Share
บทที่ 1290
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1291
โจวเชียนหยุนกอดลูกชายไว้พลางพูดว่า “รู้อะไรไหม? ลูกสำคัญที่สุดสำหรับแม่ แม่ไม่สนใจว่าคนอื่นจะพูดถึงแม่ยังไง แม่จะเสียใจถ้าลูกต้องเจ็บ”เจ้าตัวเล็กพยักหน้าด้วยความแน่วแน่ในดวงตา “ผมจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกครับ!”โจวเชียนหยุนยิ้มอย่างอ่อนโยนและลูบใบหน้านุ่มนิ่มของลูกชาย ความสัมพันธ์ระหว่างคู่แม่กับลูกชายทำให้คนอื่น ๆ รู้สึกอบอุ่น เย่เหวินหมิงตกอยู่ในภวังค์ความคิดเมื่อเห็นสิ่งนี้เขาไม่เคยคิดถึงเธอในบทบาทการเป็นแม่มาก่อน แต่ตอนนี้เขากำลังเห็นเธอเล่นบทบาทแม่ต่อหน้าต่อตาตัวเองความคิดของเขาย้อนนึกถึงตอนที่เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนที่เรามีลูกกัน คุณน่าจะเป็นพ่อที่เข้มงวดแน่เลย”“แล้วคุณล่ะ?” เขาถาม“ฉันเหรอ? คงจะเป็นแม่ที่น่ารัก”“คุณเคยได้ยินไหมว่าแม่ที่น่ารักจะเลี้ยงลูกไม่ได้เรื่อง?”“แม่น่ารัก ๆ แบบฉันจะเป็นแม่ที่ดีค่ะ ฉันจะเลี้ยงลูกให้ดี!”เขาไม่รู้ว่าเธอสอนลูกอย่างไร แต่อย่างน้อยเขารู้ว่าเธอเป็นแม่ที่ดีของลูกในทันใดนั้นโจวเชียนหยุนก็ขมวดคิ้วและสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป จากนั้นเธอก็พูดกับเจ้าตัวน้อยว่า “อาหยันน้อย คุยกับพ่อไปก่อนนะลูก แม่ไปเข้าห้องน้ำก่อน”พูดจบโจวเชียนหยุนก็หม
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1292
เขาเหม่อมองไปยังร่างสูงและร่างเล็กซึ่งเดินกุมมือกันไปโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ได้กลับไปโดยทันที และยังค่อย ๆ หลับตาพิงเบาะนั่งอย่างหนักอึ้งหลังจากที่ทั้งสองหายไปจากสายตาของเขา‘ฉันเป็นอะไรไป?’ เขารู้สึกว่าหัวใจของตัวเองอบอุ่นเมื่อมองภาพของโจวเชียนหยุนกับอาหยันน้อยอยู่ด้วยกัน นี่เขาคิดว่าโจวเชียนหยุนเป็นแม่ที่ดีอย่างนั้นเหรอ? เขายังลังเลเล็กน้อยเมื่อคิดว่าจะต้องสู้กันเรื่องสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกแม้โจวเชียนหยุนจะเป็นแม่ที่ดีของอาหยันน้อย แต่ลูกชายของเขาต้องไม่โดนเลี้ยงด้วยคนบ้านโจว!ทั้งหมดนี่เป็นเพราะโจวเชียนหยุนมีพ่อเป็นคนแบบนั้น! ทำไมพ่อของเธอต้องกดดันตระกูลเย่และเกือบทำลายครอบครัวของพวกเขาลงด้วย?เวลาผ่านไปไม่รู้นานเท่าไหร่ เย่เหวินหมิงก็เห็นโจวเชียนหยุนขี่รถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างร้านอาหารของเธอออกมาจากหมู่บ้าน ร่างผอมบางของเธอขี่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าธรรมดา ๆ ที่ดูเหมือนเธอจะปลิวไปหากมีลมพัดมาในตอนนั้นเองที่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าหยุดลง โจวเชียนหยุนก้มหน้าลงและกุมส่วนบนของช่องท้องด้วยร่างกายที่สั่นเล็กน้อยเย่เหวินหมิงขมวดคิ้วเปิดประตูรถและรีบเดินไปยังรถพ่วงข้าง จากนั้นเขาก็เห็นใบหน้าของโจวเช
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1293
อี้จิ่นหลีจ้องมองนิ้วมือของหลิงอี้หราน “แน่ใจนะว่าไม่เจ็บเท่าไหร่?”“คุณคิดว่าฉันเจ็บมากแค่ไหนเหรอคะ?” หลิงอี้หรานยิ้มบาง ๆ “คุณก็รู้ว่าข้อนิ้วของฉันมันก็ปวดอย่างนี้แหละค่ะเวลาที่เย็นหรืออากาศชื้น ฉันจะไปหาหมอซูให้เขาดูให้พรุ่งนี้”พูดเรื่องนี้แล้ว หมอซูเคยบอกให้เธอไปรับการรักษาสัปดาห์ละครั้ง แต่เพราะมีหลายเรื่องเกิดขึ้นทั้งเธอยังตั้งท้องด้วยทำให้เธอไม่ได้ไปหาเขาเลยเธอสงสัยว่าถ้าไปหาหมอซูคราวนี้ เธอคงจะโดนโกรธแน่เลย“งั้นพรุ่งนี้ฉันจะไปกับเธอ” เขาพูด“ขอบคุณนะคะ แต่ไม่เป็นไร คุณมีงานต้องทำ ฉันไปเองได้ค่ะ” เธอกล่าว“ฉันจะไปกับเธอ” เขาพูดเมื่อได้ยินอย่างนั้นหลิงอี้กรานก็เลิกปฏิเสธ เธอกำลังจะทานต่อในตอนที่จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นมาว่า “ให้ฉันป้อนสิ”“ป้อนเหรอคะ?” เธอตะลึงไปเล็กน้อย“เธอเจ็บมือไม่ใช่หรือไง? เธอถือตะเกียบไม่สะดวก ให้ฉันป้อนดีกว่า” เขาพูดเป็นเรื่องจริงที่เธอปวดนิดหน่อย แต่มันไม่ได้รุนแรงมากจนใช้ตะเกียบหยิบอาหารไม่ได้เสียหน่อยถึงอย่างนั้นเมื่อเห็นอี้จิ่นหลีดึงตะเกียบออกจากมือเธอไป หลิงอี้หรานก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มและรับอาหารที่เขาป้อนให้ดังนั้นแล้วชายหนุ่มจึงตั้งอกตั้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1294
“หยุดการรักษาเหรอ?” หมอซูขมวดคิ้วทันที “นี่เธอลืมเรื่องความร้ายแรงของการหยุดรักษากลางคันไปแล้วเหรอ? โชคดีที่เธอไม่ได้หยุดไปนานเลยไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ถ้าเป็นปี...”หลิงอี้หรานกล่าวว่า “ฉันท้องค่ะ ถ้าเรายังทำการรักษาต่อไป มันจะไม่ส่งผลต่อเด็กในท้องเหรอคะ? เพราะอย่างนั้นเราเลยทำได้แค่ต้องหยุดการรักษาไว้ก่อน”สีหน้าของหมอซูชะงักค้าง “อันที่จริงถ้าเธอตั้งท้องเราก็ใช้วิธีการรักษาแบบนั้นไม่ได้ แต่ถ้าเธอหยุดการรักษาไปตอนนี้ อาการที่มือของเธอก็จะยิ่งแย่ลง เธออาจจะไม่สามารถกำมือได้อีก”สีหน้าของอี้จิ่นหลีเปลี่ยนไปทันที “เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?”“อย่างแย่ที่สุดก็คือมือเธออาจพิการ” หมอซูกล่าวเสริมสีหน้าของอี้จิ่นหลีบูดบึ้งกว่าเดิม “เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ไม่มีทางอื่นแล้วเหรอ?”หมอซูยิ้มบาง ๆ “ผมอธิบายความเป็นไปได้สำคัญ ๆ ที่อาจเกิดขึ้นก่อนการรักษาให้เธอฟังแล้ว!”หลิงอี้หรานพูดว่า “จะบอกว่า ฉันเลื่อนการรักษาออกไปสักปีไม่ได้ใช่ไหมคะ?”“ไม่ใช่ว่าเธอจะรับการรักษาไม่ได้อีก แต่แค่ความเจ็บที่เกิดขึ้นจะมากกว่าที่เธอเคยเป็น อีกอย่างถ้าอาการของมือเธอแย่ลงจนใช้การไม่ได้แล้วก่อนการรักษา งั้นมันก็รักษ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1295
