เย่เทียนหยู่ดูหมดหนทาง เดิมทีเขาคิดว่าการจัดการผู้หญิงแค่คนเดียวเป็นเรื่องง่ายมันเริ่มต้นได้อย่างราบรื่น และค้นพบความจริงได้อย่างง่ายดายแต่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าซูถิงจะทำเรื่องที่สะท้อนความเลวร้ายมาหาเขาแบบนี้แม้ว่าความสัมพันธ์กับหลินหว่านหรูจะพังทลายลง แต่เธอก็หนีรอดออกไปได้อย่างปลอดภัยขณะที่ซูถิงเดินออกไป หลินหว่านหรูก็ทรุดตัวลงบนโซฟา ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เมื่อเรื่องนี้การกระจ่างแล้ว เย่เทียนหยู่ก็ส่งจางลี่และคนอื่น ๆ ออกไป สำหรับสิ่งที่หลัวเผิงทำ เขาขี้เกียจเกินกว่าจะไล่ตามมันต่อไปหลังจากที่จางลี่ออกไป เขาก็เดินตามซูถิงไปสักพักจนเธอนั่งแท็กซี่ไปหน้าประตู เธอก็รีบเดินตรงไปอย่างรวดเร็วเมื่อซูถิงเห็นจางลี่เดินเข้ามา ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปและเธอก็พูดอย่างประหม่า: "แก นี่แกคิดจะทำอะไร?"“ทำอะไรน่ะเหรอ ท่านชายสัญญาว่าจะไม่แตะต้องคุณ แต่ผมไม่ได้สัญญาด้วยนี่” จางลี่พูดเยาะเย้ย“แก ถ้าแกกล้า ฉันจะโทรหาหว่านหรูเดี๋ยวนี้เลยนะ” ซูถิงพูดขณะที่เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาป๊าบ!แต่ในวินาทีต่อมา จางลี่คว้าโทรศัพท์จากมือของเธอและถึงขั้นตบหน้าเธออย่างแรง และก่นด่าเธอด้วยควา
หลินหว่านหรูพูด“อือ!”เย่เทียนหยู่พูดแล้วพยักหน้า“เย่เทียนหยู่ ครั้งนี้ฉันเข้าใจนายผิดอีกแล้ว คุณจะรู้สึกว่าฉันโง่แล้วก็ถูกหลอกง่ายบ้างหรือเปล่าคะ?” หลินหว่านหรูถาม“ไม่หรอกครับ!”“ไม่อย่างแน่นอน คุณประมาทและสับสนรวมกับที่คุณไว้ใจซูถิงมาก”“ถ้าเป็นเรื่องของคนอื่น คุณต้องมองเห็นความผิดปกติได้ในทันทีแน่ครับ”เมื่อเย่เทียนหยู่พูดแบบนั้น แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไร“จริงเหรอคะ? คุณไม่คิดว่าฉันโง่จริง ๆ เหรอ?”“ขนาดฉันเองบางครั้งยังก็รู้สึกว่าตัวเองโง่มากเลยนะคะ!”หลินหว่านหรูกล่าวอย่างหดหู่“จะเป็นไปได้ยังไงครับ? คุณเป็นผู้หญิงที่ฉลาดที่สุดในโลกแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้น คุณจะรักษาตำแหน่งประธานตระกูลหลินได้ยังไงใช่ไหมครับ?” เย่เทียนหยู่พูดจาประจบ เขาโม้จนขนาดตัวเองยังต้องส่ายหัว“รักษาตำแหน่งประธานเหรอคะ?”“คงจะดีมากถ้าฉันสามารถรักษามันไว้ได้อย่างมั่นคงจริง ๆ !”หลินหว่านหรูยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ถ้าก่อนหน้านี้ฉันไม่เข้าร่วมหอการค้าหลงเถิงและได้รับความร่วมมือจากนายน้อยซู บางคนคงจะไม่พอใจและไล่ฉันออกมานานแล้วล่ะ”“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอครับ?”เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วแล
