันว่าแพทย์เซียนเฒ่าจะมีสูตรลับเฉพาะที่สามารถรักษาโรคที่ยากและซับซ้อนได้“เทียนหยู่ก่อนหน้านี้ฉันเข้าใจนายผิด ฉันขอโทษนะ” ถึงหลินหว่านหรูจะไม่ชอบเย่เทียนหยู่ แต่คราวนี้มันเป็นความผิดของเธอจริงๆเย่เทียนหยู่ตกตะลึงไปชั่วครู่หนึ่ง เขาส่ายหัวแล้วพูดอย่างใจเย็น “ก็แค่ความเข้าใจผิดเล็กน้อยระหว่างสามีภรรยาน่ะครับ ไม่จำเป็นต้องขอโทษผมหรอก”ใบหน
เย่เทียนหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเมื่อได้ยินแบบนั้น คนพวกนั้นบ้าไปแล้วเหรอ เป็นเรื่องยากมากที่ในอาณาจักรมังกรจะมีคนจำนวนมากจับกลุ่มประท้วงคราวนี้ เกรงว่าคงจะโกรธจริงเข้าแล้วความจริงทั้งหมดต้องถูกตรวจสอบอย่างละเอียด!ต่อให้เขาไม่มีหลักฐานอะไรเลย เกรงว่าก็คงจะหาทางตรวจสอบจนละเอียดยิบคนโง่เหล่านี้ไม่ได้ช่วยเหลือปาร์คดาฮยอน ซึ่งพวกเขาต้องการ แต่กำลังพยายามทำร้ายปาร์คดาฮยอนไม่ว่าปาร์คดาฮยอนจะมีความสามารถแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่เขาจะสามารถต่อสู้กับพลังเช่นนี้ได้เป็นกรณีนี้จริง ๆ เรื่องนี้ได้รับการรายงานอย่างรวดเร็วไปยังผู้นำที่รับผิดชอบข้างต้น ซึ่งโกรธเคืองและขอให้ผู้คนดำเนินการทันทีต้องตรวจหาความจริงทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นความผิดของใคร ล้วนต้องถูกโทษสถานหนักเมื่อหลินหว่านหรูได้ยินคำพูดของหยางไฉ่อวิ๋นเธอก็ร้อนใจขึ้นมาทันที: “เทียนหยู่ฉันควรทำยังไงดี? นายหลบไปก่อนดีมั้ย ฉันจะรับหน้าให้เอง” เธอรีบเอ่ยปากถึงคนพวกนั้นจะด่าเธอด้วยถ้อยคำหยาบคาย แต่ถึงยังไง คนที่ทำร้ายร่างกายก็เป็นเทียนหยู่ก็ ไม่ใช่เธอเย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่ต้องหรอก ผมจะจัดการเอง”หยางไฉ่อวิ๋นรู้สึกกังวลมากจ
เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นท่าทางแปลกๆของเธอจึงรีบถามว่า: “เป็นอะไรไป เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า”เมื่อเผชิญกับคำถามของเย่เทียนหยู่ หลินหว่านหรูก็ไม่คิดจะปิดบัง และบอกเธออย่างไม่เต็มใจ: “ฉันเกรงว่าตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปของกลุ่มเทียนเฟิง คงจะ คงจะไม่ได้แล้วเหรอ...”