แชร์
บทที่ 1450
บทที่เกี่ยวข้อง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1451
เพราะเธอยืนกรานและเขาก็ทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องยอมดังนั้นพวกเขาจึงไปที่โรงพยาบาลด้วยกันเมื่อไปถึงโรงพยาบาล อี้จิ่นหลีก็สั่งบอดี้การ์ดที่ตามพวกเขามาให้คอยดูแลหลิงอี้หรานจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยภายในห้อง นายท่านอี้ผ่ายผอมและนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยสีขาว ชายผู้ที่เคยมีอำนาจมากในที่สุดก็มาถึงบั้นปลายของชีวิตนายท่านอี้พยายามอดทนฝืนอยู่เมื่อเขาเห็นอี้จิ่นหลีเข้ามา เขาก็ตัวสั่นและพูดว่า “แก… แกมาแล้ว…”“ครับ ผมมาแล้ว” อี้จิ่นหลีตอบอาจบอกได้ว่า ที่จริงเขาก็ไม่ได้รักอะไรนายท่านอี้นัก ความสัมพันธ์ที่ทั้งสองมีนั้นเป็นเหมือนอาจารย์กับศิษย์มากกว่าศิษย์ที่สามารถกำจัดทิ้งได้ตลอดเวลาเหมือนตัวหมาก หากว่ามันยังมีประโยชน์ก็จะได้อยู่บนกระดานหมากต่อ หากว่าไร้ค่า ก็จะโดนเขี่ยทิ้งเป็็นเครื่องสังเวย“ตอนนี้ตระกูลอี้… เป็นของแกแล้ว… หากแกทำ… ตระกูลอี้ล้ม ฉันจะไม่ปล่อยให้ได้อยู่เป็นสุข” นายท่านอี้พูดพลางหายใจแรงอย่างลำบาก“อยากจะบอกผมแค่นี้เหรอ?” อี้จิ่นหลีถามขณะที่เขามองนายท่านอี้ดวงตาฝ้าฟางของนายท่านอี้เคลื่อนไหว “เด็ก หลิงอี้หรานนั่น… อยู่ข้างนอกใช่ไหม? บอก… บอกให้เธอเข้ามา”อ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1452
เขาเหมือนจะบอกนายท่านอี้ถึงความมุ่งมั่นในรักที่เขามีต่อหลิงอี้หรานนายท่านอี้จ้องหลานชายคนเดียวเขม็งผ่านไปพักหนึ่ง เขาก็ค่อย ๆ หลับตาลงเพราะว่าเหนื่อย ด้วยเสียงแห้งแตกพร่าเขาพึมพำว่า “ผู้ชายตระกูลอี้… ไม่มีวัน… ลงเอยได้ดี หากว่ารักผู้หญิงมากเกินไป แกต้องไม่จบด้วยดี… หากว่าแก… ยังเป็นแบบนี้”เสียงนายท่านอี้อ่อนแรงลงทุกที จนสุดท้ายเขาก็ไม่ส่งเสียงใดอีกเส้นสัญญาณคลื่นหัวใจบนหน้าจอเกือบจะเป็นเส้นตรง หลิงอี้หรานรู้สึกเหมือนหัวใจถูกฟาดเธอรู้ว่านายท่านอี้จากไปแล้ว ชีวิตหนึ่งจบสิ้นลงต่อหน้าเธอ และมันทำให้เธอหวาดกลัว ชายชราที่เป็นครอบครัวของจินไม่อยู่ในโลกนี้อีกต่อไปแล้ว มันดูเหมือนไม่ใช่ความจริงอี้จิ่นจิ่นหลีจับมือหลิงอี้หรานแน่น เขาจับแน่นขึ้นทุกทีจนได้ยินเสียงร้องด้วยความตกใจดังมาเข้าหู เขาได้สติและรีบปล่อยมือทันที“เจ็บหรือเปล่า?” เขาจับมือเธอมาดูอย่างกังวล และเห็นรอยแดงจาง ๆ เพราะว่าเขาบีบมือเธอแรงเกินไปเธอบอกว่า “ฉันไม่เป็นไรค่ะ ปู่ของคุณ…”“ใช่ เขาตายแล้ว” เขาพูดเบา ๆแม้ว่าสีหน้าเขาจะไม่แสดงอารมณ์ใด และไม่มีสีหน้าโศกเศร้าแบบคนทั่วไปที่เพิ่งเสียคนที่เป็นที่รักไป เธอรู้ว่าเ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1453
