LOGINShare
บทที่ 253
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 254
หลินหว่านหรูพูด“อือ!”เย่เทียนหยู่พูดแล้วพยักหน้า“เย่เทียนหยู่ ครั้งนี้ฉันเข้าใจนายผิดอีกแล้ว คุณจะรู้สึกว่าฉันโง่แล้วก็ถูกหลอกง่ายบ้างหรือเปล่าคะ?” หลินหว่านหรูถาม“ไม่หรอกครับ!”“ไม่อย่างแน่นอน คุณประมาทและสับสนรวมกับที่คุณไว้ใจซูถิงมาก”“ถ้าเป็นเรื่องของคนอื่น คุณต้องมองเห็นความผิดปกติได้ในทันทีแน่ครับ”เมื่อเย่เทียนหยู่พูดแบบนั้น แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไร“จริงเหรอคะ? คุณไม่คิดว่าฉันโง่จริง ๆ เหรอ?”“ขนาดฉันเองบางครั้งยังก็รู้สึกว่าตัวเองโง่มากเลยนะคะ!”หลินหว่านหรูกล่าวอย่างหดหู่“จะเป็นไปได้ยังไงครับ? คุณเป็นผู้หญิงที่ฉลาดที่สุดในโลกแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้น คุณจะรักษาตำแหน่งประธานตระกูลหลินได้ยังไงใช่ไหมครับ?” เย่เทียนหยู่พูดจาประจบ เขาโม้จนขนาดตัวเองยังต้องส่ายหัว“รักษาตำแหน่งประธานเหรอคะ?”“คงจะดีมากถ้าฉันสามารถรักษามันไว้ได้อย่างมั่นคงจริง ๆ !”หลินหว่านหรูยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ถ้าก่อนหน้านี้ฉันไม่เข้าร่วมหอการค้าหลงเถิงและได้รับความร่วมมือจากนายน้อยซู บางคนคงจะไม่พอใจและไล่ฉันออกมานานแล้วล่ะ”“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอครับ?”เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วแล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 255
"อย่างนายน่ะเหรอ?"หลินหว่านหรูส่ายหัวแล้วพูดว่า: "ลืมซะเถอะ แม้ว่าบริษัทของเราจะไม่ใช่หนึ่งในกลุ่มบริษัทยักษ์ใหญ่ แต่ก็ต้องมีใบจบการศึกษากับประสบการณ์การทำงานอยู่ดีนะ"“เดี๋ยว เมื่อก่อนคุณเป็นคนขอให้ผมไปทำงานไม่ใช่เหรอ?”“ฉันจะให้คุณทำงานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในบริษัท มันไม่จำเป็นต้องมีประกาศนียบัตร แต่ถ้าใช้เจ้านี่คุณก็สร้างความสงบไม่ได้หรอก”“……”เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “ในใจของคุณ ผมเป็นได้แค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหรอ?”“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ!”“ยังมีอีกเหรอ?”“ภารโรง”“ถ้าอย่างนั้น เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเถอะ” เย่เทียนหยู่พูดไม่ออก แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยอย่างจริงจัง แต่ประกาศนียบัตรของเขาก็ไม่ได้ต่ำเลยนะ“คุณอยากไปบริษัทของฉันจริง ๆ เหรอ?” หลินว่านหรูถาม“อือ!”“เป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยเหรอ?”“ได้หมด เอาตามที่คุณจัดการเถอะ ถึงยังไงเรื่องนี้ก็ไม่ได้สำคัญ ผมแค่จะไปช่วยคุณสร้างความสงบ ไม่สิ ไปช่วยคุณควบคุมบริษัท”เย่เทียนหยู่กล่าวอย่างไม่แยแส“พูดซะน่าฟังกว่าร้องเพลงอีกนะนาย เอาเถอะ เราฉันคิดก่อนว่าจะจัดการยังไงแล้วกัน”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 256
