LOGINShare
บทที่ 259
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 260
แม้ว่าหวังซินจะเป็นผู้ชาย แต่เขาก็หล่อมาก ทำให้มีความสัมพันธ์กับเจ้านายผู้หญิงมากหน้าหลายตาทีเดียวเมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เทียนหยู่ก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "ยอดขายของทีมเราไม่ดีเท่าของคุณตอนนี้เหรอ?"“ถ้าอย่างนั้นผมไม่ทราบ ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ ระหว่างเราสองทีมก็มาแข่งกันดูสิ”เมื่อได้ยินเย่เทียนหยู่พูดคุยเกี่ยวกับการแข่งขัน หลี่ซินเยว่ก็พูดทันที: "เย่เทียนหยู่คุณไม่ใช่หัวหน้าทีม ทำไมคุณถึงตัดสินใจในการแข่งขันระหว่างทีมแบบนี้?"คนอื่น ๆ ก็จ้องมองที่เย่เทียนหยู่โดยไม่พูดอะไรการเปรียบเทียบยอดขายกับทีมก็เท่ากับรนหาที่ตายน่ะสิอยากตายอย่าลากเราลงไปด้วยจะได้ไหม?พี่เหม่ยยิ่งภูมิใจมากขึ้นเมื่อเห็นดังนั้น เธอหัวเราะเสียงดัง: “หลี่ซินเยว่ คุณไม่กล้าแข่งขันกับเราเหรอ? คุณรู้มานานแล้วสินะว่าทีมของคุณเต็มไปด้วยขยะ แล้วยังยืนกรานที่จะปฏิเสธที่จะยอมรับอีก?”“ใครบอกว่าไม่กล้าแข่ง!”“ฉันจะเข้าร่วมการแข่งขันครั้งต่อไป!”“แค่การเปรียบเทียบยอดขายไม่ใช่เหรอ เรามีเวลาอีก 10 วันในการสรุปครึ่งปีแรกงั้นก็มาแข่งยอดขายรวมครึ่งปีแรกเลยแล้วกันนะ”เย่เทียนหยู่แสดงท่าทีทรงอำนาจแต่ทันทีที่สิ้นคำพูดเหล่า ทุกคนก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 261
“น่าอับอายงั้นหรอ?”“หมายความว่ายังไง ฉันก็ไม่ได้ทำตัวน่าอายนี่” เย่เทียนหยู่ไม่เข้าใจ หรือว่าเป็นเรื่องที่พนันกันไว้เรื่องนั้น แต่ว่าเรื่องที่พนันกันไว้ยังไม่ถึงจุดสิ้นสุดเลยนี่“ยังจะพูดว่าไม่ได้ทำตัวน่าอาย ใครกันบ้างที่ไม่รู้ว่าฝ่ายการขายมีคนไม่มีการศึกษา ไม่มีประวัติการทำงานมาทำงานน่ะ แล้วที่สำคัญคือยังเป็นคนไร้ค่าที่ทำอะไรไม่ได้เลยด้วย”หลินหว่านหรูพูดด้วยน้ำเสียงโมโหและก็ถูกแล้วที่เธอโมโห เพราะว่าเมื่อสักครู่นี้หลิวเหวินเพิ่งจะมารายงานเรื่องการทำงานในหนึ่งวันนี้ของเย่เทียนหยู่และมันก็ไม่มีอะไรเลยจริงๆไม่มีอะไรเลยก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ที่สำคัญคือคนอื่นๆต่างพากันรู้โดยทั่ว ทำเอาทุกคนอดจะวิจารณ์ไม่ได้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนยัดคนไร้ประโยชน์คนนี้เข้ามาพอถึงตอนนี้จะให้ผู้อำนวยการแบบเธอทำยังไงได้ล่ะพอรู้เรื่องราวทั้งหมดนี้หลินหว่านหรูจะไม่โมโหได้ยังไงเมื่อได้ยินแบบนี้ เย่เทียนหยู่ก็ไม่พอใจก่อนจะพูด “ใครพูดกัน ใครมันเอาเรื่องนี้ไปพูดมั่วๆ”“ยังจะมาถามอีก ถ้าไม่เป็นเพราะนายทำอะไรไม่ได้จริงๆคนอื่นเขาจะพูดแบบนี้กันหรือไง?”“แต่ตอนนี้พอมาคิดดูดีๆ การพานายมาฝากตัวไว้ในบริษัทมันเป
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 262
