เด็กมันร้าย - 27 ไม่อยากหมั้น

เมื่อทุกอย่างจบลงตุลเป็นฝ่ายเปิดประตูออกไปข้างนอกก่อน พอเขาไปแล้วฉันก็รีบปิดประตูห้องน้ำแล้วร้องไห้ออกมา

การกระทำของเขามันไร้ความรักความเห็นใจ ไม่คิดเลยว่าฉันต้องเจ็บปวดเพราะชอบเขาขนาดนี้

ทำยังไงถึงจะหยุดความรู้สึกได้ ฉันอยากเกลียด ไม่อยากรู้สึกรักแบบนี้

ฉันร้องไห้อยู่พักใหญ่ก่อนจะล้างหน้าแล้วเดินกลับมาที่ห้องรับแขก เพราะปล่อยให้ผู้ใหญ่รอนานเกินไปแล้ว

“ทำไมไม่รอกลับมาพร้อมพี่ ปล่อยให้เดินกลับมาคนเดียวถ้าเกิดหลงขึ้นมา…”

“ก็กลับมาถูกไม่เห็นจะหลง” ตุลพูดขัดพ่อของเขาทันที

“เด็กสมัยนี้ชอบเถียงเป็นนิสัย เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า”

“พ่อคะ คุณลุงคะ หนูขอพูดอะไรหน่อยได้ไหมคะ” ฉันมองท่านทั้งสองก่อนจะหันมองตุล เขาดูพึงพอใจที่ฉันขัดแบบนี้

“ผู้ใหญ่กำลังคุยกันอย่าขัดสิลิล” พ่อดุฉันแต่คุณลุงยอมให้พูด “มีอะไรจะพูดก็ว่ามาสิหนูลิล”

ฉันกำมือจนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อพร้อมกับถอนหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนจะพูด

“เรื่องหมั้นหนูขอยกเลิกได้ไหมคะ” พอพูดไปแบบนั้นทั้งพ่อและพ่อของตุลก็ต่างอึ้งกันไปเลยทั้งคู่

“เอ่อ… นี่ตาตุลไม่ได้พูดอะไรไม่ดีกับหนูลิลใช่ไหม” คุณลุงถามก่อนจะหันไปมองลูกชายเขม็ง แต่ตุลกลับทำตัว