เมื่อเห็นหลินหว่านหรูวางสาย เย่เทียนหยู่ก็พูดอย่างช่วยไม่ได้: “ลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ เหรอครับ?”“ยังไงเราก็ต้องหย่ากันไม่ช้าก็เร็ว ถ้าตอนนี้ความสัมพันธ์ของเราถูกเปิดเผย มันคงไม่เป็นผลดีกับเราทั้งคู่” หลินหว่านหรูกล่าว“ไม่หรอก ผมไม่รังเกียจ”“ฉันรังเกียจ พอหรือยัง นายควรกลับไปพักผ่อนให้เต็มที่และเตรียมตัวไปทำงานพรุ่งนี้ดีกว่านะ” หลินหว่านหรูพูดด้วยความโกรธ“ก็ได้ครับ!”เย่เทียนหยู่ลุกขึ้นยืนและจากไปอย่างช่วยไม่ได้ แต่ทันทีที่เขาไปถึงประตู เขาก็บังเอิญเจอคู่สามีภรรยาหลิวอวิ๋นซิ่วที่กลับมาพอดี จากนั้นทุกคนก็มองหน้ากันตาโตหลังจากกลับมามีสติ หลิวอวิ๋นซิ่วก็โกรธขึ้นมาทันที “เย่เทียนหยู่ แกไอ้ชั่วสารเลว ทำอะไรกับลูกชายของฉัน แล้วยังกล้ามาที่บ้านของเราอีก!”เย่เทียนหยู่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ เขาขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเธอและเดินแทรกตัวไปด้านข้างแล้วจากไปอย่างรวดเร็วเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสื่อสารกับคนประเภทนี้แต่คราวนี้หลิวอวิ๋นซิ่วกังวลมาก เธอก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับเย่เทียนหยู่ แต่ด้วยความเร็วของเธอ เธอจะจับเย่เทียนหยู่ที่กำลังเดินหลีกออกไปได้ยังไงและเพราะจับเย่เทียนหยู่ไว้ไม่ทั
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 257
แม้ว่าหลินซื่อกรุ๊ปจะไม่ใช่กลุ่มบริษัทที่ใหญ่มากแต่ก็เป็นกลุ่มบริษัทอันดับต้น ๆ ที่มีสินทรัพย์มากกว่าหนึ่งพันล้านและมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องมากมายโดยเฉพาะอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับอสังหาริมทรัพย์ เช่น ขายเหล็กตอนนี้หลินหว่านหรูอยู่บนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง เพราะถึงยังไงอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ก็กลายเป็นอดีตและเริ่มตกต่ำลงด้านเครื่องสำอางกับการร่วมมือกับตระกูลซู ปัจจุบันเป็นทิศทางสำคัญของบริษัทและได้รับการสนับสนุนจากหลินหว่านหรูเองเช้าวันรุ่งขึ้น เย่เทียนหยู่ทำตามสัญญา เขามาถึงชั้นล่างของบริษัทแต่เช้า เห็นแก่หลินหว่านหรูเขายังสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวที่สง่างามมากมาอีกด้วยแบบนี้ทำให้เขาดูหล่อมากเนื่องจากโทรแจ้งล่วงหน้าเอาไว้แล้ว เย่เทียนหยู่จึงรีบไปยังประตูห้องผู้จัดการอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะเคาะประตู"เข้ามา!"เสียงผู้หญิงที่มีเสน่ห์ดังมาจากข้างในห้องเมื่อเปิดประตูสำนักงาน เย่เทียนหยู่ก็เดินเข้ามา เขาเห็นสามงามเหนือชั้นพร้อมกับใบหน้าอันวิจิตรบรรจงคนหนึ่ง แม้จะไม่ดีเท่าหลินหว่านหรูแต่ก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนักประเด็นสำคัญคือร่างกายของเธอให้ความร
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 258
