Share

EP:60 ตอนจบ

last update Last Updated: 2025-03-26 19:49:37

เวลาต่อมา

สนามบินประเทศไทย

"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย

"มันแปลกตามากเลยครับแม่"

"ตะวันครับตะวัน"

"ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก"

"....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว

"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก

"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว"

"ครับคุณพ่อ"

สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะ

จะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย

"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ"

"บ้านของพ่อไงครับ"

"แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ"

"มีครับ"

"เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:01 เด็กเสิร์ฟ

    Casino Willหญิงสาวหน้าตาสะสวย เดินตรงเข้าไปด้วยท่าทางที่สง่างาม มีความมั่นใจ หน้านิ่งๆ ที่ไม่ไหวติงกับใครที่เดินผ่านหรือกำลังมอง มันเป็นเอกลักษณ์เอามากๆ เธอสวยมีเสน่ห์ภายนอกดึงดูดแม้กระทั่งเพศเดียวกัน แต่คนที่รู้จักเธอจริงๆ แน่นอนว่าจะไม่เข้ามายุ่ง เพราะรู้ว่าเธอนั้นเป็นคนแบบไหน นอกจากคนที่จะไม่รู้จริงๆ"สวัสดีค่ะคุณวานิล""อืม วันนี้เป็นยังไงบ้าง""ปกติดีค่ะ ทุกอย่างเรียบร้อย""คอยดูแลด้วยล่ะ มีปัญหาอะไรไปเรียกฉันที่ห้อง""ค่ะคุณวานิล"มีปัญหาที่ว่าก็จะเป็นพวกลูกค้าที่มาเล่นเสียเองแต่กลับโทษว่าที่นี่โกง โวยวายไม่ยอม ผู้จัดการมาคุยก็ไม่ยอม จะทำลายข้าวของจนต้องให้การ์ดล็อคตัวไว้ และวานิลก็ต้องลงมาจัดการเองหญิงสาวเข้าไปนั่งทำงานที่ห้องทำงานของตัวเอง ภายในห้องเย็นเฉียบเธอกำลังนั่งทำงานอย่างขะมักเขม้น เธออยู่คนเดียว เพราะไม่ชอบให้ใครมายุ่งในเวลางาน ทุกอย่างจึงเงียบสงบ น้อยนักที่จะมีคนได้เข้ามาที่นี่ นอกจากผู้จัดการที่เอางานมาส่งหรือคนที่เธออนุญาตแล้วจริงๆวานิล อายุ 30 ปี เธอเป็นเจ้าของกิจการกาสิโนแทบจะทั้งหมดในประเทศ อดีตเธอเคยติดคุก เพราะถูกใส่ร้ายจากคนที่เธอรักมาก เธอต้องติดคุกเพราะห

    Last Updated : 2025-02-06
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:02 ตีสนิท

    วันถัดมาวานิลกำลังนั่งอ่านเอกสารการสมัครงานของเด็กเสิร์ฟคนใหม่ วันนี้ที่เธอมาแต่เช้าก็เพราะเรื่องนี้ ทั้งที่เป็นแค่เด็กเสิร์ฟแต่ทำไมเธอถึงสนใจในตัวได้มากขนาดนี้นะ เป็นเพราะหน้าตาดี หรือเอกลักษณ์น้ำหอมที่เธอได้กลิ่นจากตัวของเขา หรือว่าอย่างอื่นแต่เธอไม่เคยให้ความสนใจจะอ่านข้อมูลส่วนตัวการสมัครงานแบบนี้เลยเธอไม่ได้มีความรู้สึกตื่นเต้น ใจเต้นกับเพศตรงข้ามมานานมากๆ แล้วก๊อกๆๆๆ ~แกร๊ก!!วานิลรีบคว่ำเอกสารลงกับโต๊ะ เงยหน้าขึ้นมองคนที่เข้ามาใหม่ เด็กเสิร์ฟเจ้าของประวัติการสมัครงานที่เธอกำลังดูอยู่กำลังเดินเข้ามาหาเธอ"ผมเอาเครื่องดื่มมาส่งครับ ผู้จัดการสั่งให้เอามา""เขาไม่ได้บอกนายเหรอ ว่าถ้าฉันยังไม่อนุญาต ก็ยังเข้ามาไม่ได้" เธอพูดเสียงเรียบ สายตาจ้องมองคนตรงหน้าอย่างเย็นชา"ขะ ขอโทษครับ คือผมไม่รู้ ข้างหน้าไม่มีใครอยู่เลย""ช่างมันเถอะ เอาวางไว้แล้วนายก็ออกไปซะ""เอ่อครับ"เธอทำเป็นไม่สนใจ แต่ความจริงก็ให้ความสนใจไม่น้อยเลย แค่รู้สึกแปลกๆ ในหลายๆอย่างในตัวของผู้ชายคนนี้ ทั้งหน้าตารูปร่าง ดูดีเกินกว่าจะมาเป็นแค่เด็กเสิร์ฟแท้ๆผ่านไปสักพักก๊อกๆๆ ~"เข้ามา""คุณวานิลเรียกพบผม มีอะไรหรือ