"อย่างนายน่ะเหรอ?"หลินหว่านหรูส่ายหัวแล้วพูดว่า: "ลืมซะเถอะ แม้ว่าบริษัทของเราจะไม่ใช่หนึ่งในกลุ่มบริษัทยักษ์ใหญ่ แต่ก็ต้องมีใบจบการศึกษากับประสบการณ์การทำงานอยู่ดีนะ"“เดี๋ยว เมื่อก่อนคุณเป็นคนขอให้ผมไปทำงานไม่ใช่เหรอ?”“ฉันจะให้คุณทำงานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในบริษัท มันไม่จำเป็นต้องมีประกาศนียบัตร แต่ถ้าใช้เจ้านี่คุณก็สร้างความสงบไม่ได้หรอก”“……”เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “ในใจของคุณ ผมเป็นได้แค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหรอ?”“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ!”“ยังมีอีกเหรอ?”“ภารโรง”“ถ้าอย่างนั้น เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเถอะ” เย่เทียนหยู่พูดไม่ออก แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยอย่างจริงจัง แต่ประกาศนียบัตรของเขาก็ไม่ได้ต่ำเลยนะ“คุณอยากไปบริษัทของฉันจริง ๆ เหรอ?” หลินว่านหรูถาม“อือ!”“เป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยเหรอ?”“ได้หมด เอาตามที่คุณจัดการเถอะ ถึงยังไงเรื่องนี้ก็ไม่ได้สำคัญ ผมแค่จะไปช่วยคุณสร้างความสงบ ไม่สิ ไปช่วยคุณควบคุมบริษัท”เย่เทียนหยู่กล่าวอย่างไม่แยแส“พูดซะน่าฟังกว่าร้องเพลงอีกนะนาย เอาเถอะ เราฉันคิดก่อนว่าจะจัดการยังไงแล้วกัน”
เมื่อเห็นหลินหว่านหรูวางสาย เย่เทียนหยู่ก็พูดอย่างช่วยไม่ได้: “ลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ เหรอครับ?”“ยังไงเราก็ต้องหย่ากันไม่ช้าก็เร็ว ถ้าตอนนี้ความสัมพันธ์ของเราถูกเปิดเผย มันคงไม่เป็นผลดีกับเราทั้งคู่” หลินหว่านหรูกล่าว“ไม่หรอก ผมไม่รังเกียจ”“ฉันรังเกียจ พอหรือยัง นายควรกลับไปพักผ่อนให้เต็มที่และเตรียมตัวไปทำงานพรุ่งนี้ดีกว่านะ” หลินหว่านหรูพูดด้วยความโกรธ“ก็ได้ครับ!”เย่เทียนหยู่ลุกขึ้นยืนและจากไปอย่างช่วยไม่ได้ แต่ทันทีที่เขาไปถึงประตู เขาก็บังเอิญเจอคู่สามีภรรยาหลิวอวิ๋นซิ่วที่กลับมาพอดี จากนั้นทุกคนก็มองหน้ากันตาโตหลังจากกลับมามีสติ หลิวอวิ๋นซิ่วก็โกรธขึ้นมาทันที “เย่เทียนหยู่ แกไอ้ชั่วสารเลว ทำอะไรกับลูกชายของฉัน แล้วยังกล้ามาที่บ้านของเราอีก!”เย่เทียนหยู่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ เขาขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเธอและเดินแทรกตัวไปด้านข้างแล้วจากไปอย่างรวดเร็วเพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสื่อสารกับคนประเภทนี้แต่คราวนี้หลิวอวิ๋นซิ่วกังวลมาก เธอก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับเย่เทียนหยู่ แต่ด้วยความเร็วของเธอ เธอจะจับเย่เทียนหยู่ที่กำลังเดินหลีกออกไปได้ยังไงและเพราะจับเย่เทียนหยู่ไว้ไม่ทั
