เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนพิเศษ เรียบง่าย
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-16 23:43:53บทที่เกี่ยวข้อง
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 1.เทพจิ้งจอก
เราพบเจอกันโดยบังเอิญ เขายื่นมือที่ทั้งอบอุ่นและอ่อนโยนมาอุ้มจิ้งจอกหิมะที่ถูกนายพรานยิงจนเกิดบาดแผลฉกรรจ์อยู่ที่ขาหลัง ในครานั้นหนิงหลงคิดเพียงแค่ว่าในใจของเขารู้สึกสงสารและต้องการช่วยจิ้งจอกน้อย ไฉนเลยจะคิดว่าจิ้งจอกในอ้อมแขนจะกลายร่างเป็นสาวงามขึ้นมาได้ "ร้องขอสิ่งที่ท่านต้องการมาสิ ไม่ว่าจะเป็นแก้วแหวนหรือว่าเงินทองข้าล้วนแล้วแต่มอบให้ท่านได้ทุกอย่าง" คนเช่นหนิงหลง เขามิได้สนใจเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว เขามีเจตนาช่วยเหลือมิคิดอยากจะได้สิ่งของใดๆเป็นการตอบแทนการลงแรงในครั้งนี้ อีกทั้งนางกล่าวว่าตัวเองนั้นเป็นเทพเซียน... เป็นเทพหรือว่าปีศาจเขาก็มิอาจรู้ได้ ทางที่ดีที่สุดเขาควรจะหนีห่างจากนางให้ไกลที่สุดเพื่อความปลอดภัยของชีวิตเขา นี่เป็นครั้งแรก...ครั้งแรกที่มีคนกล้าเมินเฉยต่อใบหน้าที่แสนงดงามของเยว่เล่อ ดวงหน้าที่งดงามจับสายตานี้ไม่ว่ามองผู้ใด บุรุษเหล่านั้นคร้านจะทำตามที่นางต้องการทุกสิ่งอย่าง แล้วเจ้ามนุษย์ซื่อบื้อนี่คืออันใดกัน กล้าเมินเฉยต่อนางอย่างนั้นหรือ? เพราะความเคยชินกับการได้ดั่งใจ ในใจของเยว่เล่อมีความไม่พอใจต่อท่าทางเมินเฉยของหนิงหลงอยู่หลายส่วน "หากว่าไม่สนใจสิ่งข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16พรสามประการของเทพจิ้งจอก 2.ความรู้สึกที่เกินเลย
อาเหยาวางถ้วยน้ำชาเอาไปเบื้องหน้าของหญิงวัยกลางคน แม่สื่อผู้นี้มาที่โรงเตี๊ยมหลายรอบมากทีเดียว เรื่องนั้นเขาพอที่จะทำความเข้าใจได้ เพราะเถ้าแก่เนี้ยนั้น..งดงามมากจริงๆคราแรกที่พบกัน กว่าเขาจะควานหาสติของตัวเองพบเจอก็ปาเข้าไปพักใหญ่ ความงดงามที่มิได้มีอยู่บนใบหน้าของมนุษย์..ความงดงามของเทพจิ้งจอก"คราวนี้เป็นคุณชายตระกูลหยวนเจ้าค่ะ เป็นบัณฑิตที่พึ่งจบการศึกษามาอนาคตดีเพราะกำลังจะเข้าสอบเป็นขุนนางในราชสำนัก ใบหน้านั้นดูหล่อเหลาเข้าที แถมบิดามารดายังไม่มีกฎระเบียบมากมาย ทั้งสองท่านยินดีรับเถ้าแก่เนี้ยไปเป็นลูกสะใภ้เจ้าค่ะ"ผมยาวสลวยราวกับเส้นไหมนั่นสลายลงมาพร้อมกับใบหน้างดงามที่กำลังเปิดกระดาษวาดภาพบุรุษพวกนั้นดู เรื่องครอบครัวหรือว่าเรื่องการเงินเรื่องนั้นเธอมิได้สนใจทั้งสิ้น แค่ดูว่าบุรุษผู้นั้นงดงามหรือว่า..หล่อเหลารึเปล่าก็เท่านั้นคนที่จะนอนด้วย...ก็ต้องเลือกมากเสียหน่อย"ตัวข้านั้นเป็นเพียงหญิงหม้าย น่าละอายเกินกว่าจะแต่งงานเข้าจวนของผู้ใด เรื่องนี้ข้าเคยบอกกล่าวกับแม่สื่อไปแล้ว ว่าข้ามิแต่งงานเข้าจวนชายใด แต่เหล่าบุรุษพวกนั้นจะต้องแต่งงานแล้วมาอยู่ที่นี่แทน"ในครั้งแรกที่เย่วเล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16พรสามประการของเทพจิ้งจอก 3.แทนคุณ
