แชร์
บทที่ 1444
บทที่เกี่ยวข้อง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1445
“อี้หราน เธอมาที่นี่ได้ยังไง?” โจวเชียนหยุนถาม“เย่เหวินหมิงบอกฉันค่ะ” หลิงอี้หรานเดินเข้ามาใกล้ เธอสูดลมหายใจเข้าลึก และพูดว่า “พี่โจว ผ่าตัดนะคะ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของพี่แล้ว ถ้ายอมแพ้ไปตอนนี้ จะไม่มีทางรักษาโรคนี้ให้หายได้จริง ๆ นะคะ”“อี้หราน!” โจวเชียนหยุนเริ่มตื่นตระหนกและกลัวว่าอาหยันน้อยจะรู้อาการป่วยของเธอถึงอย่างนั้นหลิงอี้หรานก็จงใจพูดเรื่องนี้ต่อหน้าลูกของอีกฝ่ายด้วยหวังว่าโจวเชียนหยุนจะยอมเสี่ยงเพื่ออาหยันน้อย“พี่โจว ฉันรู้ว่าสองสามเดือนนี้เป็นสิ่งล้ำค่าของพี่ พี่กลัวว่าถ้ายอมวางเดิมพันลงไป พี่จะไม่ได้มีโอกาสใช้ชีวิตที่เหลือสองสามเดือนนี้ แต่... ถ้าพี่ชนะ พี่จะได้โอกาสคอยเฝ้าดูอาหยันน้อยโตขึ้นนะคะ” ขณะพูดหลิงอี้หรานก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วจับหน้าท้องนูน ๆ ของตนเอง “เหมือนกับที่ฉันเองก็วางเดิมพันเช่นเดียวกัน บางทีมันอาจจะปลอดภัยกว่าถ้าฉันเลือกทำหัตถการลดการตั้งครรภ์ แต่ฉันเป็นแม่ มันยากมากที่จะเลือกทิ้งใครในสามคน เพราะอย่างนั้นฉันเลยตัดสินใจเดิมพันกับลูก ๆ ของฉัน”“พี่โจว พี่ก็ต้องวางเดิมพันเพื่อตัวเองเหมือนกันนะ ถ้าพี่พลาดโอกาสนี้ พี่ไม่คิดเหรอว่าอาหยันน้อยจะโกรธเคือง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1446
“ฉัน... ฉันหวังว่าหลิงอี้หรานจะโน้มน้าวใจเธอได้ แต่... ฉันกลัว... กลัวว่าหลิงอี้หรานจะทำไม่ได้ เพราะอย่างนั้น... ฉันเลยเข้ามา ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากเห็นหน้าฉันอีกและไม่อยากได้ตับของฉันด้วย แต่...” เขาเงียบไปเล็กน้อยแล้วพูดราวกับว่ากำลังหมดเรี่ยวแรงไปกับการพูดคำพวกนี้ “ฉันขอร้องให้เธอเข้าผ่าตัดเถอะนะ ตราบใดที่เธอเข้ารับการผ่าตัด ฉันจะไม่โผล่หน้ามาให้เธอเห็นอีก เธอจะไม่ได้เห็นหน้าฉันอีก!” เขาแค่อยากให้เธอมีชีวิตอยู่ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตรอด อย่างอื่นก็ไม่สำคัญโจวเชียนหยุนมองเขาและพูด “ถ้าฉันยอมผ่าตัด มันก็อันตรายกับคุณเหมือนกัน คุณมีเงื่อนไขอะไรอื่นอีกไหม?” เสียงของเธอสงบนิ่ง ราวกับว่าพวกเขากำลังเจรจากัน ‘เงื่อนไขเหรอ?’เย่เหวินหมิงเบิกตากว้างในทันที “นี่... นี่เธอเต็มใจจะเข้าผ่าตัดเหรอ?”“ค่ะ...” เธออยากลองเสี่ยงเพื่อแม่และลูกชายของเธอ“คุณบอกเงื่อนไขมาสิ ฉันไม่อยากติดค้างอะไรกับคุณอีก แต่ถ้าฉันตายในห้องผ่าตัด หรือร่างกายเกิดการปฏิเสธอวัยวะใหม่ ฉันก็อาจจะทำตามเงื่อนไขที่คุณต้องการไม่ได้”เขารีบพูดอย่างร้อนใจ “ไม่! เธอจะไม่ตาย! ร่างกายของเธอจะไม่ปฏิเสธอวัยวะใหม่หรอก เธอเคยบริจาคไขกร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1447