แม้ว่าหลินซื่อกรุ๊ปจะไม่ใช่กลุ่มบริษัทที่ใหญ่มากแต่ก็เป็นกลุ่มบริษัทอันดับต้น ๆ ที่มีสินทรัพย์มากกว่าหนึ่งพันล้านและมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องมากมายโดยเฉพาะอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับอสังหาริมทรัพย์ เช่น ขายเหล็กตอนนี้หลินหว่านหรูอยู่บนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง เพราะถึงยังไงอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ก็กลายเป็นอดีตและเริ่มตกต่ำลงด้านเครื่องสำอางกับการร่วมมือกับตระกูลซู ปัจจุบันเป็นทิศทางสำคัญของบริษัทและได้รับการสนับสนุนจากหลินหว่านหรูเองเช้าวันรุ่งขึ้น เย่เทียนหยู่ทำตามสัญญา เขามาถึงชั้นล่างของบริษัทแต่เช้า เห็นแก่หลินหว่านหรูเขายังสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาวที่สง่างามมากมาอีกด้วยแบบนี้ทำให้เขาดูหล่อมากเนื่องจากโทรแจ้งล่วงหน้าเอาไว้แล้ว เย่เทียนหยู่จึงรีบไปยังประตูห้องผู้จัดการอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะเคาะประตู"เข้ามา!"เสียงผู้หญิงที่มีเสน่ห์ดังมาจากข้างในห้องเมื่อเปิดประตูสำนักงาน เย่เทียนหยู่ก็เดินเข้ามา เขาเห็นสามงามเหนือชั้นพร้อมกับใบหน้าอันวิจิตรบรรจงคนหนึ่ง แม้จะไม่ดีเท่าหลินหว่านหรูแต่ก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนักประเด็นสำคัญคือร่างกายของเธอให้ความร
แผนกขายมีสองทีม พวกเขาเป็นทีมที่สอง และยอดขายตามหลังทีมแรกเป็นเวลาหลายเดือนติดต่อกันแล้วสิ่งสำคัญที่สุด คือ พวกเขาไม่เก่งเท่าอีกฝ่าย ตอนนี้เธอสูญเสียพนักงานขายหลักไปแล้วดันได้คนที่ใช้เส้นสายเข้ามาแทน แล้วเธอจะทำอะไรได้อีก?อารมณ์ของเธอจะดีได้ยังไง?โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อบทสรุปรายครึ่งปีกำลังจะมาในอีกสิบวัน ถึงตอนนั้นพวกเขาคงถูกดุอย่างหนัก“หัวหน้าทีมหลี่ ดูเหมือนคุณจะไม่ค่อยต้อนรับผมเท่าไหร่นะครับ?” เย่เทียนหยู่เห็นท่าทางไม่มีความสุขของอีกฝ่าย จึงเอ่ยปากคลี่คลายความตึงเครียด“คุณคิดว่าฉันควรจะต้อนรับคุณยังไงคะ”“ให้ฉันคุกเข่าลงเพื่อทักทายเลยหรือเปล่า?” หลี่ซินเยว่พูดอย่างเย็นชา“หัวหน้าทีมหลี่พูดเกินไปแล้วครับ”เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น ผู้หญิงคนนี้ก็ดูสวยแต่ทำไมเธอถึงพูดจาแย่ขนาดนี้“คุณชื่อเย่เทียนหยู่ใช่ไหม? ฉันไม่สนใจว่าภูมิหลังของคุณจะเป็นยังไง เมื่อคุณเข้าร่วมทีมของฉัน อย่าคิดที่จะเดินเตาะแตะ ถ้าคุณทำได้ไม่ดี ฉันจะไล่คุณออกเหมือนกัน” หลี่ซินเยว่ตะคอกอย่างเย็นชา“ไม่มีปัญหา ก็แค่การขายไม่ใช่เหรอ? ผมทำได้” เย่เทียนหยู่พูดอย่างมั่นใจ“อ่อ คุณเคยทำการขายแบบไหนมาก่อน” ห