โถงไว้อาลัยนั้นสว่างเรืองรอง เทียนต้องถูกจุดไว้ตลอดทั้งสามวันและพวกเขาต้องจุดธูปตลอดด้วยหลิงอี้หรานเดินเข้าไปในโถงไว้อาลัยและเห็นอี้จิ่นหลียืนอยู่ในห้องมีแสงส่องลงมาโดนตัวเขา และเห็นเงาบังสลัวบางส่วน เขานั้นมองนายท่านอี้ซึ่งสวมใส่ชุดดี ๆ เตรียมพร้อมสำหรับฝังนอนอยู่ในโลงเย็น ใบหน้าหล่อเหลาของอี้จิ่นหลีดูไร้อารมณ์“จินคะ” หลิงอี้หรานเรียกตอนนั้นเองที่เขาเหมือนจะกลับมาได้สติ เขาหันมามองเธอ“ฉันบอกเธอแล้วว่าไม่ต้องมาที่นี่บ่อยนักไม่ใช่เหรอ? ฉันดูแลที่นี่ได้”“ฉันมาเพราะว่าอยากเจอคุณ” อี้หรานบอกขณะที่เธอเดินเข้าไปหาจิ่นหลีเธอยกมือขึ้นสัมผัสหน้าเขา ตอนนี้เป็นช่วงต้นเดือนมกราคมและอากาศก็ยิ่งหนาวเย็นขึ้นเรื่อย ๆห้องโถงไว้อาลัยนั้นไม่มีเครื่องทำความร้อน ดังนั้นแม้ว่าจะอยู่ในอาคารอากาศก็ยังเย็น และที่นี่ก็ยิ่งเย็นโดยเฉพาะในตอนกลางคืน“คืนนี้คุณจะอยู่ที่นี่เหรอคะ?” เธอถามเขาพึมพำ “เพราะว่าเขาเลี้ยงฉันมา ฉันก็ยังต้องทำเรื่องที่ควรทำ พรุ่งนี้เป็นวันฝังศพของนายท่านอี้แล้วก็จะมีคนมากมาย เธอไม่จำเป็นต้องไปร่วมเพราะว่าไม่สะดวกกับสภาพร่างกายของเธอตอนนี้” จิ่นหลีบอก“ฉันยังไม่ได้จะคลอดสักห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1454
เขาต้องโหยหาความรักที่ปู่ควรมีให้ลูกหลานจากนายท่านอี้แน่เมื่อเขากลับมาที่ตระกูลอี้ นายท่านอี้ก็เป็นคนเดียวที่เขาพึ่งพิงได้หลิงอี้หรานพูดเบา ๆ “แต่ฉันก็ควรจะขอบคุณเขาที่เลี้ยงดูคุณมา ฉันถึงได้พบคุณนะคะจิน ฉันจะมอบครอบครัวที่เปี่ยมรักให้คุณ ลูก ๆ ก็จะมอบความรักให้คุณเหมือนกัน”เขาอึ้งไปเล็กน้อยแววแปลกใจฉายในดวงตาเขา เขาไม่เคยบอกเธอเรื่องนี้แต่ว่าเธอรู้… เขานั้นโหยหาความรักจากครอบครัว“เธอบอกว่าแต่ละคนก็ให้ความสำคัญต่างกันไป แล้วเธอล่ะ? เธอให้ความสำคัญกับอะไรมากที่สุด” เขาพูดเสียงเบาขณะที่สูดกลิ่นกายของเธอเขาชอบสูดกลิ่นกายของเธอ มันทำให้เขารู้สึกสงบ“ฉันเหรอ?” อี้หรานคิดชั่วครู่ก่อนบอกว่า “สิ่งที่ฉันให้ความสำคัญที่สุดก็คือครอบครัวที่ฉันสร้างกับคุณ ฉันสนใจคุณแล้วก็ลูก ๆ นั่นแหละที่ฉันแคร์มากที่สุด”“แต่ว่าอี้หราน ฉันโลภมาก ฉันโลภจนไม่อยากจะให้เธอแบ่งปันความสนใจไปให้ใครอื่น แม้จะเป็นลูก ๆ ของพวกเราเองก็ตาม ฉันยังหวังว่า ตัวเองจะเป็นคนที่เธอสนใจมากที่สุด” อี้จิ่นหลีพูดพึมพำหลิงอี้หรานกะพริบตาปริบ ๆ ‘อืม… นี่เขาหึงลูกตัวเองด้วยเหรอเนี่ย?’“ฉันสนใจลูก ๆ ทั้งสามคนเหมือนกัน แต่ว่า
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1455
