บทที่ 1042

เมื่อเห็นท่าทางแบบนั้นของทั้งสองคน เหล่าพนักงานจึงได้แต่นั่งรออย่างกระวนกระวาย

ผ่านไปราวสิบนาที อี้ จิ่นหลีถึงได้วางโทรศัพท์ก่อนเอ่ยเสียงเย็น “ประชุมต่อ!”

พนักงานรีบดำเนินการประชุมต่ออย่างหวาด ๆ โดยระมัดระวังคำพูดและน้ำเสียง ด้วยเกรงจะสร้างความรำคาญใจให้แก่คนที่นั่งเป็นประธานอยู่หัวโต๊ะ

เกา ฉงหมิงมองสีหน้าหม่นหมองของเจ้านายแล้วลอบคำรามอยู่ในใจ เขาเห็นสิ่งเดียวกับที่นายน้อยอี้เห็นทางโทรศัพท์ ภาพที่เห็นนั้นทำเอาฉงหมิงกลัวยิ่งกว่า

‘ทำไมไอ้สองคนนั้นถึงได้ส่งรูปกู้ ลี่เฉินตอนอยู่กับคุณหลิงมา? ไม่รู้หรือไงว่านายน้อยไม่ชอบเนี่ย?’

ถ้าอยากส่งรูปนักก็ควรจะส่งรูปดี ๆ มาสิ โธ่!

ไม่เห็นจะต้องส่งภาพที่กู้ ลี่เฉินกับหลิง อี้หรานทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกันมาเลย โดยเฉพาะรูปที่อี้หรานจับมือของลี่เฉินขึ้นมาเพื่อทำแผลให้รูปนั้นอีก

แถมไอ้พวกนั้นยังถ่ายรูปมาเสียสวยงามเลยด้วย จับช็อตที่สองชายหญิงสบตากันได้พอดี อย่างกับภาพจากในละครอย่างไรอย่างนั้น!

เกา ฉงหมิงได้แต่คิดในใจว่าคราวหน้าจะต้องส่งพวกทักษะถ่ายรูปต่ำ ๆ ไปคอยตามติดอี้หรานแทน ส่วนตอนนี้ เขาได้แต่ภาวนาว่านายน้อยอี้จะไม่อารมณ์บูดไปเสียก่อน

ไม่อย่างน