Share
บทที่ 1281
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1282
“แน่นอน ฉันเชื่อจื่ออิน จื่ออินกำลังจะเป็นภรรยาของฉัน คนที่กำลังจะอยู่กับฉันไปตลอดชีวิต ถ้าไม่เชื่อจื่ออิน งั้นฉันต้องเชื่อเธอหรือไง?” เขาพูดอย่างเย็นชาคำพูดพวกนั้นทำเธอเจ็บราวกับโดนคมดาบเธอคิดว่าตัวเองจะชินชาและเฉยเมยต่อคำพูดเจ็บแสบที่เขาจะพูดใส่เธอได้ แต่กลับกลายเป็นว่า... แค่คำพูดธรรมดาแบบนี้ก็ยังมีผลต่อเธอมากเหลือเกิน“เย่เหวินหมิง ฉันขอร้องให้คุณเช็กหน่อยได้ไหมคะ? ฉันแค่ต้องการรู้ว่าเธอพาตัวอาหยันน้อยไปหรือเปล่า ถ้าเธอไม่ได้พาตัวเขาไปฉันก็จะกลับไปทันที ไม่มายืนขวางหูขวางตาคุณอย่างนี้หรอกค่ะ”“ผมต้องเช็กตามที่คุณบอกด้วยเหรอ? โจวเชียนหยุน คิดว่าตัวเองเป็นใครไม่ทราบ?” เย่เหวินหมิงถามด้วยความประชดประชันใบหน้าของโจวเชียนหยุนซีดขาว เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะขอร้องผู้ชายตรงหน้าเธออย่างไร บางทีต่อให้เธอตายลงต่อหน้าต่อตาเขาก็คงจะไม่สนใจเลย“เย่เหวินหมิง ฉันรู้ว่าเรามีข้อพิพาทกันเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูอาหยันน้อย แต่การพิจารณาคดียังไม่เริ่มและคำตัดสินก็ยังไม่ออกมา คุณจะเอาอาหยันน้อยไปจากฉันในตอนนี้ไม่ได้ เข้าใจไหม?” เธอขอร้อง ด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อมที่สุดใบหน้าของเขาเย็นชา ครั้งหนึ่งเธอเคย
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1283
“เขาเป็นลูกฉันด้วยเหมือนกัน ไม่ใช่เธอคนเดียวหรอกนะที่กังวลเรื่องที่เขาหายตัวไป! เขาหายตัวไปที่ไหนและเมื่อไหร่?” เย่เหวินหมิงกล่าวอย่างเย็นชาหลังจากได้ข้อมูลที่จำเป็นแล้ว เขาก็เรียกให้คนของเขาไปตามหาลูกทันทีด้วยเหตุใดก็ไม่แน่ใจ โจวเชียนหยุนกลับรู้สึกโล่งใจในทันทีที่เห็นเย่เหวินหมิงส่งคนออกไปหาตัวลูก ตลกสิ้นดี! เย่เหวินหมิงเป็นคนสุดท้ายที่ทำให้เธอสบายใจได้สินะ!หรือบางที... เธออาจจะเหนื่อยกับการต้องจัดการทุกอย่างเองแล้วก็ได้ ดังนั้นในตอนนี้แม้แต่เย่เหวินหมิงก็ทำให้เธอสบายใจได้ในทันใดนั้นเองโทรศัพท์ของโจวเชียนหยุนก็ดังขึ้น เธอรับสายโทรศัพท์และรีบออกไปจากห้องทำงานแทบจะทันทีทันใดหลังจากนั้นเย่เหวินหมิงวิ่งตามเธอไปจนถึงลิฟต์โดยไม่รู้ตัว “เกิดอะไรขึ้น?”“เราเจอเขาแล้วค่ะ เราเจอหยันน้อยแล้ว ฉันจะไปรับหยันน้อยที่โรพยาบาล!” โจวเชียนหยุนกล่าวอย่างรีบร้อน ก่อนหน้านี้เป็นสายจากอี้หราน เธอบอกว่าอี้จิ่นหลีช่วยหาตัวหยันน้อยเจอแล้ว แต่หยันน้อยได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล“โรงพยาบาลเหรอ?” เย่เหวินหมิงขมวดคิ้วและพูดว่า “ฉันจะไปกับเธอด้วย”“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไป...”
