Home / โรแมนติก / ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา / ตอนที่ 54 คุณเลิกเสแสร้งแกล้งทำดี...

Share

ตอนที่ 54 คุณเลิกเสแสร้งแกล้งทำดี...

Author: PAIZAY
last update Last Updated: 2024-12-15 07:40:38

เช้าวันต่อมา ผู้ช่วยคังไปรับน้ำหนึ่งให้มาที่บริษัทเพื่อตรวจสอบเอกสารที่ใช้ในการ เซ็นสัญญาซื้อขายและโอนย้ายที่ดิน

น้ำหนึ่งเดินเข้ามาที่บริษัทโดยมีผู้ช่วยคังเดินนำ พาเธอมาที่ห้องประธานบริษัท

เมื่อมาถึงผู้ช่วยคังก็ยกมือเคาะประตู

จากนั้นก็พาน้ำหนึ่งเข้าไปในห้องทันที

ภายในห้องเตชินนั่งรอเอกสารจากน้ำหนึ่ง

พอน้ำหนึ่งเข้ามา เตชินก็เอ่ยพร้อมกับผายมืออย่างให้เกียรติ

" เชิญนั่งครับ "

" ขอบคุณค่ะ "

น้ำหนึ่งเอ่ยขอบคุณพร้อมกับนั่งลงสายตาจิกเหยื่ออย่างเตชินสุดฤทธิ์

เตชินรู้ว่าคนตรงหน้ากำลังอ่อยเขาอยู่ เขายกยิ้มขึ้นที่มุมปาก จากนั้นจึงเอ่ยขึ้น

" คุณน้ำหนึ่งเตรียมเอกสารมามั้ยครับ "

น้ำหนึ่งยื่นเอกสารไปให้เขา พร้อมกับโชว์เนินอกอันอวบอึ๋ม

ที่สุดแสนจะยั่วยวนมาล่อตาล่อใจเตชิน

พร้อมกับเอ่ยแบบอ่อยๆ

" เตรียมมาพร้อมหมดทุกอย่างค่ะ หากคุณเตชินต้องการอะไรเพิ่มเติม

น้ำหนึ่งยอมพลีกาย อุ๊บ... ยอมให้ได้ทุกอย่างค่ะ "

เตชินยิ้มแล้วหยิบเอกสารขึ้นมาตรวจดู

จากนั้นก็เอ่ยว่า

" อืม เอกสารครบ วันนี้เราออกเดินทางไปพร้อมกันเลยนะครับ ผมจะให้ผู้ช่วยคังไปส่งคุณ

กลับไปเอากระเป๋าที่โรงแรม แล้วเราเจอกันที่สนามบินเลยนะครับ "

" ค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 55 ผมก็ควรจะทำหน้าที่นั้น...

    สามวันต่อมา อาการปวดท้องเมนส์ของพิม ก็หายเป็นปกติบนโต๊ะอาหารเย็น ทั้งสองนั่งทานข้าวกันอย่างเงียบๆระหว่างทานข้าวพิมเลยเอ่ยกับเตชินว่า" คุณเตชิน ฉันทำให้คุณเสียเวลามาสามวันแล้ว ฉันว่าคุณรีบไปเคลียร์เรื่องที่ดินของคุณให้เรียบร้อยเถอะค่ะ "เตชินเลื่อนสายตาจากจานข้าวไปมองหน้าพิมแล้วเอ่ยอย่างเอื่อยๆ" ผมไม่รีบ รอให้คุณหายดีก่อน ค่อยไป ระหว่างนี้ มีคุณคังคอยอยู่ดูแลทางโน้นแล้ว ไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นได้หรอก "ได้ยินดังนั้นพิมจึงเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชาว่า" ฉันหายดีแล้ว แล้วทีหลังคุณก็ไม่ต้องมาทำดีกับฉันจนเกินไป อย่างครั้งนี้อีก ฉันไม่ชอบติดหนี้คุณความดีของใครฉันไม่อยากเกิดความรู้สึกเกรงใจ จนทำให้ตัวเองลำบากใจ "เตชินหยุดการเคลื่อนไหวในมือแล้วเอ่ยอย่างจริงจังด้วยน้ำเสียงหนักแน่น" คุณไม่ได้ติดหนี้ผม แต่มันเป็นหน้าที่ของสามีที่ต้องดูแลภรรยายามเจ็บป่วย ตอนนี้คุณเป็นภรรยาของผม ผมก็ควรจะทำหน้าที่นั้นให้ดีที่สุด จะได้ไม่รู้สึกผิดทีหลัง "ประโยคหลัง ทำให้พิมเข้าใจกระจ่างแจ้งแล้ว เธอถอนหายใจออกมาเบาๆแล้วเอ่ยเพียงสั้นๆ ด้วยสีหน้าเย็นชาตามปกติ ในแววตาของเธอเจือความเศร้านิดๆ" อืม ฉันเข้าใจแล้ว

    Last Updated : 2024-12-15
  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 56 จะไม่ให้ใครรู้ ว่าคุณเป็น...