หลี่ซินเยว่หัวหน้าทีมโกรธจนหน้าอกของเธอสั่น "อย่าชะล่าใจไปนักเลย เรื่องราวเปลี่ยนแปลงได้สมอ ต้องมีสักวันที่ไม่ได้เป็นวันของพวกเธอแน่" เธอก็พูดอย่างเย็นชา“จริงเหรอ?”“ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะรอดู!”“ก็แค่นั้นแหละ ถึงเวลาประชุมสรุปผลงานก็อย่าเป็นบ้าเป็นหลังแล้วกัน”พี่เหม่ยหัวเราะเสียงดังทุกคนโกรธและทำอะไรไม่ถูก“ไม่เป็นไร ฉันเคยอยู่กับพวกเขามาก่อน พวกนี้หนังหน้าหนา จะกลัวถูกดุได้ยังไง”หวังซินหัวเราะและเยาะเย้ย“แต่ฉันได้ยินมาว่าเป็นเพราะฉันจากไป พวกคุณเลยได้คัดเลือกอัจฉริยะด้านการขายที่ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษมานี่ เขาคือใครเหรอ ขอฉันดูหน่อยสิ”ขณะที่เขาพูด เขาจงใจมองไปที่เย่เทียนหยู่ เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นเขารู้ และยังจงใจเยาะเย้ยเขาด้วยเขาเป็นแค่ผู้มาใหม่เพียงคนเดียวที่นี่แม้ว่าจะใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งวัน แต่อย่างน้อยทุกคนในแผนกขายก็ได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ของเย่เทียนหยู่ไม่มีการศึกษา ไม่มีประสบการณ์ทำงาน ไม่มีอะไรเลยพูดตามตรงว่า ห่วยแตกและใช้ชีวิตเหลวแหลกมากหลี่ซินเยว่รู้สึกรำคาญเมื่อได้ยินแบบนั้น แม้ว่าเธอจะไม่ชอบเย่เทียนหยู่เช่นกัน แต่เธอก็พูดอย่างเย็นชา: “มันไม่ใช่ธุระอะไรขอ
แม้ว่าหวังซินจะเป็นผู้ชาย แต่เขาก็หล่อมาก ทำให้มีความสัมพันธ์กับเจ้านายผู้หญิงมากหน้าหลายตาทีเดียวเมื่อได้ยินแบบนั้น เย่เทียนหยู่ก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "ยอดขายของทีมเราไม่ดีเท่าของคุณตอนนี้เหรอ?"“ถ้าอย่างนั้นผมไม่ทราบ ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ ระหว่างเราสองทีมก็มาแข่งกันดูสิ”เมื่อได้ยินเย่เทียนหยู่พูดคุยเกี่ยวกับการแข่งขัน หลี่ซินเยว่ก็พูดทันที: "เย่เทียนหยู่คุณไม่ใช่หัวหน้าทีม ทำไมคุณถึงตัดสินใจในการแข่งขันระหว่างทีมแบบนี้?"คนอื่น ๆ ก็จ้องมองที่เย่เทียนหยู่โดยไม่พูดอะไรการเปรียบเทียบยอดขายกับทีมก็เท่ากับรนหาที่ตายน่ะสิอยากตายอย่าลากเราลงไปด้วยจะได้ไหม?พี่เหม่ยยิ่งภูมิใจมากขึ้นเมื่อเห็นดังนั้น เธอหัวเราะเสียงดัง: “หลี่ซินเยว่ คุณไม่กล้าแข่งขันกับเราเหรอ? คุณรู้มานานแล้วสินะว่าทีมของคุณเต็มไปด้วยขยะ แล้วยังยืนกรานที่จะปฏิเสธที่จะยอมรับอีก?”“ใครบอกว่าไม่กล้าแข่ง!”“ฉันจะเข้าร่วมการแข่งขันครั้งต่อไป!”“แค่การเปรียบเทียบยอดขายไม่ใช่เหรอ เรามีเวลาอีก 10 วันในการสรุปครึ่งปีแรกงั้นก็มาแข่งยอดขายรวมครึ่งปีแรกเลยแล้วกันนะ”เย่เทียนหยู่แสดงท่าทีทรงอำนาจแต่ทันทีที่สิ้นคำพูดเหล่า ทุกคนก
“พ่อคะ หรือว่าพ่อไม่เคยสนใจอนาคตของหนูเลยอย่างนั้นเหรอคะ ถึงได้บังคับหนูแบบนี้?” สวี่เจียเจียกล่าวทั้งน้ำตา พร้อมกับจ้องไปทางพ่อด้วยความโกรธสีหน้าพ่อตระกูลสวี่ดูไม่พอใจมากนัก แต่นี่คือความหมายของครอบครัว เขาทำไปก็เพื่อครอบครัว เพราะไม่อย่างนั้น ผลที่จะตามมาจากการรุกรานของตระกูลซุนคงจะน่ากลัวมาก ๆ เขาจึงพูดอย่างจำใจว่า “พ่อไม่ได้บังคับลูก แต่คุณชายซุนเป็นคนที่ดีที่สุดสำหรับลูก”“ใช่แล้ว เจียเจีย คุณชายซุนทั้งหล่อเหลาและมีความสามารถ สาว ๆ จากตระกูลใหญ่ในเมืองตะวันออกมากมายอยากแต่งงานกับเขา