วันนี้เป็นอีกวันที่ฝนตกโปรยปรายลงมา ในมือของเย่วเล่อถือร่มกระดาษอยู่พร้อมกับใบหน้าที่ว่างเปล่า เป็นอีกครั้งที่เธอพาตัวเองมายังป่าชายแดนโดยไม่รู้ตัว ขาพลันหยุดก้าวเดินเมื่อเธอเดินมาถึงเขตรอยต่อของป่าเทพเซียน...ใบหน้าของชูชาง เขากลับมีรอยยิ้มทั้งที่เธอกล่าวปฏิเสธออกไป เรื่องนั้นเย่วเลอไม่อาจทำใจให้ยอมรับได้ เธอทั้งสงสัยและไม่เข้าใจในเวลาเดียวกันหรือการกล่าวความรู้สึกที่แท้จริงออกไป มันจะทำให้เธอรู้สึกดีกว่านี้กันนะ ดีกว่าที่จะต้องทนเก็บงำความรู้สึกแบบนี้เอาไว้อย่างนั้นหรือ?ไวกว่าความคิดร่มกระดาษก็ร่วงลงสู้พื้นดินที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝน ใบหน้าของสาวงามแปรเปลี่ยนเป็นจิ้งจอกสีขาว ที่กำลังจะก้าวเดินไปยังป่าเทพเซียนครั้งนี้เธอจะไม่หนีอีกแล้ว จะไปหาท่านอาจารย์เพื่อบอกกล่าวความรู้สึกที่ค้างคาใจมานาน ไปฟังคำปฏิเสธที่หนักแน่นของเขา บางทีความเจ็บปวดในใจดวงนี้อาจจะรู้สึกดีขึ้นมาก็เป็นได้"ฟิ้ว!!""ดูซิว่าวันนี้เราเจอตัวอะไร? จิ้งจอกหิมะล่ะ พวกเรารีบออกล่ากันเถอะ!!"ไม่บ่อยนักที่เย่วเล่อจะได้พบเจอนายพราน เพราะไม่อาจกลายร่างเป็นหญิงสาวต่อหน้านายพรานพวกนั้นได้ เธอจึงทำได้เพียงแค่ใช้ร่างจิ้งจอกในก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16พรสามประการของเทพจิ้งจอก 4.เข้าใจผิด
สิ่งที่หนิงหลงลืมคิดไปคือ...สตรีตรงหน้านางมิใช่มนุษย์ เขาไม่แน่ใจว่าคือปีศาจหรือว่าเทพ แต่ทว่าการนำพานางกลับมาที่ค่ายทหารนั้นคือความคิดที่เรียกได้ว่ามันคือความผิดพลาดสุดๆไปเลย"ข้าต้องการ...อ้อมกอดอุ่นๆเพื่อบรรเทาความหนาวเหน็บพวกนี้"อย่างแรกคือ...นางเป็นเช่นนี้ตลอดเวลา นางพยายามเข้าหาเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อจะกระทำเรื่องอย่างว่าเย่วเล่อยกยิ้ม เธอนอนอยู่บนเตียงที่มีแต่กลิ่นของเขาเต็มไปหมด ส่วนชายซื่อบื้อผู้นั้นกำลังนั่งอ่านม้วนตำราอยู่ในห้อง ที่ด้านนอกฝนกำลังตกลงมาอย่างหนัก ทำให้อากาศเริ่มหนาวเย็นมากขึ้นน่าแปลก.. ความสบายใจที่อยู่ใกล้ชิดเขานี้มันคืออะไรกัน ราวกับว่าตัวเธอนั้นจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขา สายตาที่เขามองมายังคงเย็นชาเช่นเดิม แต่ทว่าความใจดีของเขามันมาจากการกระทำที่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ของเขาเธอสวมชุดของเขาอยู่ แน่นอนว่ามันหลวมมากแต่ทว่าเย่วเล่อรู้สึกชอบมันมากทีเดียว "มี..บ้านรึเปล่า? หรือว่าอาศัยอยู่ในป่า"อ่า...นี่เขาคิดว่าเธอเป็นจิ้งจอกจริงๆหรืออย่างไร ถึงจะได้กินนอนอยู่ในป่านั่น"มีบ้าน แต่ข้าไม่อยากกลับ อยากอยู่ที่นี่มากกว่า"หนิงหลงมองไปยังสตรีที่กำลังนอนอยู่บนเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16พรสามประการของเทพจิ้งจอก 5.มิไยดี