    Last Updated : 2025-02-06
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:03 บังเอิญ

    หลายวันต่อมาวานิลขับรถกลับบ้านเอง ถึงจะมีลูกน้องคนสนิทแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทั้งสองจะตัวติดกันทุกวัน เพราะมันก็มีบางครั้งที่เธอจะส่งลูกน้องคนสนิทไปทำงานที่สำคัญ ซึ่งเธอก็ไว้ใจเขาได้แค่คนเดียว นอกจากเพื่อนแล้วก็จะเป็นลูกน้องคนสนิทเนี่ยแหละระหว่างที่กำลังขับรถกลับจู่ๆ ฝากระโปรงหน้ารถของเธอก็มีควันโขมงขึ้นมา ทำให้เธอต้องตีไฟเลี้ยวเข้าริมขอบทาง จากนั้นก็ลงไปดูด้วยความตกใจ พอเปิดฝากระโปรงรถควันก็ลอยพวยพุ่งออกมาจำนวนมาก แถมยังได้กลิ่นไหม้อีกต่างหาก"แค่กๆๆๆๆ!!~"หญิงสาวยืนเท้าเอวมองพร้อมอาการที่เริ่มจะหงุดหงิด เพราะตอนนี้มันดึกแล้ว จะเรียกให้ใครช่วยได้ แถวนี้ยิ่งดึกรถก็ยิ่งน้อยลงมากขึ้นเรื่อยๆ อีกต่างหากและปกติเวลารถมีปัญหาลูกน้องคนสนิทของเธอก็จะเป็นคนจัดการเอง เธอจึงไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับช่างสักเท่าไหร่นัก แต่มันก็ดันมาเป็นเอาตอนนี้เนี่ย ตอนที่เธอต้องอยู่คนเดียวขณะที่เธอเดินไปที่ประตูรถอีกฝั่งนึงเพื่อจะหยิบโทรศัพท์มือถือ ก็เห็นไฟวงกลมเล็กๆ ซึ่งน่าจะเป็นไฟหน้ารถของรถมอเตอร์ไซค์ กำลังขับผ่านมาตรงที่เธอจอดรถอยู่พอรถคันนั้นขับเข้ามาใกล้ๆ และจอด ถึงได้รู้ว่าเป็นรถของใครรัณ หรือศรัณย์ เด็

    Last Updated : 2025-02-06
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:04 สืบประวัติ

    เวลาผ่านไปตั้งแต่ที่ได้นั่งซ้อนท้ายรถของเด็กเสิร์ฟกลับวันนั้นเธอก็มีโอกาสได้เจอกับเขาอยู่อีกบ่อยๆ และได้พูดคุยกันอยู่บ้าง ตอนแรกเธอก็ยังสงสัยเกี่ยวกับที่มาของผู้ชายคนนี้ แต่เท่าที่มองดูหลายต่อหลายครั้งเขาก็เป็นแค่คนธรรมดาดูไม่ได้พิเศษเหมือนกับที่เธอคิด แต่ก็ยังคงความระวังตัวเองอยู่ ไม่ได้ไว้ใจใครมากขนาดนั้นหรอกแต่ก็ยอมรับว่าเขาคือผู้ชายคนแรกที่เธอคุยด้วย นอกจากเพื่อนสนิทกับลูกน้องคนสนิทเธอก็ไม่คุยกับใครอีกเลย นอกซะจากจำเป็นจริงๆพอได้คุยกันบ่อยขึ้นก็เริ่มที่จะสนิทกัน แต่ก็ไม่ได้มาก เพราะเธอยังไม่ไว้ใจที่เขาเข้ามาตีสนิท ในขณะที่คนอื่นไม่กล้าทำ มาตีสนิทราวกับว่าอยากจะรู้อะไรจากเธออย่างนั้นแหละในห้องทำงาน"เรน...""ครับ""นายสืบประวัติ การใช้ชีวิต ไปไหนบ้าง เจอใครบ้าง ของเด็กเสิร์ฟที่ชื่อศรัณย์ให้ที""มีอะไรหรือเปล่าครับ""แค่อยากรู้""ผมอยู่กับคุณวานิลมานานนะครับ" เหมือนจะบอกในความหมายที่ว่า เพราะอยู่มานานเลยรู้จักเป็นอย่างดี เจ้านายไม่เคยสั่งให้สืบประวัติใครแบบนี้ แสดงว่ามันต้องมีอะไรอย่างแน่นอน"ฉันแค่สงสัยอะไรนิดหน่อยน่ะ""คุณวานิลอย่าสนิทเกินไปจะดีกว่าครับ ถ้าเป็นคนของคู่แข่งเราส