    เมื่อไปถึงโรงแรม เตชินเดินเข้าไปเช็คอิน พนักงานโรงแรมก็ออกมาช่วยขนกระเป๋าสัมภาระไปที่ห้องเตชินเดินจูงมือพิมไปที่ห้องไม่ยอมปล่อย ราวกับกลัวเธอจะหายไปพิมได้แต่เดินตามเขาไปเงียบๆ พอเดินไปถึงห้องเตชินก็แตะคีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปในห้องแล้วเอ่ย" คุณไปอาบน้ำก่อนแล้วนอนพักเอาแรงเลย เย็นๆผมจะพาคุณไปดูที่ "พิมมองเขาด้วยสีหน้าบูดบึ้งแล้วเอ่ย" คุณชิน ฉันไม่ใช่เด็กนะที่คุณจะมาบังคับให้อาบน้ำแล้วฉันก็ต้องอาบน่ะ "เตชินหันมามองเธอแล้วเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉยเย็นชา" พิมหรือคุณจะให้ผมอาบให้ อย่างงั้นเราก็มาอาบพร้อมกันเลย "พูดจบเขาก็จับพิมอุ้มขึ้นมาทันที พิมรีบเอ่ยเบรคเขาไว้ทันที สีหน้าแสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจน" ฉันอาบเอง คุณวางฉันลงเลย "แล้วเตชินก็วางเธอลงเบาๆ เธอเดินไปเปิดตู้แล้วหยิบเอาผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างถมึงทึงเตชินนั่งลงบนเตียงแล้วโทรไปหาผู้ช่วยคัง เมื่อผู้ช่วยคังรับสายเขาก็เอ่ยขึ้น" พรุ่งนี้คุณไปรับน้ำหนึ่งกับพ่อของเขาให้ไปที่สำนักงานที่ดินแต่เช้าเลยนะ "" ครับ "เมื่อสั่งงานเสร็จ เตชินก็วางสายไป นั่งรอพิมอาบน้ำอย่างเงียบๆสักพักพิมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เธอสวมใส่เสื้อ

    Last Updated : 2024-12-16
  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 57 รวย แต่ไร้สมอง

    พิมยืนนิ่งจ้องไปยังน้ำหนึ่งอย่างไม่วางตา [ โลกกลมอะไรขนาดนี้เนี่ย มาเจอเจ้ากรรมนายเวรจนได้ เซ็ง ]เตชินเห็นความผิดปกติของพิมเขาจึงเอ่ยถามขึ้นเบาๆ" พิม คุณเป็นอะไรหรือเปล่า "พิมจึงเอ่ยตอบว่า" เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร "เตชินจึงเอ่ยต่อว่า" งั้นก็เข้าไปข้างในเถอะ "พิมเดินเข้าไปนั่งลงบนเก้าอี้ ที่ถูกจัดไว้ข้างๆเตชิน ส่วนเตชินก็นั่งอยู่หัวโต๊ะพ่อของน้ำหนึ่ง นั่งข้างเตชินทางด้านซ้ายมือ ถัดมาก็คือน้ำหนึ่งส่วนผู้ช่วยคังนั่งทางฝั่งเดียวกันกับพิม น้ำหนึ่งนั่งมองหน้าพิมอย่างเงียบๆสลับกับย้ายสายตามามองเตชินแล้วพึมพำในใจ[ เธอไปรู้จักกับคุณเตชินได้ยังไงกัน ][ เธอเป็นเจ้ากรรมนายเวรของฉันหรือไงกันนะอยู่ที่ไหน ทำอะไร ก็เจอแต่เธอ ฉันชอบอะไร อยากได้อะไร ก็ถูกเธอแย่งไปจนหมด ][ ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมแพ้ให้กับเธอแล้ว ฉันจะแย่งคุณเตชินมาให้ได้ ]เมื่อนั่งเรียบร้อยแล้วน้ำหนึ่งจึงเอ่ยขึ้น" คุณเตชินไม่แนะนำคนที่คุณพามาหน่อยเหรอคะ "[ ตอแหลเก่งจริงๆเลยนะน้ำหนึ่ง ]พิมแอบด่าในใจเธอนั่งหน้านิ่ง แล้วหันไปทางเตชิน รอฟังคำพูดที่เขาจะเอ่ย เตชินจึงเอ่ยแนะนำว่า" คุณพิม เป็น... "เตชินเอ่ยถึงแค่ " เป็น