“ทำไมเหรอ”เย่เทียนหยู่ถามหลินหว่านหรูพูดความจริงหลังจากได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ก็เกิดแสงเย็นวูบวาบในดวงตาของเย่เทียนหยู่ ก่อนจะพูดด้วยความโกรธ: “สมควรตาย!” คนอื่นอาจจะมองไม่ออก แต่เขาเข้าใจเหตุการณ์ในทันทีดูเหมือนว่าความเอาใจใส่จะนำไปสู่ความวุ่นวายเพราะกลัวจะทำร้ายทรัพย์สินของแม่และทำให้แม่ไม่มีความสุขไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาแปลกใจที่ หลินหว่านหรูไม่ได้เข้ารับตำแหน่งด้วยซ้ำ และเธอก็ไม่เปิดเผยข่าวใด ๆ เกี่ยวกับการเข้ารับตำแหน่งด้วยซ้ำ แล้วทำไมเธอถึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับ เทียนเฟิงกรุ๊ปเว้นแต่จะเป็นเลขานุการของหยางไฉ่อวิ๋นแต่นั่นเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็เข้าใจแล้วว่ารองประธานาธิบดีจางเฉียงที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ถ้าอยากเข้ารับตำแหน่งใช่ไหม ผมอยากให้คุณเกษียณตรงๆ และอยู่บนเตียงไปตลอดชีวิต“เทียนหยู่ฉัน
ตกลงใครกันแน่ที่เป็นหน้าม้าในขณะนั้นเอง มีคนมาเคาะประตู หลินหว่านหรูเปิดประตูและเห็นชายวัยสี่หรือห้าสิบคนหนึ่ง“สวัสดี คุณคือคุณหลินใช่ไหม”“ใช่ค่ะ แล้วคุณคือ?”“ผมคือจางเฉียง รองผู้จัดการทั่วไปของเครือบริษัทเทียนเฟิงกรุ๊ปสาขาหนานเจียง”“คุณนี่เอง เข้ามาคุยกันด้านในก่อน มาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?” หลินหว่านหรูกล่าว“คือเรื่องนั้น…”จางเฉียงพูดด้วยท่าทีลำบากใจ: “ผู้จัดการหลิน คุณคงจะพอทราบเรื่องทุกอย่างบนโซเชียลแล้วใช่ไหม?” เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้“ฉันรู้ค่ะ” หลินหว่านหรูพยักหน้า สีหน้าของเธอไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก นอกจากจะรู้สึกผิดหวังต่อตัวเองแล้ว สิ่งที่เธอกังวลมากกว่าคือเทียนหยู่จะรับมือกับเรื่องทั้งหมดนี้ได้ยังไงไม่ว่าเธอจะเก่งแค่ไหน ก็คงไม่สามารถต่อต้านการความเห็นของประชาชนได้ ถ้าหากทำให้ผู้คนโกรธแค้น ต่อให้เป็นเทียนหยู่ที่มีความสามารถมาก เขาก็อาจจะไม่รอดเหมือนกันท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีอำนาจใดยิ่งใหญ่เกินกว่าอำนาจของประชาชน“ถ้าอย่างนั้น ผมก็จะขอพูดอย่างตรงไปตรงมา ผมเชื่อในความบริสุทธิ์ของคุณนะ แต่สถานการณ์ของคุณส่งผลกระทบต่อเทียนเฟิงกรุ๊ปอย่างมาก”จางเฉียงถอนหายใจ“อ
ดวงตาของเย่เทียนหยู่เต็มไปด้วยความโกรธ เขาโทรออกติดต่อกันหลายครั้ง อย่างแรก คือการขุดหาประวัติเสียหายของปาร์คดาฮยอน และอย่างที่สอง การตามหาวิดีโอที่เป็นหลักฐานคราวนี้ เขาจะทำให้ปาร์คดาฮยอนต้องชดใช้ราคาแห่งความสิ้นหวังแน่นอนว่าปาร์คดาฮยอนไม่รู้เรื่องทั้งหมดที่กำลังเกิดขึ้น เขายังรู้สึกภาคภูมิใจมากกับเรื่องที่เกิดก่อนหน้าไม่เลิก จนกระทั่งถึงเวลาอาหารค่ำ เขาสอบถามและได้รู้ว่าเย่เทียนหยู่กับคนอื่น ๆ ยังไม่ออกมาเขาพูดพร้อมรอยยิ้มเย็นยะเยือก: “นานขนาดนี้แล้ว ยังไม่มีคนไปจับตัวมันอีก ไอ้หมอนั่น แบล็คอัพไม่เลวเลยนี่”ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ เขาก็ได้รับข้อความแจ้งว่า หลินหว่านหรูเป็นผู้จัดการทั่วไปคนใหม่ของเครือบริษัทเทียนเฟิงกรุ๊ปอย่างนั้นเองสินะ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าหน้าที่ไม่ออกหน้าจับกุมตัวพวกเขาแต่ว่า เขาจบการศึกษาในระดับที่ไม่ได้สูงมากนัก และเขาก็ไม่รู้จักเทียนเฟิงกรุ๊ป แต่แน่นอนว่า ต่อให้มีวุฒิการศึกษาระดับสูง ก็อาจไม่เข้าใจเทียนเฟิงกรุ๊ปเหมือนกันก็แค่ผู้บริหารคนหนึ่งของเครือบริษัทไม่ใช่หรือไงกัน เขายังมีอีกหลายวิธีที่จะจัดการกับคนพวกนั้น: “ไปปล่อยข่าวเพิ่มให้ผมหน่อยสิ” เขาสั่งก
จนถึงตอนนี้ยังไม่ถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจ เห็นได้ชัดว่าเขาพอจะมีพลังอยู่บ้าง แต่กล้าจะสู้กับเขาด้วยพลังกระจ้อยร่อยแบบนั้น ถ้างั้นเขาก็จะแสดงพลังเทียมฟ้าให้อีกฝ่ายได้เห็นเองหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ อดไม่ได้ที่จะเตือนว่า: “แต่ว่า พี่ดาฮยอน เมื่อกี้พี่ขู่เขาแบบนั้น พี่ไม่กลัวเขาจะแอบบันทึกเสียงเหรอ”“จะกลัวอะไร ต่อให้เขาบันทึกเสียงอยู่ ใครจะพิสูจน์ได้ว่าเขาคือบริกรที่พี่ส่งมา ผมจะบอกว่าเขาเล่นเองเออเองก็ยังได้” ปาร์คดาฮยอนยิ้มเยาะ“พี่ดาฮยอนฉลาดจังเลย สุดยอดไปเลยค่ะ”“ก็แหงอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเธอสองคนจะยอมปรนิบัติพี่ได้ยังไงละ” ปาร์คดาฮยอนพูดอย่างภาคภูมิใจ นอกจากนั้น หญิงสาวสองคนที่อยู่ข้างกายเขา คือคนที่เคยโดนเย่เทียนหยู่ตบหน้ามาก่อน“ใช่ พี่ดาฮยอนหล่อ สง่างาม และเย่อหยิ่ง เรารักเขามาก สำหรับพี่ดาฮยอน ฉันกำลังสมัครขอสัญชาติแดนกิมจิแล้ว”“ฮ่าฮ่า คุณต้องละทิ้งอาณาจักรมังกร อาณาจักรมังกรของคุณนั้นสมัครได้ยากที่สุดในโลก เมื่อคุณยอมแพ้ คุณจะไม่มีโอกาส”“หากฉันมีโอกาส ฉันจะติดตามพี่ดาฮยอนและกลายเป็นพลเมืองจีนผู้สูงศักดิ์”“โอเค คุณเก่งมาก!”ปาร์คดาฮยอนภูมิใจมาก แล้วก็หัวเราะเยาะ: “เด็