แต่ก็ไม่มีโอกาส เธออย่าไปหลงเชื่อคนไร้ค่าแบบนั้นเอาได้ล่ะ” สวี่อี้พูดเสริมขึ้นทันที“นั่นสิ เจียเจีย ตระกูลหลินเป็นเพียงตระกูลเล็ก ๆ หลินจื่อตงก็ยิ่งเป็นแค่ขยะ หากเธอต้องไปอยู่กับมัน ชาตินี้คงไม่มีวันได้เห็นแสงสว่างแน่”สวี่กวงเองก็รีบพูดขึ้นมาด้วยเช่นกันแต่สวี่เจียเจียกลับส่ายหัว แล้วพูดออกไปว่า “ฉันไม่สน ฉันแค่ชอบพี่ตง ฉันต้องการแต่งงานกับเขา!”เย่เทียนหยู่เองก็แอบรู้สึกประหลาดใจ คิดไม่ถึงเลยว่า หลินจื่อตง จะโชคดีขนาดนี้ สามารถทำให้หญิงสาวที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้หลงใหลในตัวเองได้หลินหว่า
หูของเย่เทียนหยู่ค่อนข้างไวต่อเสียง เพิ่งจะเดินเข้ามาที่ประตูห้องโถง ก็ได้ยินคำพูดของคุณแม่ตระกูลซุนพูดขึ้นทันที ดังนั้นเขาจึงพูดออกมาดัง ๆ จากประตูว่าพวกเขามีความเห็นต่างทันทีที่พวกเขาพูดจบ ไม่นานก็เดินตรงเข้ามาทุกคนต่างก็ตกใจเล็กน้อย ในช่วงเวลาแบบนี้ใครกันจะกล้าพูดจาไร้สาระ หรือกล้าคัดค้านบ้าง เพราะเหตุนี้จึงทำให้ทุกคนต่างก็หันไปมองพร้อมกัน และเห็นว่ามีคนสามคนยืนอยู่ตรงประตูโดยเฉพาะสวี่เจียเจีย ทันทีที่เธอเห็น เธอก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อีกต่อไป เธอลุกขึ้นยืนในทันที และตะโกนด้วยความตื่นเต้นออกไปว่า “พี่ตง!”ทันทีที่สวี่กวนเห็นคนที่เดินเข้ามา เขาก็รู้สึกโกรธขึ้น สีหน้าดูซีดเซียว เขาคิดไม่ถึงเลยว่า หลินจื่อตงจะกล้าบุกเข้ามาในบ้านตระกูลสวี่เพื่อแย่งคนจริง ๆนี่เท่ากับว่าเขาไม่สนใจคำขู่ของตนโดยสิ้นเชิง ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยสักนิด จนแทบจะทำให้เขาหมดความอดทนแต่ในขณะเดียวกัน น้องชายของพ่อตระกูลสวี่ สวี่อี้ก็รู้สึกโกรธมาก แล้วพูดอย่างเย็นชา“พวกแกเป็นใครกัน ถึงกล้าบุกเข้ามาพูดจาไร้สาระในบ้านตระกูลสวี่ของฉันแบบนี้?”“อารองครับ มันก็คือคางคกที่เพ้อฝันอยากกินเนื้อหงส์ หลินจ
ตระกูลสวี่ก็ถือว่าพอมีอิทธิพลอยู่จริง ๆ แต่ถ้าหากเทียบกับสี่ตระกูลใหญ่แล้ว ความแตกต่างนั้นก็ค่อนข้างจะห่างชั้นอยู่พอสมควรหลายคนในตระกูลสวี่ โดยเฉพาะน้องชายของพ่อตระกูลสวี่ สวี่อี้ และลูกชายของเขา สวี่กวง ต่างก็มีความปรารถนาที่จะเข้าใกล้ตระกูลซุน เพียงเท่านี้ ก็จะทำให้อิทธิพลของตระกูลเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และพวกเขาเองก็จะได้รับประโยชน์อย่างมากเช่นกันเพียงแต่สีหน้าของคุณแม่ตระกูลสวี่ดูไม่ค่อยดีนัก เพราะเธอรู้ว่าลูกสาวตนชอบหลินจื่อตง ครั้งที่แล้วก็เป็นเธอที่แอบปล่อยสวี่เจียเจียไปอย่างลับ ๆ เพื่อให้เธอได้ไปหาหลินจื่อตงที่เมืองเทียนไห่แม้ว่าพ่อตระกูลสวี่จะไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่เพื่อครอบครัวแล้ว เขาจำเป็นต้องยอมรับสิ่งเหล่านี้สวี่เจียเจียก้มหน้า และกดตัวอักษรบนหน้าจอโทรศัพท์อย่างไม่หยุดหย่อน เธอกำลังส่งข้อความหาหลินจื่อตงแต่หลังจากที่ส่งข้อความไปหลายข้อความ หลินจื่อตงก็ยังไม่ตอบเธอเลยสักข้อความ อีกทั้ง ตอนนี้การสนทนาระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ใกล้จะจบลงแล้ว เขากลับยังไม่ปรากฏตัวสิ่งนี่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจมากนักแม้เธอจะรู้ว่าครอบครัวของหลินจื่อตงไม่ได้มีความสามารถ แทบจะไม่มีวิธีเลยด