    Last Updated : 2025-02-06
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:05 พาเที่ยว

    ตกดึกวันเดียวกัน"คุณวานิลครับ""อ้าว นายยังไม่กลับอีกเหรอ""ผมอยากจะชวนคุณวานิลไปนั่งรถน่ะครับ เดี๋ยวผมแวะไปส่ง""ฉันไว้ใจนายได้ขนาดนั้นหรือไง?""ก็ถ้าเกิดอันตรายขึ้น ผมก็จะเป็นคนรับแทนก่อนที่คุณวานิลจะเจ็บตัว""แค่คำพูด ใครๆ ก็พูดได้ ฉันไม่เชื่อคนง่ายรู้ไว้ด้วย""ดะ เดี๋ยวครับ!""....." เธอถูกจับแขนไว้ขณะที่กำลังจะเดินหนี หันกลับไปมองด้วยสายตาที่เย็นชา ทำให้อีกฝ่ายต้องรีบปล่อยมือออกไปทันที"ผมขอโทษครับ ผมแค่อยากชวนไปนั่งรถด้วย""นายก็ไปชวนคนอื่นสิ""แต่ผมอยากชวนคุณวานิล""รู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นคนยังไง""ไม่รู้ครับ แต่ผมไม่ได้จะทำอะไรไม่ดี""......""สาบานได้เลยครับ ผมไม่ทำอะไรแน่นอน ถ้าผมทำไม่ดี ให้คนของคุณวานิลมายิงผมได้เลยครับ ถ้าผมทำอะไรคุณวานิลไป ผมก็ไม่มีชีวิตรอดอยู่แล้ว ผมจะทำไปเพื่ออะไรล่ะครับ""งั้นฉันขอถาม ทำไมนายอยากชวนฉันเที่ยว? คนอื่นก็มี""ก็คำตอบเดิมครับ เพราะเป็นคุณวานิล ถ้าเป็นคนอื่น ผมคงไม่ชวน""เอาตามตรง ฉันไม่ชอบอ้อมค้อม""ผมชอบคุณ...""....." พอได้ยินประโยคสั้นๆ แค่นั้นสีหน้าของวานิลก็เปลี่ยนไปทันที เธอไม่คิดว่าจะถูกสารภาพคำพูดแบบนี้ต่อหน้า เธอไม่ได้คิดว่าจะได้คำ

    Last Updated : 2025-02-06
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:06 รักษาระยะห่าง

    เวลาผ่านไปนานพอสมควรวานิลไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอสนิทกับเด็กเสิร์ฟคนนั้นตอนไหน เหมือนจะเผลอใจไปแค่วูบเดียว จนตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะลงลึกถอนตัวไม่ขึ้นไปแล้วก็มีไม่น้อยที่มีคนมาทำดีกับเธอ แต่มันก็ไม่ใช่ความรู้สึกแบบนี้จริงๆมันเป็นแค่ความชอบ รู้สึกดี เพียงเพราะมีคนที่ไม่เคยรู้จักเธอมาก่อนปฏิบัติกับเธอดี ไม่ได้มองว่าเธอหยิ่งหรือไม่น่าเข้าใกล้ เหมือนที่มีคนพูดก่อนหน้านี้ก๊อกๆๆๆ"ขออนุญาตครับ""เข้ามาสิ""เครื่องดื่มที่สั่งครับ""พักนี้นายมาบ่อยนะ ได้เลื่อนขั้นขึ้นมาบริการด้านบนแล้วหรือไง""ครับ ก็ขึ้นๆ ลงๆ ครับ""ขอบใจ วางไว้ที่เดิมแหละ""ครับ""....." วานิลก้มหน้าทำงานต่อ เธอไม่อยากจะทำเหมือนว่าสนใจอะไรมากเพราะไม่อยากทำตัวสนิทสนมไปมากกว่านี้สำหรับเธอสถานะมันไม่เกี่ยวเลย เพราะเธอไม่เคยลืมว่าเคยเป็นใครมาก่อน แต่เพราะเธอไม่อยากเจ็บ ความรักมันทำให้คนอ่อนแอในความคิดของเธอ และเธอก็ไม่อยากอ่อนแอมีน้ำตา"คุณวานิลครับ""มีอะไร?""ผมจะชวน...ไปเที่ยวหลังเลิกงานครับ""ดูก่อนละกัน ฉันมีงานเยอะ อาจจะไม่ไป นายเองก็เอาเวลาไปตั้งใจทำงาน ฉันช่วยไม่ได้นะ ถ้าไม่สนใจงานแล้วถูกไล่ออกน่ะ""ครับ ผมจะตั้งใจทำงา