แผนกขายมีสองทีม พวกเขาเป็นทีมที่สอง และยอดขายตามหลังทีมแรกเป็นเวลาหลายเดือนติดต่อกันแล้วสิ่งสำคัญที่สุด คือ พวกเขาไม่เก่งเท่าอีกฝ่าย ตอนนี้เธอสูญเสียพนักงานขายหลักไปแล้วดันได้คนที่ใช้เส้นสายเข้ามาแทน แล้วเธอจะทำอะไรได้อีก?อารมณ์ของเธอจะดีได้ยังไง?โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อบทสรุปรายครึ่งปีกำลังจะมาในอีกสิบวัน ถึงตอนนั้นพวกเขาคงถูกดุอย่างหนัก“หัวหน้าทีมหลี่ ดูเหมือนคุณจะไม่ค่อยต้อนรับผมเท่าไหร่นะครับ?” เย่เทียนหยู่เห็นท่าทางไม่มีความสุขของอีกฝ่าย จึงเอ่ยปากคลี่คลายความตึงเครียด“คุณคิดว่าฉันควรจะต้อนรับคุณยังไงคะ”“ให้ฉันคุกเข่าลงเพื่อทักทายเลยหรือเปล่า?” หลี่ซินเยว่พูดอย่างเย็นชา“หัวหน้าทีมหลี่พูดเกินไปแล้วครับ”เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น ผู้หญิงคนนี้ก็ดูสวยแต่ทำไมเธอถึงพูดจาแย่ขนาดนี้“คุณชื่อเย่เทียนหยู่ใช่ไหม? ฉันไม่สนใจว่าภูมิหลังของคุณจะเป็นยังไง เมื่อคุณเข้าร่วมทีมของฉัน อย่าคิดที่จะเดินเตาะแตะ ถ้าคุณทำได้ไม่ดี ฉันจะไล่คุณออกเหมือนกัน” หลี่ซินเยว่ตะคอกอย่างเย็นชา“ไม่มีปัญหา ก็แค่การขายไม่ใช่เหรอ? ผมทำได้” เย่เทียนหยู่พูดอย่างมั่นใจ“อ่อ คุณเคยทำการขายแบบไหนมาก่อน” ห
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 259
หลี่ซินเยว่หัวหน้าทีมโกรธจนหน้าอกของเธอสั่น "อย่าชะล่าใจไปนักเลย เรื่องราวเปลี่ยนแปลงได้สมอ ต้องมีสักวันที่ไม่ได้เป็นวันของพวกเธอแน่" เธอก็พูดอย่างเย็นชา“จริงเหรอ?”“ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะรอดู!”“ก็แค่นั้นแหละ ถึงเวลาประชุมสรุปผลงานก็อย่าเป็นบ้าเป็นหลังแล้วกัน”พี่เหม่ยหัวเราะเสียงดังทุกคนโกรธและทำอะไรไม่ถูก“ไม่เป็นไร ฉันเคยอยู่กับพวกเขามาก่อน พวกนี้หนังหน้าหนา จะกลัวถูกดุได้ยังไง”หวังซินหัวเราะและเยาะเย้ย“แต่ฉันได้ยินมาว่าเป็นเพราะฉันจากไป พวกคุณเลยได้คัดเลือกอัจฉริยะด้านการขายที่ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษมานี่ เขาคือใครเหรอ ขอฉันดูหน่อยสิ”ขณะที่เขาพูด เขาจงใจมองไปที่เย่เทียนหยู่ เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นเขารู้ และยังจงใจเยาะเย้ยเขาด้วยเขาเป็นแค่ผู้มาใหม่เพียงคนเดียวที่นี่แม้ว่าจะใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งวัน แต่อย่างน้อยทุกคนในแผนกขายก็ได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ของเย่เทียนหยู่ไม่มีการศึกษา ไม่มีประสบการณ์ทำงาน ไม่มีอะไรเลยพูดตามตรงว่า ห่วยแตกและใช้ชีวิตเหลวแหลกมากหลี่ซินเยว่รู้สึกรำคาญเมื่อได้ยินแบบนั้น แม้ว่าเธอจะไม่ชอบเย่เทียนหยู่เช่นกัน แต่เธอก็พูดอย่างเย็นชา: “มันไม่ใช่ธุระอะไรขอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 260
