บทที่ 1283

“เขาเป็นลูกฉันด้วยเหมือนกัน ไม่ใช่เธอคนเดียวหรอกนะที่กังวลเรื่องที่เขาหายตัวไป! เขาหายตัวไปที่ไหนและเมื่อไหร่?” เย่เหวินหมิงกล่าวอย่างเย็นชา

หลังจากได้ข้อมูลที่จำเป็นแล้ว เขาก็เรียกให้คนของเขาไปตามหาลูกทันที

ด้วยเหตุใดก็ไม่แน่ใจ โจวเชียนหยุนกลับรู้สึกโล่งใจในทันทีที่เห็นเย่เหวินหมิงส่งคนออกไปหาตัวลูก ตลกสิ้นดี! เย่เหวินหมิงเป็นคนสุดท้ายที่ทำให้เธอสบายใจได้สินะ!

หรือบางที... เธออาจจะเหนื่อยกับการต้องจัดการทุกอย่างเองแล้วก็ได้ ดังนั้นในตอนนี้แม้แต่เย่เหวินหมิงก็ทำให้เธอสบายใจได้

ในทันใดนั้นเองโทรศัพท์ของโจวเชียนหยุนก็ดังขึ้น เธอรับสายโทรศัพท์และรีบออกไปจากห้องทำงานแทบจะทันทีทันใดหลังจากนั้น

เย่เหวินหมิงวิ่งตามเธอไปจนถึงลิฟต์โดยไม่รู้ตัว “เกิดอะไรขึ้น?”

“เราเจอเขาแล้วค่ะ เราเจอหยันน้อยแล้ว ฉันจะไปรับหยันน้อยที่โรพยาบาล!” โจวเชียนหยุนกล่าวอย่างรีบร้อน ก่อนหน้านี้เป็นสายจากอี้หราน เธอบอกว่าอี้จิ่นหลีช่วยหาตัวหยันน้อยเจอแล้ว แต่หยันน้อยได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล

“โรงพยาบาลเหรอ?” เย่เหวินหมิงขมวดคิ้วและพูดว่า “ฉันจะไปกับเธอด้วย”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไป...”