"อาเหยาเอาสุรามาให้ข้าสักไหสิ"ฝนตกลงมาอย่างยาวนานหลายวัน แต่ทว่าที่โรงเตี๊ยมซูฮวานั้นยังเนืองแน่นไปด้วยผู้คน แน่นอนว่าเรื่องการจัดการทุกอย่างภายในร้าน มันคือหน้าที่ของอาเหยาเขาคือปีศาจงูที่เธอบังเอิญช่วยชีวิตเอาไว้เมื่อหลายร้อยปีก่อน อาเหยาก็เลยนับว่านั่นคือบุญคุณเขาจึงอุทิศตัวทำงานและดูแลเธอไปในเวลาเดียวกัน"อย่าดื่มมากนักนะขอรับ เถ้าแก่เนี้ยช่วงนี้ดื่มมากเกินไปแล้วนี่จะเป็นไหสุดท้ายของวันนี้ที่ข้าน้อยจะยินยอมให้ท่านดื่มสุราพวกนี้เข้าไป"เจ้าปีศาจงูนี่ขี้บ่นมากกว่าที่คิดเอาไว้เสียอีก เธอส่งยิ้มให้เขาก่อนจะยกไหสุราขึ้นมาดื่ม นานเท่าไหร่แล้วที่สุราพวกนี้มันไม่สามารถทำให้เธอเมาได้ จำได้ว่าครั้งล่าสุดที่เมาคือเธอดื่มมันมาก..จนเผลอหลับไปคากองไหสุราดื่มให้ลืมเลือนความเศร้า ดื่มเพื่อให้ความเจ็บปวดในใจคลายลงเย่วเล่อทิ้งตัวลงบนพื้น ที่นี่คือห้องพักของเธอ เป็นห้องที่ติดกับแม่น้ำที่ยาวไกลจนสุดลูกหูลูกตา เธอชื่นชอบที่นี่มากจึงทำงานตั้งหลายปีกว่าที่จะสามารถซื้อที่ดินตรงนี้ได้จุดประสงค์ของการเปิดโรงเตี๊ยมนั่นคือเธออยากพบเจอผู้คนมากมาย แต่ทว่าก็มิได้อยากรู้จักจนถึงขนาดที่ว่าจะผูกพันอะไร เพราะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16พรสามประการของเทพจิ้งจอก 6.เลือกแล้ว
แน่นอนว่าเมื่อเธอกล่าวจบ ทั้งโต๊ะก็พลันเงียบลงในทันทีไม่ใช่เรื่องง่ายที่เถ้าแก่เนี้ยคนงามจะออกปากกล่าวเชิญชวนบุรุษก่อน ใครๆก็รู้ว่าแม่สื่อมาที่นี่แทบทุกวันเพื่อมาสู่ขอเถ้าแก่เนี้ยให้กับบรรดาคุณชายในตระกูลต่างๆ และแน่นอนแม่สื่อทุกนางต่างถูกปฏิเสธเถ้าแก่เนี้ยผู้งดงาม เอ่ยปากชวนท่านแม่ทัพหนิงไปร่ำสุรา..เป็นการส่วนตัวเนี่ยนะ!!ราวกับว่าหนิงหลงพอจะเดาได้ ว่าผู้คนในร้านกำลังคิดเช่นไร เขาก้มหน้าลงไปเพื่อกระซิบที่ข้างหูของเย่วเล่ออย่างแผ่วเบา"...ไม่มีทาง"ความใจแข็งของเจ้าทึ่มคนนี้ ไม่มีสิ่งใดเกินเลยจริงๆ แต่ทว่าเธอกลืนกินวิญญาณของเขามาบางส่วนแล้ว คงจะมีแต่ต้องใช้ไม้แข็งกับเขาเสียแล้ว"เช่นนั้นก็ได้แต่รอวันที่ท่านแม่ทัพ จะให้โอกาสข้านะเจ้าคะ"เธอกล่าวขึ้นมาก่อนจะก้มหน้าลงเพื่อกล่าวอำลา เย่วเล่อลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปทักทายแขกโต๊ะต่างๆด้วยใบหน้าที่ระบายไปด้วยรอยยิ้ม"อ่า..ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านางจะเชิญท่านแม่ทัพไปร่ำสุรานะขอรับ เช่นนั้นข้าจะไปจัดหาวันว่าง...""ใครบอกเจ้าว่าข้าจะไป อาหารที่นี่เลิศรสยิ่ง เอาไว้เจ้ามาซื้อไปให้ข้าทานที่ค่ายทหารบ่อยๆก็แล้วกัน หากไม่มีธุระจำเป็นจริงๆข้าจะไม่มีทางมาท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16พรสามประการของเทพจิ้งจอก 7.จิตวิญญานเซียน