เย่เทียนหยู่เป็นกันเองมากๆก่อนจะแจกน้ำให้ทุกคนคนละแก้ว ก่อนจะยิ้มออกมา “ขอโทษทุกคนนะครับ วันนี้นอนดึกไปหน่อยก็เลยมาสาย”พวกเขาจะไม่ลงมือกับคนที่เป็นคนดีจึงได้แต่เก็บงำความโมโหเอาไว้ในใจแต่หลี่ซินเยว่ที่เป็นหัวหน้าจะต้องถามเขาให้ชัดเจน เธอก็เลยเรียกเย่เทียนหยู่ไปอีกทางถึงแม้ว่าหัวหน้าสาวจะหุ่นดีมากๆ ในตอนที่เดินก็ยิ่งดูสวย แต่เย่เทียนหยู่ยังทำหน้าปกติไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นๆ เป็นปกติสุดๆแต่เขาไม่ค่อยเข้าใจว่าหลี่ซินเยว่อยากจะคุยอะไร?ถึงเขาจะรู้ว่าเขามีสเน่ห์มากๆก็เถอะ แต่คงไม่น่าจะเป็นเพราะว่าเจอกันครั้งแรกเมื่อวานแล้วก็ถูกความหล่อของเขาทำให้ยอมรับแล้วหลงรักเขาแล้วหรอกนะพอมองด้านข้างสีหน้าของหลี่ซินเยว่ก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาก่อนจะพูดออกมาอย่างเย็นชา “เย่เทียนหยู่ ฉันรู้เหตุผลที่นายมาอยู่ทีมที่ 2 แล้ว ทำไมนายถึงทำแบบนี้?”เธอฉลาดมากๆ ไม่เปิดโอกาสให้เขาพูดเองเพราะแบบนี้เขาจะรู้จุดมุ่งหมายของเธอแต่เธอถามเขาว่าทำไปทำไมเพื่อที่จะบอกเขาว่าเธอรู้แล้ว ตอนนี้ก็แค่ถามว่าทำแบบนั้นทำไมแต่เย่เทียนหยู่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ก่อนจะถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ “ทำอะไร จุดมุ่งหมายอะไร ผมมาทำงานนะ”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 263
“ทวงเงิน?” เย่เทียนหยู่นิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะหยิบมาแล้วถาม“ใช่น่ะสิ!”“สามบริษัทนี้ยืดเยื้อยอดขายมาสักพักแล้ว ถ้าวันนี้ถ้านายทวงได้หนึ่งบริษัท นายสามารถเลิกงานกลับบ้านได้เลย อยากจะทำอะไรก็ทำไปเลย!” หลี่ซินเยว่พูด“จริงหรอ บริษัทไหนก็ได้ใช่ไหม?”“ใช่!”“พี่เยว่ นี่มันเป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง”“สามบริษัทนี้เราใช้เวลาตั้งนาน ภายในระยะเวลาสั้นๆแบบนี้มันเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะบริษัทแรกเลย” หลิวสุ่ยอดจะพูดไม่ได้สำหรับสถานการณ์ของบริษัทพวกนี้เธอเองก็พอจะเข้าใจ ในสามบริษัทนี้ต่างก็ยากทั้งนั้น โดยเฉพาะบริษัทแรกของที่เป็นบริษัทในเครือของตระกูลซาตระกูลซาเชียวนะ พวกนั้นน่ากลัวจะตายไป ต่อให้เป็นหยางต้าฝูคนที่รวยที่สุดในเมืองเทียนไห่ก็ยังต้องหวั่นๆกับเขาถึงแม้ตอนนี้ตระกูลซาจะล่มสลายแล้วเปลี่ยนเจ้านายไปแล้วแต่ความแข็งแกร่งนั้นก็ยังคงอยู่แบบนั้นและยังได้ข่าวมาอีกว่าเจ้าของคนปัจจุบันอย่างถานล่างเก่งกาจยิ่งกว่าซะอีก มีทั้งอำนาจและเทียนมู่กรุ๊ปที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ยิ่งกว่ากลัวมากกว่าเดิมซะอีก ทำให้นักธุรกิจอื่นๆในแวดวงต่างก็พากันตกใจในวันเปิดกิจการขนาดประธานหยางยังต้องไปร่วมงานด้วยตัวเองเลย และข