เมื่อเย่เหวินหมิงตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ได้มีเพียงหมอและพยาบาล แต่ยังมีอี้จิ่นหลียืนอยู่ตรงหน้าเตียงของเขา ยาชายังไม่หมดฤทธิ์ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รู้สึกเจ็บเท่าไหร่“เชียนหยุน... เป็นยังไงบ้าง?” เย่เหวินหมิงถามอย่างยากลำบาก“การผ่าตัดออกมาดี แต่เธอยังต้องอยู่ในห้องไอซียูอีกสองวัน” อี้จิ่นหลีตอบเขาเย่เหวินหมิงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ‘การผ่าตัดออกมาดี ดีแล้วล่ะ' ‘ถึงแม้... ฉันจะไม่สามารถโผล่หน้ามาให้ผู้หญิงคนนั้นเห็นได้อีก อย่างน้อยเธอก็มีชิ้นส่วนของฉันอยู่ในตัวเธอ' ‘ตับของฉันจะอยู่กับเธอไปตลอดชีวิตจนเธอแก่เฒ่า…' ‘และไขกระดูกที่เธอมอบให้ฉันก็จะอยู่กับฉันตลอดไป บางทีนี้อาจจะเป็นความสัมพันธ์ในรูปแบบหนึ่ง!’ เย่เหวินหมิงไม่ได้พูดอะไรราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจสุขภาพร่างกายตัวเอง แม้แต่ตอนที่หมอบอกเรื่องที่ควรระวังหลังผ่าตัดและผลลัพธ์ต่อร่างกาย เขาก็ยังคงนิ่งเงียบหลังจากหมอและพยาบาลออกไปจากห้องอี้จิ่นหลีก็พูดว่า“พอเรื่องการพิจารณาคดีของโจวเชียนหยุนออกมา ก็จะมีข่าวแย่ ๆ เกิดขึ้นกับเย่กรุ๊ปด้วย ผมเกรงว่าคุณอาจจะต้องโดนวิพากษ์วิจารณ์ไปด้วย บางทีคุณอาจจะโดนคุมขังหรือพิจารณาโทษด้วย”
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1448
บางครั้งโดยไม่รู้ตัว เขาก็หวังว่าเมื่ออี้หรานรู้ความจริงเข้าสักวันหนึ่งจะมีใครบางคนยื่นมือมาช่วยเขาด้วยเช่นกัน ...โจวเชียนหยุนฟื้นตัวได้ดีหลังจากการผ่าตัด หลังจากสองวันในไอซียู เธอก็ถูกย้ายไปยังห้องพักผู้ป่วยปกติ แม้ว่าผลการผ่าตัดปลูกถ่ายจะออกมาสำเร็จแต่เธอก็ยังต้องมีการตรวจติดตามผลเช่นเดิมทุกครั้งที่โจวเชียนหยุนมองเห็นรอยแผลผ่าตัดตรงช่วงท้องด้านบนในตอนที่พยาบาลเปลี่ยนชุดให้ ความรู้สึกหลากหลายอย่างก็ผสมปนเปกันอยู่ในหัวใจเธอไม่ว่าจะไม่พอใจเท่าไหร่ สุดท้ายตับในร่างกายของเธอก็เป็นของเย่เหวินหมิง!แต่... บางทีเธอก็อาจจะรอด อาจจะได้อยู่ต่อ เพราะแบบนั้นแม่ของเธอก็ไม่ต้องเศร้าจากการเสียลูกสาวไปและเธอก็จะได้คอยดูอาหยันน้อยเติบโตขึ้นช่วงนี้อาหยันน้อยและคุณนายโจวคอยเป็นห่วงและคอยอยู่ข้าง ๆ โจวเชียนหยุนในโรงพยาบาลหลิงอี้หรานมาเยี่ยมโจวเชียนหยุนบ้างเป็นบางครั้ง“ฉันละอายใจจริง ๆ ที่ทำให้เธอเป็นห่วงเรื่องฉันตอนที่เธอก็กำลังท้องแก่อยู่” โจวเชียนหยุนกล่าวอย่างขอโทษ หลิงอี้หรานควรจะได้พักเยอะ ๆ แต่เธอก็มาโรงพยาบาลแทบจะวันเว้นวัน“พี่โจว พูดเรื่องอะไรกัน ถ้าวันไหนฉันมีปัญหา ฉันก็เชื่อว
