Share

เด็กมันร้าย - 34 โกหก

บรรยากาศภายในรถเริ่มเงียบสงัด ไม่มีบทสนทนาจากปากของเราทั้งคู่นานเกือบสิบนาที

“ไหนบอกจะพาไปเจอพ่อที่บ้านแล้วขับรถมาทางไปอู่ทำไม” ฉันหันมาถามตุลเมื่อเขาเปลี่ยนเส้นทางกระทันหัน

“แวะเอาของ”

“อ… อื้อ” ฉันพยักหน้าตอบก่อนจะหันมองหน้าต่าง

ไม่คิดว่าตัวเองจะทำตัวเป็นปกติได้จากที่เราผ่านการมีอะไรกันมาแล้วหลายครั้ง สำหรับฉันตอนนี้มันคงกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว

ตุลขับรถมาที่อู่ เขาบอกให้ฉันรอในรถก่อนที่ตัวเขาจะไปหาของที่ลืมไว้

ฉันยกมือขึ้นมาทาบลงบนหน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง จู่ ๆ มันก็รู้สึกหน่วงใจเอามาก ๆ การได้มองเขาเดินห่างออกไปแบบนั้นมันเจ็บปวดจัง…

“ยัยลิลแกเริ่มเพ้อเจ้ออีกแล้วนะ” ฉันพูดเตือนสติตัวเองเบา ๆ ก่อนจะหลับตาลงช้า ๆ

ก็อก ๆ เสียงเคาะกระจกรถทำให้ฉันลืมตาขึ้นแล้วหันมอง เป็นตุลที่ยืนเคาะกระจกอยู่ด้านนอก

“มีอะไรหรือเปล่า” ฉันลดกระจกลงแล้วถามเขา

“พ่อเพิ่งโทรมาบอกว่าต้องรีบบินไปต่างประเทศ เรื่องที่จะคุยเลื่อนออกไปก่อน”

“เอะ ทำไมกะทันหันแบบนี้ล่ะ” ฉันขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ ทั้งที่นัดคุยแต่กลับต้องรีบบินไปต่างประเทศเนี่ยนะ

“ไม่รู้”

“งั้นตุลไปส่งพี่ที่สวนสาธารณะหน่อยหรือถ้าไม่สะดวกเดี๋ยวพี่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status