ตอนนี้นายท่านอี้จากไปแล้ว หลิงอี้หรานก็เป็นนายหญิงของตระกูลอี้อย่างเป็นทางการ อีกอย่างยังว่ากันว่าเธอกำลังท้องลูกแฝดสามด้วยพอเด็กทั้งสามคลอดออกมา สถานะของเธอในฐานะนายหญิงของตระกูลอี้ก็อาจจะยิ่งมั่นคงดังนั้นคนที่มาร่วมงามศพของนายท่านอี้ต่างก็ปฏิบัติกับหลิงอี้หรานอย่างให้เกียรติในฐานะญาติของผู้ล่วงลับ หลิงอี้หรานยืนอยู่ข้างอี้จิ่นหลีตลอดทั้งงานงานศพสำหรับตระกูลอย่างตระกูลอี้นั้นเป็นธรรมดาที่จะวุ่นวายซับซ้อนมากกว่างานศพของคนทั่วไปจิ่นหลีกลัวว่า อี้หรานจะเหนื่อยเลยบอกให้เธอนั่งพักแต่เธอก็ยังยืนกรานที่จะยืนอยู่ข้างเขา“ฉันยังไม่เหนื่อยค่ะ ถ้าฉันเหนื่อย ฉันจะบอกคุณนะคะ ฉันไม่เสี่ยงให้เสียสุขภาพหรอก” เธอพูด เพราะรู้ดีว่าตอนนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วเธอนั้นมีทารกอีกสามคนอยู่ในครรภ์ตอนนั้นเอง คนต้อนรับของงานศพก็ขานชื่อกู้ลี่เฉินหลิงอี้หรานตัวสั่นสะท้านและหันหน้าไปมองทางเข้าทันทีเธอเห็นเงาร่างคุ้นเคยในสูทสีดำเดินเข้ามาพูดแล้วก็คือ ทั้งเธอและกู้ลี่เฉินต่างก็ไม่เจอกันมาหลายเดือนเขาเคยเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่ผ่านความยากลำบากมาด้วยกัน แต่พวกเขาก็ต้องแยกจากกันด้วยเรื่องบางอย่างก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1456
กู้ลี่เฉินจ้องหลิงอี้หรานอยู่นานจนแขกบริเวณใกล้เคียงหันมามองแล้วซุบซิบกันว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่“มีอะไรลี่เฉิน? นายมีอะไรอยากจะบอกเหรอ?” อี้จิ่นหลีถามเสียงเย็นขณะที่จับมืออี้หรานไว้แน่นซึ่งเป็นการแสดงความเป็นเจ้าของกู้ลี่เฉินเม้มปากและเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรนายหญิงกู้รู้สึกโล่งใจและรีบดึงกู้ลี่เฉินเข้ามาหา หลิงอี้หรานเองก็โล่งใจเช่นกัน“ไม่ต้องห่วง ไม่มีอะไรหรอก” อี้จิ่นหลีกระซิบข้างหูเธอ อี้หรานชะงักไปชั่วขณะ เธอหันไปมองคนที่อยู่ข้างกายแล้วได้ยินเขาบอกว่า “วันนี้เป็นงานศพนายท่านอี้ ถ้ากู้ลี่เฉินก่อเรื่องในงานศพ ตระกูลกู้กับตระกู้อี้ก็คงมองหน้ากันไม่ติด อีกอย่าง…” เขาหยุดและจับมือเธอแน่นขึ้น “เขารู้ว่าเขาไม่มีโอกาสแล้ว ไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นได้ถึงเขาจะพยายามก็ตาม”งานศพของนายท่านอี้ผ่านไปอย่างราบรื่น หลิงอี้หรานที่ตั้งครรภ์แก่ก็อดทนได้จนถึงขั้นตอนการฝังนายท่านอี้ จากนั้นเธอก็นั่งลงพักในส่วนที่นั่งพักผ่อนซึ่งจัดเตรียมไว้ด้านนอกสุสานตระกูลอี้เด็กน้อยสามคนในครรภ์ของเธอดูเหมือนจะรู้ว่า วันนี้เป็นวันโศกเศร้า นอกจากมีการขยับตัวบ้างเล็กน้อยพวกเขาก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตัว วันนี้พว
