Share
บทที่ 1317
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1318
“นั่นมันเรื่องของฉัน เย่เหวินหมิง ตราบใดที่คุณสัญญาฉันสองอย่างนี้ ฉันจะให้สิทธิ์การเลี้ยงดูอาหยันน้อยแก่คุณ!” เธอก้าวถอยหลังเพื่อสร้างระยะห่างระหว่างพวกเขา“ในเมื่อเธอคิดว่าอาหยันน้อยเป็นภาระ ทำไมต้องรอสามเดือนด้วยล่ะ? ฉันเอาเขาไปตอนนี้เลยก็ได้”“ไม่!” เธอตะโกนเสียงแหลมในลำคอ ราวกับว่ามีใครพยายามเอาชีวิตเธอไป “เย่เหวินหมิง ฉันแค่ต้องการเวลาอยู่กับเขาสามเดือน คุณจะให้สามเดือนนั่นกับฉันไม่ได้เลยเหรอ?”“สามเดือน?” เขากล่าวเย้ย “ในเมื่อเธอไม่อยากได้ลูกชายอีกแล้ว ทำไมต้องดื้อด้านอยากได้สามเดือนนั่นด้วยล่ะ?”เธอกัดริมฝีปากล่างแน่น หลังจากนั้นก็กล่าวว่า “ถ้าไม่ให้สามเดือนนี้กับฉัน งั้น... ฉันก็ไม่ยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงลูก”เขามองเธออย่างใช้ความคิด “อยู่ ๆ เธอก็มาที่นี่เพื่อบอกฉันเรื่องพวกนี้ หรือว่าเธอไปเจอใครเข้าและอยากจะเริ่มชีวิตใหม่เหรอ? เพราะแบบนั้นเธอก็เลยเปลี่ยนใจและอยากยอมแพ้เรื่องสิทธิ์เลี้ยงลูกงั้นเหรอ?”เธอเงียบและไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรถึงอย่างนั้นความเงียบของเธอเท่ากับการยอมรับสำหรับเขา!จู่ ๆ เขาก็รู้สึกราวกับว่ามีหนามแหลมตำหัวใจ และหนามเหล่านั้นก็เติบโตยาวขึ้น แหลมขึ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1319
“ไม่... ไม่เป็นไร...” เธอพูดอย่างยากลำบาก ในเวลาไม่ถึงหนึ่งหรือสองนาที ใบหน้าของเธอก็ขาวซีดราวกระดาษ และดูเหมือนจะเจ็บปวดมากสภาพของเธอดูเหมือนจะทำให้หัวใจของเขาเป็นกังวล “ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล”“ไม่!” เธอจับแขนของเขาไว้อย่างแรงจนเจ็บ “ฉันไม่เป็นไร ปัญหาเดิม ๆ แหละ ฉันไม่เป็นไร... อีกไม่นานก็หาย คุณ... ยอมรับเงื่อนไขของฉันไหม?” เธอถามด้วยความยากลำบากเขาจ้องมองเธอ ‘ปัญหาเดิม ๆ เหรอ? เธอไปมีปัญหาพวกนี้ตอนไหน? ตอนที่เราอยู่ด้วยกันเธอไม่เคยเป็นแบบนี้'‘หรือว่าเธอได้มันมาตอนที่อยู่ในคุกเหรอ?’“คุณ... คุณจะ... ยอมรับไหม?” เธอถามอีกครั้งราวกับต้องการคาดคั้นเอาคำตอบเขามองเธอด้วยดวงตาสีเข้ม และหลังจากนั้นพักใหญ่ สุดท้ายเขาก็พูดขึ้นว่า “โอเค สามเดือนใช่ไหม? ก็ได้!”มีรอยยิ้มโล่งใจปรากฏตรงมุมปากของเธอ ภาพของเธอที่ยิ้มด้วยใบหน้าซีดเซียวและอ่อนแรงนั้นทำให้เธอดูสวยงามแต่ก็บอบบาง ในตอนนั้นเย่เหวินหมิงไม่สามารถอธิบายได้ว่าเขารู้สึกอย่างไรโจวเชียนหยุนคลายมือออกและยืนตัวตรงขณะที่สั่นเทิ้ม “งั้นฉัน... ก็จะส่งอาหยันน้อยให้คุณ... ในอีกสามเดือน คุณเย่ ฉันหวังว่าคุณจะดูแลอาหยันน้อยเป็นอย่างดีนะคะ”
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1320