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 264
หลิวสุ่ยเห็นหลี่ซินเยว่เดินออกไปแล้วก็พูด “เย่เทียนหยู่นายเองก็ไม่ต้องเสียใจไปหรอก คนพวกนั้นก็แบบนี้แหละคิดว่าตัวเองเหนือกว่าใครไม่มีเหตุผลเลยสักนิด”“ไม่เป็นไร เดี๋ยวคนพวกนั้นก็ต้องมาขอโทษเรา”เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบ“ขอโทษ?”“นายล้อเล่นอยู่หรือไง” หลิวสุ่ยส่ายหน้าเห็นว่าคนอื่นๆไม่ได้สนใจเธอเองก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเย่เทียนหยู่ก็ถูกหัวเราะเยาะเอาอีกเห็นว่าไม่มีใครเข้ามาแล้ว เย่เทียนหยู่ก็หยิบเอาโทรศัพท์มาส่งข้อความให้ถานล่างก่อนจะส่งรายละเอียดในเอกสารไปด้วยให้เขาไปจัดการให้หน่อยถานล่างได้รับข้อความก็ตะลึงไปเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นข้อมูลด้านในเห็นว่าบริษัทแรกที่ติดเงินคือบริษัทในเครือของตัวเองสีหน้าก็เปลี่ยนไปก่อนจะรีบติดต่อหาคนที่รับผิดชอบและจัดการด่าอีกฝ่ายจนแทบไม่เหลือชิ้นดีคนรับผิดชอบเองก็ไม่เข้าใจนักว่าทำไมเรื่องแค่นี้ถึงรู้ไปถึงหูของท่านประธานบริษัทได้ แต่ไม่ทันได้คิดอะไรมากนักก็รีบจัดการโอนเงินที่ติดค้างไว้ให้เรียบร้อยก่อนจะรีบไปที่บริษัทหลินซื่อกรุ๊ปเพื่อขอโทษด้วยตัวเองส่วนเรื่องที่เย่เทียนหยู่ถูกพูดไม่ดีใส่เพราะว่าเย่เทียนหยู่ไม่ได้พูด พวกนั้นเอง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 265
หลิวสุ่ยตกตะลึงยิ่งกว่าคนอื่นๆ เธอไม่อยากจะเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนจะมองไปทางเย่เทียนหยู่ อยากจะหาคำตอบจากตัวของผู้ชายคนนั้นสุดท้ายเป็นหลี่ซินเยว่ที่เปิดปากออกมาก่อน “เย่เทียนหยู่ เกิดอะไรขึ้น คงไม่ใช่เป็นเพราะว่านายติดต่อไปทางนั้นสำเร็จหรอกใช่ไหม?”แต่ในใจเธอหวังว่าจะเป็นเย่เทียนหยู่นั่นแหละที่เป็นคนทำ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นจริงก็จะแปลว่าเขาไม่ได้โม้ และแบบนี้พวกเธอก็พอมีหวังว่าจะชนะทีม 1 ได้เย่เทียนหยู่ยิ้มน้อยๆ “แน่นอนสิ!”“จริงหรอ?”หลี่ซินเยว่พูดออกมาอย่างดีใจ “เย่เทียนหยู่ นายเก่งขนาดนี้เลยหรือไง?”“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ผมก็บอกไปแล้วว่าก็แค่ยอดขายห้าสิบล้านคุณไม่จำเป็นต้องเครียดเลยสักนิด เห็นไหมว่าแค่ไม่นานเท่าไหร่ก็ได้มาแล้วสามสิบล้าน”เย่เทียนหยู่พูดยิ้มๆ“นั่นสินะ ฉันไม่คิดเลยว่านายจะเก่งขนาดนี้”หลี่ซินเยว่ถอนหายใจก่อนจะเอ่ยปากขอโทษออกมา “ขอโทษด้วยนะ ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่านายทำอะไรไม่ได้จริงๆ”“ฉันก็ด้วย ขอโทษทีนะพี่เย่ เมื่อก่อนพวกเราดูถูกนายเกินไป พวกเราขอโทษ”ไม่เพียงแค่ขอโทษแต่ชื่อที่เรียกก็เปลี่ยนไปด้วย“ก่อนหน้านี้ฉันก็เข้าใจนายผิดไป ขอโทษนายด้วยนะ ต่อจากนี้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 266