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1449
หลิงอี้หรานรู้สึกเศร้าเมื่อคิดถึงความอดทนของเหลียนอี แต่เธอภูมิใจมากกว่าอะไรที่มีเพื่อนแข็งแกร่งแบบนี้เธอรู้ว่าเหลียนอีจะไม่พ่ายแพ้ง่าย ๆ แน่! แม้ว่าเหลียนอีจะเลิกกับไป๋ทิงซิน แต่เธอไม่ยอมแพ้ในตัวเองและให้ความร่วมมือกับการรักษาเป็นอย่างดีเธอยังพูดติดตลกด้วยว่า “มันไม่ใช่แค่การเลิกกันหรอกเหรอ? เป็นเรื่องใหญ่แค่ไหนกันเชียว? สมัยนี้จะมีสักกี่คนที่แต่งงานหลังจากออกเดตกับรักแรกกัน อย่างดีที่สุด ฉันก็แค่เดินเป็นเหมือนคนอื่น ๆ บางทีคนที่ใช่อาจจะโผล่มาในตอนที่ฉันออกจากโรงพยาบาลก็ได้นะ!”การมองโลกในแง่บวกของเหลียนอีทำให้หลิงอี้หรานเชื่อว่าในอนาคตหลียนอีจะเจอแต่ความสุข!“ดีเลย” โจวเชียนหยุนเองก็เบาใจไปด้วย “อี้หราน เธอกับเหลียนอีอย่าลงเอยแบบพี่เลยนะ”เธอคงไม่สามารถตกหลุมรักได้อีกแล้ว พวกเขาสองคนไม่ได้สังเกตว่าประตูห้องไม่ได้ปิดสนิท มีร่างหนึ่งปรากฏราง ๆ อยู่ด้านนอกประตู ...หลิงอี้หรานและอี้จิ่นหลีกลับมาที่คฤหาสน์อี้หลิงอี้หรานกำลังจะเดินขึ้นชั้นบน แต่อี้จิ่นหลีดึงเธอเข้ามากอดไว้“เป็นอะไรไป?” เธออดไม่ได้ที่จะถามการกอดแบบปุบปับดูเหมือนจะผิดปกติเล็กน้อย ระหว่างกลับบ้านวันนี้ เขาก็พ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1450
“จริงเหรอ? ถ้า... ถ้าวันหนึ่งเธอรู้ว่าฉันเคยทำร้ายเธอมาก่อน เธอจะไม่มีวันยอมรับฉันไม่ว่าฉันจะร้องขอให้เธอยกโทษมากแค่ไหนก็ตามเหรอ?” เขาถามคำถามนี้ด้วยความยากลำบาก ทุกคำดูเหมือนจะต้องเค้นออกมาจากคอหลิงอี้หรานหมุนตัวและมองชายตรงหน้าด้วยความสงสัย “จิน คุณเป็นอะไรไปคะ? ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่าคุณไม่ค่อยสบายใจเลย”อี้จิ่นหลีเงียบไป ‘ไม่สบายใจ... ใช่! ฉันไม่สบายใจจริง ๆ’ เรื่องของโจวเชียนหยุนและเย่เหวินหมิงทำให้เขาไม่สบายใจ เขากลัวว่าตัวเองจะเจอชะตากรรมแบบเดียวกัน“ถ้าสิ่งที่ฉันพูดทำให้คุณไม่สบายใจ ฉันอธิบายได้นะ! ฉันแค่นึกถึงเซียวจื่อฉี แล้วรู้สึกมีอารมณ์ร่วมนิดหน่อยกับสิ่งที่พี่โจวพูด คุณไม่ต้องคิดมากนะคะ คุณจะทำร้ายฉันได้ยังไง? อีกอย่าง...” เธอเงียบไปครู่หนึ่งเธอยกมือขึ้นลูบคิ้วของเขาซึ่งดูเหมือนจะเปื้อนไปด้วยความเศร้าหมอง“เราสัญญากันไว้แล้วว่าฉันจะยกโทษให้คุณตราบใดที่คุณร้องไห้ตรงหน้าฉัน ใช่ไหมคะ?” เธอจงใจพูดด้วยอารมณ์เบาสบายเพื่อกำจัดความเศร้าออกจากดวงตาของเขาเป็นไปอย่างที่คิด หลังจากฟังคำของเธอดวงตาของเขาก็เป็นประกายเล็กน้อยความเศร้าหมองก็ดูเหมือนจะค่อย ๆ จางหายไป“อี้หราน ค