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:07 ฉันไม่ได้ง่าย

    ตอนเช้าแสนสดชื่น"นายอีกแล้วเหรอ?" หญิงสาวพูดขึ้น เมื่อกลับมาถึงบ้านหลังจากออกกำลังกายเสร็จ เธอก็ได้เจอกับศรัณย์อีกแล้ว เจ้าตัวจอดรถรอเธออยู่หน้าประตูบ้าน เพราะรู้ว่าเธอยังไม่กลับเข้าบ้าน"ครับ ผมอีกแล้ว""....." วานิลถอนหายใจออกมาอย่างแรง เธอรู้ว่ากำลังถูกเด็กตามจีบ และเธอก็ปฏิเสธการกระทำไปแบบตรงๆ แต่เธอจะทำยังไงได้ล่ะ มันเล่นตามมาถึงบ้านเลยแบบนี้ แถมมาทุกวันอีกด้วยดีนะที่เรื่องนี้ยังไม่รู้ถึงหูใคร นอกจากลูกน้องคนสนิทของเธอ ก็ไม่มีใครรู้แล้ว ว่าเธอกำลังถูกเด็กเสิร์ฟตามจีบอยู่"ผมขอเข้าไปในบ้านได้ไหมครับ""เมื่อไหร่นายจะเลิกยุ่งสักทีเนี่ย""ไม่เลิกยุ่งครับ ต่อให้คุณวานิลไล่ผมก็ไม่ไป ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับ อีกอย่างผมก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีด้วย""......" เธอมองนิ่งๆ ก่อนจะเปิดประตูรั้วและเดินเข้าไป แต่พอเดินเข้าไปได้ไม่เท่าไหร่ เธอก็ต้องหยุดเดิน "เข้ามา"ให้ตายสิ! ทำไมเธอถึงใจอ่อนอยู่เรื่อยเลย พอเธอไม่ให้เข้าบ้าน ก็ชอบยืนทำหน้าเศร้าอยู่หน้าประตูรั้ว ทำเหมือนเด็กที่ถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าบ้าน ถูกลงโทษ ทำตัวน่าสงสารพอได้รับอนุญาตเจ้าตัวก็รีบเดินตามเข้าไปทันที"ครัวอยู่ทางโน้น""ครับ""จะทำอ

    Last Updated : 2025-03-03
  • พ่ายรักศรัณย์   EP:08 ขอโทษ

    เวลาผ่านไปหลังจากที่เกิดเรื่องวันนั้นวานิลไม่ให้ศรัณย์มาเจอหน้าอีกเลย เขาดีก็จริงแต่ถ้าล้ำเส้นเธอเมื่อไหร่ก็พร้อมตัดขาดเช่นกัน แต่พอทำแบบนั้นแล้วกลายเป็นเธอมากกว่าที่คิดมาก กระวนกระวายใจ รู้สึกผิดที่ไล่เขากลับไปแบบนั้น ทั้งๆ ที่เธอควรจะฟังบ้างแท้ๆ แต่กลับไล่ให้ศรัณย์กลับไปเรื่องแบบนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ ผู้หญิงผู้ชายก็ทำกันเป็นเรื่องปกติ เธออยู่ในวงการแบบนี้มานานแล้วแท้ๆ แต่ทำไมกันนะ ถึงยังไม่ชินสักทีกลัวอะไรอยู่กันแน่"ไม่สบายหรือเปล่าครับ?""....." เธอตกใจแต่ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าหรือส่งเสียงอะไรออกมา ได้แต่มองนิ่งๆ เท่านั้น"ผมขอโทษครับ""ไม่เป็นไรๆ ขอบใจ""ครับ"ไม่มีการสนทนาอะไรต่อ ทันทีที่เครื่องดื่มถูกเสิร์ฟลงบนโต๊ะของเธอเจ้าตัวก็รีบเดินออกไปทันที นั่นจึงทำให้วานิลอึดอัดมากกว่าเดิมอีก ทำไมต้องสนใจเรื่องแบบนี้ด้วยนะ ปกติเธอไม่ใช่คนที่จะสนใจเรื่องอะไรแบบนี้แท้ๆ แต่กับเด็กคนนี้เธอกลับห่วงความรู้สึกซะงั้นทำไมถึงเป็นแบบนี้กันนะก๊อกๆๆๆ ~"เข้ามา...""กลับไปพักไหมครับ สีหน้าของคุณวานิลดูไม่ค่อยดีเลย เดี๋ยวผมขับรถไปส่ง""ฉันไม่ได้เป็นอะไร แล้วนายไปรู้มาจากไหนเนี่ย""......""เฮ้อ... ฉัน