เมื่อคุณแม่ตระกูลหลินได้ยินเสียง ก็ตกใจขึ้นมาทันทีพอหันไปมองก็เห็นว่าเย่เทียนหยู่กำลังเดินมา สีหน้าดูตื่นตระหนกเล็กน้อย และพูดติดอ่างขึ้นว่า “เทียนหยู่ เธอมาแล้วเหรอ ฉะ ฉันก็พูดมั่ว ๆ ไปอย่างั้นแหละ เธออย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะ”“ฮึ ๆ!”เย่เทียนหยู่หัวเราะฮึ ๆ ออกมา ครั้งนี้เขาเปลี่ยนเป็นรถอีกคัน บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้ คุณแม่ตระกูลหลินจึงไม่ทันได้สังเกตเห็นล่ะมั้งแต่เขาก็ขี้เกียจที่จะสนใจ และพูดอย่างเฉยเมยไปว่า “หว่านหรู จื่อตง รีบขึ้นรถเถอะ”เมื่อหลินจื่อตงและหลินหว่านหรูได้ยินแบบนั้น ก็รีบเดินไปที่รถเพื่อเตรียมขึ้นรถในทันที“จื่อตง นายมาขับรถ” เย่เทียนหยู่หยิบกุญแจรถโยนให้กับหลินจื่อตงทันทีหลินจื่อตงพยักหน้า แล้วถือกุญแจเดินขึ้นรถไปเขาหวังเอาไว้อยู่แล้วว่าจะได้เป็นคนขับ แบบนั้นเขาก็จะสามารถเพิ่มความเร็วได้ดั่งใจ เพราะเขาเป็นคนที่ชื่นชอบการแข่งรถมาก และทักษะการขับขี่ของเขาก็ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียวเมื่อเทียบกับเขาแล้ว พี่เขยจะต้องขับรถได้แย่มากแน่นอนคุณแม่ตระกูลหลินเดินตรงเข้าไป พร้อมกับเปิดประตูรถ เพื่อที่จะขึ้นไปด้วย เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ในฐานะผู้อาวุโส เธอรู้สึกว่า ยังไ
หม่าจวิ้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและรีบพูดทันทีว่า “สภาพร่างกายของผมยอดเยี่ยมมาแต่เด็ก ผมไม่จำเป็นต้องฝึกหรอกครับ”“ผมบอกว่าต้องก็ต้อง จะไปมั้ย” เย่เทียนหยู่ถาม“ไปครับ!”หม่าจวิ้นจะไม่คว้าโอกาสแบบนี้เอาไว้ได้ยังไง เขาจึงตอบกลับทันทีเย่เทียนหยู่แจ้งหมายเลขโทรศัพท์และชื่อของหยางผั่วจวินให้เขาทันที จากนั้นเขาก็โทรหาหยางผั่วจวินและเล่าความเป็นมาให้เขาฟังแม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถติดตามราชามังกร แต่เขาก็เป็นได้เป็นลูกกระจ๊อกคนหนึ่งแล้ว ต่อไปในอนาคตเขายังมีโอกาสอีกมากใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มกับความตื่นเต้นอันไม่อาจควบคุมเมื่อหลิวเมิ่งเห็นว่าเย่เทียนหยู่คุยกำลังว่าง่าย เธอก็พูดทันที “พี่เขย เรื่องพี่สาว...”“ผมพูดไปแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรอีก”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ดึกแล้ว ผมจะไปพักผ่อน ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็รีบกลับไปเถอะ” หลิวเมิ่งทำอะไรไม่ถูก หมายความว่าไงถ้าไม่มีอะไรแล้ว เธอก็พูดอยู่ตลอดว่ามีเรื่องนี่ แต่เขาเองที่ไม่ยอมฟังดูเหมือนคราวนี้พี่เขยตั้งใจจะออกจากตระกูลหลินอย่างแน่วแน่ แล้วลูกพี่ลูกน้องของเธอจะทำยังไงดีภายใต้ความสิ้นหวัง หลิวเมิ่งจากไปพร้อมกับหม่าจวิ้น หลังจากก
