บทที่ 584

เธอลังเลและพูดว่า “จริง ๆ แล้วฉันก็มีความสุขดีที่ได้ทำงานในร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งนี้ และ…” เธอหยุดและพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันอยากหาเงินเลี้ยงตัวเอง จิน ถ้าฉันทำงานที่บริษัทของคุณ ฉันคงจะ ไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะถ้าทุกคนรู้ว่าฉันเป็นแฟนของคุณ ฉันคงจะทำได้แค่นั่งรับเงินเฉย ๆ”

“ไม่ดีเหรอ?” เขาถาม

“ฉันอยากรู้ว่าฉันจะไปได้ไกลแค่ไหนด้วยลำแข้งของตัวเอง ฉันไม่คิดว่าฉันจะเป็นพนักงานส่งอาหารไปตลอดชีวิตหรอก ฉันยังคงค้นหางานใหม่ ๆ อยู่ และหวังว่าฉันจะมีอาชีพการงานที่ดีในอนาคต” หลิง อี้หรานกล่าว

เธอเริ่มวางแผนสำหรับอาชีพในอนาคตของเธอ

อี้ จิ่นหลีเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องนี้ จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นลูบแก้มที่บวมของเธอ

เธอสูดปากเบา ๆ ด้วยความเจ็บปวด

เขาพูดว่า “ไว้ถึงบ้านแล้วเดี๋ยวผมจะทายาให้นะ ผมบอกให้พี่โทรหาผมเวลามีปัญหาอะไรไง ทำไมพี่ถึงไม่โทรหาผมล่ะ?”

ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกถ้าเขาไม่แวะมาหาเธอ

เธอตอบอย่างงุ่มง่าม “เอ่อ... ฉันลืม...” ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอเผชิญหน้ากับพ่อและแม่เลี้ยงของเธอ จนลืมโทรหาเขา

ดวงตาของเขาสั่นไหวเล็กน้อย ‘นี่หมายความว่าผมยังไม่ใช่คนแรกที่พี่ต้องกา