    Last Updated : 2024-12-16
  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 58 รู้ว่าเขาอ่อย

    ได้ฟังคำพูดของน้ำหนึ่งแล้ว ลึกๆเธอก็แอบเจ็บนะ เพราะมันเป็นเช่นนั้นจริงๆเตชินทำอย่างนั้นกับเธอ ทำราวกับเธอเป็นของเล่นใช้เธอเป็นเครื่องมือในการผลิตลูก แต่ต่อให้มันจริงแล้วยังไง แค่เธอไม่ได้ปักใจรัก ไม่ให้ถูกคุมเกมฝ่ายเดียวเธอก็ไม่แคร์หรอกว่าพวกคนรวยจะคิดกับเธอยังไง คิดได้ดังนั้นเธอก็ยิ้มเยาะขึ้นที่มุมปากแล้วเอ่ย" ดูแล้วเธอเองก็อยากจะเป็นของเล่นให้คุณเตชินจนตัวสั่นเหมือนกันนะ เสียใจด้วยที่แม้แต่ของเล่นเขายังไม่อยากได้เธอเป็นของเล่นเลยฉันว่าเธอเอาเวลาที่มาแซะ มาแขวะ มาหาเรื่องฉันเนี่ย ไปพิจารณาตัวเองดีกว่านะแล้วก็ ขอบคุณ ที่เป็นห่วงฉันเรื่องคุณเตชิน แต่เธอไม่ต้องห่วงหรอก ฉันฉลาดขนาดนี้ ไม่โง่ให้คุณเตชินตัดปีกกระดูกได้ง่ายๆหรอก เธอรอดูวันที่ฉันโบยบินอย่างสง่างามต่อไปละกัน "เอ่ยจบเธอก็หมุนตัวเดินออกไป" ฉันจะคอยดูแล้วกัน ว่าเธอจะปากเก่งแบบนี้ตลอดไปหรือเปล่า เธออย่าพลาดให้ฉันหัวเราะเยาะก็แล้วกัน "น้ำหนึ่งเอ่ยด้วยความโกรธแค้นที่ถูกพิมว่าให้จนเธอพูดไม่ออกทั้งน้ำเสียงและท่าทางของพิม ดูเย่อหยิ่ง เย็นชา น่าหมั่นไส้ จนน้ำหนึ่งเกลียดเข้ากระดูกดำพิมกลับเข้าไปนั่งที่โต๊ะอาหารด้วยสีหน้า

    Last Updated : 2024-12-16
  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 59 ขอให้มีคุณอยู่ข้างๆผมแบบนี้...

    ในเช้าวันต่อมา พิมพาเตชินไปทำบุญไหว้พระขอพรที่วัดพระธาตุดอยคำ ทั้งสองไปซื้อดอกมะลิถวาย แล้วจุดธูปขอพรจากองค์พระพุทธรูป หลวงพ่อทันใจเมื่อขอพรเสร็จทั้งสองก็เดินออกมา กลับไปขึ้นรถ ระหว่างทางในขณะที่นั่งอยู่ในรถเตชินก็หันมาเอ่ยถามพิมว่า" เมื่อกี้คุณขอพรอะไร "พิมจึงเอ่ยตอบไปตามตรงว่า" ฉันขอพรให้ตัวเองและครอบครัวมีความสุข ขอให้ตัวเองประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานมีเงินทองไหลมาเทมา แคล้วคลาดจากคนที่ไม่ชอบ แคล้วคลาดจากเจ้ากรรมนายเวรค่ะ "จากนั้นเธอก็ถามเตชินว่า" แล้วคุณล่ะ? "เตชินมองหน้าเธอแล้วยิ้มขึ้น" ผมขอให้คุณ มีลูกให้ผมเร็วๆและขอให้มีคุณอยู่ข้างๆผมแบบนี้ตลอดไป "พิมได้ยินดังนั้นเธอก็ตกใจแล้วโวยวายขึ้นมา" คุณเตชิน คุณไปขอพรแบบนั้นทำไม คุณรู้มั้ยว่าหลวงพ่อทันใจท่านศักดิ์สิทธิ์แค่ไหนหากใครขออะไรจากท่านแล้ว จะสมหวังดังใจปรารถนา ทุกประการตามที่ขอคุณไปขอแบบนั้นเท่ากับจะกักขังฉันไว้ข้างกายคุณตลอดชีวิตเลยนะ คุณต้องไปแก้ให้ฉัน ฉันไม่ได้อยากอยู่กับคนที่ไม่ได้รักฉันตลอดชีวิต และฉันก็ไม่ได้...(รักคุณ) " พิมพูดถึงแค่ ไม่ได้ แล้วก็หยุดชะงักไปเมื่อเตชินได้ยินประโยคหลัง เขาก็เอ่ยถามข