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1457
หลิงอี้หรานอึ้งไป ตระกูลเซียวนั้นไม่ได้รับเชิญมาร่วมงานศพในวันนี้ เซียวจื่อฉีต้องพยายามอย่างมากเพื่อให้ได้เข้ามาจากนั้นเซียวจื่ออี้ก็เดินกะเผลกเข้ามาและพูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “หลิงอี้หราน เธอคงไม่ได้เป็นนายหญิงตระกูลอี้หรอก ถ้าพี่ชายของฉันไม่ได้เลิกกับเธอ เธอ-”“หุบปาก” เซียวจื่อฉีรีบห้ามน้องสาวเพราะกลัวว่าเธอจะพูดอะไรไม่เข้าท่า “รีบขอโทษอี้หรานเร็วเข้า”เซียวจื่อฉีหันไปพูดกับหลิงอี้หรานว่า “อี้หราน ฉันขอโทษนะ น้องสาวฉันไม่รู้ความ เธอใจกว้างคงไม่ถือสาไปโต้เถียงกับน้องนะ ตระกูลเซียวทำผิดกับเธอมาหลายหน จะให้ฉันขอโทษเธอยังไงก็ได้ ฉันแค่ขอให้เธอปล่อยตระกูลเซียวไป”ดวงตาอี้หรานฉายแววงุนงง จากนั้นเธอก็คิดถึงสิ่งที่อี้จิ่นหลีทำกับตระกูลห่าวไปก่อนหน้านี้‘หรือที่จริง จิ่นหลีอาจจะจัดการตระกูลห่าวกับตระกูลเซียวพร้อมกัน เซียวจื่อฉีถึงได้มาโวยวายแบบนี้?’เซียวจื่อฉีดูสำนึกและเศร้าเสียใจขณะที่เขาพูด แต่หลิงอี้หรานก็มองเขาด้วยสายตาเย็นชาตอนนี้เซียวจื่อฉีน้ำตาเอ่อคลอ ผู้หญิงหลายคนคงจะรู้สึกสงสารหากว่าเห็นสีหน้าเศร้าสร้อยบนใบหน้าหล่อเหลาของเซียวจื่อฉีแบบนี้ตอนนี้เธอจำได้ว่า เขายืนอยู่ข้างกา
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1458
เซียวจื่ออี้พูดอย่างมีโทสะว่า “เธอก็แค่นิ้วหักสองสามนิ้วแล้วก็ต้องติดคุกสามปีแค่นั้นเอง แต่เธอให้ตระกูลเซียวต้องทำงานหนักชดใช้ตั้งหลายปี” เธอนั้นดูถูกอี้หรานมาตลอด แม้ว่าตอนนี้หลิงอี้หรานจะเป็นนายหญิงของตระกูลอี้ แต่ในใจเธอก็ยังเห็นอี้หรานเป็นแค่คนสามัญที่ไม่ดีพอสำหรับตระกูลเซียว แต่ก่อนที่หลิงอี้หรานจะได้พูดอะไร ก็มีเสียงตบดังสนั่น เซียวจื่ออี้โดนตบจนเซและเกือบล้มไปกองกับพื้น “แค่นิ้วเธอนิ้วเดียวก็มีค่ามากกว่าตระกูลเซียวทั้งตระกูล พวกตระกูลเซียวเป็นใครถึงกล้ามาเทียบกับภรรยาฉัน?” เสียงเย็นชาของชายคนหนึ่งดังขึ้น สายตาที่อี้จิ่นหลีมองพี่น้องเซียวคู่นี้เย็นเยียบเสียดกระดูกและโจมตีเข้าหัวใจเซียวจื่ออี้เอามือกุมแก้มพร้อมตกใจกับความเย็นชาจากแววตาของจิ่นหลี ราวกับว่าในสายตาของเขานั้นเธอเป็นแค่เพียงมดปลวก หากว่าเธออ้าปากพูดมาอีกคำเธออาจจะไม่ได้พูดอีกตลอดไป เซียวจื่ออี้นั้นหวาดกลัวอี้จิ่นหลี ไม่ว่าเขาจะหน้าตาดีขนาดไหน เธอก็รู้สึกได้แค่เพียงความหวาดกลัวเท่านั้น เธอเงียบกริบและเข้าไปแอบอยู่หลังเซียวจื่อฉีเซียวจื่อฉีทำได้แค่เพียงกัดฟันทำใจกล้าพูดว่า “นายน้อยอี้ ตระกูลเซียวนับถือคุณมาตล
บทล่าสุด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