“พี่โจว นี่มันเกิดเรื่องอะไรกันแน่? ทำไมอยู่ ๆ พี่ถึงยอมแพ้เรื่องสิ์ทธิการเลี้ยงดูอาหยันน้อยล่ะ?” หลิงอี้หรานถาม“โอกาสในการชนะมันน้อยมาก และ... อย่างที่เธอเห็น ฉันมีแค่ร้านอาหารแผงลอยเล็ก ๆ หาเงินก็ได้ไม่มาก อาหยันน้อยต้องใช้เงินอีกมากในอนาคต ถ้าเขาอยู่กับฉัน เขาจะไม่ได้เข้าโรงเรียนดี ๆ และไม่มีเงินไปเขาห้องติวหลังเลิกเรียนด้วย ไหนจะเรื่องค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้าอีก? ฉันคงจะทำให้เขาได้รับแต่สิ่งเลวร้ายเท่านั้น!”หลิงอี้หรานรีบกล่าวว่า “ฉันทำให้อาหยันน้อยมีชีวิตที่ดีได้นะคะ! ฉันชอบอาหยันน้อยมาก ฉันคิดว่าเขาเป็นลูกอุปถัมภ์ของฉันเอง!”“ขอบคุณนะ หลิงอี้หราน” โจวเชียนหยุนฝืนยิ้ม “เธอช่วยพี่มามากพอแล้วล่ะ อีกอย่าง... ถ้าอาหยันน้อยไม่มีพ่อ พี่คงรับน้ำใจเธอไว้แล้วล่ะ แต่ในเมื่อเขายังมีพ่อและพ่อของเขาสามารถมอบชีวิตที่ดีให้เขาได้ เขาก็ควรจะได้อยู่กับพ่อ”“แต่พี่โจว พี่อยากทำแบบนั้นเหรอคะ?” หลิงอี้หรานถาม ตั้งแต่ที่เธอตั้งท้องมา เธอก็ตระหนักถึงความเกี่ยวพันของแม่และลูกมากขึ้น นอกจากนั้นพี่โจวยังเลี้ยงอาหยันน้อยมาตั้งสี่ปีโจวเชียนหยุนพึมพำ “ฉันต้องทำแบบนี้ถึงแม้จะไม่อยากทำก็ตาม ฉันแค่อยากจะเลือ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1321
อี้จิ่นหลีตอบว่า “โอเค เธอควรเข้านอนได้แล้ว หยุดคิดมากได้แล้วนะ”“เอ่อ... ดูเหมือนฉันจะหิวนิดหน่อยน่ะค่ะ” หลิงอี้หรานโพล่งออกมา“งั้นฉันจะให้คนไปเตรียมอาหารให้” เขาพูดขณะยกเท้าออกจากเตียง“ไม่ค่ะ ดึกแล้ว นั่นเสียมารยาทนะคะที่ไปปลุกใครมาเพื่อแค่ทำอาหารให้ฉัน อีกอย่าง... ฉันแค่อยากกินซุปผลไม้ ฉันเข้าครัวไปทำเองได้ค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว“ฉันทำให้เธอเอง” อี้จิ่นหลีกล่าว“คุณน่ะเหรอคะ?” เธอตะลึงไป“ก็แค่ซุปผลไม้ไม่ใช่เหรอ แป๊บเดียวเอง” เขาตอบท้ายที่สุดหลิงอี้หรานก็ออกจากห้องนอนไปพร้อมกับอี้จิ่นหลี และพวกเขาก็ไปยังห้องครัวด้วยกันทั้งคู่ขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้สตูลข้างบาร์ในครัว หลิงอี้หรานก็หุบยิ้มกว้างของตัวเองไม่ลงพลางมองอี้จิ่นหลีหยิบผลไม้ออกมาจากตู้เย็น ปอกเปลือก หั่นเป็นชิ้น และทำให้มันกลายเป็นซุปตอนนี้เขาดูเหมือนสามารถเข้าถึงได้มากกว่าเดิม ราวกับว่าช่องว่างระหว่างพวกเขาได้ค่อย ๆ น้อยลง เขาไม่ได้แผ่ความรู้สึกสูงส่งทรงอำนาจเหมือนเมื่อก่อนแล้วหลิงอี้หรานเอามือเท้าคางและมองอี้จิ่นหลีที่กำลังวุ่นวาย เธอชอบสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นอยู่ในตอนนี้มาก ทั้งเงียบสงบและอบอุ่นในไม่ช้าซุปผลไม้ก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1322