หลังจากขึ้นรถอี้จิ่นหลีก็หยิบใบสั่งยาจากมือของหลิงอี้หรานไป เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ฉันจะให้คนไปตรวจใบสั่งยาทีหลัง”“คุณกลัวว่ามันจะมีอะไรผิดปกติเหรอคะ?” หลิงอี้หรานถาม“ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีอะไรผิดปกติ แต่มันก็ดีกว่าถ้าเราระวังเอาไว้” อี้จิ่นหลีกล่าว พอเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเธอเขาก็กังวลไปเสียหมดอี้จิ่นหลีจับมือของเหลิงอี้หรานไว้และก้มมองมันพลางพูด นิ้วของเธอเรียวบางเหมือนกับรูปร่างของเธอ แต่เพราะแบบนั้นข้อต่อที่ผิดรูปจึงสามารถมองเห็นได้ชัดเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นมือของเธอเขารู้สึกผิด รู้สึกเสียใจ ทั้งยังรู้สึกอับจนหนทางเขาร่ำรวยมากและสามารถมีทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย ทว่าเขากลับรู้สึกอับจนหนทางเมื่อเป็นเรื่องมือของเธอแม้ว่าเขาจะหาผู้เชี่ยวชาญสาขาที่เกี่ยวข้องหลายต่อหลายคนมาให้กับเธอ แต่พวกเขาก็ลงมติกันว่าทำได้เพียงทุเลาความเจ็บปวดที่มือของเธอลงได้เท่านั้น พวกเขาไม่สามารถทำให้มือของเธอเคลื่อนไหวลื่นไหลเหมือนคนปกติทั่วไปได้ถ้าเธอเลือกที่จะรักษามันในหนึ่งปีหลังจากนี้ เขาคงไม่สามารถยกโทษให้ตัวเองได้หากมีอะไรเกิดขึ้นกับมือของเธอ เขายอมเสียเด็กสามคนนี้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1296
แม่ของอี้จิ่นหลีมีเขาก็เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลอี้ในฐานะแม่ของทายาทตระกูล แต่เมื่อเธอพบว่าตัวเองทำแบบนั้นไม่ได้ เขาก็ได้กลายเป็นเพียงหมากที่ไม่จำเป็นในกระดานผู้หญิงคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเต็มใจที่จะเสียสละทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อลูกของเธอลูก ๆ ไม่ใช่หมากสำหรับเดินเกมของเธอดวงตาของเธอใสราวกับน้ำสะอาด แม้แต่ความลำบากในคุกก็ไม่สามารถส่งผลต่อความใสสะอาดในดวงตาของเธอได้และเพราะอย่างนี้... เขาถึงรักเธอมากเหลือเกิน!อยู่ดี ๆ อี้จิ่นหลีก็กอดหลิงอี้หรานไว้ “ฉันจะไม่ปล่อยให้มือของเธอใช้การไม่ได้ ฉันไม่อนุญาต!”เขาจะรักษามือเธอให้ได้ แม้ว่าจะต้องใช้เวลาทั้งชีวิตนี้ก็ตาม!หลิงอี้หรานยิ้มอย่างอ่อนโยน เธอยกมือขึ้นและกอดตอบอี้จิ่นหลี เธอใจเย็นกับสถานการณ์เกี่ยวกับมือเธอมาก “จิน คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ก็ได้นะ! ถึงแม้มือนี้จะใช้การไม่ได้ แต่คุณก็จะเป็นมือให้ฉันใช่ไหมคะ?”เขาส่งเสียงขึ้นจมูกพลางตอบ “ได้สิ ฉันจะเป็นมือของเธอเอง...”‘ฉันจะให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม!’ ...อี้จิ่นหลีให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจใบสั่งยาที่หมอซูเขียนให้ พวกเขาสรุปว่าไม่มีอะไรผิดปกติ และยังเหมาะกับผ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1297