“ช่างเถอะ เรื่องนี้จริงๆก็ไม่ใช่งานเธอทั้งหมด เย่เทียนหยู่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่างก็แล้วไปเถอะ แต่กลับแย่งชิงผลงานใหญ่ขนาดนี้อีก”“ดูท่าแล้วคงต้องไล่ออก ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวก็มาเป็นปัญหาของคนอื่นเอาอีก”“เธอกลับไปก่อนเรื่องนี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง”หลิวเหวินพูดเสียงเรียบหลังจากให้หลี่ซินเยว่ออกไปจากห้องทำงานแล้วหลิวเหวินก็รีบต่อสายไปหาหลินหว่านหรูแล้วบอกเรื่องที่เขาแอบอ้างผลงานหลินหว่านหรูฟังจบก็อดจะยิ้มออกมาอย่างขมขื่นไม่ได้ จากที่เธอรู้จักเขาเย่เทียนหยู่เป็นคนชอบพูดจาโอ้อวด มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบนตัวเขาไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย“ประธานหลิน เย่เทียนหยู่คนนี้ทำอะไรไม่เป็นก็ช่างเถอะ ถ้ายังเก็บเขาไว้ในบริษัทก็จะมีแต่เรื่อง แล้ววันนี้ยังกล้าจะแอบอ้างผลงาน”“ถ้าเราไม่จัดการในอนาคตจะทำยังไง?”หลิวเหวินพูดอย่างโมโหหลินหว่านหรูเหนื่อยหน่ายใจก่อนจะส่ายหัว “ที่จริงแล้วเขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ก็แค่ชอบคุยโวโอ้อวด”“แต่นี่ไม่ใช่แค่เรื่องคุยอวดนะคะ ประธานหลินคุณอย่าลืมไปสิว่าเรื่องการไม่สนใจเส้นสายเป็นนโยบายที่คุณต้องการจะทำหลังจากรับตำแหน่ง เพื่อที่จะทำให้นโยบายนี้เกิดขึ้นได้คุณทำอะไรลงไปบ้าง แ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 267
“ก็นั่นน่ะสิ เคยเห็นคนหน้าไม่อายนะ แต่ก็ไม่เคยเห็นคนที่หน้าไม่อายขนาดนี้ ทำให้ทีมพวกเราเจอปัญหาใหญ่ยังไม่พอแล้วยังทำเรื่องน่าอายนี่ออกมาอีก”“ไม่ได้ เรื่องแบบนี้พวกเรายอมรับไม่ได้ ทีม 2 ของพวกเราจะมีคนแบบนี้อยู่ในทีมไม่ได้”“ใช่ พี่เยว่พวกเราจะต้องไล่เขาออก เราไม่ควรเก็บเขาไว้ทำลายพวกเราอีกต่อไป”ทุกคนต่างพากันไล่เขาออกมีแค่หลิวสุ่ยที่ช่วยพูด “คือว่าทุกคนอย่าเพิ่งรีบโมโหไปเลยนะ ฉันว่าเย่เทียนหยู่ก็แค่ชอบพูดโอ้อวด ก็แค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง”“ล้อเล่นหรอ?”“เรื่องแบบนี้ล้อเล่นได้หรือไง?”“ฉันจะบอกอะไรให้นะหลิวสุ่ยถ้านายจะยืนอยู่ฝั่งเขาก็ลาออกไปด้วยกันกับเขาเลย”“เพราะยังไงนายก็เหมือนกันกับเขา เป็นคนที่ไร้ประโยชน์เหมือนเขานั่นแหละ”พอพูดประโยคนี้จบทุกคนก็อดจะขมวดคิ้วไม่ได้เรื่องการขายหลิวสุ่ยอาจจะไม่ได้เก่ง แต่เขาเป็นคนที่ดีมากแล้วก็พยายามมากๆ เขาขาดก็แค่เพียงเวลาและโอกาสก็เท่านั้น เป็นคนที่เหมาะจะเอาไปพัฒนาหลิวสุ่ยหน้าถอดสี เห็นได้ชัดเลยว่าไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาหลี่ซินเยว่เองก็โมโห “หวังลิ่วพูดอะไรระวังด้วยนะ หลิวสุ่ยไปทำอะไรให้นาย!”“หึ ฉันไม่สนหรอกนะ!