หลังจากวางสาย เย่เทียนหยู่ก็เดินทางไปยังบ้านพักของตระกูลหยางและแจ้งให้หยางเฉียนเฉียนทราบด้วยตัวเองว่าปัญหาแก้ไขแล้ว หรือให้พูดตามตรงก็คือ เขาไม่อยากทำให้เธอต้องเสียใจวินาทีแรกที่หยางเฉียนเฉียนได้ยิน เธอก็ยินยอมรับปากเย่เทียนหยู่ สำหรับเธอขอแค่พี่เย่มีความสุขเธอก็มีความสุขต่อมาแม้เธอจะผิดหวังอยู่บ้าง ที่สุดท้ายเธอไม่ได้ลงเอยกับพี่เย่ แต่อย่างน้อยเธอก็ได้จัดงานแต่งงานที่สมบูรณ์แบบกับเขา และยังได้รับใบทะเบียนสมรสกับเขาด้วยหยางต้าฝูดูหดหู่มากกว่า เขาได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นดูเหมือนว่า ความมั่งคั่งมหาศาลนั่น จะไม่ใช่ของตระกูลหยางของพวกเขาหลังจากจัดการเรื่องนี้แล้ว เย่เทียนหยู่ก็ขับรถกลับไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งแต่ทันทีที่เขามาถึงหน้าประตู เขาก็พบแขกที่ไม่ได้รับเชิญสองคนถูกเขาลงโทษไปแล้ว เจ้าโง่นั่นก็ไม่ยอมแพ้แถมยังตามเขามาถึงที่นี่ ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาคงไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอกใช่มั้ย!เดี๋ยวก่อน หลิวเมิ่งก็อยู่ที่นี่ด้วย แม้ว่าจะน่ารำคาญเล็กน้อย แต่เธอกับหว่านหรูก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันพวกเขาทั้งสองเห็นเย่เทียนหยู่แล้วรีบรุดหน้ามาทันที
ใบหน้าของหลินหว่านหรูแดงระเรื่อขึ้นมาทันทีเล็กน้อย เมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืน เธอรู้สึกถึงความปรารถนาที่อธิบายไม่ได้ในใจ“เฮ้ คุณบอกว่าคุณต้องการมันมากใช่ไหม” เย่เทียนหยู่พูดด้วยรอยยิ้มที่ไม่ดี เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากแก้ไขปัญหานี้ไม่อย่างนั้น เขารู้สึกจริง ๆ ว่าเขาเป็นหนี้หยางเฉียนเฉียนมากจนเขาไม่รู้ว่าจะเผชิญมันยังไง ในอนาคต“อะไรนะ ฉันจะมีอารมณ์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไง” ในเวลานี้ หลินหว่านหรูรู้สึกเหนื่อยมากเมื่อเธอคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น“เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น ตระกูลสวี่มาที่นี่หรือเปล่า” เย่เทียนหยู่ถาม ปัจจุบัน ตระกูลหลินควรจะมีเพียงธุรกิจของ หลินจื่อตงเท่านั้น“นั่นไม่เป็นความจริง แต่ตระกูลสวี่และตระกูลซุนตกลงกันว่าพ่อแม่ทั้งสองจะหมั้นกันในวันพรุ่งนี้ เราจะรอจนกว่าจะเลือกวันอันเป็นมงคลอื่นก่อนจึงจะจัดงานแต่งงานอย่างเป็นทางการ”“แล้วจื่อตงก็เริ่มวิตกกังวล พรุ่งนี้เขาต้องไปเยี่ยมตระกูลสวี่เขาบอกว่าแม้ว่าเขาจะตาย เขาก็จะไม่ปล่อยให้สวี่เจียเจียหมั้นหมายกับตระกูลซุนเลย” หลินหว่านหรูกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ในความเป็นจริง เขารู้สึกว่าทั้งสองฝ่ายเพิ่งหมั้นกันและ
