แชร์

บทที่ 542

“คุกเข่าลงและขอโทษ? นี่เป็นไปไม่ได้!”

“เจิ้งอวี่ แม้ว่าตระกูลเจิ้งของพวกนายจะเป็นหนึ่งในสามตระกูลหลักของเมืองหลัวไห่ แต่ตระกูลไช่ของเราก็ไม่ได้เหยียบหัวกันได้ง่าย ๆ!”

“ฉันขอแนะนำว่าให้นายพอแค่นี้ อย่ารังแกกันมากเกินไปนัก!”

สีหน้าของไช่หงเซินเปลี่ยนเป็นเย็นชา

ท้ายที่สุดแล้วตระกูลไช่ก็เป็นตระกูลที่ทรงพลังอันดับต้น ๆ ของเมืองหลัวไห่ ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของความแข็งแกร่งหรือรากฐาน แน่นอนว่าด้อยกว่าตระกูลเจิ้งเพียงเล็กน้อย ช่องว่างระหว่างทั้งสองตระกูลก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น

เขาสามารถก้มหน้ายอมรับความพ่ายแพ้ต่อเจิ้งอวี่ แต่จะไม่คุกเข้าก้มหัวให้กับเจิ้งอวี่อย่างเด็ดขาด!

“ก็ฉันจะรังแกคนมากเกินไปแบบนี้ แกจะทำอะไรฉันได้!”

“คุณฉินและคุณหนูซูล้วนเป็นคนของเมืองเจียงเฉิง อำนาจของพวกเขาไม่ได้อยู่ในเมืองหลัวไห่ เมื่อสักครู่นี้แกอาศัยอำนาจของตระกูลไช่เพ้อฝันคิดอยากรังแกทั้งสองคน ในตอนนั้นทำไมแกถึงไม่คิดว่าตัวเองรังแกคนมากเกินไปล่ะ!”

เจิ้งอวี่กล่าวด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

“เจิ้งอวี่ ฉันไม่มีอารมณ์มาต่อปากต่อคำกับนาย!”

“สรุปก็คือ เห็นแก่หน้าของนาย เรื่องนี้ถือว่าจบลงแค่นี้ ฉันขอตัวก่อน!”

ไช่หงเซินแค่นเสียง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status