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1223
คุณนายไป๋ถูกหัวหน้าใหญ่ไป๋จ้องตาเขม็ง สีหน้าเปลี่ยนไปนิดหน่อย ก่อนจะรีบพูดออกมาเบา ๆ ว่า “พี่เฉินคะ พะ พี่เป็นอะไรไป?”“เธอคิดว่ายังไงล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ พวกเราจะมาถึงจุดนี้ได้ยังไง!”สีหน้าไป๋เฉินดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่“ละ แล้วนี่มันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะคะ ถึงต่อให้ฉันเป็นคนที่สร้างเรื่องขึ้นมา พี่ก็เป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าสำนักเจวี๋ยฉิงจะสามารถจัดการเขาได้?”“เดิมทีมันก็อาจจะได้ แต่เมื่อกี้พยัคฆ์ทมิฬเพิ่งรายงานว่า เขาอาจจะเป็นราชามังกรแห่งพรรคมังกรก็ได้ และจากสถานการณ์ในปัจจุบัน ก็ดูเหมือนจะมีโอกาสมากถึงแปดเก้าส่วนที่จะเป็นเรื่องจริง”“หากว่าเขาเป็นราชามังกรจริง ๆ ล่ะก็ เกรงว่าแม้แต่สำนักเจวี๋ยฉิงก็ทำอะไรเขาไม่ได้”ไป๋เฉินพูดด้วยความโกรธ“หา ไม่จริงน่า เป็นไปได้ไหมที่พยัคฆ์ทมิฬกำลังหลอกพี่อยู่”“เขาไม่มีทางหลอกฉันแน่”ไป๋เฉินถอนหายใจ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว เขาถูกภรรยาชักจูงแบบผิด ๆ มาตั้งแต่แรก ต่อให้ตอนนี้ตนได้รู้เรื่องราวทั้งหมด แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรสิ่งที่เขากังวลมากที่สุดในตอนนี้ ไม่ใช่ปัญหาในการจัดการกับเย่เทียนหยู่ แต่เป็นจุดตันเถียนของเขา มันจะยังสามารถฟื้นฟูกลับมาไ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1222
จากนั้น ไป๋เฉินก็หยิบกล่องเล็ก ๆ ที่ดูประณีตออกมาจากตัว เขานำมันติดตัวมาด้วย จากนั้นจึงยื่นให้เย่เทียนหยู่ด้วยท่าทีที่ไม่เต็มใจสักเท่าไหร่นี่คือสมบัติที่แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกตื่นเต้น ว่ากันว่า หากกลั่นมันออกมาเป็นยา ก็จะสามารถช่วยให้ทะลวงเข้าสู่ระดับปรามาจารย์ได้ทันทีหากไม่ใช่เพราะแรงกดดันที่น่ากลัวจากสำนักเจวี๋ยฉิง เขาก็คงคิดที่จะเก็บมันเอาไว้ใช้เองเขาเคยเห็นด้วยตาตัวเองแล้ว ตอนที่ยอดฝีมือจากสำนักเจวี๋ยฉิงต่อสู้กับปรมาจารย์ที่น่ากลัวคนหนึ่ง กระบวนท่าเดียว ใช้เพียงกระบวนท่าเดียวเท่านั้น ก็สามารถฆ่ายอดฝีมือระดับปรมาจารย์คนนั้นได้ในทันทีดังนั้น การที่ไอ้เด็กนี่มันกล้าท้าทายอำนาจสำนักเจวี๋ยฉิงแบบนี้ มันจะต้องตายอย่างแน่นอนเย่เทียนหยู่รับกล่องมา ก่อนจะเปิดดูด้านใน และพบว่านั่นคือดอกบัวสีเจ็ดสีจริง ๆ สิ่งนี้มีประโยชน์อย่างมากเมื่อมาอยู่ในมือของเขา เขาจึงรับเก็บมันไว้ทันที แล้วพูดด้วยท่าทีเรียบเฉยออกไปว่า “เห็นแก่ของเล่นชิ้นนี้ ผมจะปล่อยคุณไปสักครั้งก็แล้วกัน”“จำไว้นะว่า อีกสี่หมื่นห้าพันล้าน จะต้องถูกโอนเข้าบัญชีภายในหนึ่งวัน เพราะไม่อย่างนั้น ก็รอรับผลที่จะตามมาได้เลย!”ทันที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1221