แม้ว่าหวังซินจะเป็นผู้ชาย แต่เขาก็หล่อมาก ทำให้มีความสัมพันธ์กับเจ้านายผู้หญิงมากหน้าหลายตาทีเดียวเมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เทียนหยู่ก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "ยอดขายของทีมเราไม่ดีเท่าของคุณตอนนี้เหรอ?"“ถ้าอย่างนั้นผมไม่ทราบ ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ ระหว่างเราสองทีมก็มาแข่งกันดูสิ”เมื่อได้ยินเย่เทียนหยู่พูดคุยเกี่ยวกับการแข่งขัน หลี่ซินเยว่ก็พูดทันที: "เย่เทียนหยู่คุณไม่ใช่หัวหน้าทีม ทำไมคุณถึงตัดสินใจในการแข่งขันระหว่างทีมแบบนี้?"คนอื่น ๆ ก็จ้องมองที่เย่เทียนหยู่โดยไม่พูดอะไรการเปรียบเทียบยอดขายกับทีมก็เท่ากับรนหาที่ตายน่ะสิอยากตายอย่าลากเราลงไปด้วยจะได้ไหม?พี่เหม่ยยิ่งภูมิใจมากขึ้นเมื่อเห็นดังนั้น เธอหัวเราะเสียงดัง: “หลี่ซินเยว่ คุณไม่กล้าแข่งขันกับเราเหรอ? คุณรู้มานานแล้วสินะว่าทีมของคุณเต็มไปด้วยขยะ แล้วยังยืนกรานที่จะปฏิเสธที่จะยอมรับอีก?”“ใครบอกว่าไม่กล้าแข่ง!”“ฉันจะเข้าร่วมการแข่งขันครั้งต่อไป!”“แค่การเปรียบเทียบยอดขายไม่ใช่เหรอ เรามีเวลาอีก 10 วันในการสรุปครึ่งปีแรกงั้นก็มาแข่งยอดขายรวมครึ่งปีแรกเลยแล้วกันนะ”เย่เทียนหยู่แสดงท่าทีทรงอำนาจแต่ทันทีที่สิ้นคำพูดเหล่า ทุกคนก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 261
“น่าอับอายงั้นหรอ?”“หมายความว่ายังไง ฉันก็ไม่ได้ทำตัวน่าอายนี่” เย่เทียนหยู่ไม่เข้าใจ หรือว่าเป็นเรื่องที่พนันกันไว้เรื่องนั้น แต่ว่าเรื่องที่พนันกันไว้ยังไม่ถึงจุดสิ้นสุดเลยนี่“ยังจะพูดว่าไม่ได้ทำตัวน่าอาย ใครกันบ้างที่ไม่รู้ว่าฝ่ายการขายมีคนไม่มีการศึกษา ไม่มีประวัติการทำงานมาทำงานน่ะ แล้วที่สำคัญคือยังเป็นคนไร้ค่าที่ทำอะไรไม่ได้เลยด้วย”หลินหว่านหรูพูดด้วยน้ำเสียงโมโหและก็ถูกแล้วที่เธอโมโห เพราะว่าเมื่อสักครู่นี้หลิวเหวินเพิ่งจะมารายงานเรื่องการทำงานในหนึ่งวันนี้ของเย่เทียนหยู่และมันก็ไม่มีอะไรเลยจริงๆไม่มีอะไรเลยก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ที่สำคัญคือคนอื่นๆต่างพากันรู้โดยทั่ว ทำเอาทุกคนอดจะวิจารณ์ไม่ได้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนยัดคนไร้ประโยชน์คนนี้เข้ามาพอถึงตอนนี้จะให้ผู้อำนวยการแบบเธอทำยังไงได้ล่ะพอรู้เรื่องราวทั้งหมดนี้หลินหว่านหรูจะไม่โมโหได้ยังไงเมื่อได้ยินแบบนี้ เย่เทียนหยู่ก็ไม่พอใจก่อนจะพูด “ใครพูดกัน ใครมันเอาเรื่องนี้ไปพูดมั่วๆ”“ยังจะมาถามอีก ถ้าไม่เป็นเพราะนายทำอะไรไม่ได้จริงๆคนอื่นเขาจะพูดแบบนี้กันหรือไง?”“แต่ตอนนี้พอมาคิดดูดีๆ การพานายมาฝากตัวไว้ในบริษัทมันเป
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1223
คุณนายไป๋ถูกหัวหน้าใหญ่ไป๋จ้องตาเขม็ง สีหน้าเปลี่ยนไปนิดหน่อย ก่อนจะรีบพูดออกมาเบา ๆ ว่า “พี่เฉินคะ พะ พี่เป็นอะไรไป?”“เธอคิดว่ายังไงล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ พวกเราจะมาถึงจุดนี้ได้ยังไง!”สีหน้าไป๋เฉินดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่“ละ แล้วนี่มันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะคะ ถึงต่อให้ฉันเป็นคนที่สร้างเรื่องขึ้นมา พี่ก็เป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าสำนักเจวี๋ยฉิงจะสามารถจัดการเขาได้?”