แชร์

บทที่ 370

“อืม ฉันเชื่อนาย...”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากฝ่ามือของฉินหมิง หลี่เจียฮุ่ยก็ยิ้มอย่างเงียบ ๆ ความรู้สึกปลอดภัยที่อธิบายไม่ได้เข้าคลอบคลุมหัวใจของเธอ

“ไอ้หนู แกอวดเก่งมากพอแล้วหรือยัง?”

“ฉันจะให้โอกาสแกหนึ่งครั้ง ปล่อยนายน้อยซุนเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”

หลัวซื่อฉงตะคอกอย่างเย็นชา ก่อนโบกมือของเขาให้กลุ่มลูกน้องก็เข้าล้อมรอบฉินหมิงและหลี่เจียฮุ่ย

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าฉินหมิงพบเขาได้ยังไง แต่ฉินหมิงกล้าบุกเข้ามาในถิ่นของเขาเพียงลำพัง นี่เป็นการรนหาที่ตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากซุนกวนชงยังอยู่ในมือของฉินหมิง เขาจึงต้องระมัดระวังอย่างมาก ไม่กล้าหุนหันพลันแล่น

“แกให้ฉันปล่อยเขา ถ้าฉันปล่อยเขา งั้นฉันก็คงโง่แล้ว!”

ฉินหมิงเยาะเย้ย

ใบหน้าของหลัวซื่อฉงมืดครึ้ม "ถ้างั้นแกต้องการอะไร"

“อย่างที่ฉันบอกไปเมื่อสักครู่นี้ พวกแกสองคนกล้าทำร้ายเจียฮุ่ย ฉันจะให้พวกแกชดใช้อย่างแสนสาหัส!”

“ฉันพูดได้ทำได้!”

ฉินหมิงจ้องไปที่ซุนกวนชงที่อยู่แทบเท้าของเขาด้วยสายตาคมกริบ พูดอย่างเย็นชาว่า "ซุนกวนชง ตอนนี้เริ่มจากแกก่อนก็แล้วกัน!"

ซุนกวนชงสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่า
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status