    Last Updated : 2024-12-16
  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 60 คุณไร้หัวใจเกินไปแล้ว

    อาทิตย์ต่อมา น้ำหนึ่งมากรุงเทพแล้วโทรหาผู้ช่วยคัง ผู้ช่วยคังรับสายแล้วเอ่ย" สวัสดีครับ "เธอจึงเอ่ยขึ้น" คุณคังฉันเองน้ำหนึ่ง พอดีฉันมาเที่ยวกรุงเทพค่ะ ตอนนี้อยู่สนามบิน คุณช่วยมารับฉันหน่อยได้มั้ยคะ "ผู้ช่วยคังจึงเอ่ยตอบไปว่า" ได้ครับ "ได้ยินดังนั้นน้ำหนึ่งดีใจยิ้มหน้าระรื่นแล้วเอ่ย" ขอบคุณค่ะ "หลังจากวางสายผู้ช่วยคังก็เข้าไปในห้องของเตชินแล้วเอ่ยรายงาน" คุณชายครับ คุณน้ำหนึ่งมากรุงเทพครับตอนนี้อยู่สนามบิน เธอขอให้ผมไปรับครับ "เตชินหยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่างในมือ สายตาจับจ้องบนตัวผู้ช่วยคังที่เข้ามารายงานเรื่องน้ำหนึ่ง คล้ายว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ จากนั้นก็เอ่ยว่า" ไปรับเธอเถอะ อย่าให้เธอรอนาน "เอ่ยจบเตชินก็วางมือจากงานทุกอย่าง แล้วลุกจากเก้าอี้เดินออกมาทำเอาผู้ช่วยคังถึงกับงง ไม่เข้าใจ จึงเอ่ยถามขึ้น" เอ่อ คุณชายกำลังจะไปไหนครับ "เตชินมองผู้ช่วยคังแล้วเอ่ย" ก็ไปรับคุณน้ำหนึ่งไง "ผู้ช่วยคังยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เขาจึงเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งอย่างระมัดระวัง" คุณชายจะไปรับด้วยตัวเองเลยเหรอครับ แล้วคุณพิม...จะว่าอะไรมั้ยครับ "เตชินจึงเอ่ยว่า" คุณไม่ต้องห่วงหรอก แค่อย่าให้คุณ

    Last Updated : 2024-12-16
  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 61 คุณฉลาดเจ้าเล่ห์เกินไปแล้วพิม

    เตชินลงจากรถแล้วเดินกลับเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้าถมึงทึงเขานึกว่าพิมรอเขาในห้องนั่งเล่นจึงเดินเข้าไปดูเมื่อไร้เงาพิมเขาก็เดินออกจากห้องนั่งเล่นแล้วขึ้นไปบนห้องเขาเปิดประตูเดินเข้าไป ดันเห็นพิมกำลังหยอดอะไรบางอย่างลงในขวดน้ำเขาแอบดูเงียบๆพร้อมกับพึมพำในใจอย่างรู้แจ้งชัดเจนแล้ว[ สิ่งนี้สินะที่ทำให้เรารู้สึกมึนๆทุกๆเช้าที่ตื่นขึ้นมา ที่แท้เป็นเพราะเธอแอบวางยาเรานี่เอง ]แววตาคมกริบจับจ้องบนตัวพิมอย่างผิดหวังและเสียใจแล้วนัยน์ตาก็แปรเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวดุดันด้วยความโกรธและเจ็บช้ำในใจหลากหลายอารมณ์ความรู้สึกถาถมเข้ามาในใจของเขา จนเผลอกำมือแน่นอย่างไม่รู้ตัว แววตาแข็งกร้าวกลับกลายเป็นแดงก่ำ ความโกรธและความเศร้าเสียใจสุมเข้ามาเต็มอกจนคุมสติแทบไม่ได้แล้วเขาโกรธมากที่รู้ว่าเธอไม่เต็มใจมีอะไรกับเขาอย่างที่เขาเข้าใจและโกรธมากที่เธอหลีกเลี่ยงที่จะมีลูกกับเขา โกรธที่เธอไม่เคยรักเขาเลยพอได้สติเขาก็ปรับสีหน้าเป็นปกติ สักพักเขาก็เดินเข้าไปหาพิมแล้วเอ่ย" คุณทำอะไรอยู่หรอพิม "พิมสะดุ้งเล็กน้อยหันมามองเขาอย่างตื่นเต้น แล้วเอ่ยขึ้น" เปล่าค่ะ "เธอไม่รู้ว่าเตชินกลับเข้ามาในห้องตั้งแต่ตอนไหน จ

