ตอนที่5 หวาน

ใบหน้าหล่อเหลาที่คิ้วกระบี่นั้นขมวดมุ่น ครั้งนี้คงไม่อาจหลีกเลี่ยงได้อีก เห็นทีมารดาจะเอาจริงเสียแล้ว

ใบหน้าหล่อเหลาที่ครุ่นคิดเพียงครู่ก่อนจะยกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะเอ่ยขึ้น

"ข้าว่าข้าต้องการสตรีแล้วล่ะ  ซานจง"

ลู่ซานจงที่มองผู้เป็นน้าอย่างไม่เข้าใจอีกฝ่ายที่พูดจบก็กระดกสุราเข้าปากหมดจอกพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ในสาส์นของท่านยายมีสิ่งใดกัน

"ขอเพียงท่านเอ่ยปากข้าก็พร้อมจะจัดหาหญิงงามมาให้ท่านอยู่แล้ว"

ซานจงแม้จะไม่ค่อยเข้าใจว่าผู้เป็นน้าคิดจะทำสิ่งใด แต่ก็ยินดีทำตามความต้องการของท่านน้าอย่างเต็มที่

"เอาไว้พรุ่งนี้ก่อนดีกว่าเราค่อยคุยกัน วันนี้ดื่มให้กับความสำเร็จของเจ้า และยินดีกับเจ้าที่จะมีภรรยาเสียที"

บุรุษผู้สง่าผ่าเผยยกจอกสุราขึ้นชนกับผู้เป็นหลานชายและหลานสะใภ้ตามด้วยเสียงหัวเราะครื้นเครง จากนั้นจึงขอตัวขึ้นไปพักผ่อน เพราะรู้สึกล้ามากแล้วกับการเดินทางในครั้งนี้

เมื่อผู้เป็นนายลุกขึ้นบรรดาเหล่าลูกน้องก็ลุกตาม แต่ต้องชะงักเพราะผู้เป็นนายยกมือขึ้นเป็นการเอ่ยห้ามเสียก่อน

"ไม่ต้อง วันนี้พวกเจ้าดื่มกินกันให้เต็มที่"

ก่อนจะเดินไปยังห้องพักที่ผู้เป็นหลานชายจัดเอาไว้ให้ โดยมีเสี่ยวเอ้อของทางโรงเตี๊ยมเป็นผู้นำทาง ก่อนจะพามาหยุดอยู่หน้าห้องห้องหนึ่งบนชั้นสามของโรงเตี๊ยมซึ่งเป็นพื้นที่ค่อนข้างที่จะเป็นส่วนตัว

ร่างสูงที่เดินตรงไปยังห้องอาบน้ำทันทีเพราะรู้สึกเหนียวตัวกับการเดินทางมาตลอดทั้งวัน ยิ่งเมื่อดื่มสุราเข้าไปยิ่งทำให้รู้สึกร้อนจนอึดอัด 

เมื่อก้าวเข้ามาในห้องอาบน้ำที่มีกลิ่นหอมของน้ำมันระเหยทำให้รู้สึกผ่อนคลายมือหนาที่ปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากกายแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกำยำ บนแผ่นหลังและบ่ากว้างล้วนมีบาดแผลประปรายซึ่งล้วนได้มาจากสนามรบ ก่อนจะค่อยๆ หย่อนกายกำยำลงไปในถังไม้ที่บรรจุน้ำอยู่เต็มถัง 

แผ่นอกกว้างที่มีหยดน้ำเกาะพราวเดินใช้ผ้าผืนเล็กเช็ดผมจนหมาดทั้งๆ ที่กายแกร่งยังคงเปล่าเปลือย ก่อนจะเดินตรงไปยังเตียงกว้าง มือหนาที่เปิดม่านมุ้งขึ้นพลันชะงัก รีบพาตัวเองมาหยิบเสื้อคลุมตัวในขึ้นมาสวม เพราะตอนนี้บนเตียงกว้างปรากฏหญิงงามที่กำลังนอนหลับตาพริ้ม หลานชายของเขาผู้นี้ ช่างกระทำการทุกอย่างได้ว่องไวนักโดยเฉพาะกับเรื่องสตรี

ร่างหนาที่เดินเข้าไปยังตั่งเตียงอีกครั้งเพื่อปลุกให้อีกฝ่ายออกไปเพราะเขานั้นไม่มีอารมณ์ที่จะสมสู่ในตอนนี้ แต่ราวกับโดนมนต์สะกดเมื่อได้เห็นใบหน้าของสตรีที่นอนหลับอยู่ ร่างกายงดงามสมส่วนที่มีเพียงอาภรณ์บางเบาปิดบังเอาไว้ จนสามารถมองเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งได้อย่างชัดเจน ดอกบัวตูมอวบอิ่มที่มียอดทรวงสีระเรื่อกำลังเบียดชิดกันหลอกล่อภมรให้ลุ่มหลงดอมดมเป็นภาพที่เย้ายวนยิ่งนัก

สิ่งที่คิดว่าคงไร้เรี่ยวแรงที่จะตื่นตัวเพราะเหนื่อยล้าจากการเดินทางกลับตั้งตระหง่านขึ้นจนเขาเองยังตกใจ เป็นเช่นนี้คงต้องปล่อยเลยตามเลย ดูท่าลูกรักของเขาจะชอบสตรีที่เจ้าหลานชายตัวดีส่งมาให้ 

กลิ่นหอมเย้ายวนที่ลอยมาแตะจมูกทำให้ใบหน้าหล่อเหลาต้องโน้มลงไปหาสูดดมความหอมละมุนที่ไม่เคยได้กลิ่นมาก่อน ปากร้อนและจมูกโด่งได้รูปจูบซับตั้งแต่หน้าผากมนมายังเปลือกตาที่ปิดสนิททั้งสองข้างไล่มาตามสันจมูกโด่งเล็กและริมฝีปากสีระเรื่อ เขาได้กลิ่นสุราจากริมฝีปากนาง อยากรู้เหลือเกินว่ารสสุราในปากนางจะหวานหรือไม่

โดยไม่รอให้ความสงสัยเกิดขึ้นนานริมฝีปากร้อนระอุก็ทาบทับลงไปอีกครั้งซึ่งครั้งนี้มิได้เพียงจูบซับแผ่วเบาแต่เป็นการบดจูบที่แสนเร่าร้อนเป็นการปลุกนางให้ลืมตาขึ้นมารองรับความกระสันของเขาซึ่งก็ได้ผลเมื่อปากเล็กนั้นตอบสนองจนเขาต้องส่งลิ้นหนาร้อนเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากเล็กที่ช่างหอมหวานกว่าสตรีคนใดที่เขาได้เคยลิ้มลองมา

จือหลิงที่รู้สึกราวกับว่ากำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความฝัน ในฝันนั้นราวกับนางได้กัดกินผลท้อที่สุกงอมรสหวานหอม รู้สึกละมุนลิ้นจนแทบจะละลายในปาก ยิ่งกัดกินยิ่งรู้สึกราวมีผีเสื้อนับพันนับหมื่นตัวกระพือปีกอยู่รอบกายนาง จนสัมผัสได้ถึงปีกบอบบางที่ลูบไล้ไปตามผิวเนื้อ แต่เหตุใดปีกของผีเสื้อเหล่านี้ถึงได้ร้อนนัก ยิ่งสัมผัสกายนางยิ่งรู้สึกร้อนรุ่มวาบหวิว