เธอค่อย ๆ ใช้ช้อนตักซุปผลไม้ขึ้นมาขณะพูด “เหมือนกับผลไม้ในซุปนี้ บางผลอาจจะเปรี้ยว บางผลอาจจะหวาน คุณตั้งใจจะเสียใจไปทุกวันเกิดเลยหรือไงคะ? อีกอย่าง คุณจะทุกข์ทนไปทุกวันเกิดของฉันเลยเหรอ?” เธอกล่าวแหย่เล่น“ฉันขอโทษ ฉันไม่น่าเลิกกับเธอเลย!” อี้จิ่นหลีพึมพำ“งั้นเราก็จำไว้เตือนใจและไม่พูดเรื่องเลิกกันอีก โอเคไหมคะ?” เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆเขาตะลึงไป ดวงตาดอกท้อสีเข้มของเขาจ้องมองเธอไม่วางตา หลังจากนั้นสักพักเขาก็กล่าวเสียงแหบว่า “งั้นก็เอาตามนี้ ไม่พูดเรื่องเลิกกันอีก”“ค่ะ ถ้าคุณไม่รู้ว่าอยากได้ของขวัญเป็นอะไร งั้นฉันจะเตรียมมาเอง คุณจะมาบอกว่าไม่ชอบไม่ได้นะ” หลิงอี้หรานกล่าวและก้มหน้ากินซุปตรงหน้าของเธออี้จิ่นหลีมองหลิงอี้หราน และความรู้สึกเจ็บปวดก็แล่นผ่านแววตาของเขา‘นี่เป็น... เรื่องจริงใช่ไหม? เราจะไม่พูดเรื่องลิกกันอีกแล้วใช่ไหม?‘เธอจะรู้ไหมว่าความกลัวสุดชีวิตของฉันคือวันหนึ่งเธอเลือกที่จะจากฉันไป?‘เธอรู้ไหมว่าฉันหวังว่าเธอจะรักษาสัญญาไว้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม?’ ...หลิงอี้หรานกังวลเรื่องของขวัญของอี้จิ่นหลีเล็กน้อย อย่างไรเขาก็มีทุกอย่างแล้ว นอกจากนี้เธอยั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1323
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่เหรอ?” สีหน้าแข็งกร้าวของกู้ลี่เฉินราวกับจะแตกออก นั่นเป็นเหตุการณ์กำหนดชะตาชีวิตสำหรับเขา แต่กลายเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับคนแบบพวกเขางั้นเหรอ?“ลองพูดแบบนั้น... อีกทีสิ!” กู้ลี่เฉินกล่าวด้วยเสียงเย็นชา และมีความโกรธเคืองบางอย่างปรากฏบนใบหน้าสวยงามแต่เฉยเมยนั้นป้าสามตะลึงไป เธอรู้สึกได้เพียงว่าอยู่ดี ๆ กู้ลี่เฉินก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาดูเหมือนดาบที่ออกจากปลอก และพร้อมจะฟาดฟันฆ่าเธอได้ทุกเมื่อ“ฉัน... ฉันแค่พูดว่า... ไม่... ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย เงินที่ลี่ฟางเอาไป... เอาไปจากคุณก็เป็นเพียงเศษเงินสำหรับคุณเท่านั้น!”“ฮะฮะ... ฮ่าฮ่า...” จู่ ๆ กู้ลี่เฉินก็หัวเราะและเหวี่ยงหมัดไปเพื่อต่อยป้าสาม เย่ฉงเว่ย รีบจับกู้ลี่เฉินไว้ทันที“พอเถอะลี่เฉิน ทำไมต้องไปสนใจเรื่องที่คนอย่างเธอพูดด้วย ใช่ไหม?” เย่ฉงเว่ยกล่าว“เธอบอกว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ ฮะฮ่าฮา... ไม่คิดว่ามันตลกเหรอ? เธอบอกว่าสิ่งที่ทำลายชีวิตของฉัน ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร...” กู้ลี่เฉินหัวเราะ แต่เสียงหัวเราะของเขาก็สะอึกด้วยแรงสะอื้น“ตอนนี้ ๆ หยุดคิดมากก่อนดีกว่า” เย่ฉงเว่ยกล่าวปลอบใจเขาทันใดนั้นกู้ลี่เฉินก็