    Last Updated : 2025-03-03

Latest chapter

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:60 ตอนจบ

    เวลาต่อมาสนามบินประเทศไทย"ระวังนะครับตะวัน" ฉันร้องห้ามลูกชาย เมื่อลงมาจากเครื่องเจ้าตัวก็วิ่งไปรอบๆ เหมือนกำลังตื่นเต้น ก็ปกติแหละสำหรับเด็กที่เพิ่งจะได้ออกมาจากโลกของตัวเอง ตะวันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลขนาดนี้มาก่อนเลย"มันแปลกตามากเลยครับแม่""ตะวันครับตะวัน""ปล่อยเถอะครับ แกยังไม่เคยเห็น คนของผมก็อยู่กันเยอะแยะ เขาไม่ปล่อยให้นายน้อยของเขาคลาดสายตาหรอก""....." ฉันไม่ได้ตอบอะไร ถึงเขาจะพูดอย่างนั้นก็เถอะนะ แต่คนเป็นแม่อ่ะ ยังไงก็ห่วงลูกอยู่แล้ว"รถจอดอยู่ทางนี้ครับ" ลูกน้องของเขาเดินมาบอก"มากันเถอะครับนิล ตะวันครับมาขึ้นรถเร็ว""ครับคุณพ่อ"สมกับเป็นเขาจริงๆ นะ แค่เจ้านายกลับมาจากต่างประเทศ ลูกน้องนี่ขนกันมารุมล้อมต้อนรับราวกับว่าจะมีคนมาดักทำร้ายงั้นแหละ ฉันอุตส่าห์จะกลับมาอย่างเงียบๆ แต่นี่คงไม่เงียบแล้วล่ะจะว่าไปหลายปีที่ฉันไม่เคยได้กลับมา อะไรต่อมิอะไรมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกันเลยนะเนี่ย มันดูแปลกตาไปเยอะเลย แม้บางอย่างจะอยู่ที่เดิม แต่ก็ปรับเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อย"เราจะไปที่ไหนกันครับคุณพ่อ""บ้านของพ่อไงครับ""แล้วแม่นิลมีบ้านที่นี่ไหมครับ""มีครับ""เราจะไปเที่ยวไหนกันบ้างค

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:59 โอกาสครั้งสุดท้าย

    เช้าแสนสดใสของวันรุ่งขึ้น"เฮือก!!" วานิลสะดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นและมองรอบๆ ตัวเอง พอเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นจนสว่างจ้าแล้วเธอก็รู้ได้ทันทีว่า มันสายมากแล้ว "รัณ!"ร่างบางรีบลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู ให้ตายสินี่มันจะสิบโมงแล้ว เธอนอนตื่นสายขนาดนี้ได้ยังไงกัน"ให้ตายสิโอ้ย! ตื่นสายได้ยังไงวะเนี่ย!" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังเร่งรีบแต่งตัว เพราะเธอจะลงไปสภาพแบบนี้ไม่ได้หรอกพอแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบเดินออกไปที่ประตู แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เปิดออกไปประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามาซะก่อนแกร๊ก~"คุณ!""ตื่นแล้วเหรอครับ ผมว่าจะขึ้นมาดูอยู่พอดี" ศรัณย์พูด"ตะวันล่ะคุณ?""ไปเรียนแล้วครับ""ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉันล่ะ นี่ฉันสายเลยนะ ไหนจะต้องเปิดร้านอีก""ไม่เห็นต้องเร่งรีบเลยครับ พนักงานของคุณเขาจัดการกันเรียบร้อยหมดแล้วนะครับ""....""ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วครับ ลงมากินข้าวสิ ผมเตรียมให้แล้ว""เฮ้อ...ตกใจหมด!""ตกใจทำไมครับ มีผมอยู่ทั้งคนนะครับ""ปกติฉันเป็นคนไม่ตื่นสายนะ เล่นมาตื่นสายแบบนี้ ใครบ้างจะไม่ตกใจ""มากินข้าวเถอะครับ""อืม..."วานิลรีบเดินตามศรัณย์ลงไปด้านล่าง เขาทำอาหารไว้ให

