บทที่ 585

เมื่อมองผ่านออกไปในกระจก ด้านนอกกลับเต็มไปด้วยเสียงอึกทึกจากห้องโถงขนาดใหญ่ รวมถึงการร้องเล่นเต้นรำของนักร้องประจำคลับ

เมื่อเทียบกับเสียงรบกวนภายนอกแล้ว ห้องส่วนตัวกลับเงียบสงัดอย่างน่าประหลาด

กู้ ลี่เฉินรินน้ำชาให้ตัวเอง เขาจิบชาและจ้องมองความโกลาหลทางด้านนอก

ประตูห้องส่วนตัวถูกผลักเปิดและเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้น

กู้ ลี่เฉินหันศีรษะกลับไปมองผู้มาเยี่ยม “มาแล้วสินะ รับชาสักถ้วยไหม?”

“ไม่เป็นไร ขอบใจ” อี้ จิ่นหลีเดินไปที่เก้าอี้ตรงข้ามกู้ ลี่เฉิน และนั่งลง “ฉันมาเพื่อบอกอะไรนายสองสามอย่าง เสร็จแล้วฉันจะรีบกลับ”

กู้ ลี่เฉินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ถามจริง? นายต้องการบอกอะไรฉัน?”

“มันเป็นเรื่องของนายที่จะเลิกกับหลิง ลั่วอิน แต่อย่ามายุ่งกับอี้หราน ความอดทนของฉันมีจำกัดและฉันจะไม่ยอมให้อี้หรานตกเป็นเป้าหมายซ้ำแล้วซ้ำเล่า” อี้ จิ่นหลีเตือน

ดวงตาของกู้ ลี่เฉินเป็นประกาย “หมายความว่าไง?”

“วันนี้พ่อแม่ของหลิง ลั่วอินไปหาอี้หรานและบอกว่านายเลิกกับหลิง ลั่วอินเพราะอี้หราน พ่อแม่ของหลิง ลั่วอินคิดอย่างนั้นเพราะหลิง ลั่วอินหรือเพราะนาย?” อี้ จิ่นหลีกล่าว

กู้ ลี่เฉินค่อย ๆ หมุนถ้วยน้ำชาในมือของเ