เจ้าพนักงานหวงเคาะประตูเย่เทียนหยู่เปิดประตูและเห็นเจ้าหน้าที่หวงกับคนอื่น ๆ ทันที เขาโทรหาผู้ว่าการหวังแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ได้โทรบอกลูกน้องหรือไงผู้ว่าการหวังไม่ใช่ใครอื่น หากแต่เป็นผู้บัญชาการสูงสุดของเมืองเจียงหนาน ด้วยความสามารถของเขา การชะลอเรื่องออกไปสองสามวันไม่น่าเป็นปัญหาไม่ใช่เหรอ“สวัสดีครับ…”เจ้าพนักงานหวงกำลังจะพูดเมื่อโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น เขาหยิบมันออกมาและเห็นว่าเป็นสายจากหัวหน้าของเขา ดังนั้นเขาจึงต้องรับสายอย่างรวดเร็วและกำลังจะพูดคนที่อยู่อีกด้านหนึ่งพูดตรงๆ: “เจ้าพนักงานหวง คุณไม่ต้องกังวลเรื่องโรงแรม กลับมาทันที”“อ่า ที่นี่มีคนสร้างเรื่องวุ่นวายหลายอย่าง และมันก็ดันไปเกี่ยวกับดาราดังจากแดนกิมจิ และเขาก็มีแฟนคลับในอาณาจักรมังกรของเรามหาศาลด้วยครับ”“ไม่ต้องกังวลเรื่องเขาหรอก แค่บอกว่าคุณกำลังสืบสวนและรวบรวมหลักฐานแล้ว ปล่อยให้พวกเขารอก็พอ อีกพักคุณค่อยให้ผลการสืบสวนกับพวกเขา”“เรื่องนั้น ก็ได้ครับ”ผู้นำพูดอย่างนั้น และเจ้าพนักงานหวงก็ทำได้เพียงทำตามที่เขาบอกเท่านั้น แต่เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มคนนี้มีภูมิหลังมากมาย ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่เขากล้าโจมต
“ใช่ ทำตัวไร้กฏเกณฑ์ จู่ๆก็ทำร้ายคนอื่น คุณดูสิคะ เราทุกคนบาดเจ็บกันหมดแล้วเนี่ย”ทุกคนบ่น“ใครเป็นคนทำร้ายพวกเขารีบก้าวออกมาซะ” เจ้าพนักงานหวงถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม“เจ้าหน้าที่ เขาไปแล้ว แต่เขาอาศัยอยู่ในโรงแรมแห่งนี้ และเรามีวิดีโอของเขา” ปาร์คดาฮยอนหยิบวิดีโอที่เขาเพิ่งถ่ายยื่นออกไปทันทีหลังจากอ่านเนื้อหาแล้ว ฉันเห็นว่าเย่เทียนหยู่ทุบตีแฟนๆ แล้วก็บอดี้การ์ดของเขา ไม่ว่าคุณจะมองอย่างไร เขาเป็นคนที่ไร้เหตุผลและรุนแรงสำหรับคำพูดของเขาเอง ฉันไม่ได้ยินคำพูดที่น่าขยะแขยงที่เขาพูดกับอีกฝ่ายเลย ฉันได้ยินเพียงเนื้อหาที่ปกป้องแฟนๆ ของเขาอย่างตรงไปตรงมาและน่าเกรงขามเท่านั้น ดังนั้นไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเมื่อเจ้าพนักงานหวงอ่านแล้ว เขาก็ขอสำเนาหลักฐาน แล้วถามทันทีว่า: “เหตุการณ์เป็นมายังไงทำไมถึงเริ่มสู้กันซะได้ละ”“ประเด็นเป็นเพราะผมเองครับ”ปาร์คดาฮยอนยืนขึ้นแล้วพูดว่า: “ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ ผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนคลับของผม อาจเป็นเพราะเธอชอบผมมาก ก็เลยอยากนอนกับผม แต่ผมไม่ยอมรับปากเธอครับ”“แต่ตอนนั้นชายคนนั้นโมโหมาก จากนั้นก็เริ่มคลั่งทำร้ายคนอื่นครับ!”เจ้าพนักงานหวงพยักหน้าและกล่าวว่า