    Last Updated : 2024-12-17
  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 62 ฉันจะจดจำคำพูดของคุณในวันนี้

    ฉากร่วมรักที่บรรเลงในบทเพลงสวาท เพิ่งจะจบลงได้ไม่นาน ท้องฟ้าก็สว่างแล้ว รุ่งอรุณเบิกฟ้า เริ่มเช้าวันใหม่ ภายในห้องนอนใหญ่เรือนร่างเปลือยเปล่านอนกอดกันกลมเกลียวใต้ผ้าห่มผืนใหญ่หนึ่งบุรุษหนึ่งหญิงงามนอนหลับไหลบนเตียงใหญ่ สภาพดูไร้เรี่ยวแรง อ่อนเพลียและเหนื่อยล้าจากกิจกรรมบนเตียงที่ต่อเนื่องตลอดทั้งคืนกว่าจะตื่นขึ้นมาเวลาก็ปาไปสี่โมงเย็นแล้ว พิมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาช้าๆ แพขนตางามขยับเบาๆคิ้วสวยได้รูปขมวดเข้าหากันเป็นปม เมื่อเธอเริ่มขยับตัว เธอรู้สึกเจ็บและปวดระบมไปทั้งตัว จนแทบขยับตัวไม่ไหว เตชินฝากร่องรอยของความป่าเถื่อน เอาไว้ทั่วเรือนร่างของเธอมีรอยเขียวช้ำชัดเจนเป็นจุดๆตามซอกคอลงไปถึงไหปลาร้าและเนินอกเธอค่อยๆขยับตัวทีละนิดๆ แบกร่างกายที่บอบช้ำระบมไปทั่วตัว ลงจากเตียง ไปหยิบเสื้อผ้าที่เตชินโยนทิ้งกระจัดกระจายบนพื้นขึ้นมาสวมใส่เตชินค่อยๆลืมตาขึ้นมามองหาคนในอ้อมกอดเมื่อเห็นว่าอ้อมแขนว่างเปล่าเขาก็เลื่อนสายตากวาดมองไปทางอื่น เห็นเธอกำลังสวมใส่เสื้อผ้า เตรียมจะก้าวขาไปข้างหน้าเขาก็ลุกขึ้นมานั่งแล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้ม" พิมคุณจะรีบตื่นไปทำไม แล้วนั่นคุณจะไปไหน กลับมาน

    Last Updated : 2024-12-17

Latest chapter

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 240 จูบสาบานกับฉันสิ (ตอนจบ)

    " ก็สั่งสอนแบบนี้ไง "เคอร์ฟิวจับณชาขึ้นมานั่งบนตักแล้วจูบเธอทันที ณชาตกใจจนดวงตาเบิกกว้างป้าใจเดินเข้ามาส่งพิซซ่าในห้องเจอเข้ากับฉากนี้พอดี แกจึงหมุนตัวหันหลังจะเดินออกไปแบบเงียบๆเคอร์ฟิวถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากณชาแล้วเอ่ย" ป้าไม่ต้องออกไปหรอก คุณณชาเธอหิวจนจะกลืนกินผมอยู่แล้ว "" พี่พูดอะไรน่ะ "เธอเอ่ยอย่างหน้านิ่วคิ้วขมวดพร้อมกับทุบตีอกของเขาหนึ่งทีป้าใจยิ้มเจื่อนแล้วหมุนตัวเดินเข้ามาวางพิซซ่าลงบนโต๊ะจากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไป ปล่อยให้ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันตามลำพังเคอร์ฟิววางณชาลงนั่งข้างๆแล้วเปิดกล่องพิซซ่าออกมาหยิบพิซซ่าขึ้นมาหนึ่งชิ้นแล้วเอ่ยกับณชาที่นั่งแข็งทื่ออย่างทำอะไรไม่ถูก" หิวไม่ใช่เหรอ อ้าปากสิ "ณชาเหลือบมองเขาอย่างหน้านิ่วแล้วเอ่ยเสียงขุ่น" ฉันทานเองได้ "เธอขยับมือจะหยิบพิซซ่ามาทานเอง แต่เคอร์ฟิวกลับจับมือเธอไว้แล้วเอ่ย" พี่อยากป้อน อ้าปาก ถ้าไม่อ้าปากพี่จะใช้ปากป้อนแล้วนะ "ณชาได้แต่มองแรงใส่เขาแล้วยอมอ้าปากให้เขาป้อน เขายิ้มแล้วเอ่ย" เชื่อฟังแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย "เคอร์ฟิวป้อนไปยิ้มไปอย่างพอใจ ณชาทานจนอิ่มลืมความโมโหและความไม่พอใจไปหมดสิ้น แล้วเปลี่ยนม

