ตอนที่ 16 เจ้านายตัวร้าย 1

ไม่พูดถึงชายโฉดหญิงชั่วที่คิดไม่ได้และเห็นแก่ตัว 

แต่แค่เห็นแม่แท้ๆ ที่ลำเอียงอย่างไม่ลืมหูลืมตา                 เห็นน้องสาวของแฟนเก่าที่เคยสนิทกันขนาดนั้นแต่ตอนนี้กลับเพิกเฉยเธอ เห็นพ่อแม่ของแฟนเก่ามาร่วมงานแต่งด้วยรอยยิ้มแช่มชื่นอันบ่งบอกว่าลูกชายรักใครก็รักด้วยแบบนั้น แผลจึงใหญ่ และสดใหม่ค่อนข้างนาน ทรมานไม่หายง่าย มันทั้งจุกและเจ็บใจอย่างหนัก คิดไม่ตกเกือบทุกวัน

การถูกทรยศในเรื่องความรัก ถูกคนที่รักและไว้ใจร่วมกันหักหลัง มันทำให้อารมณ์พลุ่งพล่านตลอดเวลา              ริตาก็เลยนอนน้อย

และวันนี้ยังดื่มเหล้าแบบอัดอั้น จนหลุดร้องไห้เหมือนก๊อกแตก เธอจึงล้มฟุบหลับคาโต๊ะไปแล้ว

ฮือ...ทำไมบอสไม่เข้าใจลูกน้องเลย!

สภาพริตาย่ำแย่ดูไม่จืด หน้าแดงก่ำ ตาบวมเป่ง ละเมอร้องไห้ต่อเนื่องไปอีก

เขมิกาก้มมองเพื่อนอย่างเวทนา “สบายใจยังแก  เก็บกดมากระวังเป็นบ้า ระบายออกมาเพื่อน”

ภากรสะกิดแฟน “ระบายจนสลบเหมือดไปล่ะครับ”

“อ้อ...” เขมิกาจึงพยายามพยุงเพื่อนเข้าห้องนอน แต่กลับถูกมือของใครบางคนห้ามไว้

“เดี๋ยวพี่พาต้าไปเอง เขมแค่บอกมาว่านอนไหน”

ก้องกวินบอกแค่นั้นโดยไม่รอให้เขมิกาได้พูดอะไร เขาโน้มตัวลงแล้วอุ้มริตาขึ้นแนบอก

“งั้นก็ได้ค่ะ” เขมิกาลุกขึ้นเดินนำทางไปห้องที่ว่า 

ก้องกวินกระชับคนในอ้อมแขนแล้วเดินตาม

ภากรขยับแว่นแอบมองเพื่อนรุ่นพี่เงียบๆ

อุ้ยๆ เห็นนะว่าแอบยิ้มร้ายอ่ะพี่ชาย...

หลังจากอุ้มริตาไปวางลงบนเตียงในห้องแล้วปล่อยให้เขมิกาดูแลต่อ ก้องกวินก็เดินออกมานั่งกับภากร

รุ่นน้องขยับแว่นมอง แซวยิ้มๆ “แอบชอบมาเป็นปี แช่งให้เขาเลิกกันทุกวัน สมหวังแล้วละสิ!”

คนหน้าขรึมเลิกคิ้ว “ไม่ได้แช่ง แค่บนไว้กับศาลเจ้า”

ปกติภากรกับก้องกวินเจอกันไม่ค่อยบ่อยเท่าใรเพราะอีกฝ่ายงานยุ่งมาก แต่พอเจอกันก็เข้าห้องปิดประตูอยู่ในห้องเทรด ทว่าไม่คุยเรื่องหุ้นแต่คุยเรื่องอื่นตลอด ความจริงก็คือพวกเขาคุยกันได้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องผู้หญิง

ภากรจึงพอรู้ถึงปัญหาคาใจของก้องกวิน นั่นก็คือแอบชอบผู้หญิงที่มีแฟนแล้วอยู่คนหนึ่ง

‘หล่อนนิ่งๆ หยิ่งๆ แต่ขยันเอาจริงเอาจังกับงาน             ไม่ไขว้เขวหรือทำตัวเหลวไหล ไม่หวั่นไหวกับใคร เพื่อนพี่สองคนเคยจีบหล่อน คนหนึ่งถึงขั้นจะซื้อเพ้นท์เฮ้าส์ให้อยู่พร้อมเงินเดือนละสองล้าน แต่หล่อนไม่เอา ตอนแรกนึกว่าเล่นตัวไปงั้น หรือบางทีอาจชอบเจ้านายแบบพี่ ที่ไหนได้...หล่อนมีแฟน’

นั่นคือคำพูดออกแนวเศร้าๆ ของก้องกวินที่มีนิสัยหลงตัวเองนิดๆ ภากรเคยถามว่าใคร อีกฝ่ายก็บอกตามตรงว่าหล่อนเป็นผู้ช่วยเลขา วันๆ ก้มหน้าก้มตาทำแต่งาน            เคยแอบได้ยินหล่อนพูดกับเลขาคนที่เป็นหัวหน้าหล่อน  เห็นว่ากำลังเร่งเก็บเงินสักก้อนเอาไว้ต่อยอดคาเฟ่เล็กๆ ตอนเป็นแม่บ้านเต็มตัวหลังแต่งงาน

เท่าที่ฟัง แม้ก้องกวินไม่เอ่ยชื่อเสียงเรียงนามแท้จริง แต่ภากรก็พอเดาได้ว่าใคร ทั้งแนวคิดและการวางแผนชีวิต พอเอาเรื่องของริตาที่เพิ่งรู้จากเขมิกาเมื่อคืนวานไปเล่าให้ก้องกวินฟัง ทั้งยังให้มาฟังเขมิกาย้ำชัดๆ ด้วยตัวเอง

เท่านั้นแหละ รู้เรื่อง!

เขมิกาจัดการให้เพื่อนนอนเรียบร้อยก็กลับออกมานั่งกับภากร เพราะเมาจึงพูดเรื่องเดิมอย่างต่อเนื่องเมามัน

“ไอ้ต้าเป็นคนจริงจังกับความรักมากนะ มันไม่ชอบคบเล่นๆ เผื่อเลือกอะไร ตอนเรียนก็เลยไม่เคยมีแฟน บ้าแต่ทำกิจกรรมมหา’ลัย คิดว่าค่อยมีตอนทำงานแล้วจะได้วางแผนง่าย แล้วพี่ทันอ่ะ รักแรกไง รักแรกมันเจ็บมากนะ”