ฝนยังคงโปรยปรายลงมาอย่างหนัก ท้องฟ้าในยามค่ำคืนนั้นมืดสนิท อากาศก็เริ่มหนาวเย็นจนเย่วเล่อคิดว่าเธออาจจะป่วยไข้ได้ถ้าหากไปรีบถอดชุดที่เปียกชื้นนี้ออกไปโดยเร็วแต่ทว่าหนิงหลง กับกำลังอยู่ระหว่างทางแยกในการตัดสินใจ เพราะเขาไม่อยากที่จะยุ่งเกี่ยวกับสตรีตรงหน้าไปมากกว่านี้ แต่ทว่าหัวใจกับเต้นแรงจนห้ามไม่อยู่ มันคือความตื่นเต้นและเร้าใจอย่างบอกไม่ถูกเลย สายตาของเขามันไม่สามารถมองสิ่งอื่นใดได้เลย นอกจากใบหน้าของเธอ"เจ้าดูหวาดกลัว...""มีเรื่องมากมายให้ข้าต้องหวาดหวั่นเพราะว่าท่านมิใช่มนุษย์.."และเพราะความสวยงามที่ทำเอาเขาอดประหม่ามิได้เย่วเล่อหัวเราะก่อนที่เธอจะดึงสายคาดเอวของตัวเองออก ท่ามกลางค่ำคืนที่ได้ยินเพียงเสียงฝนตกและ..เสียงของลมหายใจเธอกำลังพยายามอย่างยิ่งในการใช้เสน่ห์ที่มีล่อลวงชายเบื้องหน้า..เย่วเล่อยกมือขึ้นมากุมใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเอาไว้ ในขณะที่ร่างกายของเธอมีเพียงตู้โตวสีแดงเท่านั้น..."ข้ามิได้คิดจะทำร้ายเจ้าแม้แต่น้อย...ไม่เคยคิดทำร้ายเลยหนิงหลง มิมีสิ่งใดต้องเป็นกังวลในเมื่อนี่คือความปรารถนาของเจ้าเช่นกัน"เธอยกมือขึ้นมาดึงสายคาดเอวของเขาออกช้าๆ ผิวกายของเขาเย็นเฉี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16พรสามประการของเทพจิ้งจอก 8.หวั่นไหว
หนิงหลงลืมตาขึ้นมาพร้อมกับเย่วเล่อที่ยังคงนอนหลับอยู่... แม้แต่ยามที่นางหลับเช่นนี้ก็ยังคงน่าหลงใหล เมื่อคืนกว่าเราจะได้นอนกันก็เกือบรุ่งสาง แน่นอนว่ามันคือการนอนเฉยๆไม่มีอะไรเกินเลยไปมากกว่าการจุมพิตนับร้อยครั้งเห็นจะได้ความหวั่นไหวก่อตัวขึ้นมาในใจ ท่ามกลางเสียงที่เด่นชัดของสายลมและเสียงฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินมา...ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับอาเหยาที่นำเสื้อผ้าของแม่ทัพหนิงมาให้"จะรับอาหารเช้าเลยไหมขอรับท่านแม่ทัพหนิง"หนิงหลงมองที่อาเหยาด้วยแววตาที่แปลกไปเล็กน้อย เพราะว่าเขามองเห็น..ดวงตาที่ราวกับไม่ใช่มนุษย์ของอาเหยา หมายความว่าชายผู้นี้เป็นปีศาจอย่างนั้นหรือ?อาเหยาชะงักเล็กน้อยเพราะรอบๆตัวของแม่ทัพกลับมีพลังปราณเซียนล้อมรอบเอาไว้ และมันคือพลังปราณที่คุ้นเคยอย่างพลังของเถ้าแก่เนี้ย"อืม ข้าจะทานที่นี่เลย""เช่นนั้นท่านแม่ทัพโปรดรอสักครู่"เย่วเล่อลืมตาขึ้นมาเพราะเธอได้ยินเสียงพูดคุยในห้อง อาเหยาคงเข้ามาแล้วเป็นแน่ เจ้างูขี้บ่นตัวนั้นคงจะล่วงรู้แล้วว่าเธอสูญเสียพลังปราณในตัวให้หนิงหลงแล้ว"ตื่นแล้วหรือ?"เธอยกมือขึ้นมาบีบแก้มของเขาแรงๆก่อนจะลุกขึ้น เย่วเล่อโน้มใบหน้าของเขาลงมาก่อนที่เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