เมื่อคุณนายไป๋ได้ยินดังนั้น เธอก็รีบโต้กลับทันที “หากเป็นสมบัติธรรมดาพวกเขาต้องไม่สนใจอยู่แล้ว แต่นี่เป็นถึงดอกบัว......”“เลิกพูดมากได้แล้ว!”เมื่อกี้หยุดเอาไว้ไม่ทัน ตอนนี้ไป๋เฉินจึงรีบพูดห้ามขึ้นทันที “พูดจาไร้สาระให้มันน้อย ๆ หน่อย ทางที่ดีแกก็รีบปล่อยพวกเราไปซะ เพราะไม่อย่างนั้น ผลที่จะตามมาอาจเกินกว่าที่แกจะรับไหวก็ได้”เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพูดออกไปว่า “คุณนับว่าฉลาดกว่าภรรยาคุณอยู่นะ หากเป็นเธอล่ะก็ ป่านนี้เธอคงสั่งให้ผมรีบขอโทษและยอมรับผิดไปแล้ว” “แต่ว่านะ ถึงยังไงก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี! อย่าว่าแต่สำนักเจวี๋ยฉิงอะไรนั่นเลย ต่อให้เป็นสำนักที่แข็งแกร่งมากแค่ไหน วันนี้ หากคุณยังไม่คืนเงินล่ะก็ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ช่วยพวกคุณไม่ได้ทั้งนั้น”สีหน้าของไป๋เฉินเปลี่ยนไปทันที เขาทั้งโกรธและตกใจ “นี่แกไม่กลัวสำนักเจวี๋ยฉิงจริง ๆ หรือว่าแกไม่รู้ว่าสำนักเจวี๋ยฉิงมีการดำรงอยู่ที่น่ากลัวมากแค่ไหนกันแน่?”“รู้หรือไม่มันก็ไม่สำคัญหรอก ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย สี่หมื่นห้าพันล้าน จะให้หรือไม่ให้? !”สีหน้าเย่เทียนหยู่ดูเย็นชา เขาเสียเวลามามากพอสมควรแล้ว เขาไม่อยากพูด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1220
แต่สิ่งนี้ก็ยืนยันได้อย่างชัดเจนแล้วว่า หัวหน้าใหญ่ไป๋ถูกจัดการแล้วจริง ๆ เขาถูกทำลายแล้วอย่างสิ้นเชิงคุณนายไป๋หน้าซีด สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกตกใจและหวาดกลัว เธอทรุดตัวลงบนพื้นด้วยความอ่อนแรง ในเวลานี้ เธอก็เข้าใจแล้วว่าเทพสงครามในสายตาของเธอได้ถูกทำลายลงแล้วจริง ๆเพราะความทะเยอทะยานของเธอ จึงทำให้ผู้ชายของเธอได้กลายเป็นคนที่ไร้ประโยชน์ไปโดยสิ้นเชิง!ผ่านไปนานพอสมควร ในที่สุดไป๋เฉินก็สงบสติอารมณ์ลงได้บ้าง ก่อนจะถามออกไปด้วยความกลัวว่า “แกเป็นใครกันแน่?”“ผมเป็นใครไม่สำคัญหรอก สิ่งที่สำคัญก็คือ เงินอีกสี่หมื่นห้าพันล้านจะต้องเข้าบัญชีเดี๋ยวนี้” เย่เทียนหยูกล่าวด้วยท่าทีเรียบเฉย “ภรรยาของคุณไม่สามารถเอาออกมาได้ แต่ตัวคุณก็น่าจะไม่มีปัญหาสินะ?”สีหน้าไป๋เฉินดูไม่ดีมากนัก เขารู้สึกเกลียดชังอีกฝ่ายอย่างมาก ที่ทำให้ชี่แท้ของตนถูกทำลาย เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “เงินก้อนนี้ฉันจะไม่มีวันมอบให้แน่นอน”“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ค่อยสนใจชีวิตภรรยาของคุณเลยสินะ”“พี่เฉินคะ......”คุณนายไป๋ลนลานขึ้นมาทันที เงินไม่มีก็หาใหม่ได้ แต่ถ้าคนตายไปแล้ว ยังไงก็ไม่มีทางกลับมาได้อีก เ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1219
แต่ในขณะที่ทุกคนคิดว่าหัวหน้าใหญ่ไป๋มีโอกาสที่จะชนะแบบร้อยเปอร์เซ็นต์อยู่นั้น เย่เทียนหยู่ก็กลับส่ายหัว ก่อนจะยกมือขวาขึ้นมา พร้อมกับก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางที่ดูสบาย ๆซึ่งมันก็เป็นการรับมือที่สบายมากจริง ๆ ไม่นาน เขาก็สามารถจับกรงเล็บที่เต็มไปด้วยพลังแห่งจิตสังหารของหัวหน้าใหญ่ไป๋เอาไว้ได้หัวหน้าใหญ่ไป๋ยังคงรู้สึกตื่นเต้นไม่หาย แต่เขาก็กลับพบว่ามือที่เขาใช้โจมตีนั้น ได้ถูกอีกฝ่ายจับเอาไว้ได้ นอกจากนี้ สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือ พลังที่อยู่ภายในมือของเขากลับจางหายไปอย่างสิ้นเชิงอีกด้วยทะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้!