Share
บทที่ 292
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 293
เธอจำได้เพียงตัวเลขสามหลักแรกและตัวสุดท้ายของหมายเลขป้ายทะเบียนทันทีที่ หลิง อี้หราน รู้สึกได้ถึงความเย็นที่แผ่ซ่านไปทั่วตัว เกิดอะไรขึ้น? คนที่อยู่ในรถนั้นคือใคร? ทำไมพวกเขาถึงลักพาตัวเหลียนอีไป?ตอนนี้เหลียนอี...นี่เป็นการลักพาตัวใช่ไหม? หรือ… หลิง อี้หราน หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวและโทรหาเพื่อนสนิทของเธอ แต่เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เพื่อนสนิทอยู่ในเหตุการณ์แบบไหน ถ้าเธอโทรหาเหลียนอี มันอาจจะทำให้เรื่องแย่ลงมือของเธอเริ่มสั่นจนแทบไม่สามารถถือโทรศัพท์เอาไว้ได้เธอกดหมายเลข 110 เพื่อโทรหาตำรวจด้วยความยากลำบากหลังจากรายงานให้ตำรวจฟัง เธอรีบไปยังสำนักงานบริหารของลานจอดรถ ที่นี้มีกล้องวงจรปิดจำนวนมาก เพราะฉะนั้นเธอสามารถดูกล้องวงจรปิดเพื่อดูรถยนต์ที่พาตัวเหลียนอีไปจะต้องไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเหลียนอี ไม่มีอะไรเกิดขึ้น!นี่คือสิ่งที่หลิง อี้หราน คิดในตอนนี้!...เมื่ออี้ จิ่นหลี ได้รับโทรศัพท์จากหลิง อี้หราน เขาได้ยินเสียงของเธอสะอื้นมาจากอีกทางด้านหนึ่งเพียงแค่ได้ยินเสียงสะอื้นของเธอ หัวใจของเขาก็หล่นลงทันที “เกิดอะไรขึ้นกับพี่? พูดอะไรหน่อยสิ?!”“จิน นายช่วยตามหาเหลียน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 294
เธอตัวสั่นและเงยหน้าขึ้นอย่างคนหัวรั้น มองคนตรงหน้าเธอ ดวงตาสีดำที่เปียกชื้นของเธอค่อย ๆ โฟกัส“จิน นายช่วยฉันตามหาเหลียนอีได้ไหม?” เธอรีบกล่าวหลังจากรู้สึกตัว “ตำรวจเพิ่งรับคดี พวกเขาจะส่งคนไปตามหาเธอ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าจะตามเธอเจอเมื่อไหร่ ถ้าฉันจำป้ายทะเบียนได้... ทำไมฉันไม่ตั้งใจให้มากกว่านี้นะ?”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สำนึกผิดอี้ จิ่นหลี จ้องมองไปที่หลิง อี้หราน เขาเคยเห็นเธอเป็นกังวลมากเมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้นกับยายของเธอยายของเธอเป็นญาติของเธอ แต่ชิน เหลียนอี? เป็นแค่คนหนึ่งที่ไม่ได้ข้องเกี่ยวกับเธอ แต่เธอกลับเป็นกังวลอย่างมากคลื่นแห่งความหึงหวงผุดขึ้นในใจของเขา เขาอิจฉาที่เธอเป็นห่วงชิน เหลียนอี มาก แล้วเขาล่ะ? ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเขา เธอจะเป็นห่วงเขาบ้างไหม?“กลับบ้านก่อนนะ ที่นี้อากาศเย็นมาก” เขากล่าว “ดูสิว่ามือของพี่เย็นขนาดไหน”หนาวไหม? เธอไม่รู้สึกอะไรเลย สิ่งที่เธอคิดอย่างเดียวคือจะหาเหลียนอีได้ยังไง“นายจะ… จะช่วยฉันตามหาเหลียนอีได้ไหม?” เธอถามเพื่ออยากได้คำตอบที่ชัดเจน เธอทำได้แค่รอตำรวจ แต่... ถ้าเขาเต็มใจที่จะช่วย พวกเขาคงจะพบเหลียนอีในไม่ช้าเขามีทั้งคนรู้จั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 295
