Share
บทที่ 295
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 296
อี้ จิ่นหลี ไม่พูดอะไรอีก เขาปิดประตูรถและเดินอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับจากนั้นสตาร์รถ หลิง อี้หราน แปลกใจเล็กน้อย ที่เห็นอี้ จิ่นหลี ขับรถ เพราะปกติแล้วต้องเป็นหน้าที่ของคนขับรถ แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากว่า เขากำลังขับรถอยู่ เธอจึงมองเห็นด้านข้างใบหน้าของเขา เมื่อเธอสังเกตจากด้านข้าง เธอดูเหมือนจะเห็นได้ชัดขึ้นว่า โครงหน้าที่ชัดเจนมากขึ้นของเขาและสันจมูกที่ตรงได้รูของเขา อีกทั้งริมฝีปากบาง ๆ ที่แสนจะเซ็กซี่ แต่ในตอนนี้ ผมของเขายุ่งกว่าปกติ มีเส้นผมสองสามเส้นพาดผ่านหน้าผากของเขา เขาดูเหมือน จิน คนที่เธอเคยรู้จักมากขึ้น จิน... การนึกถึงชื่อนี้ ทำให้เธอรู้สึกสับสน เมื่อกี้เธอเรียกเขาว่า ‘จิน’ เพราะจิตใต้สำนึกของเธอ คิดเพียงว่ามีแค่ ‘จิน’ เท่านั้นที่จะคอยช่วยเธอ ไม่ใช่ อี้ จิ่นหลี ไม่ใช่เหรอ? แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นจินหรืออี้ จิ่นหลี มันก็คือเขาอยู่ดี และในตอนนี้ เขาเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่เธอจะสามารถขอความช่วยเหลือได้ แม้ว่าตำรวจจะกำลังตามหาเหลียนอี แต่... เธอก็ยังต้องการคนช่วยกันตามหาเพิ่มขึ้น เพราะมันจะดีที่สุด ถ้าพวกเขาหาตัวเหลียนอีได้เร็วขึ้น เมื่อรถจอดติดไฟแดง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 297
เขาต้องการให้เธอมีเขาเพียงคนเดียวในสายตาเธอ “ถ้าพี่อยากจะรู้จริง ๆ พี่ก็คงต้องรอไปพร้อม ๆ กับผม ถ้าคนของผมพบว่า ชิน เหลียนอี อยู่ที่ไหน พวกเขาจะรีบแจ้งผมทันที” อี้ จิ่นหลี กล่าว นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับหลิง อี้หราน แต่... เดี๋ยวนะ? เธอต้องรอกับเขาที่ไหน? หลิง อี้หราน กระพริบตา และ 5 นาทีต่อมา ในที่สุดเธอก็รู้แล้วว่า เธอต้องรอที่ไหน ในห้องของอี้ จิ่นหลี นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเข้ามาในห้องของเขา แต่มันเป็นครั้งแรกที่เธอเข้ามาทางประตูหน้าห้อง แทนที่จะเข้าผ่านประตูทางเชื่อมของห้องพวกเขา เมื่อเข้ามาข้างใน อี้ จิ่นหลี ก็ถอดเสื้อ โค้ทออกแล้วเอาโทรศัพท์มาถือออกมาวางไว้บนโต๊ะกาแฟ หลิง อี้หราน ถึงกับตกใจที่ได้เห็นโทรศัพท์เครื่องนั้น มันเป็นเครื่องเดิมที่เธอเคยซื้อให้กับเขาในราคา 1,500 ดอลลาร์ โดยคนทั่วไปอาจจะมีโทรศัพท์ที่ดีกว่าเครื่องนี้ด้วยซ้ำ เขายังเก็บโทรศัพท์เครื่องนี้ไว้ตลอดเลยเหรอ? ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ เธอจะติดต่อเขาได้ทันทีที่เธอโทรมาได้ยังไง? แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะเลิกสงสัยถึงเรื่องโทรศัพท์มือถือ เธอก็ได้เห็นเขาถอดเสื้ผ้าอีก หลิง อี้หราน หน้าแดงทันที “ทำไม... ทำไม