จากนั้นก็พบว่าร่างกายไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป และถูกอีกฝ่ายเหวี่ยงออกไปตามแนวระนาบ ก่อนจะกระแทกลงอย่างรุนแรงอ้าก!หัวหน้าใหญ่ไป๋ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาจึงส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดและน่าสงสารออกมา ไม่นานความเจ็บปวดก็กระจายไปทั่วทั้งร่างกาย ซึ่งทำให้ร่างกายของเขาถึงกับต้องสั่นสะเทือนเดิมทีด้วยพลังที่เขามี เขาสามารถทนต่อความเจ็บปวดทั่วไปได้ แต่ในครั้งนี้ เขาไม่สามารถทนได้จริง ๆคุณนายไป๋รู้สึกสับสนทันทีนะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ลูกน้องที่ตามมาด้วยต
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1218
ไม่มีท่าไม้ตายที่แข็งแกร่งอะไรนั่นหรอก ก็แค่ระดับหมิงจิ้นขั้นสูงธรรมดาเท่านั้น ขนาดระดับพลังจันทราขั้นต้นก็ยังไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ เย่เทียนหยู่ย่อมจัดการอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดายอยู่แล้วผ่านไปไม่นาน ทั้งสามคนก็ทรุดตัวลงบนพื้นด้วยความเจ็บปวดทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความสับสนสีหน้าคุณนายไป๋ดูหม่นหมองลง เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าทั้งสามคนแทบจะทำอะไรเขาไม่ได้เลย ตอนนี้ยิ่งเป็นการทำให้ไอ้เด็กนั่นได้ใจมากกว่าเดิมไม่ใช่รึไง เธอจึงรีบพูดออกไปว่า “พี่เฉิน ถึงเด็กนั่นจะไม่เก่งเท่าพี่ แต่พลังของมันก็ไม่ธรรมดา เกรงว่าพี่อาจจะต้องลงมือด้วยตัวเองแล้วล่ะ”“ฉันรู้แล้ว!”หัวหน้าใหญ่ไป๋รู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย เมื่อกี้ทั้งสามคนยังไม่ทันจะทำให้เย่เทียนหยู่เผยความสามารถออกมาเลยด้วยซ้ำ ซึ่งมันก็ทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาเย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพูดประชดออกไปว่า “ทำไม ถ้ายังไม่พร้อมล่ะก็ คุณจะลองโทรให้คนตรวจสอบความแข็งแกร่งของผมดูสักหน่อยไหมล่ะ?”“อวดดี!”“การจัดการกับเด็กที่ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างแก ฉันไม่จำเป็นต้องตรวจสอบอะไรทั้งนั้น!”หัวหน้าใหญ่ไป๋พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “เมื่อกี้ ฉัน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1217
“ความลับงั้นเหรอ?”ซึ่งมันก็ทำให้เย่เทียนหยู่รู้สึกสับสนอยู่นิดหน่อย หรืออีกฝ่ายรู้ตัวตนราชามังกรของตนแล้วงั้นเหรอ? ในเมื่อรู้แล้ว แต่กลับยังกล้าทำตัวหยิ่งยโสอยู่อีก ก็แสดงว่าคนที่คอยหนุนหลังพวกเขาอยู่นั้น มีสถานะที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน“เหอะ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วยังจะเสแสร้งอยู่อีก!”สีหน้าคุณนายไป๋ดูพอใจอย่างมาก เธอจึงพูดเยาะเย้ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกไปว่า “ก็แค่อาศัยการเคลื่อนไหวแปลก ๆ นั่นของแก แล้วจู่โจมอย่างกะทันหันไม่ใช่รึไง หากไม่ใช่แบบนี้ แกก็คงจัดการกับพยัคฆ์ทมิฬและไป๋เถาไม่ได้หรอก!”