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 239 พี่ขอเก็บจูบนี้ไป...ได้มั้ย

    เช้าวันรุ่งขึ้น ป๊อบกับณัชชาลากกระเป๋าเดินทางออกมาจากห้อง แล้วไปเคาะประตูห้องลูกสาวณชาที่ยังหลับอยู่บนเตียง พอได้ยินเสียงเคาะประตูเธอก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วลุกมานั่งหาว จากนั้นก็ลงจากเตียงเดินไปเปิดประตูให้พ่อกับแม่ด้วยท่าทางงัวเงียเธอหาวออกมาอีกครั้ง แล้วยื่นมือไปเปิดประตู เมื่อเห็นว่าพ่อกับแม่กำลังจะออกเดินทางแล้วเธอจึงเอ่ยขึ้น" คุณพ่อคุณแม่จะไปแล้วเหรอคะ ทำไมไปเช้าจัง "ณัชชายิ้มอ่อนแล้วเอ่ย" ต้องไปไกล ลงจากเครื่องเสร็จก็ต้องนั่งรถไปต่ออีกแล้วต่อด้วยนั่งเรือไปเกาะก็ต้องไปให้ทันเวลา พ่อกับแม่แค่จะมาบอกให้ลูกรู้ว่าจะออกไปแล้ว อีกเรื่องนะ เวลาไปเข้าค่ายเตรียมยาที่จำเป็นไว้ให้พร้อมด้วย เแล้วก็อาหมวกแก๊ปกับเสื้อแขนยาวไปด้วยนะ "" ค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ไปเที่ยวให้สนุกนะคะ "ณัชชากับป๊อบพยักหน้าเบาๆ จากนั้นป๊อบก็เอ่ยกำชับลูกสาวอีกครั้งด้วยความเป็นห่วงว่า" เวลาอยู่ในค่ายน่ะ ดูแลตัวเองให้ดีๆนะ อย่าไปนั่งใกล้ผู้ชายคนอื่น ยกเว้นพี่เคอร์ฟิวของลูก เข้าใจมั้ย "เขาเป็นพ่อที่ค่อนข้างหวงลูกสาวมากคนหนึ่ง ถึงแม้ลูกสาวเขาจะห้าวๆแต่มันก็ไม่ได้ทำให้พ่ออย่างเขาหวงลูกสาวน้อยลงเลยณชารู้และเข้าใจดีว่

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 238 ใครลองมาแตะหนูดูสิ

    ทุกคนเริ่มจับอุปกรณ์ ทานข้าวกันอย่างเงียบๆ ระหว่างทานข้าวพิมมองหน้าลูกชายแล้วเอ่ยถามขึ้น" เคอร์ฟิว เปิดเทอมแล้วเป็นยังไงบ้าง อยู่โรงเรียนได้เจอกับน้องณชาบ้างมั้ย "เคอร์ฟิวได้ยินดังนั้นจึงยิ้มอ่อนออกมาแล้วเอ่ยตอบแม่ว่า" ก็ดีครับ อยู่โรงเรียนผมกับน้องอยู่คนละชั้น เรียนกันคนละตึกเลยไม่ค่อยได้เจอกันครับ "เตชินหันมามองลูกชายที่มีใบหน้าหล่อกระชากลากใจราวกับออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกันกับเขาแล้วเอ่ยเสียงเรียบ" ยังไงน้องก็เป็นคู่หมั้นลูก ลูกก็ดูแลน้องให้ดีๆอย่าเปิดโอกาสให้หนุ่มคนอื่นมาสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดสนิทสนม จนทำให้น้องหวั่นไหวนะลูก ลูกผู้ชายต้องกล้าแสดงตัวหน่อย เข้าใจมั้ย "เคอร์ฟิวเอ่บตอบรับคำด้วยสีหน้าเรียบเฉยเพียงสั้นๆว่า" ครับ "" นี่ คุณสอนอะไรลูกน่ะ หนูณชายังเด็กก็ต้องมีเพื่อนทั้งผู้หญิงและผู้ชายเป็นธรรมดา การหมั้นหมายเป็นการตกลงกันของพวกเรา หากลูกหรือหนูณชาไม่ได้ชอบพอกันก็ต้องยกเลิกไป มันไม่สามารถบังคับกันได้ค่ะ "พิมเอ่ยออกมาตรงๆโดยที่ไม่รู้เลยว่าเจ้าลูกชายของเธอนั้นเริ่มแอบณชาเข้าแล้วและจริงจังกับการเป็นคู่หมั้นนี้มากเตชินจึงโต้ตอบกับพิมว่า" ลูกชายเราหล่อแถมยังเป็นปร

