บทที่ 1275

ทันใดนั้นปลายจมูกของเธอก็รู้สึกระคายเคืองขึ้นมา เธอซาบซึ้งในสิ่งที่เขาทำเพื่อเธอ แต่... บางทีอาจพูดได้ว่าในตอนที่เจอเขาครั้งแรกเธอไม่รู้ว่ารักคืออะไร เธอคิดกับเขาแค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น

เมื่อเธอจำเรื่องทุกอย่างหลังจากนั้นได้ หัวใจของเธอก็ถูกครอบครองด้วยใครอีกคนไปแล้ว เธอจึงไม่เหลือความรู้สึกพิเศษให้รักใครอีก

“ค่ะ” เธอให้คำตอบอย่างตรงไปตรงมา

เขาดูเหมือนคนโดนฟ้าผ่า และดวงตานกฟินิกซ์ของเขาก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด “ทำไมคุณถึงมั่นใจนักล่ะ? คุณพูดอย่างนั้นเพื่อให้ผมตัดใจใช่ไหม? เพราะว่าคุณแต่งงานกับอี้จิ่นหลีแล้ว และอุ้มท้องลูกของเขา คุณเลยพูดกับผมแบบนั้นใช่ไหม?”

“ไม่ใช่ค่ะ ถึงไม่ได้แต่งงานกับจินและไม่มีลูก ฉันก็คงบอกคุณแบบนั้นอยู่ดี” หลิงอี้หรานพูด

“งั้นคุณรักเขาเหรอ? คุณรักจิ่นหลีเหรอ?” ดวงตาทั้งคู่ของเขาจ้องมองที่เธอไม่วางตา ราวกับว่าเขาหวังด้วยใจทั้งหมดว่าเธอจะปฏิเสธมัน

ถึงอย่างนั้นก่อนที่อี้หรานจะได้พูดอะไร เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น “เธอจะรักหรือไม่รักฉันแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ?”

หลิงอี้หรานขนลุกและรีบหันไปมองต้นเสียง เธอเห็นอี้จิ่นหลีเดินเข้ามาในสตูดิโอด้วยใบหน้าโกรธเคือง “ลี่เฉิน กล