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 298
เขา... โป๊ตั้งแต่ช่วงเอวขึ้นไป “คุณ...” หน้าของเธอแดงพร้อมกับหลับตา เธอไม่กล้าลืมตา เพราะกลัวว่าจะเห็นอะไรที่เธอไม่ควรจะเห็นมัน “พี่จะไม่ลืมตาของพี่ใช่ไหมครับ?” ลมหายใจของเขา กลิ่นเหมือนกับกล้วยไม้ และเสียงของเขาเหมือนดั่งกับเวทมนตร์สะกด หลิง อีหราน ยังคงหลับตาและหน้าแดง พร้อมกับพูดขอร้อง “รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!” “ผมอยากให้พี่มองมาที่ผม” เขาพูด “วันนี้ผมทำให้พี่พอใจ ไม่อยากมองผมเหรอ พี่สาว?” หลิง อี้หราน ตัวแข็งทื่อ เธอกัดปากตัวองโดยไม่รู้ตัว เธอสงเสียงร้องออกมาเบา ๆ ขณะที่เธอไปสัมผัสได้ถึงจุดที่เขากัดเธอ เธอได้ยินเสียงหัวเราะของเขาดังขึ้นในหูของเธอ และเธอก็รู้สึกว่า นิ้วของเขากำลังสัมผัสที่ปากของเธอ “พี่รู้อะไรไหม? เมื่อกี้พี่ดูน่ารักมากเลยนะ” น่ารัก? ก่อนที่เธอจะมีเวลาได้ตอบโต้ เธอดันรู้สึกกดดันที่ริมฝีปากของเธอ มันนุ่มนวลด้วยการสัมผัสที่อบอุ่น มันคือ... ริมฝีปากของเขา! เขาจูบเธอ! หลิง อี้หราน ลืมตาแล้วจ้องไปที่ใบหน้าที่อยู่หน้าเธอ พวกเขาใกล้กันมากจนเธอมองไม่เห็นหน้าเขาได้ทั้งหมด เธอเห็นแค่เพียงดวงตาใส ๆ ของเขา ที่เหมือนกับดอกพีชที่เบิกบาน ตาคู่นั้นดูงดงามจน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 299
อย่างไรก็ตาม เขาทำเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของเธอ เขาจ้องไปที่เธอแล้วพูดขึ้นว่า “พี่จะทำให้ผมเจ็บเหรอ พี่สาว?” ตัวของเธอสั่นในขณะที่เธอรู้สึกเหมือนมีบางอย่างติดอยู่ที่คอ มันมีบางคำที่ติดอยู่ในนั้น สายตาของเขาจ้องมองเธอราวกับว่ากำลังจะมองทะลุผ่านตัวเธอเลยด้วยซ้ำ “มันเป็นคำถามที่ยากเกินไปอย้างนั้นเหรอ?” หลังจากที่เงียบอยู่นาน เขาพึมพำ “ไม่เป็นไร ถ้าพี่ไม่อยากตอบ แต่ผมขอเตือนพี่ไว้เลยนะ...” เขาก้มลงอย่างช้า ๆ ในขณะที่ริมฝีปากของเขา อยู่ใกล้ ๆ หูของเธอ และเขาก็กระซิบว่า “อย่าทำให้ผมเจ็บนะ เข้าใจไหม?” ตราบใจที่เธอไม่ทำให้เขาเจ็บ เขาก็จะเทิดทูนเธอเหนือแผ่นดินและท้องฟ้าและรักเธอที่สุดในโลกใบนี้ จะคอยปกป้องเธอ ทำให้เธอมีความสุข และปลอดภัยไปตลอดชีวิตของเธอ ตราบใดที่เธอไม่คิดจทำให้เขาเจ็บ ...ในห้องขนาดใหญ่นี้ หลิง อี้หราน กระวนกระวายและดูนาฬิกาที่มือถือของเธอบ่อยครั้ง และคำนวณเวลา ว่ามันนานแค่ไหนแล้ว ก่อนที่เธอจะได้ยินข่าวของเพื่อนสนิทของเธอ ในทางกลับกัน อี้ จิ่นหลี ได้เปลี่ยนเป็นชุดลำลองและนั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับดูรายงานจากผู้เชี่ยวชาญ อี้ จินหลี มีท่านั่งที่สง่างาม หลิง อี้หราน ไ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 300