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1324
ป้าสามตะลึงไป แต่จากนั้นก็พูดว่า “ยังไงเราก็ยังเป็นญาติกันนะ! เธอไม่กลัวว่าคนจะพูดลับหลังเธอที่ไม่ช่วยเราว่ายังไงเหรอ?”“คนทำผิดยังไม่กลัวข่าวซุบซิบเลย ทำไมฉันที่เป็นเหยื่อต้องกลัวด้วยล่ะ? อีกอย่าง ลี่ฟางก็ไม่ได้เห็นฉันเป็นญาติในตอนที่ทำร้ายฉันด้วยซ้ำ” หลิงอี้หรานหัวเราะใบหน้าของป้าสามซีดเผือดในทันที เธอพยายามใช้การกระทำแบบคนแก่สั่งสอนหลิงอี้หราน ด้วยการยกมือขึ้นเพื่อผลักหลิงอี้หราน แต่บอดี้การ์ดจับนิ้วของเธอเอาไว้ในตอนที่เอื้อมไปหาหลิงอี้หรานในทันใดนั้นนิ้วของป้าสามรู้สึกราวกับว่ากำลังจะหักจนเธอร้องออกมา“ป้าสาม ไม่แตะฉันจะดีกว่านะคะ บอดี้การ์ดฉันไม่เงอะงะนะ คุณจะเป็นคนเดียวที่ต้องเจ็บตัวนะ ป้าสาม” หลิงอี้หรานกล่าวอย่างเย็นชาป้าสามโกรธจัด แต่ก็เจ็บนิ้วมากจนทำได้แค่ดึงมือออกและมองหลิงอี้หรานด้วยสายตาเป็นฟทนเป็นไฟ “โอเค โตแล้วสิ? คอยดูเถอะ ฉันจะดูว่าแกจะหยิ่งไปได้สักแค่ไหนกันเชียว!”“ถ้ากล้าทำอะไรเธอ ผมรับประกันได้เลยว่าไม่ใช่แค่หวาลี่ฟาง แต่ทั้งครอบครัวคุณก็เข้าคุกได้เหมือนกัน!” จู่ ๆ กู้ลี่เฉินก็กล่าวออกมาเสียงดังป้าสามตกใจจนหน้าซีดและจากไปเงียบ ๆ ด้วยความเสียหน้ากู้ลี่เฉ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1325
เย่ฉงเว่ยซึ่งอยู่ใกล้ ๆ ถอนหายใจ ใครจะไปคิดว่าลี่เฉินที่เคยเปลี่ยนแฟนบ่อยจะเป็นแบบนี้เมื่อตกหลุมรัก?เรื่องคงจะง่ายกว่านี้ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับเป็นคนเดียวกับที่จิ่นหลีหลงใหลและแต่งงานด้วย เพราะแบบนั้นความรู้สึกของลี่เฉินจึงถึงคราวไร้ผลเย่ฉงเว่ยลูบไหล่ของเพื่อนสนิทและปลอบเขาพลางพูดว่า “ในทะเลมีปลาตั้งหลายชนิด บางทีถ้านายตัดใจจากหลิงอี้หรานได้ นายอาจจะเจอ...”“ฉงเว่ย นายเคยตกหลุมรักใครไหม?” จู่ ๆ กู้ลี่เฉินก็โพล่งถามออกมาเย่ฉงเว่ยตะลึงไปในทันที จากนั้นเขาก็ได้ยินกู้ลี่เฉินพูดว่า “ถ้านายเคยรักใคร นายคงจะรู้ ไม่ว่ามีผู้หญิงมากมายแค่ไหนบนโลกนี้ ก็จะมีเพียงคนเดียวที่จะยึดครองความสนใจในหัวใจของนายได้ และจะไม่อยากได้ใครอื่นนอกจากเธอ”‘นายจะไม่หลงใหลหรือตกหลุมรักใครอื่นเช่นกัน' ‘ฉันมีความรู้สึกให้ผู้หญิงคนเดียวมาตลอดเวลาที่ตามหาเธอและไม่สามารถเอาเวลาเหล่านั้นคืนกลับมาได้'‘ฉันจะไปตกหลุมรักผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง’ และความรักของเขาก็ได้จบไปแล้วเมื่อได้รู้ความจริง! ...อี้จิ่นหลีกลับมาบ้านแล้วในตอนที่หลิงอี้หรานกลับไปยังคฤหาสน์อี้ “ทำไมวันนี้คุณกลับบ้านเร็วล่ะคะ?
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
