Share

บทที่ 1292

เขาเหม่อมองไปยังร่างสูงและร่างเล็กซึ่งเดินกุมมือกันไปโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ได้กลับไปโดยทันที และยังค่อย ๆ หลับตาพิงเบาะนั่งอย่างหนักอึ้งหลังจากที่ทั้งสองหายไปจากสายตาของเขา

‘ฉันเป็นอะไรไป?’ เขารู้สึกว่าหัวใจของตัวเองอบอุ่นเมื่อมองภาพของโจวเชียนหยุนกับอาหยันน้อยอยู่ด้วยกัน นี่เขาคิดว่าโจวเชียนหยุนเป็นแม่ที่ดีอย่างนั้นเหรอ? เขายังลังเลเล็กน้อยเมื่อคิดว่าจะต้องสู้กันเรื่องสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูก

แม้โจวเชียนหยุนจะเป็นแม่ที่ดีของอาหยันน้อย แต่ลูกชายของเขาต้องไม่โดนเลี้ยงด้วยคนบ้านโจว!

ทั้งหมดนี่เป็นเพราะโจวเชียนหยุนมีพ่อเป็นคนแบบนั้น! ทำไมพ่อของเธอต้องกดดันตระกูลเย่และเกือบทำลายครอบครัวของพวกเขาลงด้วย?

เวลาผ่านไปไม่รู้นานเท่าไหร่ เย่เหวินหมิงก็เห็นโจวเชียนหยุนขี่รถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างร้านอาหารของเธอออกมาจากหมู่บ้าน ร่างผอมบางของเธอขี่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าธรรมดา ๆ ที่ดูเหมือนเธอจะปลิวไปหากมีลมพัดมา

ในตอนนั้นเองที่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าหยุดลง โจวเชียนหยุนก้มหน้าลงและกุมส่วนบนของช่องท้องด้วยร่างกายที่สั่นเล็กน้อย

เย่เหวินหมิงขมวดคิ้วเปิดประตูรถและรีบเดินไปยังรถพ่วงข้าง จากนั้นเขาก็เห็นใบหน้าของโจวเช
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status