บทล่าสุด
พรสามประการของเทพจิ้งจอก ตอนพิเศษ เรียบง่าย
นี่คืองานแต่งที่ทวยเทพทั้งสี่ทะเลแปดดินแดนมาร่วมยินดี งานแต่งของมหาเทพบรรพกาล กับเทพจิ้งจอกผู้งดงามราวกับภาพวาดแน่นอนว่ามู่หยางจัดงานอย่างยิ่งใหญ่โดยครั้งนี้เขามิได้คำนึงถึงฤกษ์มงคลใดๆ เขาจัดงานในทันทีที่อาการของเยว่เล่อดีขึ้น ยามนี้นางคือภรรยาของเขาอย่างแท้จริงและพวกเรากำลังอยู่ที่หุบเขาแห่งเซียน เขารู้ดีว่าภรรยาชื่นชอบที่นี่ จึงมิคิดพานางไปอยู่ที่สวรรค์ชั้นฟ้า "ภรรยาเจ้าติดค้างคืนเข้าหออยู่นะ..."เยว่เล่อหัวเราะเบาๆท่านเทพบรรพกาลผู้นี้จับเธอกินจนแทบมิเหลือเรี่ยวแรงในทุกค่ำคืน ยามนี้เธอเหนื่อยล้ากับการต้อนรับเทพที่มาร่วมยินดีเขาจะมิวายจะรังแกเธออีกอย่างนั้นหรือ"ท่านพี่ควรจะให้ข้าได้พักบ้าง"มู่หยางหัวเราะเบาๆ เขาอุ้มเยว่เล่อขึ้นมาวางเอาไว้บนเตียง"วันพรุ่งนี้ข้าจะพาเจ้าไปเยี่ยมอาเหยา ที่โรงเตี๊ยมนั่นของทุกอย่างที่เจ้าเคยใช้ อาเหยายังคงเก็บเอาไว้ให้เป็นอย่างดี..."เยว่เล่อส่งยิ้มจางๆให้สามี อาจจะเพราะเรานั้นอยู่ที่โลกมนุษย์มานาน คำเรียกขานเช่นนี้จึงสบายใจยิ่งกว่าการเรียกขานที่ห่างเหินอย่างที่พวกเซียนชอบกล่าวเธอคือภรรยาและเขาคือสามี เพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว มิต้องการสิ่งใดที่ยุ่งย
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 25.ไม่แยกจาก
หิมะโปรยปรายลงมาพร้อมกับเยว่เล่อที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ เธอยกมือขึ้นมาเพื่อรอรับหิมะที่ตกลงมาครั้งแล้วครั้งเล่าร่างกายของหนิงหลงนั้นสลายหายไปในอากาศเมื่อหนึ่งร้อยปีก่อน อาจจะเป็นเพราะว่าพลังเซียนของเธอนั้นอ่อนแอลงจนไม่สามารถคงสภาพของเขาเอาไว้ได้ เธอยังคงโอบกอดร่างที่ไร้วิญญาณของเขาทุกคืนก่อนนอน ถึงแม้ผิวกายของเขาจะเย็นเฉียบก็ไม่เป็นไร เธอยังคงพูดคุยกับเขาราวกับว่าเขายังอยู่ถึงแม้ว่าร่างกายของเขาจะสูญสลายไปแล้ว...การมีชีวิตอยู่โดยไร้ท่านมันทรมานเหลือเกินหนิงหลง ข้าร่ำร้องขอความตายจากสวรรค์ในทุกค่ำคืนเผื่ออย่างน้อยที่ปลายทางมันจะมีท่านยืนรออยู่และแล้ววันที่เธอรอคอยก็เดินทางมาถึงในวันที่พลังเซียนของเธอกำลังจะหมดลง อายุขัยที่ยาวนานกำลังจะสิ้นสุด เยว่เล่อสวมชุดสีแดงนั่งอยู่ท่ามกลางหิมะที่ตกลงมา เธอแต่งหน้าและแต่งตัวให้งดงามกว่าทุกวันเพื่อในยามที่ได้พบเจอหนิงหลง เธอจะได้งดงามที่สุดในสายตาของเขาเธอกำลังนั่งรอความตายที่คืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆให้หิมะพวกนี้ฝังกลบร่างของเธอเอาไว้ ร่างของสาวงามพลันหายไปเหลือเพียงแต่ร่างจิ้งจอกที่มีขนสีขาวกลมกลืนไปกับหิมะที่นอนหายใจรวยรินอยู่มารับข้าไปได้แล้ว.