เธอรีบก้มหน้าลงโดยไม่รู้ตัว“เป็นอะไรไป?” เขาถามอย่างค่อนข้างงุนงง“มะ-ไม่มีอะไร...” ไม่รู้ทำไมเธอถึงรู้สึกร้อนขึ้นกว่าตอนที่แช่เท้าในยาต้มเสียอีก ขนาดหน้ายังรู้สึกเหมือนจะเริ่มไหม้เลยเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและอุ้มเธอไปวางไว้บนเตียง“เอ่อ... ฉันจะนอนแล้วค่ะ” เธอรีบกล่าวและพยายามทำใจที่เต้นแรงเมื่อกี้ให้สงบลงถึงอย่างนั้นก่อนที่เธอจะได้ยกผ้าห่มขึ้น เขาก็โน้มตัวลงมาโดยใช้มือข้างหนึ่งเท้าไว้ข้างตัวเธอ และใช้มืออีกข้างจับเธอไว้ให้มองเขา “ทำไมอยู่ ๆ เธอถึงไม่มองฉันล่ะ? ฉันทำหรือพูดอะไรทำให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า?”หลิงอี้หรานกะพริบตา ‘เอ่อ ทำไมเขาคิดไปทางนั้นได้ล่ะ? นี่เขา... เข้าใจผิดอะไรเหรอ?’“ไม่นะคะ” เธอพึมพำ“ไม่เหรอ งั้นทำไมอยู่ดี ๆ ถึงไม่มองฉันล่ะ?” เขาถาม‘เอาล่ะ ดูเหมือนเขาจะเข้าใจอะไรผิดไปจริง ๆ’ “ฉัน... เอ่อ... แค่...” เสียงของเธอสั่นเล็กน้อยและรู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นเรื่อย ๆ “แค่?” เขาหรี่ตาและขยับใบหน้าหล่อเหลาของเขามาใกล้เธอ “แค่อะไรเหรอ?”หลิงอี้หรานมองใบหน้าหล่อเหลาที่ขยายใหญ่ขึ้นเมื่อเข้ามาใกล้ตรงหน้าเธอ และรู้สึกราวกับว่าความตั้งใจจริงของเธอกำลังถูกทดสอบอีกครั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1298
“คุณ..” ใบหน้าของเธอแดงขณะที่กัดริมฝีปากล่างไว้ ปอยผมบางส่วนตกลงบนแก้มของเธอ ใบหน้าที่สวยงามอ่อนหวานของเธอให้ความรู้สึกสงบอย่างน่าประหลาดใจ!ราวกับว่าการมองเธอเงียบ ๆ ก็ช่วยให้สงบลงได้แล้วอี้จิ่นหลีมองไปยังคนตรงหน้าด้วยความหลงใหล ความคิดที่เธออยากได้เขาและใบหน้าเขินอายจนเป็นสีแดงเพราะเขาทำให้เขามีความสุขเขาอยากให้เธอหลงเขามากกว่านี้ อยากให้เธอใจเต้นเพราะเขา และหลงใหลเขาทั้งกายและใจบางทีนี่อาจเป็นทางเดียวที่ทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้น และทำให้เขามั่นใจว่าเธอจะอยู่ไม่ได้โดยไม่มีเขา“มัน... ไม่ใช่สิ่งที่ทำไม่ได้” เขาพึมพำพลางใช้มือข้างหนึ่งปลดกระดุมเสื้อของเธอขณะที่เขาใช้อีกมือจับมือของเธอไว้ เขาจับมือเธอลูบแก้มเขา จากนั้นก็สันกราม คอ กระดูกไหปลาร้า หน้าอก...หลิงอี้หรานตกใจเล็กน้อย ฝ่ามือของเธอก็รู้สึกร้อนขึ้นร้อนขึ้น“ชอบไหม?” เขายิ้มสวยราวกับต้องการจับสายตาเธอ เขาอยากจะโชว์ความสวยงามของเขาเพื่อดึงดูดสายตาของเธอไว้ใบหน้าของเธอร้อนผ่าว และรอยยิ้มของเขาก็ดูเหมือนไวน์ที่ทำให้มัวเมาจนโงหัวไม่ขึ้น“คะ... ค่ะ...” เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย แต่ก็พูดเรื่องจริงเขาหายใจรดเธอเบา ๆ “ในเมื่
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