หลินหว่านหรูขมวดคิ้วทันที มาจนถึงตอนนี้แล้วทำไมแม่เธอยังไม่ได้สติอีก ถ้าแม่เธอยังเป็นอยู่แบบนี้ ต่อให้เย่เทียนหยู่กลับมา จะช้าเร็วก็คงเกิดปัญหาอยู่ดีเมื่อแม่ตระกูลหลินเห็นหน้าตาของลูกสาว เธอก็รำคาญทันที “สายตาอะไรของลูกฮะ หรือแกจะทนดูน้องชายตัวเองตายไปทั้งแบบนี้รึไง”คุณปู่ตระกูลหลินเองก็รีบ “หว่านหรู ไม่ว่ายังไงก็ น้องก็คอยสนับสนุนหลานมาโดยตลอด หลานต้องช่วยเขานะ”“ใช่ หว่านหรู ลูกต้องช่วยจื่อตงนะ” หลินหงรีบพูดเสริมหลินจื่อตงเปิดปาก เขาไม่ต้องการรบกวนพี่สาว เพราะมีหลายเรื่องเกิดขึ้นในช่วงนี้ แถมความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลกับพี่เขยก็จบลงไปแล้วแต่เขาไม่อยากเสียสวี่เจียเจียไปเลยจริง ๆเมื่อมองดูสายตาของคนในตระกูล หลินหว่านหรูรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งและพูดว่า “คิดว่าหนูจะไม่ช่วยจื่อตงเหรอคะ”คุณปู่ตระกูลหลินดูไม่ค่อยดีนัก แต่หลินจื่อตงก็พูดทันที “พี่ อย่าฟังคุณปู่กับทุกคนเลยครับ ผมเชื่อพี่อยู่แล้ว ถ้าพี่ไม่สะดวกจริง ๆ ผมจะไปเองครับ”“นายก็ยังไม่เชื่อพี่อยู่ดี”หลินหว่านหรูโกรธ เธอหันหลังกลับและเดินกลับห้องด้วยความโมโหคุณปู่ตระกูลหลินและคนอื่นๆ ที่ถูกทิ้งไว้ มองหน้ากันอย่างไม่เช
“แต่เธอจะมาที่นี่เร็วๆ นี้”“โอเค ถ้างั้นผมจะรอ”ตอนนี้ ขอแค่แม่ของเขาสบายดีแล้ว เย่เทียนหยู่ก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น แต่เขากังวลว่าตอนนี้แม่ของเขาเป็นอิสระแล้วจริง ๆ หรือเปล่า“ผมขอยืนยันอีกที พวกคุณไม่ขอให้ผมจดทะเบียนกับหยางเฉียนเฉียนแล้วใช่มั้ย” เย่เทียนหยู่ถามย้ำ“ใช่!”“โอเค ถ้างั้นผมไปละ!”เย่เทียนหยู่จากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ แม้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาจะมีเสน่ห์มากและดูเหมือนเธอจะไม่ได้ต่อต้านการการลุกล้ำของเขาเลยด้วยซ้ำจูเก่อหลิวหลีตกอยู่ในอาการมึนงง นี่เขา ออกไปแล้วเหรอตัวเธอมีเสน่ห์ไม่พอเลยหรือไงนี่เป็นครั้งแรกที่เธอสงสัยในความสวยของตัวเอง!เธอรู้สึกมาโดยตลอดว่าถ้าเธอเต็มใจ ก็คงไม่มีใครต้านทานเสน่ห์ของเธอได้ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ท่านผู้หญิงของเธอโทรมา“ท่านผู้หญิง ฉันขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน” จูเก่อหลิวหลีรับสายและพูดทันที“ไม่เป็นไร!”“ฉันเพิ่งรู้ว่าเทียนหยู่ได้รับพลังลมปราณซวนหมิงของหยางเฉียนเฉียนมาแล้ว เพราะงั้นเขาจะอยู่กับหยางเฉียนเฉียนหรือไม่ก็ไม่สำคัญ”ท่านผู้หญิงตอบ“พลังลมปราณซวนหมิงนั่นคืออะไรคะ” จูเก่อหลิวหลีไม่เคยรู้