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1284
“อยากรู้จริง ๆ เหรอคะ?” หลิงอี้หรานเหลือบมองเย่เหวินหมิงอย่างไม่พอใจ “พี่โจวถามอาหยันน้อยว่าทำไมเขาถึงต้องไปทะเลาะกับเด็กคนอื่นด้วย แล้วเหตุผลก็คือพวกเด็กที่โรงเรียนอนุบาลบอกว่าแม่ของเขาเป็นอาชญากร เป็นคนไม่ดี! คุณเย่คะ ทั้งหมดนี่ต้องขอบคุณคู่หมั้นของคุณที่ชื่อคงจื่ออินนะคะ ถ้าเธอไม่ได้ไปที่โรงเรียนอนุบาลและแพร่คำพูดพวกนั้น เด็ก ๆ ในโรงเรียนก็คงไม่รู้เรื่องนี้หรอก”สีหน้าของเย่เหวินหมิงอึมครึมในทันที เขามองไปยังโจวเชียนหยุนด้วยความรู้สึกที่หลากหลายขณะที่เธอร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดขมขื่น“คุณเย่ ตอนที่เกิดคดีของพี่โจวตอนนั้นแน่ใจนะคะว่าคุณมีจิตใจเป็นกลาง? คุณไม่เคยติดคุกอาจจะไม่รู้ว่าการติดคุกมามันรู้สึกยังไง แค่คำให้การพล่อย ๆ จากปากคุณ แต่มันจะเป็นรอยด่างพร้อยในชีวิตของพี่โจวตลอดไป!” หลิงอี้หรานกล่าว เธอไม่มีความตั้งใจจะฟังคำตอบของเย่เหวินหมิงหลังจากที่พูดจบเธอก็เดินเข้าไปปลอบโจวเชียนหยุนหลังจากผ่านไปพักใหญ่การร้องไห้ของโจวเชียนหยุนก็ค่อย ๆ หยุดลง“พี่โจวไม่ต้องห่วงเรื่องเครื่องช่วยฟังของหยันน้อยนะคะ ฉันคุยกับจินแล้วว่าจะให้หมอทำเซ็ตใหม่ให้อาหยันน้อยเฉพาะเลยแเราจะได้ไม่ต้องผ่าตัด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1285
“เขารักเธอ แต่อีกไม่นานเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น อีกอย่างเขาเป็นคนที่ส่งผู้หญิงที่เขารักเข้าคุก ถึงวันหนึ่งเขาจะเสียใจในเรื่องนี้ แต่พี่โจวก็อาจจะไม่ให้อภัยเขาแล้ว ชีวิตพี่โจวทั้งชีวิตพังทลายไปแล้ว ถ้าเขามาเสียใจทีหลังจะไปได้อะไร?”หลิงอี้หรานรู้สึกว่านี่ไม่ยุติธรรมกับโจวเชียนหยุนเลย เธอตกหลุมรักกับผู้ชายที่ส่งเธอเข้าคุกตอนนี้เย่เหวินหมิงยังมีหน้ามาสู้กับเธอเพื่อแย่งสิทธิ์เลี้ยงดูอาหยันน้อยอีก!อี้จิ่นหลีตัวแข็งทื่อ “เธอคิดว่าโจวเชียนหยุนจะไม่มีวันให้อภัยเย่เหวินหมิงแม้ว่าวันหนึ่งเขาจะเสียใจกับสิ่งที่เขาทำ และขอร้องให้โจวเชียนหยุนให้อภัยงั้นเหรอ?”หลิงอี้หรานครุ่นคิดเรื่องนั้นและพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้สิคะ ฉันไม่ใช่พี่โจวสักหน่อย”“งั้น... ถ้าเป็นเธอล่ะ?” อี้จิ่นหลีถามอย่างไม่มั่นใจหลิงอี้หรานพูดว่า “ถ้าเป็นฉัน ฉันน่าจะไม่ให้อภัยเขา บางความผิดก็ให้อภัยกันได้ แต่บางความผิดก็ไม่สามารถให้อภัยได้ พูดให้ชัดก็คือ บางครั้งสิ่งที่เรียกว่าการให้อภัยจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อคนคนนั้นไม่ได้มีผลต่อความรู้สึกของคุณแล้ว พวกเขาเหมือนคนแปลกหน้าและไม่มีผลอะไรกับคุณอีกแล้ว”อี้จิ่นหลีรู้สึกเหมือน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1286