ตอนนี้ลมหายใจของเขาเหมือนติดอยู่กลางหน้าอก เขาไม่สามารถเอามันออกมาหรือสูดลมหายใจกลับเข้าได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขาทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเธอเป็นกังวลและกลัว? ดูเหมือนเธอจะเป็นคนเดียวที่ทำให้เขารู้สึกแบบนั้นอี้ จิ่นหลี ถอนหายใจราวกับว่าต้องการประนีประนอมอย่างทำอะไรไม่ถูก เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรออก “ช่วยฉันหาใครสักคนหน่อย ฉันอยากรู้ว่าคนคนนั้นอยู่ที่ไหน ไม่ว่าเธอจะปลอดภัยหรือไม่... ชื่อของเธอคือชิน เหลียนอี เธอถูกรถคันนี้ลักพาตัวไปเมื่อตอนบ่าย รถคือ...”อี้ จิ่นหลี กล่าวและยื่นโทรศัพท์ให้หลิง อี้หราน เขากวักมือเรียกเธอมาคุยหลิง อี้หราน ตัวสั่นและรีบกล่าวว่า “รถยนต์คันสีดำ เมอร์เซเดส-เบนซ์ มายบัค หมายเลขทะเบียนคือ...”เธอรีบบอกตัวเลขที่เธอจำได้ ที่อยู่ที่จอดรถ เวลาที่เกิดเหตุ และรายละเอียดอื่น ๆหลังจากหลิง อี้หราน พูดจบ อี้ จิ่นหลี ก็พูดกับอีกฝ่ายที่อยู่ในสายว่า “นั่นคือทั้งหมดที่ฉันอยากรู้ว่าคนคนนี้อยู่ที่ไหน โดยด่วนที่สุด!”หลังจากวางสาย อี้ จิ่นหลี มองไปที่หลิง อี้หราน “เอาล่ะ เรากลับกันได้แล้วใช่ไหม?”เธอจึงเดินไปขึ้นรถกับเขา เขาเปิดประตูที่นั่งโดยสารและเมื่อเธอเข้าไปนั่งในร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 296
อี้ จิ่นหลี ไม่พูดอะไรอีก เขาปิดประตูรถและเดินอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับจากนั้นสตาร์รถ หลิง อี้หราน แปลกใจเล็กน้อย ที่เห็นอี้ จิ่นหลี ขับรถ เพราะปกติแล้วต้องเป็นหน้าที่ของคนขับรถ แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากว่า เขากำลังขับรถอยู่ เธอจึงมองเห็นด้านข้างใบหน้าของเขา เมื่อเธอสังเกตจากด้านข้าง เธอดูเหมือนจะเห็นได้ชัดขึ้นว่า โครงหน้าที่ชัดเจนมากขึ้นของเขาและสันจมูกที่ตรงได้รูของเขา อีกทั้งริมฝีปากบาง ๆ ที่แสนจะเซ็กซี่ แต่ในตอนนี้ ผมของเขายุ่งกว่าปกติ มีเส้นผมสองสามเส้นพาดผ่านหน้าผากของเขา เขาดูเหมือน จิน คนที่เธอเคยรู้จักมากขึ้น จิน... การนึกถึงชื่อนี้ ทำให้เธอรู้สึกสับสน เมื่อกี้เธอเรียกเขาว่า ‘จิน’ เพราะจิตใต้สำนึกของเธอ คิดเพียงว่ามีแค่ ‘จิน’ เท่านั้นที่จะคอยช่วยเธอ ไม่ใช่ อี้ จิ่นหลี ไม่ใช่เหรอ? แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นจินหรืออี้ จิ่นหลี มันก็คือเขาอยู่ดี และในตอนนี้ เขาเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่เธอจะสามารถขอความช่วยเหลือได้ แม้ว่าตำรวจจะกำลังตามหาเหลียนอี แต่... เธอก็ยังต้องการคนช่วยกันตามหาเพิ่มขึ้น เพราะมันจะดีที่สุด ถ้าพวกเขาหาตัวเหลียนอีได้เร็วขึ้น เมื่อรถจอดติดไฟแดง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 297
