บทที่ 138

แต่สิ่งที่น่าทึ่งคือหลังจากฉินหมิงบาดเจ็บได้ไม่นาน บาดแผลก็ตกสะเก็ดและดูเหมือนว่าจะดีขึ้นมาก

"ฉินหมิง แผลบนแผ่นหลังของนายตกสะเก็ดหมดแล้ว ความรวดเร็วในการฟื้นตัวของนายไวเกินไปแล้ว!"

หลินหว่านชิงรู้สึกประหลาดใจมาก

เธอจำได้ชัดว่าตอนแรกฉินหมิงบาดเจ็บตรงหน้าอกระหว่างที่พยายามจะช่วยชีวิตเธอ ผ่านไปเพียงแค่วันเดียว บาดแผลก็สมานจนตกสะเก็ดโดยแทบจะไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ เอาไว้เลย

ไม่คาดคิดเลยว่าจะเป็นแบบนี้ได้ ช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ!

"บางทีอาจเป็นเพราะสมรรถภาพทางกายของผมดีขึ้นก็ได้ เลยทำให้ผมฟื้นตัวได้เร็วกว่าคนอื่น..."

ฉินหมิงพลันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที ไม่นานเขาก็ตระหนักได้ว่าเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการบ่มเพาะพลังภายในก็เป็นได้

"อืม ก็เป็นไปได้นะ"

หลินหว่านชิงพยักหน้าแล้วไม่เก็บมาใส่ใจอีก

จากนั้นเธอก็ยื่นมืออันประณีตบอบบางดุจหยกออกมา แล้วค่อย ๆ ขยับไปมาแล้วรีบทายารักษาแผลลงบนแผ่นหลังของฉินหมิง

สิ่งนี้จะช่วยให้ฉินหมิงฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้มากกว่า

…

เช้าวันรุ่งขึ้น

หลังจากได้นอนพักผ่อนสักคืนหนึ่ง อาการบาดเจ็บตรงแผ่นหลังของฉินหมิงก็เกือบจะหายสนิทแล้ว

อาการบาดเจ็บที่เท้าของหลินหว