เด็กมันร้าย - 32 Nc20+ (พี่น้องท้องชนกัน)

ฉันนั่งลงเก็บภาพที่ตุลเอาทิ้งลงพื้นทีละใบ ๆ คนอุตส่าห์พยายามทุกทางแต่อีกคนกลับไม่ให้ความร่วมมืออะไรเลย เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ไม่อยากหมั้นก็ควรทำอย่างที่ฉันบอกสิ

แต่เอาเถอะ! ฉันจัดการจ้างคนเอาภาพพวกนี้ไปให้พ่อของตุลเองก็ได้

“เรื่องภาพพี่จะให้ลูกน้องของเฮียจัดการเอาไปให้พ่อตุลเอง” ฉันพูดขณะที่ก้มหน้าเก็บภาพถ่ายที่พื้นอยู่

คนที่นั่งฟังอยู่บนเตียงเงียบไม่ได้พูดอะไรตอบมาเลยสักคำ

“ถ้าไม่อยากเจอหน้ากันพี่จะไม่มาที่นี่อีก” ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่หลังพูดจบ

ที่บอกความรู้สึกลดลงมันไม่ใช่แบบนั้นหรอก ฉันก็แค่พูดให้ตัวเองดูเข้มแข็งในสายตาเขาก็เท่านั้นเอง

ไม่มีบทสนทนาใด ๆ ระหว่างฉันกับตุล พอเก็บภาพเสร็จก็ลุกขึ้นเตรียมตัวจะกลับ

ตุลค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจากเตียง สายตาคู่นั้นโฟกัสที่ใบหน้าของฉันแล้วก้าวขาเดินมาใกล้ ๆ

“ความรู้สึกลดลง” เขาทวนคำพูดที่ฉันเพิ่งจะพ่นออกไปอย่างเดือดดาลก่อนหน้านี้

“ใช่ มันเป็นแบบนั้น”

“หมายถึงเวลาอยู่ใกล้ ๆ หัวใจจะไม่เต้นแรงแบบเมื่อก่อน?”

“ชะ… ใช่” เสียงฉันเริ่มตะกุกตะกักเพราะตุลเอาแต่ก้าวขาเดินมาใกล้ๆ เหมือนเขาไม่ได้มีอาการเจ็บท้องแบบวันก่อนแล้ว

“ขอพิสูจน์ดูหน่อยว่าพูดจ