“เดิมทีมันก็อาจจะได้ แต่เมื่อกี้พยัคฆ์ทมิฬเพิ่งรายงานว่า เขาอาจจะเป็นราชามังกรแห่งพรรคมังกรก็ได้ และจากสถานการณ์ในปัจจุบัน ก็ดูเหมือนจะมีโอกาสมากถึงแปดเก้าส่วนที่จะเป็นเรื่องจริง”“หากว่าเขาเป็นราชามังกรจริง ๆ ล่ะก็ เกรงว่าแม้แต่สำนักเจวี๋ยฉิงก็ทำอะไรเขาไม่ได้”ไป๋เฉินพูดด้วยความโกรธ“หา ไม่จริงน่า เป็นไปได้ไหมที่พยัคฆ์ทมิฬกำลังหลอกพี่อยู่”“เขาไม่มีทางหลอกฉันแน่”ไป๋เฉินถอนหายใจ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว เขาถูกภรรยาชักจูงแบบผิด ๆ มาตั้งแต่แรก ต่อให้ตอนนี้ตนได้รู้เรื่องราวทั้งหมด แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรสิ่งที่เขากังวลมากที่สุดในตอนนี้ ไม่ใช่ปัญหาในการจัดการกับเย่เทียนหยู่ แต่เป็นจุดตันเถียนของเขา มันจะยังสามารถฟื้นฟูกลับมาไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1222
จากนั้น ไป๋เฉินก็หยิบกล่องเล็ก ๆ ที่ดูประณีตออกมาจากตัว เขานำมันติดตัวมาด้วย จากนั้นจึงยื่นให้เย่เทียนหยู่ด้วยท่าทีที่ไม่เต็มใจสักเท่าไหร่นี่คือสมบัติที่แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกตื่นเต้น ว่ากันว่า หากกลั่นมันออกมาเป็นยา ก็จะสามารถช่วยให้ทะลวงเข้าสู่ระดับปรามาจารย์ได้ทันทีหากไม่ใช่เพราะแรงกดดันที่น่ากลัวจากสำนักเจวี๋ยฉิง เขาก็คงคิดที่จะเก็บมันเอาไว้ใช้เองเขาเคยเห็นด้วยตาตัวเองแล้ว ตอนที่ยอดฝีมือจากสำนักเจวี๋ยฉิงต่อสู้กับปรมาจารย์ที่น่ากลัวคนหนึ่ง กระบวนท่าเดียว ใช้เพียงกระบวนท่าเดียวเท่านั้น ก็สามารถฆ่ายอดฝีมือระดับปรมาจารย์คนนั้นได้ในทันทีดังนั้น การที่ไอ้เด็กนี่มันกล้าท้าทายอำนาจสำนักเจวี๋ยฉิงแบบนี้ มันจะต้องตายอย่างแน่นอนเย่เทียนหยู่รับกล่องมา ก่อนจะเปิดดูด้านใน และพบว่านั่นคือดอกบัวสีเจ็ดสีจริง ๆ สิ่งนี้มีประโยชน์อย่างมากเมื่อมาอยู่ในมือของเขา เขาจึงรับเก็บมันไว้ทันที แล้วพูดด้วยท่าทีเรียบเฉยออกไปว่า “เห็นแก่ของเล่นชิ้นนี้ ผมจะปล่อยคุณไปสักครั้งก็แล้วกัน”“จำไว้นะว่า อีกสี่หมื่นห้าพันล้าน จะต้องถูกโอนเข้าบัญชีภายในหนึ่งวัน เพราะไม่อย่างนั้น ก็รอรับผลที่จะตามมาได้เลย!”ทันที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1221
เมื่อคุณนายไป๋ได้ยินดังนั้น เธอก็รีบโต้กลับทันที “หากเป็นสมบัติธรรมดาพวกเขาต้องไม่สนใจอยู่แล้ว แต่นี่เป็นถึงดอกบัว......”“เลิกพูดมากได้แล้ว!”เมื่อกี้หยุดเอาไว้ไม่ทัน ตอนนี้ไป๋เฉินจึงรีบพูดห้ามขึ้นทันที “พูดจาไร้สาระให้มันน้อย ๆ หน่อย ทางที่ดีแกก็รีบปล่อยพวกเราไปซะ เพราะไม่อย่างนั้น ผลที่จะตามมาอาจเกินกว่าที่แกจะรับไหวก็ได้”เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพูดออกไปว่า “คุณนับว่าฉลาดกว่าภรรยาคุณอยู่นะ หากเป็นเธอล่ะก็ ป่านนี้เธอคงสั่งให้ผมรีบขอโทษและยอมรับผิดไปแล้ว” “แต่ว่านะ ถึงยังไงก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี! อย่าว่าแต่สำนักเจวี๋ยฉิงอะไรนั่นเลย ต่อให้เป็นสำนักที่แข็งแกร่งมากแค่ไหน วันนี้ หากคุณยังไม่คืนเงินล่ะก็ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ช่วยพวกคุณไม่ได้ทั้งนั้น”สีหน้าของไป๋เฉินเปลี่ยนไปทันที เขาทั้งโกรธและตกใจ “นี่แกไม่กลัวสำนักเจวี๋ยฉิงจริง ๆ หรือว่าแกไม่รู้ว่าสำนักเจวี๋ยฉิงมีการดำรงอยู่ที่น่ากลัวมากแค่ไหนกันแน่?”