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 237 เจอกันก็ไม่ต้องทักกัน

    พอออกมาจากสนามกอล์ฟ ทั้งสองครอบครัวก็ไปทานข้าวด้วยกัน ในร้านอาหารชื่อดังสุดหรูที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองที่เป็นแหล่งร้านอาหารสำหรับคนรวยซึ่งตัวอาคารติดด้วยกระจกสะท้อนความร้อน ทำให้คนข้างในสามารถมองเห็นวิวบ้านเมืองและตึกสูงข้างนอกได้อย่างสวยงามในขณะทานข้าวทั้งสองครอบครัวนั่งทานข้าวกันอย่างมีความสุข ณชากับเคอร์ฟิวก็นั่งทานข้าวบนเก้าอี้อย่างเรียบร้อยโดยที่ไม่รบกวนหรือเล่นซนเลย10 ปี ต่อมา.......ณ โรงเรียนนานาชาติชื่อดังแห่งหนึ่งของประเทศ เป็นแหล่งรวมการเรียนรู้ของเด็กนักเรียนอินเตอร์จำนวนมากมีหลากหลายภาษา หลากหลายวัฒนธรรมและหลากหลายชนชาติมาเรียนร่วมกันเมื่อถึงเวลาเลิกเรียนเด็กนักเรียนต่างทยอยกันเดินออกมาจากอาคารเรียน รอผู้ปกครองมารับบางคนบางกลุ่มที่บ้านใกล้โรงเรียนก็ออกจากโรงเรียนเดินเท้ากลับตามทางฟุตบาทเคอร์ฟิวกับกลุ่มเพื่อนๆกำลังเดินออกมาจากห้องเรียนลงไปยังใต้อาคาร ชุดนักเรียนชายโรงเรียนนี้ ประกอบไปด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว เสื้อสูทสีดำ มีตราสัญลักษณ์โรงเรียนปัก มีเน็กไทและกางเกงขายาวลายสก๊อตสีดำส่วนณชาที่เป็นรุ่นน้องของเคอร์ฟิวก็กำลังเดินลงจากอาคารเรียนเช่นกันแต่อยู่คนละตึกในต

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 236 ผมขอเตือน

    ยามเย็นณัชชากับป๊อบลงมาเดินเล่นที่ชายหาด ส่วนลูกสาวก็อยู่กับตายาบนบ้านทั้งสองนั่งดูพระอาทิตย์ตกขอบทะเลด้วยกันอย่างโรแมนติก นั่งยาวไปจนถึงช่วงเวลาโพล้เพล้เธอนั่งเอาหัวพิงไหล่ป๊อบแล้วเอ่ย" ฉันมีความสุขจังเลยค่ะ เมื่อก่อนฉันรู้สึกอิจฉาคุณพิมมากที่สามีรักสามีหลงจนยอมตามใจทุกอย่าง "ป๊อบยิ้มอ่อนแล้วเอ่ย" ต่อไปนี้คุณไม่ต้องไปอิจฉาพิมแล้ว เพราะถ้าไม่มีคุณผมก็อยู่ไม่ได้ การลองใจของคุณที่ผ่านมามันทำให้ผมรู้ว่า ผมก็เป็นสามีที่รักและหลงภรรยามากเช่นกัน ตอนที่คิดว่าคุณไม่อยู่แล้วคุณผมแทบจะเป็นบ้าจนเกือบจะเสียสติไปแล้วรู้มั้ย "" ฉันขอโทษนะ "เธอเอ่ยเสียงอ่อน" ไม่เป็นไรหรอก แค่คุณไม่จากผมไปไหน อยู่กับผม ให้ผมสัมผัส และจับต้องคุณได้แบบนี้ทุกวัน ก็พอแล้ว "ณัชชายิ้มแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาเบาๆสบตากับเขาพร้อมกับเอ่ยอย่างซึ้งใจ" ขอบคุณค่ะ "ป๊อบสบตากับภรรยาอย่างลึกซึ้งแล้วค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากเธอเบาๆจูบอย่างนุ่มนวลใจเย็น ในหัวใจของทั้งสองเต็มไปด้วยความรักที่บานฉ่ำ ตอนนี้ความปรารถนาของณัชชาเป็นจริงแล้ว เธอมีสามีที่น่ารัก ที่คอยเทคแคร์เอาอกเอาใจเธอเป็นอย่างดีมีลูกสาวที่น่ารัก มีครอบ