“เขาเป็นประธานของ ไป๋ เฟิง กรุ๊ป เป็นคนปกครองตระกูลไป๋” อี้ จิ่นหลี กล่าวแล้วมองไปที่หลิง อี้หราน แบบสงสัย “พี่ไม่รู้เหรอว่าเขาเป็นใคร? ไม่เคยได้ยิน ชิน เหลียนอี พูดถึงมาก่อนเลยเหรอ?” หลิง อี้หราน ได้ยินถึงกับตกใจ เธอมั่นใจว่าไม่เคยได้ยินชื่อ ไป๋ ทิงซิน จากเพื่อนสนิทของเธอเลย แต่อย่างไรก็ตาม เธอรู้ดีว่า ไป๋ เฟิง กรุ๊ป ต้องไม่ใช่องค์กรที่ธรรมดาอย่างแน่นอน พวกเขามีบริษัท อยู่ในเมือง เฉิน และเป็นบริษัทการส่งออกที่มีชื่อเสียง ทำไมเหลียนอีถึงไปเกี่ยวข้องกับ ไป๋ ทิงซิน? สิ่งที่ทำให้เธอยิ่งสับสน คือชายคนเมื่อกี้บอกว่า ไป๋ ทิงซิน เป็นคนจับตัวเธอไปเอง นั้นหมายความว่า ไป๋ ทิงซิน อยู่ที่ Maybach ที่เธอเห็นวันนี้ จริง ๆ เหรอ? เธอคิดว่าเพื่อนของเธอถูกลักพาตัว แต่ตอนนี้มันดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องอื่น “ถ้าอย้างนั้น... ฉันจะไปตามหาเธอ!” หลิง อี้หราน หันอย่างรวดเร็วที่จะไปตามหาเพื่อนสนิทของเธอ ตามที่อยู่ที่เธอได้ยินเมื่อกี้ “พี่คิดว่าพี่จะเข้าไปในนั้นได้เหรอ?” อี้ จิ่นหลี พูดออกมาเบา ๆ “...” หลิง อี้หราน หยุดเดินทันที และลังเลก่อนที่เธอจะพูดว่า “งั้นฉัน... จะไปคุยกับตำรวจก่อน แล
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 301
เธอไม่มีเงินเลย สำหรับสิ่งต่าง ๆ ที่เธอได้เรียนรู้มาหลายปีที่ผ่านมา พวกนั้นก็ไม่มีประโยชน์สำหรับเขาเลย ทีมทนายใน อี้ กรุ๊ป ก็มีประสมการณ์มากกว่าเธอ สิ่งเดียวที่เธอมีในตอนนี้ก็มีเพียงแค่ตัวเธอเอง ตัวตนที่สิ้นหวังของเธอ นั้นคือทั้งหมดที่เธอมี หลิง อี้หราน หลุบตาลง และเธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าอี้ จิ่นหลี “ฉันขอร้องล่ะ พาฉันไปเจอกับ ไป๋ ทิงซิน เถอะนะ ฉันอยากเจอเหลียนอี ด้วยตาของฉันเอง” ดวงตาสีดำของเขาจ้องไปที่เธอ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจและ... ความโกรธ “พี่รู้ไหมว่าพี่กำลังทำอะไรอยู่?” เขาจ้องมองไปที่เธอ และในใจของเขาสั่นมาก เขารู้ดีว่าเธอมีทิฐิในในตัวเอง ถึงแม้ว่าเธอจะต้องถูกเยาะเย้ย แต่เธอยังต้องรักษาศักดิ์ศรีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอที่ต้องถูกเหยียบย่ำ ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่ปฏิเสธเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอเต็มใจที่จะคุกเข่าก็เพื่อชิน เหลียนอี เพราะฉะนั้นก็หมายความว่า ชิน เหลียนอี มีความสำคัญมากเกินกว่าศักดิ์ศรีของเธอใช่ไหม? “ใช่” เธอพูดออกมาอย่างไม่ลังเล ขณะที่ก้มหัวลงไป “ถ้าคุณพาฉันไปหาเหลียนอี และแน่ใจว่า เหลียนอีปลอดภัยดี ฉันจะยอมทำทุกอย่างตามที่คุณต้องก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 302