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:58 จูบหน้าระเบียง NC20+

    "อุ๊บ! อื้อ!!~"วานิลทำตัวไม่ถูก จู่ๆ ศรัณย์ก็โน้มหน้าลงมาจูบปากกับเธอ เรียวลิ้นสอดเข้าไปในปากเล็ก ตวัดไปมาเหมือนควานหาอะไรในปากของเธอ"อื้ม...!!""อืม...อยู่นิ่งๆ สิครับ" น้ำเสียงของอีกฝ่ายแหบพร่า แม้เธอจะขัดขืนแต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำของตัวเองนี่มันเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เธอได้จูบกับใคร และมันก็น่าตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าระเบียง"อืม...""พะ พอ อืม..." วานิลพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่แล้วก็ถูกเขาประคองให้กลับมาอยู่ในท่าเดิม เริ่มที่จะขัดขืนยากขึ้น เพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อคเอาไว้ บวกกับร่างกายที่เหมือนจู่ๆ ก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาบอกไม่ถูก"ระ รัณ...!" คราวนี้เธอผลักเขาออกไปได้สำเร็จ แต่ถึงจะจูบกับเธอต่อไม่ได้ ก็ใช่ว่าเขาจะหยุดการกระทำของตัวเองเสียหน่อยจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ตามลำคอขาวต่อจากนั้น คลอเคลียอยู่กับใบหูของเธอจนมาถึงหน้าอก ทำอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด เหมือนกับแมวน้อยที่กำลังคลอเคลียเจ้านาย"อะ อืม...พอแล้ว""ตัวคุณหอมจัง""ระ รัณ...""ผมไม่เคยรังเกียจคุณ ผมรักคุณ ผมรักคุณ...""อะ อือ...หยะ หยุดก่อน" เพราะเขาไม่ได้พูดอย่างเดียวเนี่ยสิ มือสองข้างก็เล้าโลม จับตรงนั้นตรง

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:57 ความลับในอดีต

    ตกกลางคืน หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาแสนหวานกับศรัณย์มา วานิลกำลังนั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งศรัณย์เดินเข้ามา"คิดอะไรอยู่ครับ""มีเรื่องให้ต้องคิดน่ะค่ะ" วานิลตอบ"พอจะบอกผมได้ไหม ว่าคุณกำลังคิดเรื่องอะไร?""....." วานิลเงียบ ก่อนจะถอนหายใจออกมา การกระทำแบบนี้เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอไปแล้ว "ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ""ครับ?""ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ และถ้าฉันเล่าออกไป คุณอาจจะรังเกียจคนอย่างฉันไปเลยก็ได้""ไม่ ผมจะไม่...""ฟังฉันก่อนสิ" วานิลรีบพูดดักขึ้น เขายังไม่รู้เลยว่าเธอจะพูดเรื่องอะไรให้ฟัง บางทีถ้าเขาได้ยินแล้วเขาอาจจะรับไม่ได้และเลิกรักเธอไปเลยด้วยและที่เธอเลือกที่จะพูดเอาตอนนี้ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมาเธอไม่มีความกล้าซะเลย ยิ่งเธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น มันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธออยู่ตลอด"พูดมาสิครับ...""ฉันเคยติดคุก แต่คุณคงรู้แล้ว ฉันถูกอดีตแฟนใส่ร้ายเรื่องยาเสพติด ฉันเลยต้องติดคุก เพราะไม่มีพยาน ไม่มีหลักฐาน ไม่มีคนมาช่วยเรื่องคดี""ใช่ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว""เรื่องข้างใน...""ครับ?""ขอโทษนะ ที่เพิ่งบอกเอาตอนนี้ แต่ทุกครั้งที่นึกถึงมัน ฉันก็ยังเจ็บใจอยู

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:56 สวมแหวน

    หลายเดือนต่อมาร้านดอกไม้ Tawan Flower Shop"อะไรเนี่ย?" วานิลพึมพำกับตัวเอง เพราะจู่ๆ ตรงหน้าของเธอก็มีช่อดอกไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้า และดูเหมือนว่าจะมีคนยืนถือมันอยู่ด้วย"จ๊ะเอ๋!~""คุณ! เล่นอะไรเนี่ย ตกใจหมด!""เซอร์ไพรส์ครับ""ร้านดอกไม้อยู่ตรงนี้แท้ๆ คุณไปอุดหนุนร้านอื่นเหรอ?" ถามเสียงแข็งเหมือนหาเรื่อง"ปะ ป่าวนะครับ ผมสั่งมาจากร้านตรงที่บริษัทที่ผมไปทำงาน ซื้อจากร้านคุณ คุณก็รู้น่ะสิ แบบนั้นก็ไม่เซอร์ไพรส์หรอก""......" ก็ไม่อะไรหรอก แค่แกล้งเขาเล่นก็เท่านั้นแหละ"ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยๆ ของผมครับ""อื้ม...ขอบใจนะ""หิวกาแฟจังเลยครับ""เข้าไปข้างในสิ""ไปนั่งด้วยกันนะครับ""อ๊ะ! ดะ เดี๋ยว! ฉันยังทำงานอยู่นะ!"เหมือนศรัณย์จะไม่ฟังอะไรเลย เขาจับแขนของวานิลแล้วดึงเธอเข้าไปในร้าน และตอนนี้ร้านขยับขยายไปอีกเพราะซื้อคูหาใกล้ๆ กันรวมเป็นร้านเดียวไปแล้ว เป็นร้านดอกไม้ที่มีคาเฟ่อยู่ด้วย พอจัดด้วยดอกไม้สวยๆ แล้ว เรียกลูกค้าได้ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่ชอบมาถ่ายรูป"อะไรของคุณเนี่ย!?""พนักงานก็เต็มร้าน ไม่เห็นต้องทำเองเลยครับ""ก็คนมันว่าง จะให้ฉันทำอะไร ทำไม่ให้ฉันทำแบบนี้""ตอนนี้ไม่ว่างแล้วน