เมื่อเข้าไปในลิฟต์ เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นสีหน้าอมทุกข์ของหลินหว่านหรู ก่อนที่เขาจะเริ่มปลอบใจเธอ: “ไม่ต้องสนใจพวกโง่พวกนั้นหรอกครับ ก็แค่แฟนคลับไร้สมอง”“ไม่ สิ่งที่พวกเขาพูดทำให้ฉันโกรธมากจริงๆ แต่อดีตก็คืออดีต แต่ปัญหาคือพวกเขาไม่ยอมปล่อยมันไป และมันจะนำปัญหาใหญ่มาให้คุณ”หลินหว่านหรูด้วยความกังวลเมื่อ หยางไฉ่อวิ๋นได้ยินแบบนั้น เขาก็รู้สึกตัวทันทีและพูดอย่างเร่งรีบ: “ใช่ คนพวกนี้มันบ้าไปแล้ว พวกเขาจะไม่มีวันยอมแพ้”“เหอะ ๆ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดี”เย่เทียนส่งเสียงเหอะอย่างเย็นชา และพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ตัวตลกพรรคนี้ผมมีวิธีจัดการเขาถมเถ”หลินหว่านหรูพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีกเมื่อสิ่งต่างๆ มาถึงจุดนี้ เราก็ได้แต่เผชิญหน้ากันเท่านั้นหยางไฉ่อวิ๋นมองเย่เทียนหยู่ด้วยความประหลาดใจ ลังเลแต่อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “ฉันเพิ่งสังเกตว่าเมื่อครู่มีคนถ่ายวิดีโอค่ะ ไม่รู้ว่าจะเอาคลิปไปตัดต่อสร้างเรื่องใส่ร้ายคุณหรือเปล่า เช่นว่าตัดเฉพาะช่วงที่คุณทำร้ายบุคคลอื่น”เย่เทียนหยู่ตกตะลึงเล็กน้อยและพูดด้วยความประหลาดใจ: “คุณหยางดูจะเข้าใจเรื่องนี้นะครับ”“เรื่องนั้น ถึงฉันจะไม่เคยเจอกับเหตุแบบนี้มาก่อ
เย่เทียนหยู่เผยสีหน้าเหยียดหยาม ก่อนที่เขาจะชกออกไปไวราวพายุ เพียงไม่กี่การเคลื่อนไหวเขาก็ล้มกลุ่มคนตรงหน้าทุกคนจนราบคาบ ทำเอาทุกคนตะลึงงันไปทันที“เอาสิ เข้ามาเลย!”เย่เทียนหยู่มองดูปาร์คดาฮยอนอย่างเยาะเย้ย“ไอ้คนเถื่อน แกมันก็แค่คนป่าเถื่อนไร้เหตุผลที่รู้จักแต่ใช้กำลังแก้ปัญหา!”ปาร์คดาฮยอนก่นด่าด้วยความโกรธ“คุณว่าผมป่าเถื่อนเหรอ” เย่เทียนหยู่หัวเราะอย่างโกรธๆ“ไม่ใช่เหรอ เรามีความตั้งใจดีและมาที่อาณาจักรมังกรเพื่อแสดง เผยแพร่เพลงที่ยอดเยี่ยมให้กับคุณ และแสดงผลงานที่ยอดเยี่ยม อย่างไรก็ตาม คุณปฏิบัติต่อเราอย่างหยาบคาย ฉันอยากจะฟ้องคุณ ฉันอยากไปที่ รัฐบาลจะฟ้องคุณ!”ปาร์คดาฮยอนพูดเสียงดังแฟนๆ หลายคนที่พูดไม่ออกก็เห็นด้วยจริง ๆ ว่า “เขาไม่เพียงแต่ทุบตีผู้คนในที่สาธารณะเท่านั้น แต่เขายังปฏิเสธที่จะกลับใจและต่อสู้กับบอดี้การ์ดอีกด้วย มันเป็นเพียงการทำให้อาณาจักรมังกรของเราแปดเปื้อน”“ใช่ คนประเภทนี้ควรถูกดึงและยิงทันที เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ทำลายชื่อเสียงของอาณาจักรมังกรของเรา”“ใช่ เพราะเรามีคนที่ใช้ความรุนแรงมากเกินไป ผู้คนจึงคิดว่าประเทศมังกรของเราเป็นประเทศป่าเถื่อน”“เราต