“รู้หรือไม่มันก็ไม่สำคัญหรอก ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย สี่หมื่นห้าพันล้าน จะให้หรือไม่ให้? !”สีหน้าเย่เทียนหยู่ดูเย็นชา เขาเสียเวลามามากพอสมควรแล้ว เขาไม่อยากพูด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1220
แต่สิ่งนี้ก็ยืนยันได้อย่างชัดเจนแล้วว่า หัวหน้าใหญ่ไป๋ถูกจัดการแล้วจริง ๆ เขาถูกทำลายแล้วอย่างสิ้นเชิงคุณนายไป๋หน้าซีด สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกตกใจและหวาดกลัว เธอทรุดตัวลงบนพื้นด้วยความอ่อนแรง ในเวลานี้ เธอก็เข้าใจแล้วว่าเทพสงครามในสายตาของเธอได้ถูกทำลายลงแล้วจริง ๆเพราะความทะเยอทะยานของเธอ จึงทำให้ผู้ชายของเธอได้กลายเป็นคนที่ไร้ประโยชน์ไปโดยสิ้นเชิง!ผ่านไปนานพอสมควร ในที่สุดไป๋เฉินก็สงบสติอารมณ์ลงได้บ้าง ก่อนจะถามออกไปด้วยความกลัวว่า “แกเป็นใครกันแน่?”“ผมเป็นใครไม่สำคัญหรอก สิ่งที่สำคัญก็คือ เงินอีกสี่หมื่นห้าพันล้านจะต้องเข้าบัญชีเดี๋ยวนี้” เย่เทียนหยูกล่าวด้วยท่าทีเรียบเฉย “ภรรยาของคุณไม่สามารถเอาออกมาได้ แต่ตัวคุณก็น่าจะไม่มีปัญหาสินะ?”สีหน้าไป๋เฉินดูไม่ดีมากนัก เขารู้สึกเกลียดชังอีกฝ่ายอย่างมาก ที่ทำให้ชี่แท้ของตนถูกทำลาย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “เงินก้อนนี้ฉันจะไม่มีวันมอบให้แน่นอน”“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ค่อยสนใจชีวิตภรรยาของคุณเลยสินะ”“พี่เฉินคะ......”คุณนายไป๋ลนลานขึ้นมาทันที เงินไม่มีก็หาใหม่ได้ แต่ถ้าคนตายไปแล้ว ยังไงก็ไม่มีทางกลับมาได้อีก เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1219
แต่ในขณะที่ทุกคนคิดว่าหัวหน้าใหญ่ไป๋มีโอกาสที่จะชนะแบบร้อยเปอร์เซ็นต์อยู่นั้น เย่เทียนหยู่ก็กลับส่ายหัว ก่อนจะยกมือขวาขึ้นมา พร้อมกับก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางที่ดูสบาย ๆซึ่งมันก็เป็นการรับมือที่สบายมากจริง ๆ ไม่นาน เขาก็สามารถจับกรงเล็บที่เต็มไปด้วยพลังแห่งจิตสังหารของหัวหน้าใหญ่ไป๋เอาไว้ได้หัวหน้าใหญ่ไป๋ยังคงรู้สึกตื่นเต้นไม่หาย แต่เขาก็กลับพบว่ามือที่เขาใช้โจมตีนั้น ได้ถูกอีกฝ่ายจับเอาไว้ได้ นอกจากนี้ สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือ พลังที่อยู่ภายในมือของเขากลับจางหายไปอย่างสิ้นเชิงอีกด้วยทะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้!จากนั้นก็พบว่าร่างกายไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป และถูกอีกฝ่ายเหวี่ยงออกไปตามแนวระนาบ ก่อนจะกระแทกลงอย่างรุนแรงอ้าก!หัวหน้าใหญ่ไป๋ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาจึงส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดและน่าสงสารออกมา ไม่นานความเจ็บปวดก็กระจายไปทั่วทั้งร่างกาย ซึ่งทำให้ร่างกายของเขาถึงกับต้องสั่นสะเทือนเดิมทีด้วยพลังที่เขามี เขาสามารถทนต่อความเจ็บปวดทั่วไปได้ แต่ในครั้งนี้ เขาไม่สามารถทนได้จริง ๆคุณนายไป๋รู้สึกสับสนทันทีนะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ลูกน้องที่ตามมาด้วยต