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 24.รอคอย
ไร้สิ้นลมหายใจ หัวใจที่เคยเต้นแรงในยามที่โอบกอดเธอเอาไว้ ยามนี้มันไม่เต้นอีกแล้วปราณเซียนของเธอที่แบ่งให้เขาเอาไว้ถึงครึ่งบัดนั้นมันแตกสลายไปหมดแล้ว เธอมาช้าเกินไป เพราะมัวแต่ร้องไห้เสียใจอยู่ตรงนั้นจึงไม่ได้มาทันล่ำลากับเขาเป็นครั้งสุดท้าย ใบหน้างามอาบไปด้วยน้ำตาเพราะกับร่างกายที่สั่นเทา เยว่เล่อยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาก่อนที่นางจะลุกขึ้น "ใคร...ใครเป็นคนฆ่าเขา?" เสียงหัวเราะดังขึ้นมาเมื่อถามถึงว่าใครกันที่สามารถล้มแม่ทัพหนิงผู้เกรียงไกรได้ ตามแขนและคอของหนิงหลงมีรอยเชือกแสดงว่าคนพวกนี้คงจะมัดมือมัดแขนของเขาเอาไว้หรืออาจจะมีการใช้ใครสักคนต่อรองเพื่อให้เขาวางอาวุธลง... แล้วยอมจำนน ไม่ว่าใครก็ไม่สำคัญทั้งนั้นเพราะว่าเธอจะฆ่าให้หมด...จะนำเลือดของคนพวกนี้มาล้างเท้าให้หนิงหลงเสียให้หมดทุกคน มีมือมาแตะที่ไหล่ของเยว่เล่อ พอเธอหันกลับไปมองก็พบว่าเป็นอาเหยา "ในใจเกิดความร้อนรุ่มขึ้นมา ข้าคิดเอาไว้แล้วว่าเถ้าแก่เนี้ยจะต้องมีเรื่อง...ถ้าท่านจะจัดการคนพวกนี้ ให้ข้าน้อยเป็นผู้กระทำเถิดนะขอรับ" เพราะเยว่เล่อเป็นเซียน อีกทั้งนางสูญเสียพลังเซียนไปกว่าครึ่ง ทุกๆการใช้พลังของเทพจิ้งจอกอ
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 23.พ่ายแพ้
หนิงหลงหรี่ตามองนักดนตรีผู้หนึ่งที่กำลังตีกลองอยู่ เขารู้สึกว่าแววตาที่นางมองมาที่เขานั้นมันแตกต่างจากคนอื่นเพราะนางมองมาที่เขาด้วยแววตาที่เจือปนไปด้วยความโกรธ ส่วนนางรำนางอื่นๆต่างมองมาที่เขาด้วยแววตาที่เย้ายวนอ่า..เขาคิดว่าเขาพบเจอภรรยาตัวเองแล้วล่ะนะ"หลิงหยุนวันนี้ข้าพบเจอสตรีที่ทำให้หัวใจเต้นแรงแล้วล่ะสิ...""...มีสตรีใดที่งดงามมากกว่าภรรยาของเจ้าอีกอย่างนั้นหรือ? บ้าไปแล้วหนิงหลง"หนิงหลงยกมือขึ้นเพื่อให้การแสดงหยุด เขาเดินเข้ามาหานักดนตรีสาวที่กำลังนั่งตีกลองอยู่ พร้อมกับยื่นมือไปหานาง"เจ้าบรรเลงเพลงได้ถูกใจข้ายิ่งนัก แน่นอนว่าข้าอยากจะฟังฝีมือในการบรรเลงเพลงของเจ้าให้ชัดเจนกว่านี้..ลุกขึ้นมาเถิด"เยว่เล่อถึงกับหน้าชา นางมิรู้ว่าสามีล่วงรู้ถึงตัวตนของนางหรือว่าเขาเพียงแค่แสดงท่าทางเจ้าชู้ไปเรื่อยแล้วมันบังเอิญที่เขาเลือกนักดนตรีนางนี้...ที่นางปลอมตัวมาเขาเดินจับจูงมือของนางเพื่อจะพาไปด้านนอกกระโจมจัดเลี้ยงเพราะเวลานี้เป็นเวลาดึกมาแล้ว ใจจริงของหนิงหลง เขานั้นอยากจะหาเหตุผลออกไปจากที่นี่อยู่พอดี"ซุกซนเกินไปแล้วภรรยา เจ้าคิดว่าสามีจะจดจำเจ้ามิได้อย่างนั้นหรือ?"เยว่เล่อเม้มปา
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 22.แผนการ