หลิง อี้หราน รีบรัดเข็มขัดนิรภัยของเธอ และมองดูด้วยความแปลกใจ ขณะที่อี้ จิ่นหลี กำลังขับรถออกจาก คฤหาสน์ อี้ เขาขับรถไปทางที่บอกว่าเป็นที่อยู่ของไป๋ ทิงซิน เขากำลังพาเธอไปที่นั้นอย่างนั้นเหรอ? อย่างไรก็ตาม ตอนนี้หน้าของเขาดูสดใส ริมฝีปากบาง ๆ ของเขาประกบกันแน่น สายตาของเขาดูมืดมัว แสดงออกถึงความไม่พอใจของเขา หลิง อี้หราน อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็กลัวว่าถ้าเธอพูดอะไรตอนนี้จะยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดมากกว่าเดิม มันจะเเย่แน่ ๆ สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ก็คือ การได้พบกับเหลียนอีและรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ‘ถ้าอย่างนั้นฉันรอให้ฃอี้ จิ่นหลี ใจเย็นลงก่อนดีกว่า ก่อนที่... จะขอบคุณเขา’ หลิง อี้หราน คิดกับตัวเอง เมื่อพวกเขาขับรถมาถึง เครเซนท์ เบย์ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็สั่งให้พวกเขาหยุด “บอก ไป๋ ทิงซิน ว่า อี้ จิ่นหลี ต้องการพบเขา และถามเขาด้วยว่า เขาจะมาพบพวกเราไหม?” อี้ จิ่นหลี พูดตรงประเด็น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนได้ยินอย่างนั้นถึงกับตาลุกด้วยความประหลาดใจ สุดท้ายแล้ว ทุกคนในเมือง เฉิน รู้จักชื่อ ‘อี้ จิ่นหลี’ นอกจากนี้, ถึงแม้ว่าเจ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 303
ไร้สาระ! แน่นอนว่าเธอกังวลมากและยิ่งตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่า เมื่อไรเขาจะปล่อยเธอไป “ฉันไม่อยากให้เพื่อนและพ่อแม่ของฉันเป็นห่วง” เธอกล่าว คำพูดของเธอเหมือนเป็นการกระตุ้นเขา แววตาของเขาเย็นชาในขณะที่เขากำลังหัวเราะเยาะ “เธอกลัวว่าพวกเขาจะเป็นห่วง แต่เธอเคยคิดไหมว่าฉันเอง ก็เป็นห่วงเธอเหมือนกัน” ชิน เหลียนอี สะอึกกับคำพูดปริษณา หน้าของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “ฉัน... ฉันมีเรื่องฉุกเฉิน...” “เรื่องฉุกเฉินงั้นเหรอ?” เขาตะคอก “เรื่องฉุกเฉินของคุณ คือกลับไปช่วยเพื่อนของคุณกับคดีของเธออย่างนั้นเหรอ? คุณไม่เคยเห็นหัวผมเลยด้วยซ้ำ... คุณแค่ให้ผมเป็นคนคั่นเวลาตั้งแต่เริ่มใช่ไหมล่ะ?” ชิน เหลียนอี รู้ดีว่ามันเป็นความผิดของเธอ ในช่วงที่เธอกำลังเดินทางไปต่างประเทศเพื่อไปเข้าชมโรงเรียนที่เธจะต้องไปเรียนต่อ ตอนนั้นเธอก็ได้พบกับเขาโดยบังเอิญ ในช่วงเวลานั้น เธอไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา เขาติดต่อกันอย่างเป็นธรรมชาติ มันเหมือนการทำความคุ้นเคยกับเพื่อนในต่างแดน เขาพาเธอไปยังจุดชมวิวในท้องถิ่นและรับประทานอาหารพื้นเมือง เธอรู้สึกสนุกกับตัวเองในช่วงเวลาไม่กี่วันนั้น เธอยังคิดว่าจะไปห
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