รอยยิ้มของหลิงกว๋อจื้อชะงักค้าง และปกป้องตัวเองด้วยการพูดว่า “ตอนนั้นพ่อมันโง่เอง พ่อกับลูกสาวจะไปมีเรื่องระหองระแหงกันแค่ชั่วข้ามคืนได้ยังไง คุยกันตรงนี้คงไม่สะดวกเท่าไหร่ ทำไมเราไม่เข้าไปคุยกันข้างในล่ะ?”หลิงกว๋อจื้ออยากจะคุยหลังจากที่ผ่านประตูคฤหาสน์อี้เข้าไปแล้วหลิงอี้หรานกล่าวว่า “ฉันคิดว่าเราตัดขาดกันไปแล้วซะอีก? ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อบอกว่ารู้จักฉัน แค่เพราะการแต่งงานของฉัน งั้นก็ขอบอกไว้เลยว่าเราไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันอีก!”แม้ว่าเธอกับชายตรงหน้าจะมีสายเลือดเดียวกัน แต่สิ่งที่เขาเรียกกันว่าความรักของครอบครัวมันจางหายไปนานแล้ว!สีหน้าของหลิงกว๋อจื้อเปลี่ยนไป ตอนนี้ใบหน้าชราของเขาดูค่อนข้างอับอายเล็กน้อยหลิงอี้หรานพูดกับอี้จิ่นหลีว่า “จิน ไปกันเถอะ” หลิงกว๋อจื้อไม่เต็มใจที่จะปล่อยหลิงอี้หรานเดินจากไปแบบนี้ เขาอยากวิ่งเข้าไปจับลูกสาวคนโตไว้ ทว่าเพราะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหยุดเขาไว้ เขาจึงไม่มีทางเข้าใกล้หลิงอี้หรานได้เลยฟางซุ่ยเอ๋อเห็นแบบนี้ก็รีบพูดว่า “อี้หราน ถึงเธอ... ถึงเธอจะไม่อยากรู้จักพ่อเธอแล้ว แต่อย่างน้อยหาคนไปช่วยน้องสาวของเธอหน่อยสิ หวาลี่ฟางเป็นคนที่บอกให
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1287
“นั่นยุ่งยากเกินไป จะง่ายกว่าไม่ใช่เหรอถ้าเธอขอให้นายน้อยอี้ช่วยคุยให้?” ฟายซุ่ยเอ๋อพูดพลางพยายามกล้ำกลืนศักดิ์ศรีที่ค้ำคอลงไป“ฉันไม่คิดจะช่วยคนที่อยากทำร้ายฉันหรอกค่ะ อีกอย่างแม่ฉันมีลูกสาวคนเดียว ฉันไม่มีน้องสาวที่ไหนทั้งนั้น” หลิงอี้หรานกล่าวฟางซุ่ยเอ๋อฉุนขึ้นมาทันที “อะไรนะ... เธอพูดว่าอะไร? เธอจะเอาคืนใช่ไหม? เธอจะเอาคืนที่ครอบครัวไม่ช่วยเธอต้องที่เธออยู่ในคุกใช่ไหม? ทำไมเธอไม่นึกถึงความยากลำบากของพวกเราด้วย? เธอทำตัวเองติดคุกเอง จะปล่อยให้น้องสาวเธอประสบกับชะตากรรมเดียวกันได้ยังไง?”หลิงอี้หรานกล่าวอย่างประชดประชันว่า “คุณเป็นห่วงหลิงลั่วอินตั้งแต่ตอนที่เธอยังไม่ได้เข้าคุกเลย แต่ทำไมพวกคุณถึงเลือกไม่ทำอะไรในตอนที่ฉันต้องเข้าคุกล่ะ? กล้าพูดได้ยังไงว่าฉันเอาคืน? ถ้าหลิงลั่วอินไม่ทำผิดกฎหมายเองจะมีใครทำอะไรเธอไหมล่ะ!”“ตอนนั้นเธอทำให้ตระกูลเซียวกับตระกูลอี้ขุ่นเคือง...” ฟางซุ่ยเอ๋อกลืนคำพูดของตัวเองลงเมื่อเห็นสีหน้าของอี้จิ่นหลีที่จู่ ๆ ก็ไม่พอใจขึ้นมาสายตาของอี้จิ่นหลีที่มองมาทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเขากำลังจะกำจัดเธอ!อี้จิ่นหลีเดินมาหาฟางซุ่ยเอ๋อและพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า “งั้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1288