หนิงหลงกระโดดขึ้นม้า เขาแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นฟางเซียนในขบวน เราจะไปตั้งค่ายกันที่ใกล้สนามรบมากกว่านี้อีกหน่อย ไม่ไกลจากที่นี่มากนักแต่ทว่าเขาไม่เห็นความจำเป็นที่นางจะต้องตามไป"คือว่าข้าสามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้ ให้ข้าได้ทำประโยชน์เพื่อทหารกล้าทุกนายที่ช่วยเหลือข้าเถอะนะ"ฟางเซียนรีบกล่าวออกมาพร้อมกับส่งยิ้มให้หนิงหลง เพราะเขามองมาที่นางด้วยแววตาที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่นางรู้ฟางเซียนรู้ดีว่าหนิงหลงนั้นเป็นห่วงนาง เขาไม่อยากให้นางไปที่สนามรบเพราะเขาหวาดกลัวว่านางจะเป็นอันตราย ที่เขามองมานั่นก็เพราะว่าเป็นห่วงนางรับรู้ได้จากแววตาที่โมโหของเขา"อย่าทำพลาดเพราะโอกาสมีเพียงครั้งเดียว จำให้มั่นว่าเจ้าจะต้องทำตามแผนที่วางเอาไว้""รู้แล้วน่า ข้ามิใช่คนโง่ไม่ต้องมาสั่ง!"ฟางเซียนกล่าวกับชูชางเสียงต่ำที่พยายามขยับริมฝีปากให้น้อยที่สุดเพราะนางไม่ต้องการให้ผู้อื่นรับรู้ว่านางและแม่ทัพชูรู้จักหรือว่าสนิทกันทุกคนควรจะรับรู้ว่านางและแม่ทัพหนิงต่างหากที่รู้จักและสนิทสนมกันเป็นอย่างดีฟางเซียนยกยิ้มขึ้นมาพร้อมกับเดินตามขบวนทหาร..."นายหญิงก็เห็นใช่หรือไม่ สตรีผู้นั้นไม่น่าวางใจสักนิด เราควรจะตามไ
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 21.ตัดไฟแต่ต้นลม
ฟางเซียนอาบน้ำเปลี่ยนชุดที่เลอะเทอะเป็นชุดที่สะอาดเรียบร้อย นางเดินออกมาด้านนอกเพื่อรอทานอาหารพร้อมกันกับพวกทหารมากมายแน่นอนว่านางได้รับความนิยมมากทีเดียวเพราะมีใบหน้าที่งดงาม แถมหนิงหลงยังประกาศว่านางคือลูกสาวของตระกูลฝูอีกด้วย แน่นอนว่าความนิยมยิ่งเพิ่มขึ้นมาหลายเท่าตัวเพราะท่านพ่อนั้นเป็นถึงเสนาบดี "ข้าคิดว่าเรามีเรื่องที่จะต้องคุยกัน"ชูชางนั่งลงตรงข้ามฟางเซียน พร้อมกับมองหน้าเธอด้วยแววตาที่มิได้สนอกสนใจใบหน้านี้เลย...เช่นนั้นบุรุษผู้นี้สนใจสิ่งใดกันล่ะ ถ้ามิใช่สนใจในตัวนาง ถ้าจำไม่ผิดฟางเซียนคิดว่าเธอเห็นเขาเดินตามสตรีชุดแดงมาเมื่อตอนบ่าย เมื่อปะติดปะต่อเรื่องราวต่างๆเข้าด้วยกัน เธอเริ่มมองเห็นเค้าลางความเป็นไปได้มากขึ้นแล้วชายผู้นี้จะต้องหลงรักว่าที่ภรรยาของหนิงหลงเป็นแน่ฟางเซียนยกยิ้มพร้อมกับเลื่อนจอกสุราไปให้เขา"ความรักนั้นน่าตลก...""สำหรับข้ามันมิได้น่าขำสักนิดเพราะว่าข้านั้นพร้อมจะแลกทุกอย่าง..แน่นอนว่าทุกสิ่งทุกอย่าง"ความงามขนาดนี้ไม่แปลกใจจริงๆที่ชายผู้นั้นจะแสดงออกชัดเจนเช่นนี้ เพียงแต่มันน่าสนใจเพราะว่าเธอเองก็อยากได้หนิงหลง.. เพราะว่าเขาเป็นแม่ทัพ แน่นอนว่าเขาจะ
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 20.รักเดียวที่มั่นคง
เยว่เล่อเดินกลับมาที่ค่ายทหารพร้อมกับฮุ่ยน่าและชูชางที่เดินตามหลังมา เท้าที่ก้าวเดินพลันหยุดลงเมื่อเห็นสตรีนางหนึ่งวิ่งตามว่าที่สามีของเธอ ใบหน้านั้นงดงามแม้ว่านางจะอยู่ในชุดที่ดูซอมซ่อ ดวงตากลมโตรื้นไปด้วยน้ำตาราวกับว่าหนิงหลงคือความหวังเดียวของนางในยามนี้ แขนทั้งสองข้างพลันไขว่คว้าแขนของหนิงหลงเอาไว้เพื่อให้หยุดรอนาง...ใบหน้าของเยว่เล่อมิได้แสดงอาการใดๆซึ่งนั่นมันทำให้ชูชางประหลาดใจมากทีเดียว เพราะหากเป็นสตรีอื่นภาพเบื้องหน้ามันชวนให้เข้าใจผิดมากขนาดนี้...จะต้องวิ่งหนีหรือว่าเดินเข้าไปสอบถามเรื่องราวให้แน่ชัดไปแล้ว แต่ทว่านอกจากสตรีเบื้องหน้าจะไม่แสดงอาการตื่นตระหนกหรือว่าตกใจแล้ว นางยังแสดงท่าทีนิ่งเฉยราวกับว่าเรื่องราวเบื้องหน้ามันปกติ...ริมฝีปากบางของเยว่เล่อหยักยิ้มขึ้นนาง นางเดินเยื้องย่างกรีดกรายเข้าไปหาว่าที่สามีด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ชีวิตพันกว่าปีนี้เห็นผู้คนมามากมาย นางบอกไปแล้วว่ารู้จักบุรุษดีเป็นที่สุดและสิ่งที่เยว่เล่อรู้จักดีกว่านิสัยของบุรุษนั่นคือนิสัยของสตรี...ฟางเซียนนั้นเพียงต้องการคุยกับหนิงหลงเท่านั้นเอง การออกท่องเที่ยวไปทั่วหล้าในคราแรกมันสนุกแล
