บทที่ 841

“ถ้าฉันคบกับกู้ ลี่เฉิน อย่างน้อยเขาก็คงจะไม่ทำกับฉันเหมือนเล่นเกมส์แบบนี้... “ เธอยังคงพูดต่อไป

‘หยุด พอได้แล้ว’ เขาไม่อยากได้ยินคำพูดว่าเธอจะกลับไปหากู้ ลี่เฉินอีกต่อไป

ทันใดนั้น เขาก้มศีรษะลงและกดริมฝีปากลงบนริมฝีปากบางของเธออย่างแรงจนกลืนกินเสียงของเธอไปทั้งหมด

หลิง อี้หรานรู้สึกตกใจ เธอไม่คิดว่าอี้ จิ่นหลีจะจูบเธอแบบนี้ ‘อะไรกัน? เราเลิกกันแล้วนี่!’

‘ฉันไม่อยากจูบแบบนี้!’

หลิง อี้หรานดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง

แต่ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไร เขาก็ยิ่งรุกล้ำเธอหนักขึ้นเท่านั้น เขาจับมือเธอไว้แน่นและไม่ยอมให้เธอขยับหนีไปไหน

หลังจากที่เขาผละริมฝีปากออก เขาก็กดหน้าของเขาแนบกับหน้าผากของเธอ และพูดอ้อนวอนด้วยเสียงพึมพำ “อย่า... ไปหากู้ ลี่เฉิน เข้าใจไหม?”

เสียงนั้นดึงเธอกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงอีกคร้ง “อี้ จิ่นหลี คุณเป็นใครถึงมาพูดแบบนี้กับฉัน?”

ดวงตาที่สว่างไสวของกลับเปลี่ยนเป็นโกรธ

เขาจ้องมองเธอขณะที่เธอจ้องกลับมาที่เขา

ดูเหมือนว่าบรรยากาศจะตึงเครียดกว่าเดิม

ทันใดนั้น ร่องรอยของความเจ็บปวดก็ทวีคูณเพิ่มขึ้นจากหัวเข่าของเธอ หลิง อี้หรานขมวดคิ้วและงอร่างกายของเธอเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว