LOGINShare
ตอนที่ 71 ก็แค่จดหมายเก่าๆ
Last Updated:
2024-12-20 09:37:43พิมนั่งคิดหาวิธีที่จะไม่ให้เตชินรู้ผลตรวจจากหมออย่างเคร่งเครียด
แล้วเธอก็ตัดสินใจโทรไปหาผู้ช่วยคัง ผู้ช่วยคังเห็นพิมโทรเข้ามาจึงกดรับสาย แล้วเอ่ย " ครับคุณพิม " พิมจึงเอ่ยถามขึ้นว่า " คุณคัง คุณเตชินให้คุณไปเอาผลตรวจสุขภาพของฉันหรือยังคะ " " ครับ คุณชายแชทมาบอกแล้วครับ คุณพิมมีอะไรหรือเปล่าครับ " " คุณได้ไปเอาหรือยังคะ " " ไปเอามาแล้วครับ " ได้ยินดังนั้น พิมรู้สึกตื่นเต้นประหม่าเล็กน้อยกลัวผู้ช่วยคังจะจับพิรุธได้และสงสัยในตัวเธอ เธอพยายามเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบและนิ่งที่สุดอ้างเหตุผลอย่างเนียนๆ " คือ ฉันอยากให้คุณเตชินรู้ผลตรวจจากฉันเองค่ะ ในเมื่อคุณไปเอาผลตรวจมาแล้ว ช่วยเอามาให้ฉันตอนนี้หน่อยได้มั้ยคะ ฉันจะบอกเขาเอง ฉันไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดีค่ะ คุณคังเข้าใจใช่มั้ยคะ " ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยคังได้ไปรับเอาผลตรวจที่โรงพยาบาล และได้คุยกับหมออยู่นาน จึงรู้ว่าคุณพิมใช้ยาคุมกำเนิดมาตลอด เมื่อคุณพิมโทรมาแบบนี้ เขาก็เข้าใจเธอ เขาคิดว่า เธอคงจะกลัวคุณชายเขาจะโกรธเลยอยากจะบอกด้วยตนเอง เขาจึงเอ่ยว่า " ได้ครับ ผมจะเอาไปให้เดี๋ยวนี้ " ได้ยินแบบนี้พิมยิ้มออกมาอย่างโล่งอกแล้วเอ่ย " ค่ะ ฉันจะรอในห้องรับแขกนะคะ " เอ่ยจบพิมก็วางสายไป แล้วเดินไปเปิดประตูออกจากห้อง เดินลงบันได ไปยังห้องรับแขก เธอนั่งรออย่างตื่นเต้นกลัวเตชินจะอาบน้ำเสร็จเร็วแล้วลงมาหาเธอ กลัวเขามาเจอเธอในจังหวะที่รับผลตรวจจากผู้ช่วยคัง เตชินออกมาจากห้องน้ำ ไม่เห็นพิม ก็เดินไปยังประตูคิดจะออกจากห้อง กำลังยื่นมือจะไปเปิดประตูออกจากห้อง เขาก็เปลี่ยนใจ แล้วพึมพำออกมาเบาๆ " คงจะไปนั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่นอีกตามเคย เป่าผมเสร็จค่อยไปตามแล้วกัน " เขาเดินกลับเข้าไปในห้องแต่งตัว ยืนเป่าผม แล้วหยิบชุดนอนมาสวมใส่ ในห้องรับแขกผู้ช่วยคังเดินเข้ามาแล้วเอาผลตรวจของพิมยื่นให้เธอ พิมยิ้มอ่อนแล้วเอ่ย " ขอบคุณค่ะ " แล้วผู้ช่วยคังก็เดินออกไป หลังจากผู้ช่วยคังขับรถออกไปแล้ว พิมจึงเดินออกจากห้องรับแขก ไปยังห้องครัว หยิบเอาไฟแช็ก แล้วเดินไปยังหลังบ้าน เริ่มจุดไฟเผาทำลายผลตรวจทันที ป้าใจเดินเข้ามาเห็น ก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย " คุณพิมกำลังเผาอะไรอยู่คะ " พิมสะดุ้งตกใจลุกขึ้นพรวดหันมามองป้าใจ แล้วเผยรอยยิ้มอ่อนหวานออกมากลบเกลื่อนสีหน้าตกใจ " อ่อ ก็แค่จดหมายเก่าๆ ที่ไม่ควรเก็บไว้แล้วค่ะ " ได้ยินดังนั้นป้าใจก็ไม่ได้แสดงสีหน้าสงสัยอะไรอีก เขาก็คิดว่าน่าจะเป็นจดหมายเก่าๆจากอาจารย์คนนั้น แล้วเขาก็เอ่ยขึ้น " ความจริงคุณพิม ให้ป้าเผาทิ้งให้ก็ได้ ไม่เห็นต้องมาแอบเผาด้วยตนเองในหลังบ้านเลยค่ะ " พิมยิ้มแล้วเอ่ย " เรื่องเล็กน้อยค่ะ แต่ป้าใจอย่าบอกเรื่องนี้ให้คุณเตชินรู้นะคะ เขาเป็นคนขี้หึง ถ้าเขารู้ว่าพิมยังเก็บจดหมายของคนรักเก่าไว้อีก เขาเอาพิมตายแน่ๆเลยค่ะ " ป้าใจพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วเอ่ยตอบ " ค่ะ ป้าใจจะไม่พูดเรื่องนี้ให้คุณเตชินรู้ " พิมยิ้มแล้วเอ่ย " งั้นพิมกลับเข้าบ้านก่อนนะคะ " เอ่ยจบพิมก็เดินกลับเข้าบ้านไป เห็นเตชินกำลังเดินหาเธอในบ้าน ชะเง้อชะแง้มองไปทั่วทุกสารทิศ เธอจึงบ่นพึมพำในใจออกมาเบาๆอย่างรู้สึกรำคาญตา " เว่อร์เกินไปละ จำเป็นหากันขนาดนี้มั้ย ทำราวกับกลัวเราจะหายไป ทำตัวอย่างกับเด็กติดแม่ห่างไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว น่ารำคาญ " จากนั้นเธอก็ปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ทำตัวสบายๆแล้วเดินเข้าไปหาเขาพร้อมกับเอ่ยถามขึ้น " คุณกำลังหาอะไรคะ? " เตชินหันมามองเธอแล้วเอ่ยถามโดยที่ไม่ตอบคำถามเธอ " คุณไปไหนมาพิม ผมตามหาคุณทั่วบ้านก็ไม่เจอคุณเลย " " ฉันจะไปที่ไหนได้ละคะ ฉันก็อยู่แถวนี้ คุณไม่เห็นฉันเองค่ะ " เตชินเดินเข้ามายืนข้างหลังเธอยื่นโอบกอดไว้เธอแล้วเอ่ย " คุณกลับมาก็ดีแล้ว ขึ้นไปอาบน้ำเถอะ ผมเติมน้ำอุ่นให้ในอ่างแล้ว " " ค่ะ " พิมเอ่ยตอบแล้วเดินไปยังบันได เตชินก็เดินโอบไหล่เธอขึ้นบันไดไป ป้าใจแอบมองทั้งสองอยู่ห่างๆอย่างเงียบๆ พอเข้ามาในห้อง พิมก็หยุดเดินแล้วหันมาสบตากับเตชิน พร้อมกับยื่นมือเรียวสวยออกไปกอดเอวเขาไว้ แล้วเอ่ยกับเขาอย่างออดอ้อน " คุณ ฉันขอยืมเล่นโทรศัพท์คุณหน่อยได้มั้ย แบตโทรศัพท์ฉันหมดน่ะ ยังไม่ได้ชาร์จเลย ฉันอยากจะนอนแช่น้ำอุ่นๆฟังเพลงคลาสสิคสบายๆ ให้สมองได้ผ่อนคลายหน่อยค่ะ นะๆ " เตชินเห็นเธออ้อนแบบนี้ เขาก็ขัดใจเธอไม่ลง เขาเผยรอยยิ้มอบอุ่นทำให้ใบหน้าหล่อเหลา มีเสน่ห์ ละมุนมากยิ่งขึ้น พิมเผลอมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างเคลิบเคลิ้มจนลืมตัว เตชินยิ้มอย่างชอบใจ เขาชอบเวลาที่เธอมองเขาแล้วเคลิ้มแบบนี้ จากนั้นเขาก็ก้มลงไปจูบเธอเบาๆ พอถูกจูบพิมถึงได้สติขึ้นมา แล้วใบหน้าเธอก็แดงระเรื่อขึ้นมาอย่างรวดเร็วด้วยความเขินอาย ความเคลิบเคลิ้มสงบใจก่อนหน้านี้ ถูกแทนที่ด้วยความสั่นแรงของคลื่นหัวใจ หัวใจเธอเต้นแรง เต้นโครมครานไม่เป็นจังหวะ เตชินมองใบหน้าแดงเถือกยิ้มอย่างชอบใจ แล้วยื่นนิ้วเรียวยาวแตะลงบนปลายจมูกเรียวสวยของเธอเบาๆ แล้วเอ่ย " คุณรู้ตัวมั้ยพิมว่าคุณสวย น่ารักและมีเสน่ห์มากขนาดไหน ผมไม่แปลกใจเลย ที่ผู้ชายคนอื่นจะมาชอบ มาตกหลุมรักคุณอย่างง่ายดาย และหวงคุณขนาดนั้น " เขาไม่ได้หมายถึงใครที่ไหน แต่เป็นตัวเขาเองกับป๊อบ และเพื่อนของเขาในกลุ่ม จากนั้นเขาก็เอ่ยต่อว่า " ผมอยู่กับคุณทุกวัน ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลย อยู่ใกล้คุณแล้ว ทำให้ผมอยากจูบคุณตลอดเวลา ความน่ารัก ขี้อ้อนของคุณทำให้ผมใจอ่อนทุกทีเลยรู้มั้ย " พิมกะพริบตาปริบ เธอไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร เพราะไม่เคยมีใครมาพูดแบบนี้กับเธอมาก่อน เธอไม่มีประสบการณ์รับมือกับคำพูดแบบนี้ เตชินเป็นคนแรกที่ทำให้เธอรับมือไม่ทัน คิดอะไรไม่ออก ทำตัวไม่ถูก ได้แต่ยืนยิ่งเงียบสงบในอ้อมกอดเขา แล้วเตชินก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเอ่ยขึ้น " ผมให้เวลาคุณแช่น้ำมากสุดหนึ่งชั่วโมง พอมั้ย " พอเห็นโทรศัพท์เซลล์ประสาทและเซลล์สมองของเธอก็กลับมารัน ทำงานเป็นปกติ เธอยิ้มแล้วเอ่ย " พอดีเลยค่ะ " แล้วเธอก็ยื่นมือขึ้นไปจับท้ายทอยเตชินพร้อมกับเขย่งเท้าจูบริมฝีปากของเขา ทำเอาเตชินอึ้งไป ดวงตานักล่าเบิกกว้าง จนหัวใจเต้นแรงแทบจะหลุดออกมา เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกหัวใจเต้นแรงจนไม่สามารถควบคุมได้ พิมเห็นว่าเขาอึ้งไป เธอลอบยิ้มมุมปากอย่างพอใจในชัยชนะ จากนั้นเธอก็ปรับสีหน้าเป็นปกติ แล้วถอนริมฝีปากออก แล้วเอ่ย " ขอบคุณนะคะ ฉันไปอาบน้ำละ " แล้วเธอก็หมุนตัวหันหลังเดินเข้าไปในห้องน้ำ ปล่อยให้เตชินยืนนิ่งอย่างลืมตัว มือใหญ่จับหน้าอกที่สั่นแรง จากหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะอย่างงงงันRelated chapters
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 72 หรือตกใจที่ผมจับได้ ว่าคุณ...
ในห้องน้ำ พิมยืนถือโทรศัพท์ของเตชินแล้วปล่อยมือ ทิ้งให้โทรศัพท์ตกลงบนพื้นแต่โทรศัพท์กลับไม่แตกกระจายดังที่เธอหวัง เธอจึงหยิบขึ้นมาดูเห็นเพียงรอยแตกบนหน้าจอ ซึ่งเธอต้องการให้แตกมากกว่านี้" สงสัยปล่อยมือเฉยๆ จะธรรมดาไป ชอบความรุนแรงเหมือนเจ้าของก็ไม่บอก เดะจัดให้ "เอ่ยจบเธอก็โยนโทรศัพท์ลงไปแรงๆอีกครั้ง รอบนี้โทรศัพท์แตกกระจายสมใจเธอเธอเผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา บนใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจในผลงานแล้วหยิบสิ้นส่วนของโทรศัพท์ขึ้นมา พร้อมกับพึมพำเบาๆ" แค่นี้ก็เรียบร้อย คงจะยืดเวลาออกไปได้อีกหลายวัน กว่าเตชินจะรู้เรื่อง เราก็คงจะมีวิธีดีๆในการเอาตัวรอดจากเขา อย่างน้อยตอนนี้ เราก็พอมีเวลาให้คิดหาวิธีละว้า "เอ่ยพึมพำจบเธอก็เอาโทรศัพท์โยนลงในอ่างที่เต็มไปด้วยน้ำ แล้วเธอเปิดฝักบัวอาบน้ำทันทีเตชินนั่งสับสนกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง โดยไม่สนใจเสียงรอบข้างไม่ได้ยินแม้กระทั่งพิมทำโทรศัพท์เขาตกพื้นถึงสองครั้ง[ ทำไมเราใจเต้นแรงขนาดนี้ ปกติเราก็จูบกันไม่ใช่เหรอ หรือว่าเป็นเพราะเธอเป็นฝ่ายมาจูบเราก่อนเลยทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นงั้นเหรอ ]คิดได้แบบนี้เขาก็เดินออกจากห้อง แล้วล้วงม
Last Updated : 2024-12-20ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 73 เพราะผมรักคุณ
" ฉัน...ฉัน "พิมคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้จะโต้ตอบเขายังไง แต่เมื่อเธอเห็นรอยลิปสติกบนเสื้อที่หน้าอก กลิ่นน้ำหอมฉุนลอยเข้ามาเตะจมูก เธอก็ทำเดือดดาลขึ้นมาทันทีจ้องตาเขาอย่างแน่วแน่ไม่ยอมแพ้แล้วเอ่ยย้อนเสียงกร้าว" แล้วคุณล่ะ ทีคุณยังแอบออกไปมีอะไรกับผู้หญิงข้างนอกได้เลย ทำไมฉันจะคุยกับคนอื่นไม่ได้ คุณถือสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน สิทธิ์ในการเป็นสามีเหรอ โนค่ะ คุณทรยศความเป็นสามีภรรยาคุณไม่มีสิทธิ์นั้นอีกแล้ว "เอ่ยจบเธอก็ลงจากเตียงทันที เธอยั่วโทสะเขาขนาดนั้นเธอไม่โง่อยู่ในห้องนานๆให้เตชินจับมายำกินหรอกมีโอกาสเธอก็ชิ่งหนีลงจากเตียงอย่างรวดเร็วด้วยท่าทางถมึงทึง" คุณจะไปไหน? "เตชินเลยเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยียบอย่างไม่รีบร้อน แต่น้ำเสียงกลับแฝงพลังอำนาจที่เหนือกว่าจนพิมต้องเอ่ยตอบ แต่เอ่ยตอบเพียงสั้นๆ ด้วยความโกรธเคืองที่มีอยู่เต็มอก" นอนแยกห้อง "" ไม่ได้!!! "เตชินเอ่ยเสียงกร้าว แววตาทรงอำนาจจับจ้องบนตัวพิมอย่างดุดันพิมหยุดชะงัก แล้วหันมามองเขาด้วยสีหน้าบึ้งตึงและแววตาดื้อรั้นที่เต็มไปด้วยโกรธ แล้วเอ่ยเสียงกร้าว" ฉันไม่อยากนอนกับคนสกปรกอย่างคุณ ถ้าคุณอยากมีคนนอนด้วย คุณก็ให้พว
Last Updated : 2024-12-20ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 74 นี่เราถูกเธอปั่นหัวอีกแล้วเหรอ
เช้าวันต่อมา เตชินตื่นขึ้นมาแต่งตัวกำลังจะไปทำงาน เขาก็ไม่ลืมที่จะหันมาถามหาโทรศัพท์จากพิม" พิม โทรศัพท์ผมล่ะ "พิมยิ้มเจื่อนเดินเข้ามาหาเขา แล้วทำเป็นจัดเนคไทให้เขาพอเป็นพิธี แล้วเอ่ยแบบเกรงๆ" เอ่อ...ฉัน...ฉัน..ขอโทษค่ะ เมื่อวานฉันไม่ทันระวังเผลอทำโทรศัพท์ของคุณตกแตกในน้ำ "ได้ยินดังนั้นสีหน้าเตชินเข้มขึ้นมาทันทีแล้วเอ่ยเสียงเข้มด้วยความตกใจ" ว่าไงนะพิม!!เห็นดังนั้น พิมเลยรีบเอ่ยต่ออย่างตะกุกตะกักทันที" แต่...แต่คุณไม่ต้องห่วงนะ ฉัน...จะ...เอ่อ...จะให้ช่างซ่อมให้ ไม่ก็...ซื้อคืนให้คุณดีมั้ย "จากนั้นเธอก็ทำหน้าหงอย เดินคอตกออกมาจากตรงหน้าของเตชิน แล้วเอ่ยเสียงเศร้า" ฉันก็ไม่ได้อยากหาเรื่องให้ตัวเองเสียเงินหรอกนะ แต่มันเกิดขึ้นไปแล้ว คุณเคยบอกฉันเองไม่ใช่เหรอ ว่าอะไรที่มันเกิดแล้ว มันไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ทำไมคุณต้องมองฉันด้วยสายตาดุแบบนั้นด้วยล่ะ "เห็นพิมเป็นแบบนั้นเตชินก็ปรับสีหน้าให้อ่อนลงแล้วเดินเข้ามากอดพิม แล้วเอ่ย" ผมขอโทษ เมื่อกี้ผมตกใจไปหน่อยเพราะในโทรศัพท์ของผมมีทั้งงานและเบอร์สำคัญมากมาย แต่ไม่เป็นไร ผมจะให้คนมากู้ข้อมูลคืนให้ คุณเอา
Last Updated : 2024-12-20ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 75 ขอให้ความรักของนาย
พิมเก็บกระเป๋าเสร็จ เธอก็เดินออกจากห้อง เตชินกลับเข้ามาจอดรถ ในลานจอดรถด้วยสีหน้าถมึงทึงป้าใจเห็นเตชินกลับมาก็เดินเข้าไปหาเขาแล้วเอ่ย" คุณชาย ป้ามีเรื่องจะรายงานค่ะ "" ว่ามา "เตชินเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันสีหน้าคงความเข้ม เคร่งขรึมไว้ไม่เปลี่ยนป้าใจเห็นดังนั้นก็รีบรายงานทันที" เมื่อวานป้าใจเห็นคุณพิมนั่งเผาเศษกระดาษอยู่หลังบ้านค่ะตอนป้าเข้าไปเจอ คุณพิมบอกว่าเป็นจดหมายเก่าๆที่ไม่ควรเก็บไว้ตอนนั้นป้าไม่ได้คิดหรือเอะใจอะไร ก็นึกว่าเป็นจดหมายจากคนรักเก่าแต่เมื่อป้ากลับมาคิดดูดีๆ ป้ารู้สึกว่ามันมีจุดที่น่าสงสัยแปลกๆค่ะ สิ่งที่คุณพิมเผา อาจจะไม่ใช่จดหมายเก่า อย่างที่คุณพิมบอกเพราะยุคสมัยนี้จดหมายน่าจะไม่มีใครเขาใช้กันแล้วค่ะ เลยอยากนำเรื่องนี้ให้คุณชายลองวิเคราะห์ดูค่ะ "ได้ยินดังนั้นเตชินก็รู้ได้ทันทีว่าเธอเผาอะไรก็ยิ่งทำให้เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟมากขึ้นไปอีก[ คุณถึงขนาดเผามันทิ้งเพื่อปิดบังผมเลยเหรอ ]เตชินพึมพำพร้อมกับกำมือแน่นด้วยความเดือดดาล จากนั้นก็เอ่ย" อืม ผมรู้แล้ว วันนี้ป้าอยากไปไหนก็ไป ผมให้หยุดพักหนึ่งวัน "เตชินเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจครั่นคร้ามอย่างมีโทสะต
Last Updated : 2024-12-20ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 76 อืม เลวแพ็คคู่
พิมทั้งโกรธ ทั้งกลัวจนอยากจะฆ่าเขาทิ้งจากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินออกไปจากห้องนั่งเล่นไปเฉยๆ ทำเอาพิมงงงันไม่เข้าใจว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรแต่เมื่อเห็นเขาไปปิดประตูใหญ่แล้วล็อคไว้แน่นทำเอาใจเธอสั่นกลัวขึ้นมาสมองสั่งให้เธอวิ่งขึ้นไปข้างบนทันที แล้วล็อคประตูแน่นแล้วเอาโต๊ะเก้าอี้มาขวางทับประตูเอาไว้ เตชินที่อยู่ด้านนอกก็เอ่ยขึ้น" พิมคุณหนีไปไม่ได้แล้ว ยอมรับชะตาตัวเองเถอะ มีลูกให้ผม แล้วผมจะให้อิสระคุณ "เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากพิม เขาก็รีบลงไปเอาพวงกุญแจสำรองทันทีพิมเดินไปเปิดหน้าต่างแล้วหยิบเอาเสื้อผ้าของเตชินมาผูก มัดเข้าด้วยกันเป็นสายยาวๆอย่างรวดเร็วด้วยท่าทางสั่นกลัวเธอพยายามควบคุมสติให้ได้มากที่สุดแล้วเอ่ยพึมพำกับตัวเอง" ไม่หนีวันนี้ วันอื่นจะไม่มีโอกาสหนีแล้ว ฉันขอให้นายกับคนรักของนายอยู่กันอย่างไม่มีความสุข ไม่สมหวังในความรักขอให้ความรักของนายกับคนรัก ขาดสะบั้นหั่นแหลก เหมือนกับที่พวกคุณทำชีวิตฉันพัง จนไม่หลงเหลือความบริสุทธิ์ที่เก็บไว้มานาน "เธอเอ่ยสาปแช่งด้วยความโกรธแค้นในใจ เพราะนอกจากแช่งพวกเขาแล้ว เธอก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้อีกจากนั้นเธอก็โยนผ้าที่ผูกมัดด้วยตัวเ
Last Updated : 2024-12-20ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 77 เธอเป็นผู้หญิงอ่อนหวาน
เมื่อรถที่พิมนั่งมาตลอดไปจอดลงหน้าบ้านของรุ่นพี่ เธอก็ลงจากรถแล้วเดินไปกดกริ่งหน้าบ้านรุ่นพี่สักพักรุ่นพี่ก็ลงมาเปิดประตูให้เธอ เธอก็ยกมือไหว้อย่างมีมารยาทแล้วเอ่ย" สวัสดีค่ะ รุ่นพี่ พิมขอรบกวนพี่หน่อยนะคะ "รุ่นพี่สาวสองยกมือรับไหว้จากเธอแล้วเอ่ย" ไม่รบกวนเลย เข้ามาเถอะ อีเท่เล่าให้พี่ฟังหมดแล้ว อะไรที่พี่ช่วยได้พี่ยินดีจ้า "" ขอบคุณค่ะรุ่นพี่ "จากนั้นพิมก็เข้าไปในบ้านของรุ่นพี่ ทางด้านเตชิน เขานั่งอยู่ในรถแล้วเอ่ยถามขึ้น" คุณคัง คุณโทรไปถามพวกเขา ว่ายังไม่พบคุณพิมอีกเหรอ "" ได้ครับ "ผู้ช่วยคังเอ่ยตอบจากนั้นก็โทรไปหาลูกน้องทันที ทันทีที่ลูกน้องรับสายเขาก็เอ่ยถามขึ้น" เจอคุณพิมหรือยัง "ทางปลายสายเอ่ยตอบมาว่า" ยังครับ พวกเราค้นหาทุกทางเข้าออกหมดแล้วแล้วไม่เจอคุณพิมเลยครับ "ได้ยินดังนั้นผู้ช่วยคังก็วางสาย แล้วโทรไปทางฝั่งสนามบินต่อพอลูกน้องรับสายเขาก็เอ่ยถามทันทีว่า" ทางพวกคุณเจอตัวคุณพิมหรือยัง "ลูกน้องที่อยู่ปลายสายเอ่ยตอบว่า" ยังครับ พวกเราเฝ้าตรงทางเข้าไม่เห็นคุณพิมลงจากรถเลยครับ ผมว่าบางทีคุณพิมอาจจะรู้ทันเลยไม่เลือกที่จะออกเดินทางวันนี้ก็ได้ครับ "" อืม พวกคุณเ
Last Updated : 2024-12-20ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 78 เกิดมาสวย มีเสน่ห์
จากนั้นเตชินก็หันหลังเดินกลับไปที่รถ แล้วเขียนเช็คเงินสดให้คนเร่ร่อนหนึ่งใบเป็นจำนวนเงินหนึ่งหมื่นบาท ยื่นให้ผู้ช่วยคังแล้วเอ่ย" คุณเอาไปให้เขา "ผู้ช่วยคังรับเช็คเงินสดมาแล้วเอ่ยตอบรับ" ครับ "จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาคนเร่ร่อนแล้วยื่นเช็คเงินสดให้คนเร่ร่อน แล้วเอ่ย" พี่ชายนี่เป็นเช็คเงินสดที่เจ้านายผมอยากเอาให้พี่ชาย ตอนแทนน้ำใจพี่ที่ให้ข้อมูลแก่เราน่ะ พรุ่งนี้ พี่ชายไปที่ธนาคารนะ แล้วยื่นเช็คเงินสดใบนี้พร้อมกับบัตรประชาชนของพี่ให้พนักงานนะแล้วพนักงานธนาคาร จะเอาเงินสดหนึ่งหมื่นบาทให้พี่ทันทีเลยครับ "ชายเร่ร่อนได้ยินดังนั้นก็ดีใจมาก รับเช็คเงินสดจากมือผู้ช่วยคังแล้วยกมือไหว้พร้อมกับเอ่ย" ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ "จากนั้นคนเร่ร่อนก็เอ่ยถามต่อว่า" แล้วโทรศัพท์เครื่องนี้ล่ะ "ผู้ช่วยคังยิ้มแล้วเอ่ย" มันเป็นของพี่ชายแล้ว "เอ่ยจบผู้ช่วยคังก็หันหลังเดินกลับไปที่รถ เปิดประตูเข้าไปนั่งที่คนขับแล้วขับออกไปทันทีก่อนหน้านี้ หลังจากที่พิมยื่นโทรศัพท์ให้คนขับรถดูจุดหมายปลายทางเสร็จแล้วเธอก็ตัดสินใจทิ้งโทรศัพท์ลงไปข้างทางอย่างเสียดาย พร้อมกับพึมพำปลอบตัวเองในใจว่า[ ช่างเหอะ ไม่เป
Last Updated : 2024-12-20ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 79 ปล่อยเธอเป็นอิสระ
ณัชชาเห็นดังนั้น ก็ยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ แล้วเอ่ย" คุณเป็นอะไรไป เรียกตั้งสองครั้งก็ไม่ได้ยินเลย คิดเรื่องอะไรอยู่ "ผู้ช่วยคังจ้องมองหน้าณัชชาสักพักแล้วพึมพำในใจว่า[ บางที คุณณัชชาอาจจะรู้จักคุณรตี ]ผู้ช่วยคังพึมพำในใจเสร็จเขาก็เอ่ยถามขึ้น" คุณณัชชารู้จักคุณรตี คนรักของคุณชายหรือเปล่าครับ "" คุณว่าไงนะ คนรักของคุณชาย คุณหมายถึงคนรักของพี่เตชินอย่างงั้นเหรอ "ณัชชาเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยินจากปากของผู้ช่วยคัง" ครับๆ "ผู้ช่วยคังตอบรับ แล้วลอบสังเกตสีหน้าท่าทางของณัชชา[ นี่พี่เตชินยังคบกับเธออยู่อีกเหรอ มิน่าล่ะ พี่เตชินถึงไม่อยากแต่งงานกับเรา ที่แท้ก็ยังคบกันกับรตีอยู่นี่เอง ]ณัชชายืนนิ่งเงียบพร้อมกับพึมพำในใจ จากนั้นณัชชาก็เอ่ยถามผู้ช่วยคังว่า" คุณรู้จักคุณรตีได้ยังไง พี่เตชินบอกเหรอ "" ครับ คุณชายบอกว่าจะแต่งงานกับคุณรตีและจะจดทะเบียนสมรสกับเธอ แต่คุณพิมดันหนีไปซะก่อน เลยทำให้คุณชายเครียด ที่ไม่สามารถจดทะเบียนสมรสกับคุณรตีได้ สงสารก็แต่คุณพิม ถูกหลอกใช้ ซ้ำยังถูกทำร้ายจิตใจอีก น่าเห็นใจจริงๆ "ณัชชาได้ยินดังนั้นก็ตกใจจึงเอ่ยถามขึ้นอย่า
Last Updated : 2024-12-20
Latest chapter
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 110 ขอแค่คุณกลับมามีชีวิตอีกครั้ง
ในห้องผ่าตัดหลังจากผ่าตัดเสร็จอยู่ๆพิมก็หยุดหายใจไป เนื่องจากเธอเสียเลือดมากและแท้งบุตรในขณะที่ประสบอุบัติเหตุทำให้ร่างกายไม่สามารถทนพิษบาดแผลไหวในตอนที่เธอยังมีลมหายใจโรยริน จิตสุดท้ายของเธอคล้ายกับรับรู้ได้ว่าตัวเองสูญเสียลูกไปแล้ว คลื่นความเศร้าโศกถาถมความเสียใจเข้ามาสาดใส่ ทำให้เธอไม่มีกำลังใจที่จะอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพราะเธอตั้งใจจะพาลูกของเธอหนีไปอยู่ในที่ปลอดภัย ไม่คิดว่าจะเป็นการพาเขามาตายจากแล้วหมอก็รีบทำการช่วยชีวิตเธออีกครั้งอย่างสุดความสามารถใช้เวลาอยู่นานเธอก็ไม่กลับมาหายใจ คลื่นหัวใจเป็นเส้นตรงไม่ขยับเขยื้อนเลยสีหน้าหมอแสดงถึงความจนปัญหาด้วยความผิดหวังแล้วเอ่ยเสียงเศร้า" แจ้งญาติคนไข้เถอะ "" ค่ะ "พยาบาลเอ่ยตอบแล้วเดินออกไปจากห้องผ่าตัด" ผ่าตัดเสร็จแล้วแท้ๆ ไม่คิดว่าคนไข้จะมาเสียชีวิตในขณะที่เราเพิ่งจะมีความหวังขึ้นมา "พยาบาลสาวคนหนึ่งเอ่ยอย่างผิดหวัง เพราะในตอนแรกพวกเขาก็ทำใจไว้แล้วว่าคนไข้อาจจะไม่รอดแต่พวกเขาต่างก็ตั้งใจช่วยชีวิตพิมอย่างสุดความสามารถมากจนเธอกลับมาหายใจอีกครั้งความจริงพิมหยุดหายใจตั้งแต่ตอนเกิดเหตุแล้วหมอจึงเอ่ยอย่างสุขุมว่า" บางทีจิตสุ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 109 อย่ามาเสียใจทีหลัง
" ไม่ได้นะคุณเตชิน คุณอย่าทำแบบนี้ ปล่อยฉันกับลูกไปเถอะนะ "พิมขอร้องอ้อนวอนให้เขาปล่อยเธอไม่หยุด แต่เขากลับนิ่งเฉย รตีลงจากรถแล้วแอบเดินถามเตชินเข้ามาในโรงพยาบาลก่อนหน้านี้เธอไปหาเตชินที่บ้าน เห็นเตชินขับรถออกจากบ้าน เธอจึงให้คนขับรถ ขับตามเตชินเธอใส่แว่นสีดำปกปิดดวงตาและใส่แมสก์ปกปิดหน้าเอาไว้ไม่ให้เตชินรู้ว่าเป็นเธอพิมที่อยู่ในอ้อมแขนของเตชินเธอทั้งตีทั้งข่วนเขาจนเธอน้ำตาไหลพรากแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครืออย่างจนปัญญาด้วยความหวาดกลัว" คุณเตชิน คุณจะฆ่าเขาไม่ได้ เขาเป็นลูกของคุณไม่ใช่ลูกของคุณป๊อบอย่างที่คุณเข้าใจ เขาเป็นลูกของคุณจริงๆ "ได้ยินดังนั้นเตชินก็หยุดชะงักไป รตีได้ยินก็ช็อกไปเช่นกัน แล้วแววตาของเธอก็กลายเป็นดุร้ายเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาเตชินมองหน้าพิมแล้วเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง" คุณพูดว่าไงนะ "พิมมองเขาแล้วเอ่ยเสียงสั่น" เขาเป็นลูกของคุณ คุณวางฉันลงก่อนได้มั้ยแล้วฉันจะอธิบายให้ฟัง "เตชินวางเธอลง พอเธอเป็นอิสระจากมือของเขาเธอก็วิ่งหนีไปทันทีเตชินเห็นเธอวิ่งหนีไปเขารู้สึกเจ็บใจมากที่ถูกหลอกจึงวิ่งตามเธอออกไปแล้วคว้าข้อมือเธอมาจับไว้นำตัวเธอกลับมาอีกครั้งพร้อ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 108 มารหัวขน
เมื่อป๊อบเห็นพิมกลับมา เขาก็ปลีกตัวออกจากกลุ่มนักเรียนแล้วเดินมาหาพิมพร้อมกับเอ่ยถามขึ้น" พิมเขาทำอะไรคุณหรือเปล่า "พิมส่ายหน้าแล้วเอ่ย" ไม่ค่ะ "ป๊อบพยักหน้าแล้วเอ่ย" เช่นนั้นก็ดีแล้ว ปิดเทอมนี้เราก็ว่างบ้างแล้วเดี๋ยวผมจะให้เขาเซ็นหย่าให้คุณให้ได้ ต่อไปเขาจะได้ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับคุณอีก "พิมมองป๊อบด้วยสีหน้าเหนื่อยใจนึกถึงคำพูดของเตชินก่อนหน้านี้เธอไม่อยากได้แล้วใบหย่า เธอจึงเอ่ยว่า" จะหย่าหรือไม่หย่าฉันไม่สนใจแล้วค่ะ แค่ใบหย่าใบเดียวไม่มีผลอะไรกับชีวิตฉันหรอกค่ะ ฉันไม่อยากข้องเกี่ยวกับเขาอีกแล้วเราอย่าไปใส่ใจกับใบหย่านั่นอีกเลยค่ะ "" ก็ได้ครับ ไว้คุณคลอดลูกแล้วค่อยมาตัดสินใจอีกที "เขาก็ไม่อยากให้พิมติดอยู่กับสถานะสมรสนี้เพราะเขาอยากจะจดทะเบียนสมรสกับเธอใช้ชีวิตฉันสามีภรรยาอย่างถูกต้องเตชินเดินเข้ามาเห็นทั้งสองยืนคุยกันอยู่ เขาจึงเดินผ่านทั้งสองไป แล้วเดินไปยังกลุ่มของนักเรียนถ่ายรูปกับพวกเขา จากนั้นเขาก็เอ่ยถามเด็กนักเรียนว่า" เด็กๆพวกคุณปิดเทอมกันเมื่อไหร่ครับ "" พวกเราปิดเทอมแล้วครับ กลับไปพวกเราจะฉลองแชมป์ปิดเทอมกันครับ คุณเตชินไปฉลองกับพวกเรามั้ยครับ "" โอ้ว
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 107 อย่าปล่อยให้ตัวเองบ้าผู้ชาย
เตชินลากพิมมาที่รถ จากนั้นก็เปิดประตูให้เธอขึ้นไปบนรถ พิมทำตามที่เขาต้องการโดยไม่บ่นอะไรแล้วเตชินก็เข้าไปนั่งข้างๆเธอพร้อมกับเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่รีรออีกต่อไป" เด็กในท้องเป็นลูกของใคร "พิมกระเถิบห่างออกไปอย่างระมัดระหวังพร้อมกับเอามือจับท้องของตัวเองไว้แล้วมองเตชินอย่างดุดันด้วยแววตาสู้คนเมื่อเตชินเลื่อนสายตามาจับจ้องท้องของเธอ[ เตชินถามแบบนี้หมายความว่ายังไง หรือเขาจะสงสัยว่าเด็กในท้องเป็นลูกของเขากันนะ ]เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงลองถามหยั่งเชิงดู" เขาก็เป็นลูกของคนที่คุณคิดไง แล้วคุณคิดว่าเขาเป็นลูกใครล่ะ "เธอไม่รู้หรอกว่าเตชินคิดว่าเด็กในท้องเป็นลูกของป๊อบ เธอแค่อยากรู้ความคิดของเขา จึงพูดออกไปแบบนั้นเธอคิดว่าถ้าเขาบอกว่าเด็กในท้องเป็นลูกเขาเธอก็จะได้ปฏิเสธอย่างไม่น่าสงสัยแต่เมื่อเตชินได้ยินเธอพูดดังนั้น เขากลับรู้สึกเหมือนถูกเธอตบหน้าแรงๆ แล้วให้คำตอบอย่างเยาะเย้ยแต่เขาก็พยายามปฏิเสธความคิดของตัวเอง พยายามคิดว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของป๊อบแต่เป็นลูกของเขา แต่การคิดแบบนี้ กับระยะเวลาที่ไม่ได้เจอพิมบวกกับภาพความสนิทสนมชิดใกล้กันของพิมกับป๊อบทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังหลอกต
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 106 คนไม่ได้เจอกันนานคงคิดถึงกัน
" สวัสดีค่ะคุณป๊อบ คุณพิม คุณเทเท่ "ณัชชาเอ่ยทักขึ้น เทเท่ยิ้มแล้วสวัสดีกลับ" สวัสดีค่ะคุณณัชชาไม่คิดว่าจะได้เจอกันที่นี่ "แล้วป๊อบก็หันมาพร้อมกับเอ่ย" คุณณัชชารู้ได้ยังไงครับว่าวันนี้เรามีแข่งที่นี่ "ป๊อบแค่ถามไปตามมารยาทของคนรู้จักกันส่วนพิมแค่หันมามองแล้วหันกลับไปสนใจเด็กของตัวเองต่อเมื่อทีมก่อนหน้าแข่งจบลง พิธีกรบนเวทีก็เอ่ยขึ้น" จบลงไปแล้วนะคะ ทีม SS ตัวแทนจากภาคใต้ ต่อไปจะเป็นทีม JK ตัวแทนจากภาคเหนือค่ะ ขอให้ทีม JK เตรียมตัวเลยนะคะ ในปีนี้ต้องบอกเลยว่าแต่ละทีมนั้น ทำให้คณะกรรมการของเราหนักใจมากเลยทีเดียว "" ใช่แล้วครับ ในตอนนี้ทีม JK คงจะพร้อมกันแล้วต่อไปเชิญพบกับทีม JK ตัวแทนจากภาคเหนือได้เลยครับ "พิมเรียกนักเรียนให้มายืนเป็นวงหันหน้าเข้าหากันจากนั้นเธอก็แบมือแล้วคว่ำฝ่ามือลงยื่นแขนออกไปข้างหน้า เทเท่ก็วางฝ่ามือทับซ้อนลงบนหลังมือเธอแล้วนักเรียนก็วางมือทับต่อๆกัน" ขอให้พวกเราตั้งใจทำให้ดีที่สุด เพื่อคว้าชัยชนะที่อยู่แค่เอื้อม สู้มั้ย! "" สู้!!! "พิมเอ่ยกระตุ้นสร้างกำลังใจให้นักเรียนมีใจฮึกเหิม แล้วทุกคนก็เก็บมือเตรียมตัว จากนั้นก็เดินขึ้นไปบนเวทีจากนั้นทีมขอ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 105 ตอแหลเก่งจริงๆ
พิมกับเทเท่นัดแนะกับเด็กในห้องนาฏศิลป์ แล้วแจกใบขออนุญาตเดินทางไปแข่งขัน ให้กับนักเรียนทุกคน ให้เอาไปให้ผู้ปกครองเซ็นอนุญาตยินยอม จากนั้น พิมก็เริ่มเอ่ยกับนักเรียนของตัวเองว่า" นักเรียนคะ พรุ่งนี้เราจะเดินทางไปแข่งที่กรุงเทพแล้ว วันนี้ซ้อมแค่รอบเดียวพอแล้วเก็บแรงไว้เดินทางพรุ่งนี้ จำไว้ว่าเราเป็นตัวแทนของภาคขอให้เราตั้งใจทุ่มเททำให้ดีที่สุดจะได้ไม่เสียใจภายหลัง แต่สิ่งสำคัญคือ เราอย่าลืม ว่ากว่าแต่ละทีมจะมาถึงจุดนี้ได้ทุกทีมล้วนเป็นคู่แข่งที่เก่งและน่ากลัว ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดีที่สุดทุกทีมเราจะประมาทหรือเหลิงโอ้อวดว่าเราเก่งเหนือคนอื่นไม่ได้ในโลกนี้ ในประเทศนี้ยังมีคนที่เก่งกว่าเราอีกตั้งมากมาย ไม่ว่าเราจะได้แชมป์หรือไม่ก็อย่าไปท้อแท้น้อยใจหรือเสียใจเด็ดขาดขอให้เรายอมรับและแสดงความยินดีกับคนที่ได้แชมป์อย่างจริงใจครูเชื่อว่าทุกความตั้งใจทุกความสามัคคีจะนำเราไปสู่ความสำเร็จขอให้เราตั้งใจทำให้เต็มที่ ทำให้สุดกำลังความสามารถเข้าใจมั้ยคะ "" เข้าใจค่ะ/ เข้าใจครับ "นักเรียนทุกคนตอบรับอย่างพร้อมเพรียมเสียงดังชัดเจน แล้วเทเท่ก็นัดแนะเวลามาขึ้นรถที่โรงเรียนต่อ" แล้วพรุ่งนี้นะคะ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 104 คิดๆแล้วยังเจ็บใจไม่หายเลย