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1451
เพราะเธอยืนกรานและเขาก็ทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องยอมดังนั้นพวกเขาจึงไปที่โรงพยาบาลด้วยกันเมื่อไปถึงโรงพยาบาล อี้จิ่นหลีก็สั่งบอดี้การ์ดที่ตามพวกเขามาให้คอยดูแลหลิงอี้หรานจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยภายในห้อง นายท่านอี้ผ่ายผอมและนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยสีขาว ชายผู้ที่เคยมีอำนาจมากในที่สุดก็มาถึงบั้นปลายของชีวิตนายท่านอี้พยายามอดทนฝืนอยู่เมื่อเขาเห็นอี้จิ่นหลีเข้ามา เขาก็ตัวสั่นและพูดว่า “แก… แกมาแล้ว…”“ครับ ผมมาแล้ว” อี้จิ่นหลีตอบอาจบอกได้ว่า ที่จริงเขาก็ไม่ได้รักอะไรนายท่านอี้นัก ความสัมพันธ์ที่ทั้งสองมีนั้นเป็นเหมือนอาจารย์กับศิษย์มากกว่าศิษย์ที่สามารถกำจัดทิ้งได้ตลอดเวลาเหมือนตัวหมาก หากว่ามันยังมีประโยชน์ก็จะได้อยู่บนกระดานหมากต่อ หากว่าไร้ค่า ก็จะโดนเขี่ยทิ้งเป็็นเครื่องสังเวย“ตอนนี้ตระกูลอี้… เป็นของแกแล้ว… หากแกทำ… ตระกูลอี้ล้ม ฉันจะไม่ปล่อยให้ได้อยู่เป็นสุข” นายท่านอี้พูดพลางหายใจแรงอย่างลำบาก“อยากจะบอกผมแค่นี้เหรอ?” อี้จิ่นหลีถามขณะที่เขามองนายท่านอี้ดวงตาฝ้าฟางของนายท่านอี้เคลื่อนไหว “เด็ก หลิงอี้หรานนั่น… อยู่ข้างนอกใช่ไหม? บอก… บอกให้เธอเข้ามา”อ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1452
เขาเหมือนจะบอกนายท่านอี้ถึงความมุ่งมั่นในรักที่เขามีต่อหลิงอี้หรานนายท่านอี้จ้องหลานชายคนเดียวเขม็งผ่านไปพักหนึ่ง เขาก็ค่อย ๆ หลับตาลงเพราะว่าเหนื่อย ด้วยเสียงแห้งแตกพร่าเขาพึมพำว่า “ผู้ชายตระกูลอี้… ไม่มีวัน… ลงเอยได้ดี หากว่ารักผู้หญิงมากเกินไป แกต้องไม่จบด้วยดี… หากว่าแก… ยังเป็นแบบนี้”เสียงนายท่านอี้อ่อนแรงลงทุกที จนสุดท้ายเขาก็ไม่ส่งเสียงใดอีกเส้นสัญญาณคลื่นหัวใจบนหน้าจอเกือบจะเป็นเส้นตรง หลิงอี้หรานรู้สึกเหมือนหัวใจถูกฟาดเธอรู้ว่านายท่านอี้จากไปแล้ว ชีวิตหนึ่งจบสิ้นลงต่อหน้าเธอ และมันทำให้เธอหวาดกลัว ชายชราที่เป็นครอบครัวของจินไม่อยู่ในโลกนี้อีกต่อไปแล้ว มันดูเหมือนไม่ใช่ความจริงอี้จิ่นจิ่นหลีจับมือหลิงอี้หรานแน่น เขาจับแน่นขึ้นทุกทีจนได้ยินเสียงร้องด้วยความตกใจดังมาเข้าหู เขาได้สติและรีบปล่อยมือทันที“เจ็บหรือเปล่า?” เขาจับมือเธอมาดูอย่างกังวล และเห็นรอยแดงจาง ๆ เพราะว่าเขาบีบมือเธอแรงเกินไปเธอบอกว่า “ฉันไม่เป็นไรค่ะ ปู่ของคุณ…”“ใช่ เขาตายแล้ว” เขาพูดเบา ๆแม้ว่าสีหน้าเขาจะไม่แสดงอารมณ์ใด และไม่มีสีหน้าโศกเศร้าแบบคนทั่วไปที่เพิ่งเสียคนที่เป็นที่รักไป เธอรู้ว่าเ
บทล่าสุด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