‘นี่มัน... เสียงของอี้หราน!’ ในทันใดนั้นอี้จิ่นหลีก็ดูเหมือนจะได้สติคืนมา ดวงตาสีดำของเขาที่เคยเต็มไปด้วยความเดือดดาลก็ค่อย ๆ ลดน้อยลงไป“จิน ไปกันเถอะ ฉันไม่สนเรื่องที่ชายคนนี้พูด คุณเองก็ไม่ต้องไปสนใจ! ไม่จำเป็นต้องเอามือไปเปื้อนคนสกปรกแบบนี้หรอกค่ะ!” หลิงอี้หรานกล่าวอย่างเป็นห่วง“เธอ... ไม่สนใจเหรอ?” อี้จิ่นหลีพึมพำ“ค่ะ ฉันไม่สนใจ!” เธอตอบเขาด้วยคำตอบที่ฟังดูหนักแน่นในที่สุดนิ้วของเขาก็ค่อย ๆ คลายออกหลิงกว๋อจื้อรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด เขาตกใจมากจนพูดไม่ออกสักคำ ในขณะที่ฟางซุ่ยเอ๋อก็ได้แต่ตัวสั่นทำอะไรไม่ถูกอยู่ข้าง ๆหลิงอี้หรานเหลือบมองพ่อและแม่เลี้ยงของเธอพลางพูดอย่างเย็นชาว่า “เรื่องหลิงลั่วอิน เธอสมควรได้รับผลกรรมกับสิ่งที่ทำลงไปแล้ว ฉันไม่มีทางช่วยอะไรแน่ ๆ และไม่คิดจะเอาคืนด้วย สำหรับพวกคุณสองคน เราไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันอีกต่อไป และตอนนี้คนเดียวที่เป็นครอบครัวของฉะนคือ จิน!”เธอว่าแล้วเดินเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมจับมืออี้จิ่นหลีไว้หลิงกว๋อจื้อและฟางซุ่ยเอ๋อยังคงตกตะลึงและพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียวอี้จิ่นหลีเดินตามหลิงอี้หรานไปติด ๆ ในหัวของเขายังคงมีคำพูดที่เธอเพิ่งพูด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1289
อี้จิ่นหลียังคงเจ็บปวดจากความกลัวในหัวใจเมื่อคิดถึงเรื่องนั้นแม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะอยู่ตรงหน้าเขา แต่ก็ไม่สามารถหยุดหัวใจของเขาที่สั่นจากความกลัวได้เลยหลิงอี้หรานพึมพำ “ค่ะ ฉันรอดมาได้ ฉันแค่สงสารห่าวเหมยยวี่... แต่เราก็หาสาเหตุจริง ๆ ของอุบัติเหตุได้ และตอนนี้ทุกอย่างก็จบลงแล้ว”อี้จิ่นหลียังคงเงียบ ‘สาเหตุจริง ๆ งั้นเหรอ... อันที่จริง... เธอไม่รู้อะไรเลย’ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่กล้าอธิบายทุกอย่างให้เธอฟังเธอมีความยุติธรรมในตัวสูงมาก แล้วเธอจะทนกับคนที่รู้ความจริง แต่เลือกที่จะเมินได้อย่างไร?“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมสายตาคุณเป็นอย่างนั้นล่ะคะ?” หลิงอี้หรานถามค่อนข้างแปลก “เหมือนคุณทำผิดมาและไม่รู้ว่าต้องทำยังไง”ขนตาของอี้จิ่นหลีสั่นเล็กน้อย “แล้วถ้า... ฉันทำผิดจริง ๆ ล่ะ?”หลิงอี้หรานพูดด้วยรอยยิ้มว่า “งั้นก็บอกความจริงมาสิคะ แล้วคุณจะได้รับโทษสถานเบา แต่ถ้าให้การปฏิเสธ คุณจะต้องได้รับโทษสถานหนักนะ”“ฉันจะได้โทษสถานเบาถ้ารับสารภาพงั้นเหรอ?” เขาถาม“ทำไมไม่ลองพยายามสารภาพดูล่ะคะ?” เธอหยอกล้อ เธอไม่คิดว่าเขาทำอะไรผิด และแม้ว่าเขาทำ เขาก็จะสามารถแก้ไขมันได้ แต่...“จิน คุณบอกฉันถึงส
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