เขาต้องการให้เธอมีเขาเพียงคนเดียวในสายตาเธอ “ถ้าพี่อยากจะรู้จริง ๆ พี่ก็คงต้องรอไปพร้อม ๆ กับผม ถ้าคนของผมพบว่า ชิน เหลียนอี อยู่ที่ไหน พวกเขาจะรีบแจ้งผมทันที” อี้ จิ่นหลี กล่าว นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับหลิง อี้หราน แต่... เดี๋ยวนะ? เธอต้องรอกับเขาที่ไหน? หลิง อี้หราน กระพริบตา และ 5 นาทีต่อมา ในที่สุดเธอก็รู้แล้วว่า เธอต้องรอที่ไหน ในห้องของอี้ จิ่นหลี นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเข้ามาในห้องของเขา แต่มันเป็นครั้งแรกที่เธอเข้ามาทางประตูหน้าห้อง แทนที่จะเข้าผ่านประตูทางเชื่อมของห้องพวกเขา เมื่อเข้ามาข้างใน อี้ จิ่นหลี ก็ถอดเสื้อ โค้ทออกแล้วเอาโทรศัพท์มาถือออกมาวางไว้บนโต๊ะกาแฟ หลิง อี้หราน ถึงกับตกใจที่ได้เห็นโทรศัพท์เครื่องนั้น มันเป็นเครื่องเดิมที่เธอเคยซื้อให้กับเขาในราคา 1,500 ดอลลาร์ โดยคนทั่วไปอาจจะมีโทรศัพท์ที่ดีกว่าเครื่องนี้ด้วยซ้ำ เขายังเก็บโทรศัพท์เครื่องนี้ไว้ตลอดเลยเหรอ? ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ เธอจะติดต่อเขาได้ทันทีที่เธอโทรมาได้ยังไง? แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะเลิกสงสัยถึงเรื่องโทรศัพท์มือถือ เธอก็ได้เห็นเขาถอดเสื้ผ้าอีก หลิง อี้หราน หน้าแดงทันที “ทำไม... ทำไม
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 298
เขา... โป๊ตั้งแต่ช่วงเอวขึ้นไป “คุณ...” หน้าของเธอแดงพร้อมกับหลับตา เธอไม่กล้าลืมตา เพราะกลัวว่าจะเห็นอะไรที่เธอไม่ควรจะเห็นมัน “พี่จะไม่ลืมตาของพี่ใช่ไหมครับ?” ลมหายใจของเขา กลิ่นเหมือนกับกล้วยไม้ และเสียงของเขาเหมือนดั่งกับเวทมนตร์สะกด หลิง อีหราน ยังคงหลับตาและหน้าแดง พร้อมกับพูดขอร้อง “รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!” “ผมอยากให้พี่มองมาที่ผม” เขาพูด “วันนี้ผมทำให้พี่พอใจ ไม่อยากมองผมเหรอ พี่สาว?” หลิง อี้หราน ตัวแข็งทื่อ เธอกัดปากตัวองโดยไม่รู้ตัว เธอสงเสียงร้องออกมาเบา ๆ ขณะที่เธอไปสัมผัสได้ถึงจุดที่เขากัดเธอ เธอได้ยินเสียงหัวเราะของเขาดังขึ้นในหูของเธอ และเธอก็รู้สึกว่า นิ้วของเขากำลังสัมผัสที่ปากของเธอ “พี่รู้อะไรไหม? เมื่อกี้พี่ดูน่ารักมากเลยนะ” น่ารัก? ก่อนที่เธอจะมีเวลาได้ตอบโต้ เธอดันรู้สึกกดดันที่ริมฝีปากของเธอ มันนุ่มนวลด้วยการสัมผัสที่อบอุ่น มันคือ... ริมฝีปากของเขา! เขาจูบเธอ! หลิง อี้หราน ลืมตาแล้วจ้องไปที่ใบหน้าที่อยู่หน้าเธอ พวกเขาใกล้กันมากจนเธอมองไม่เห็นหน้าเขาได้ทั้งหมด เธอเห็นแค่เพียงดวงตาใส ๆ ของเขา ที่เหมือนกับดอกพีชที่เบิกบาน ตาคู่นั้นดูงดงามจน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 299