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1218
ไม่มีท่าไม้ตายที่แข็งแกร่งอะไรนั่นหรอก ก็แค่ระดับหมิงจิ้นขั้นสูงธรรมดาเท่านั้น ขนาดระดับพลังจันทราขั้นต้นก็ยังไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ เย่เทียนหยู่ย่อมจัดการอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดายอยู่แล้วผ่านไปไม่นาน ทั้งสามคนก็ทรุดตัวลงบนพื้นด้วยความเจ็บปวดทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความสับสนสีหน้าคุณนายไป๋ดูหม่นหมองลง เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าทั้งสามคนแทบจะทำอะไรเขาไม่ได้เลย ตอนนี้ยิ่งเป็นการทำให้ไอ้เด็กนั่นได้ใจมากกว่าเดิมไม่ใช่รึไง เธอจึงรีบพูดออกไปว่า “พี่เฉิน ถึงเด็กนั่นจะไม่เก่งเท่าพี่ แต่พลังของมันก็ไม่ธรรมดา เกรงว่าพี่อาจจะต้องลงมือด้วยตัวเองแล้วล่ะ”“ฉันรู้แล้ว!”หัวหน้าใหญ่ไป๋รู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย เมื่อกี้ทั้งสามคนยังไม่ทันจะทำให้เย่เทียนหยู่เผยความสามารถออกมาเลยด้วยซ้ำ ซึ่งมันก็ทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาเย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพูดประชดออกไปว่า “ทำไม ถ้ายังไม่พร้อมล่ะก็ คุณจะลองโทรให้คนตรวจสอบความแข็งแกร่งของผมดูสักหน่อยไหมล่ะ?”“อวดดี!”“การจัดการกับเด็กที่ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างแก ฉันไม่จำเป็นต้องตรวจสอบอะไรทั้งนั้น!”หัวหน้าใหญ่ไป๋พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “เมื่อกี้ ฉัน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1217
“ความลับงั้นเหรอ?”ซึ่งมันก็ทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนอยู่นิดหน่อย หรืออีกฝ่ายรู้ตัวตนราชามังกรของตนแล้วงั้นเหรอ? ในเมื่อรู้แล้ว แต่กลับยังกล้าทำตัวหยิ่งยโสอยู่อีก ก็แสดงว่าคนที่คอยหนุนหลังพวกเขาอยู่นั้น มีสถานะที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน“เหอะ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วยังจะเสแสร้งอยู่อีก!”สีหน้าคุณนายไป๋ดูพอใจอย่างมาก เธอจึงพูดเยาะเย้ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ก็แค่อาศัยการเคลื่อนไหวแปลก ๆ นั่นของแก แล้วจู่โจมอย่างกะทันหันไม่ใช่รึไง หากไม่ใช่แบบนี้ แกก็คงจัดการกับพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เถาไม่ได้หรอก!”“ตอนนี้ แกได้สูญเสียความลับวิธีการโจมตีที่สำคัญไปแล้ว และพี่เฉินเองก็มีพลังที่เหนือกว่าที่แกจะจินตนาการได้เสียอีก อย่าว่าแต่แกจะใช้วิธีนี้ไม่ได้อีก ต่อให้แกจะมีวิธีอื่น แกก็ต้องตายอย่างแน่นอน”เมื่อได้ยินคำนี้ ในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็เข้าใจว่าความลับที่พูดถึงคืออะไร เขาจึงหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “นี่คือความลับที่คุณพูดถึงเหรอ?”“ถูกต้อง ถึงแกจะไม่ยอมรับก็ไม่มีประโยชน์” คุณนายไป๋พูดอย่างเย็นชาหัวหน้าใหญ่ไป๋โบกมือไปมา ก่อนจะพูดอย่างเย็นชา “ไอ้หนู พูดจาไร้สาระให้น้อย ๆ หน่อย ตอนนี้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1216