“ตอนนี้ แกได้สูญเสียความลับวิธีการโจมตีที่สำคัญไปแล้ว และพี่เฉินเองก็มีพลังที่เหนือกว่าที่แกจะจินตนาการได้เสียอีก อย่าว่าแต่แกจะใช้วิธีนี้ไม่ได้อีก ต่อให้แกจะมีวิธีอื่น แกก็ต้องตายอย่างแน่นอน”เมื่อได้ยินคำนี้ ในที่สุดเย่เทียนหยู่ก็เข้าใจว่าความลับที่พูดถึงคืออะไร เขาจึงหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “นี่คือความลับที่คุณพูดถึงเหรอ?”“ถูกต้อง ถึงแกจะไม่ยอมรับก็ไม่มีประโยชน์” คุณนายไป๋พูดอย่างเย็นชาหัวหน้าใหญ่ไป๋โบกมือไปมา ก่อนจะพูดอย่างเย็นชา “ไอ้หนู พูดจาไร้สาระให้น้อย ๆ หน่อย ตอนนี้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1216
แต่พอลองคิดดูอีกที อีกเดี๋ยวหัวหน้าใหญ่ไป๋ก็จะมาถึงแล้ว เขาจึงรู้สึกมั่นใจขึ้นมาในทันที พร้อมกับพูดเสียงดังออกไปว่า “ไอ้หนู กะ แกคิดจะทำอะไร?”เย่เทียนหยู่หมดคำจะพูด ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูราบเรียบออกไปว่า “ไม่ใช่ว่าพวกคุณให้ผมหยุดหรอกเหรอ?”“ใช่ พะ พวกเราสั่งให้แกหยุดอยู่ตรงนั้น ไม่ใช่ให้แกเดินเข้ามาสักหน่อย”“......”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว พร้อมกับพูดอย่างเรียบเฉยออกไปว่า “ผมไม่ว่างมาเสียเวลาอยู่ที่นี่หรอกนะ” ทันทีที่พูดจบ เขาก็หันหลังเดินไปที่รถทันทีเมื่อทั้งสองที่เห็นแบบนั้น พวกเขาก็รู้ว่าจะปล่อยให้จากไปแบบนี้ไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงคิดที่จะลองเสี่ยงดู ทั้งสองมองหน้ากัน ก่อนจะพุ่งตัวไปข้างหน้า โดยโจมตีเข้าขนาบจากทั้งซ้ายขวาพร้อมกันยิ่งเข้าใกล้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งพบว่าอีกฝ่ายไม่แม้แต่จะหันมามองเลยด้วยซ้ำในใจพวกเขาก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นมา คิดว่าตัวเองอาจจะมาถูกทางโดยบังเอิญก็ได้ และอาจจะสามารถสร้างผลงานชิ้นใหญ่ให้กับตัวเองได้ด้วยแต่ไม่นาน พวกเขาก็รู้ว่าตนคิดผิด และมันก็ผิดมหันต์เลยล่ะ เห็นเพียงแค่หมัดของพวกเขาเข้าใกล้อีกฝ่ายเท่านั้น แต่หมัดยังไม่ทันจะโดน ก็รู้สึกถึงพล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1215
ครั้งนี้ ไป๋เถารู้สึกเจ็บใจมากจริง ๆ ทุกคำทุกประโยคที่เขาคิด คือต้องการคิดหาวิธีที่จะลากตระกูลไป๋ลงน้ำและเหตุผลที่ทำให้เขารู้สึกว่าหัวหน้าใหญ่ไป๋จะต้องตายอย่างแน่นอน นั่นเพราะเขาเพิ่งจะได้รับข่าวที่น่าตกใจมาก ๆ มา เรื่องที่ว่าอีกฝ่ายเป็นถึงราชามังกรแห่งพรรคมังกรที่แท้ระหว่างทางมาที่โรงพยาบาล ไป๋เถาที่กำลังตกอยู่ในความสิ้นหวังนั้น ก็ได้นึกถึงการต่อสู้ครั้งนี้ขึ้นมา ก่อนที่จู่ ๆ เขาจะพบว่าตนเองอาจจะคาดการเรื่องทั้งหมดนี้ผิดไปก็ได้ที่อีกฝ่ายรับการป้องกันได้ไม่ใช่เพราะการโจมตีของตนแข็งแกร่ง แต่เป็นเพราะตนยังไม่ทันได้มีเวลาลงมือเลยต่างหากที่สำคัญเลยก็คือ หลังจากที่ตนมาถึงโรงพยาบาลได้ไม่นาน เพื่อนจากสถานีตำรวจก็โทรมาหาตำแหน่งของเพื่อนคนนี้ไม่ได้สูงมากนัก แต่เป็นเพราะเขาบังเอิญได้ยินบทสนทนาของสารวัตรเฉินกับหวงลี่ นั่นจึงทำให้เขาได้รู้ความลับที่น่าตกใจอย่างหนึ่งเข้าพูดกันว่าความเป็นมาของเย่เทียนหยู่นั้นน่ากลัวมาก เขาเป็นถึงราชามังกรแห่งพรรคมังกรเมื่อได้ยินคำว่าราชามังกรแห่งพรรคมังกร ทันใดนั้นไป๋เถาก็เกิดรู้สึกงงงวยขึ้นมาไม่ว่าไป๋เถาจะคิดยังไง เขาก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าตนจะเผลอไปล