อย่างไรก็ตาม เขาทำเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของเธอ เขาจ้องไปที่เธอแล้วพูดขึ้นว่า “พี่จะทำให้ผมเจ็บเหรอ พี่สาว?” ตัวของเธอสั่นในขณะที่เธอรู้สึกเหมือนมีบางอย่างติดอยู่ที่คอ มันมีบางคำที่ติดอยู่ในนั้น สายตาของเขาจ้องมองเธอราวกับว่ากำลังจะมองทะลุผ่านตัวเธอเลยด้วยซ้ำ “มันเป็นคำถามที่ยากเกินไปอย้างนั้นเหรอ?” หลังจากที่เงียบอยู่นาน เขาพึมพำ “ไม่เป็นไร ถ้าพี่ไม่อยากตอบ แต่ผมขอเตือนพี่ไว้เลยนะ...” เขาก้มลงอย่างช้า ๆ ในขณะที่ริมฝีปากของเขา อยู่ใกล้ ๆ หูของเธอ และเขาก็กระซิบว่า “อย่าทำให้ผมเจ็บนะ เข้าใจไหม?” ตราบใจที่เธอไม่ทำให้เขาเจ็บ เขาก็จะเทิดทูนเธอเหนือแผ่นดินและท้องฟ้าและรักเธอที่สุดในโลกใบนี้ จะคอยปกป้องเธอ ทำให้เธอมีความสุข และปลอดภัยไปตลอดชีวิตของเธอ ตราบใดที่เธอไม่คิดจทำให้เขาเจ็บ ...ในห้องขนาดใหญ่นี้ หลิง อี้หราน กระวนกระวายและดูนาฬิกาที่มือถือของเธอบ่อยครั้ง และคำนวณเวลา ว่ามันนานแค่ไหนแล้ว ก่อนที่เธอจะได้ยินข่าวของเพื่อนสนิทของเธอ ในทางกลับกัน อี้ จิ่นหลี ได้เปลี่ยนเป็นชุดลำลองและนั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับดูรายงานจากผู้เชี่ยวชาญ อี้ จินหลี มีท่านั่งที่สง่างาม หลิง อี้หราน ไ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 300
“เขาเป็นประธานของ ไป๋ เฟิง กรุ๊ป เป็นคนปกครองตระกูลไป๋” อี้ จิ่นหลี กล่าวแล้วมองไปที่หลิง อี้หราน แบบสงสัย “พี่ไม่รู้เหรอว่าเขาเป็นใคร? ไม่เคยได้ยิน ชิน เหลียนอี พูดถึงมาก่อนเลยเหรอ?” หลิง อี้หราน ได้ยินถึงกับตกใจ เธอมั่นใจว่าไม่เคยได้ยินชื่อ ไป๋ ทิงซิน จากเพื่อนสนิทของเธอเลย แต่อย่างไรก็ตาม เธอรู้ดีว่า ไป๋ เฟิง กรุ๊ป ต้องไม่ใช่องค์กรที่ธรรมดาอย่างแน่นอน พวกเขามีบริษัท อยู่ในเมือง เฉิน และเป็นบริษัทการส่งออกที่มีชื่อเสียง ทำไมเหลียนอีถึงไปเกี่ยวข้องกับ ไป๋ ทิงซิน? สิ่งที่ทำให้เธอยิ่งสับสน คือชายคนเมื่อกี้บอกว่า ไป๋ ทิงซิน เป็นคนจับตัวเธอไปเอง นั้นหมายความว่า ไป๋ ทิงซิน อยู่ที่ Maybach ที่เธอเห็นวันนี้ จริง ๆ เหรอ? เธอคิดว่าเพื่อนของเธอถูกลักพาตัว แต่ตอนนี้มันดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องอื่น “ถ้าอย้างนั้น... ฉันจะไปตามหาเธอ!” หลิง อี้หราน หันอย่างรวดเร็วที่จะไปตามหาเพื่อนสนิทของเธอ ตามที่อยู่ที่เธอได้ยินเมื่อกี้ “พี่คิดว่าพี่จะเข้าไปในนั้นได้เหรอ?” อี้ จิ่นหลี พูดออกมาเบา ๆ “...” หลิง อี้หราน หยุดเดินทันที และลังเลก่อนที่เธอจะพูดว่า “งั้นฉัน... จะไปคุยกับตำรวจก่อน แล
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