บ้านพักครูเป็นบ้านปูนเล็กๆมีเพียงสองห้องนอนหนึ่งห้องน้ำ ตอนกลางคืน ณัชชากับเทเท่ก็ปูเสื่อนอนหน้าทีวี ในห้องที่จัดเป็นห้องนั่งเล่น อยู่ติดกับบันไดที่จะขึ้นไปชั้นสองเมื่อทุกคนเข้านอนแล้วบรรยากาศกลางดึกที่เงียบสงบ เทเท่ก็ลุกขึ้นมา ยื่นมือไปลูบไล้เรียวขาของณัชชาด้วยความหื่นกระหายเขาลูบไล้ขึ้นลงได้สักพัก ณัชชาก็เริ่มรู้สึกตัวเพราะรับรู้ได้ถึงสิ่งผิดปกติเธอค่อยๆขยับแพขนตาแล้วลืมตาขึ้นช้าๆอย่างงัวเงียเทเท่เห็นว่าเธอรู้สึกตัวแล้วเขาก็ขึ้นคร่อมบนตัวเธอทันทีแล้วจับมือเธอไว้ ก้มหน้าลงจูบไปตามคอพร้อมกับเอ่ยเสียงกระเส่า" คุณณัชชาผมต้องการคุณ ผมอดใจไม่ไหวแล้ว ฮอร์โมนส์เพศชายของผมมันกำเริบอีกแล้ว ผมต้องการคุณ "ทีแรกณัชชายังงงๆอยู่ว่าเทเท่คิดจะเล่นอะไร พอได้สติ เธอก็กรีดร้องขึ้นดิ้นรนขัดขืนอย่างสุดชีวิต" กรี๊ด!...ช่วยด้วยๆ ไอ้บ้าออกไปจากตัวฉันนะ ออกไป กรี๊ด... "" ไม่แน่นอนครับ ตอนนี้ฮอร์โมนส์เพศชายของผมมันกำลังคุกรุ่นต้องการร่างกายผู้หญิง "เทเท่เอ่ยพร้อมกับมองหน้าณัชชาด้วยสีหน้าหื่นกระหาย" กรี๊ด...ไม่เอาๆ ปล่อย ไอ้เทเท่ ไอ้บ้า ออกไปจากตัวฉัน ออกไป "แววตาณัชชากลัวจนสั่นไหว เธอกลัวจนหน้าข
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 103 งงเป็นไก่ตาแตก
ในเช้าวันต่อมา ขณะที่พิมกำลังสอนอยู่ ก็มีเพื่อนครูคนหนึ่งเดินมาบอกว่า" ครูพิมจ๊ะ มีคนมาหาครูพิมจ้ะ ตอนนี้รออยู่ที่หน้าบ้านพักครูพิมแล้ว "" อ้อ ค่ะ "พิมเอ่ยตอบ แล้วแอบพึมพำในใจ[ ใครกันที่มาหาเรา ช่างเถอะให้รอไปก่อนเดี๋ยวค่อยไปดู ]จากนั้นเธอก็หันมาสอนนักเรียนต่อ พอหมดคาบเรียน เธอก็เดินกลับไปที่บ้านพักเห็นหญิงสาวรูปร่างดีนั่งหันหลังให้เธอบนโต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านพัก[ ใครกัน? ]เธอเดินเข้าไปใกล้แล้วเอ่ยถามขึ้น" คุณมาขอพบฉัน มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ "ณัชชาหันหน้ามามองเธอแล้วยิ้มขึ้นพร้อมกับเอ่ย" เซอร์ไพรส์ค่ะ คุณพิม "เมื่อเห็นว่าเป็นณัชชาเธอก็รู้สึกแปลกใจจนแสดงออกมาทางสีหน้าและแววตา แล้วเอ่ยถามขึ้น" คุณณัชชา! คุณมาทำอะไรที่นี่ "ไม่ต้องถามก็รู้ว่าณัชชารู้ที่อยู่เธอได้ยังไง เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเตชินส่งมาแน่ๆแต่เธอก็ไม่ได้กังวลอะไร เพราะคิดว่าอย่างน้อยดีกว่าเตชินมาเอง เธอแค่อยากรู้ว่าณัชชามาด้วยจุดประสงค์อะไรก็เท่านั้นณัชชาได้ยินพิมยิงคำถามมาแบบนี้ เธอจึงลุกขึ้นยืนแล้วเอ่ย" ฉันมาเที่ยวน่ะ แล้วรู้มาจากพี่เตชินว่าคุณสอนอยู่ที่โรงเรียนนี้ เลยอยากจะแวะมาทักทาย ขอค้างคืนด้วยสั
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 102 เติมเต็มชีวิตของเธอ
ป๊อบพาพิมกลับมานอนพักบนบ้านพัก เขาค่อยๆประคองเธอขึ้นห้องไปอย่างช้าๆเมื่อเข้าไปในห้องเขาก็ประคองเธอไปที่เตียงแล้วพิมก็ขึ้นไปนอนบนเตียงป๊อบเป็นห่วงเธอมาก เพราะเธอพักบ้านพักครูคนเดียวเขาจึงเอ่ยว่า" คืนนี้ผมจะมานอนเป็นเพื่อนคุณนะ "" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พิมอยู่คนเดียวได้ หากคุณมาอยู่ดูแลพิม เดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดี จะพากันเข้าใจผิดกันไปใหญ่ "พิมรีบปฏิเสธ เพราะเธอแคร์สายตาและแคร์ความคิดของสังคมภายนอก มากกว่าความความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นภายในกายของตนเองอาจจะเป็นเพราะเธอถูกเลี้ยงมาแบบนี้ อยู่ในสังคมที่แคร์คนอื่น เธอจึงวางตัวดีมาเสมอและไม่ทำให้ตัวเองเสียชื่อเสียงเหมือนที่พ่อแม่เธอสอนไว้ว่า" ให้เป็นคนดี เป็นที่นับถือ ยำเกรง ทำอะไรคิดไตร่ตรองให้รอบคอบ อย่าทำตัวให้เป็นที่ครหานินทา "ป๊อบมองเธอแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มพร้อมกับจัดผ้าห่มมาห่มให้เธออย่างดี" พิมเวลานี้คุณไม่ควรแคร์คนอื่นนะ คุณต้องห่วงสุขภาพตัวเองกับลูกในท้องก่อนการที่ผมมาดูแลคุณแล้วเป็นที่ครหา ผมว่าดีซะอีก คนอื่นจะได้รู้ว่าคุณท้องลูกของผมอยู่ "พิมจ้องหน้าป๊อบที่คิดวางแผนเพื่อปกป้องเธอไม่ให้ถูกคนอื่นกล่าวหาว่าท้องไม่มีพ่อแ