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:55 รอยยิ้ม

    เวลาผ่านไปร่วมเดือน"ตะวัน!!" วานิลตะโกนเรียกลูกชาย พร้อมกับเท้าเอวยืนรออยู่ตรงบันได เพราะนี่มัน 7:45 แล้วแต่ลูกชายยังมัวแต่โอ้เอ้อยู่ได้ ศรัณย์นี่แหละตัวดีเลย คอยอยู่เบื้องหลังคอยให้ท้ายกันอยู่แบบนี้ไงตะวันถึงได้เป็นแบบนี้"มาแล้วคร้าบแม่นิล..." เสียงหวานของหนุ่มน้อยดังมาแต่ไกล"สายแล้วนะ มัวทำอะไรกันอยู่!" เธอถามเสียงเข้ม"เสร็จแล้วครับ เสร็จแล้ว""คุณ...!" กำลังจะบ่นแต่ก็ถูกเขาพูดแทรกซะก่อน ราวกับว่ารู้ว่าเธอจะบ่นยังไงเลยชิงพูดก่อน"ขอโทษครับ ผมลืมดูเวลา จะรีบไปส่งเดี๋ยวนี้เลย""....." วานิลยืนมองนิ่ง ส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับสองพ่อลูกคู่นี้ที่กำลังพากันวิ่งไปที่รถ มันน่าจริงๆ เลยนะสองพ่อลูกคู่นี้"มีอะไรกันเหรอพี่นิล?" เจียอีเดินเข้ามาถาม"จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากสองพ่อลูกคู่นี้""หึหึ ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยนะ" เจียอีหัวเราะใส่ ตอนแรกที่รู้ความจริงว่าพ่อของตะวันเป็นใครก็ตกใจอยู่นะ แต่ตอนนี้ก็ชินแล้วล่ะ"เข้ากันได้ดีเกินน่ะสิ หัวจะปวด โอ้ยยย!""เอาน่าพี่ อย่าไปเคร่งนักเลย""พี่ไม่ได้เคร่งนะ แต่เขากำลังจะทำให้ตะวันเสียคน ตะวันเคยตรงเวลา มีระเบียบเรียบร้อย แต่พอมีเขาที่ทำให้ทุกอย่าง ตะวันเปลี

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:54 เปิดใจ

    ตอนเช้าวันถัดมา"ตะวันดูมีความสุขนะครับ" ศรัณย์เอ่ยขึ้น ขณะที่กำลังยืนมองลูกชายวิ่งเล่นอยู่กับบอดีการ์ดของเขา แกดูสนุกสนานมีความสุขเอามากๆ เลย"เขาเป็นเด็กที่แบบ ไม่ค่อยชอบเล่นกับเด็กวัยเดียวกันเท่าไหร่" วานิลตอบ"เหมือนกับคุณเลย""อืม...เหมือนฉัน""ดีนะครับ เพราะคุณเป็นคนที่แข็งแกร่ง เป็นคนที่จิตใจแข็งแรง เป็นคนที่เก่ง อดทน""......""ผมอยากให้คุณกับลูก ย้ายมาอยู่ที่นี่จัง""ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ ฉันต้องทำงาน""ถ้าอะไรมันลงตัวมากกว่านี้ ตึกนั้นก็ทำเป็นร้านไปเลยดีกว่าไหม ห้องข้างบนก็ทำเป็นที่เก็บของ ส่วนคุณกับลูกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแม่บ้านคอยจัดการงานบ้านให้ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเยอะ""เรื่องนั้นฉันยังไม่คิดหรอก มันไกลเกินที่ฉันจะคิด""......" ศรัณย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเข้าใจเธออยู่ จะย้ายบ้านอะไรทั้งทีมันก็ต้องมีความพร้อม ไม่ใช่ปุบปับจะย้ายเข้ามาอยู่ได้เลย ถึงมันจะไม่ได้ไกลกันก็ตาม"เข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมมีอะไรให้คุณดูด้วย""อะไร?"ศรัณย์พาวานิลไปที่ห้องทำงานของเขา ก่อนจะยกกล่องบางอย่างออกมาจากชั้นบนตู้ จากนั้นก็หยิบของในกล่องออกมา ซึ่งมันเป็นอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆ หลายใบมาก"เอ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:53 คำสัญญา