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 19.เย็นชา
เยว่เล่อสวมใส่ชุดสีแดงสด เรื่องนี้ถึงในคราแรกหนิงหลงไม่เข้าใจมากๆว่าทำไมภรรยาของเขาถึงชื่นชอบเสื้อผ้าที่สีสันฉูดฉาดถึงเพียงนี้ แต่ทว่าพออยู่ไปเรื่อยๆเขาเริ่มชินตาและเลิกสงสัยไปเองเยว่เล่อชอบเสื้อผ้าที่มีสีสันนั่นก็เพราะว่าครั้งหนึ่งเมื่อครั้งอยู่ที่หุบเขาแห่งเซียน เธอในยามนั้นสวมใส่เสื้อผ้าสีอ่อนที่ดูไร้เดียงสา เป็นจิ้งจอกน้อยที่วันๆคอยเดินตามท่านอาจารย์ต้อยๆ ถึงแม้จะมีเทพมากมายมาให้ความสนใจแต่ทว่าเยว่เล่อนั้นไม่คิดชายตามองชายใด เธอมั่นรักในตัวของอาจารย์เพียงผู้เดียว ท่านเทพซือมิ่งเคยกล่าวเอาไว้ว่าบุรุษส่วนใหญ่มักจะชื่นชอบสตรีที่อ่อนหวานมากกว่าสตรีที่ดูแข็งกร้าว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมบนสรวงสวรรค์ ทั้งนางฟ้าและเทพต่างๆถึงได้สวมชุดสีอ่อนกัน เพราะทุกนางอยากจะดูอ่อนหวานต่อหน้าเทพหนุ่มและต่อหน้าชายที่ตนปักใจจิ้งจอกน้อยสวมชุดสีอ่อนเดินตามท่านอาจารย์มาหลายร้อยปีแต่ทว่าความรักของเธอก็ยังไร้หนทางสมหวัง เพราะฉะนั้นเยว่เล่อจึงมิคิดจะสวมใส่ชุดสีอ่อนพวกนั้นอีกแล้วหากว่านางจะมีความรัก เช่นนั้นก็ขอให้คนที่รักนางรักที่นางคือสตรีที่ดูเจ้าเล่ห์และเอาแต่ใจเถิดนางไม่ขอพยายามอ่อนหวานเพื่อทำให้ใครชายตาม
พรสามประการของเทพจิ้งจอก 18.หึงหวง
หนิงหลงจะต้องอยู่ที่นี่พักใหญ่ๆเพราะทางชนเผ่าอี้เหนิงเคลื่อนไหวแปลกๆ เขาจึงต้องอยู่ดูสถานการณ์ที่นี่ไปก่อนถึงแม้ว่าเราจะเดินทางกลับไปแต่งงาน แต่ทว่ากำหนดงานแต่งนั้นคืออีกแปดเดือนข้างหน้า นั่นทำให้ระหว่างทางเราก็สามารถแวะเที่ยวเล่นและเดินทางไปช้าๆอย่างไม่เร่งรีบอะไร หนิงหลงบอกว่าให้คิดเสียว่านี่คือการเดินทางท่องยุทธภพก่อนที่เราจะต้องอยู่ที่บ้านเพื่อเลี้ยงลูก ความจริงแล้วเธอไม่สามารถตั้งครรภ์ขึ้นมาได้เพราะว่าร่างกายของเซียนกับมนุษย์นั้นต่างกัน แต่ทว่าเธอก็ไม่อยากจะบอกหนิงหลงไปแบบนั้น ไม่อยากจะตัดกำลังใจหรือความคาดหวังของเขาบางทีสิ่งที่คาดคิดอาจจะเกิดขึ้นก็ได้เพราะเขาครอบครองพลังเซียนของเธอตั้งนาน ร่างกายของเขาอาจจะมีพลังปราณเซียนของเธอหลงเหลืออยู่"ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งจะได้เห็นเจ้าที่เตรียมตัวเป็นเจ้าสาวของใครสักคน แม่ทัพหนิงช่างน่าอิจฉา"เยว่เล่อโบกมือไปมา พร้อมกับหัวเราะเบาๆ"ชาง ทุกคนจะมีโชคชะตานำทาง ความรักจะเดินทางมาถึงอย่างแน่นอนเพียงแต่ว่าความรักของข้าเดินทางมาถึงช้าไปหน่อย แต่อย่างน้อยมันก็เดินทางมาถึงแหละน่า"เยว่เล่อรับกาสุรามาจากชูชาง เธอกรอกใส่ปากอย่างรวดเร็วก่อนจะเช็ดครา