แต่พอลองคิดดูอีกที อีกเดี๋ยวหัวหน้าใหญ่ไป๋ก็จะมาถึงแล้ว เขาจึงรู้สึกมั่นใจขึ้นมาในทันที พร้อมกับพูดเสียงดังออกไปว่า “ไอ้หนู กะ แกคิดจะทำอะไร?”เย่เทียนหยู่หมดคำจะพูด ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูราบเรียบออกไปว่า “ไม่ใช่ว่าพวกคุณให้ผมหยุดหรอกเหรอ?”“ใช่ พะ พวกเราสั่งให้แกหยุดอยู่ตรงนั้น ไม่ใช่ให้แกเดินเข้ามาสักหน่อย”“......”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว พร้อมกับพูดอย่างเรียบเฉยออกไปว่า “ผมไม่ว่างมาเสียเวลาอยู่ที่นี่หรอกนะ” ทันทีที่พูดจบ เขาก็หันหลังเดินไปที่รถทันทีเมื่อทั้งสองที่เห็นแบบนั้น พวกเขาก็รู้ว่าจะปล่อยให้จากไปแบบนี้ไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงคิดที่จะลองเสี่ยงดู ทั้งสองมองหน้ากัน ก่อนจะพุ่งตัวไปข้างหน้า โดยโจมตีเข้าขนาบจากทั้งซ้ายขวาพร้อมกันยิ่งเข้าใกล้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งพบว่าอีกฝ่ายไม่แม้แต่จะหันมามองเลยด้วยซ้ำในใจพวกเขาก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นมา คิดว่าตัวเองอาจจะมาถูกทางโดยบังเอิญก็ได้ และอาจจะสามารถสร้างผลงานชิ้นใหญ่ให้กับตัวเองได้ด้วยแต่ไม่นาน พวกเขาก็รู้ว่าตนคิดผิด และมันก็ผิดมหันต์เลยล่ะ เห็นเพียงแค่หมัดของพวกเขาเข้าใกล้อีกฝ่ายเท่านั้น แต่หมัดยังไม่ทันจะโดน ก็รู้สึกถึงพล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1215
ครั้งนี้ ไป๋เถารู้สึกเจ็บใจมากจริง ๆ ทุกคำทุกประโยคที่เขาคิด คือต้องการคิดหาวิธีที่จะลากตระกูลไป๋ลงน้ำและเหตุผลที่ทำให้เขารู้สึกว่าหัวหน้าใหญ่ไป๋จะต้องตายอย่างแน่นอน นั่นเพราะเขาเพิ่งจะได้รับข่าวที่น่าตกใจมาก ๆ มา เรื่องที่ว่าอีกฝ่ายเป็นถึงราชามังกรแห่งพรรคมังกรที่แท้ระหว่างทางมาที่โรงพยาบาล ไป๋เถาที่กำลังตกอยู่ในความสิ้นหวังนั้น ก็ได้นึกถึงการต่อสู้ครั้งนี้ขึ้นมา ก่อนที่จู่ ๆ เขาจะพบว่าตนเองอาจจะคาดการเรื่องทั้งหมดนี้ผิดไปก็ได้ที่อีกฝ่ายรับการป้องกันได้ไม่ใช่เพราะการโจมตีของตนแข็งแกร่ง แต่เป็นเพราะตนยังไม่ทันได้มีเวลาลงมือเลยต่างหากที่สำคัญเลยก็คือ หลังจากที่ตนมาถึงโรงพยาบาลได้ไม่นาน เพื่อนจากสถานีตำรวจก็โทรมาหาตำแหน่งของเพื่อนคนนี้ไม่ได้สูงมากนัก แต่เป็นเพราะเขาบังเอิญได้ยินบทสนทนาของสารวัตรเฉินกับหวงลี่ นั่นจึงทำให้เขาได้รู้ความลับที่น่าตกใจอย่างหนึ่งเข้าพูดกันว่าความเป็นมาของเย่เทียนหยู่นั้นน่ากลัวมาก เขาเป็นถึงราชามังกรแห่งพรรคมังกรเมื่อได้ยินคำว่าราชามังกรแห่งพรรคมังกร ทันใดนั้นไป๋เถาก็เกิดรู้สึกงงงวยขึ้นมาไม่ว่าไป๋เถาจะคิดยังไง เขาก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าตนจะเผลอไปล