    บ้านพักของศรัณย์ตกกลางคืน"ฝันดีนะครับคนเก่ง""ครับคุณพ่อ""นอนหลับนะครับ พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมรออยู่""ตะวันมีความสุขจังเลยครับ""พ่อก็มีความสุขมากครับ" ศรัณย์หอมหัวของลูกชายครั้งแล้วครั้งเล่า มันมีความสุขมากจริงๆ สุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะพาตะวันกับวานิลไปที่บ้านของเขาทุกหลังที่มีเลยด้วยซ้ำ"คุณพ่อไปนอนกับแม่นิลใช่ไหมครับ""ใช่ครับ""อย่าทะเลาะกันนะครับ""โอเคครับผม ไม่ทะเลาะกันแน่นอน""ฝันดีครับ พ่อรัณ..""ฝันดีครับตะวันของพ่อ"หลังจากที่ส่งลูกชายเข้านอนเรียบร้อยแล้วศรัณย์ก็กลับเข้ามาที่ห้องนอนของตัวเอง"ตะวันหลับละเหรอ?" วานิลเอ่ยถาม เพราะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอกับเขาพอดี เธอกำลังเช็ดผมที่กำลังเปียก"อื้ม หลับแล้ว""แกเป็นยังไงบ้าง""ชอบห้องนอนมากเลยล่ะครับ""คุณไปอาบน้ำสิ""เดี๋ยวผมเช็ดผมให้ก่อนดีกว่าครับ"วานิลยังไม่ทันได้พูดอะไรศรัณย์ก็เดินมาแย่งผ้าเช็ดผมของเธอไปก่อนแล้ว เขากำลังเช็ดผมให้กับเธอ มองหน้าของเธอผ่านกระจกตรงหน้า"คุณชอบไหม?""ชอบอะไร?""ที่นี่ไงครับ คุณชอบไหม""ฉันมาก็เพราะตะวันอยากมาแค่นั้น""บอกว่าชอบสักนิดก็ได้นะครับ""ฉันเป็นคนที่พูดตามใจ

  • พ่ายรักศรัณย์   EP:52 บ้านพักของเขา

    วันหยุดสุดสัปดาห์สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ แถมต้องมาพักค้างคืนด้วย เพราะลูกชายตัวดีดันอยากนอนพักค้างคืน เพราะอยากเล่นน้ำ อยากวิ่งเล่น วานิลเองก็ขัดใจลูกชายไม่ได้ เธอเลยต้องเออออตามไปด้วยเลยศรัณย์ขับรถพาเธอมาที่บ้านหลังนึง ซึ่งมันอยู่นอกชานเมือง ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่อะไร แต่ดูแล้วก็ร่มรื่น และดูเงียบสงบดีไม่น้อยเลย เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบวุ่นวายกับใครแหละ"นี่บ้านของคุณเหรอ?""ครับ มีแม่บ้านอยู่ ผมจ้างพวกเขามาคอยดูแล อยู่กับผมมานานแล้วเหมือนกันครับ""คุณไม่ค่อยกลับมาแบบนี้ เขาไม่พากันลาออกหมดหรือไง""ผมก็ไม่ได้ว่านี่ครับ เขาทำงานข้างนอกได้ แต่พอผมกลับมา พวกเขาก็ต้องมาทำงานบ้านให้กับผม""ชิ! เป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ นะ""พูดอย่างกับตัวเองไม่เคยรวย เป็นถึงเจ้าแม่บ่อนเชียวนะ""อย่าพูดให้ลูกได้ยินนะ! นั่นมันก็แค่อดีต ก็แค่โชคหล่นทับ""หึหึ~""เลิกพูดเรื่องนี้นะ ไม่งั้นฉันทุบหัวคุณแน่"ศรัณย์มองแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาได้แต่ยิ้ม และก็นึกในใจ ว่าเธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม ผู้หญิงที่ปากแรงแต่ความจริงเป็นคนใจดี ถึงจะกล้าถามอย่างที่ปากตัวเองพูดจริงๆ ก็เถอะ"เข้าไปในบ้านสิครับตะวัน""ครับ"เด็กน้อยรีบวิ่งนำหน้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status