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 235 ฉันเจ็บปวดใจมาตลอดที่รักคุณข้างเดียว

    ณัชชาเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นพ่อกับแม่นั่งจ้องเธอตาเขม็งเธอยิ้มแหยๆออกออกมาพอให้เห็นฟันเล็กน้อยแล้วเดินเบี่ยงไปนั่งลงข้างๆลูก โดยไม่กล้าสบตาพ่อกับแม่อีกเธอจ้องมองใบหน้าแบเบาะอันน่ารักน่าชังที่ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าอ้อมแล้วเอ่ย" ณชา สาวน้อยของแม่ แม่คิดถึงลูกที่สุดเลย แม่ขอโทษนะที่ไม่ได้อยู่กับลูก ลูกไม่โกรธแม่ใช่มั้ยคะ น้าพิมกับคุณพ่อดูแลหนูดีมากมั้ยคะ "เด็กน้อยทำปากจู๋ แววตาดูใสแป๋วเปล่งประกายแวววาว ขนตาดกดำยาวสวย ส่งให้ดวงตาสวยมีเสน่ห์สมกับคำชมของเคอร์ฟิวน้อยเด็กน้อยยิ้มแป้นออกมาอย่างไร้เดียงสา ทำให้ผู้เป็นคุณแม่มือใหม่ หลงรักหนักเข้าไปอีก เธอจ้องหน้าลูกด้วยรอยยิ้มแล้วเอ่ยต่อว่า" งุ้ยน่ารักน่าชังที่สุดเลย ต่อไปคุณแม่จะไม่ไปไหนแล้วนะคะ คุณแม่จะอยู่กับเบบี๋น้อยทุกวันทุกคืนเลยค่ะ "น้ำเสียงนุ่มนวลของณัชชาทำให้เด็กน้อยสัมผัสได้ถึงไออุ่นรักที่พิเศษกว่าพิมที่เป็นน้ามาก เพราะความเป็นแม่ลูกสามารถสัมผัสได้ผ่านจิตใจและความรู้สึกนั่นเองพ่อของณัชชานั่งยิ้มอ่อนบนโซฟามองลูกสาวด้วยแววตาอบอุ่นส่วนแม่ณัชชาพอเห็นว่าลูกสาวคุยกับลูกนานพอสมควรแล้วเขาจึงเอ่ยขึ้นเสียงแข็งด้วยสีหน้าจริงจัง" ณัชชาลูกท

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 234 หรือว่าคุณไม่รักผมแล้ว

    ช่วงบ่ายพ่อกับแม่ของป๊อบมาที่บ้านณัชชา พวกเขาก็นั่งพูดคุยกันตามประสาคนรู้จักมักคุ้นอย่างสนิทสนมแล้วแม่ของณัชชาก็เอ่ยถามสารทุกข์สุขดิบอย่างมีความนัยแอบแฝง" เป็นยังไงกันบ้างอยู่บ้านโน้นสบายดีกันทุกคนมั้ยคะ "คุณแม่ป๊อบยิ้มแล้วเอ่ยตอบอย่างเข้าใจความหมายแฝง" สบายดีค่ะ ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตองเลยค่ะ สุขภาพดีขึ้นมาก โรคภัยไข้เจ็บก็ไม่มีแล้วค่ะ "" ดีๆ นับว่าเป็นข่าวดี เป็นสิ่งที่ดีจริงๆ "แม่ณัชชาเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มนานแล้วที่เขาไม่ได้เจอลูกสาวเลยนับตั้งแต่วันคลอด เขาดีใจมากที่ได้ยินแม่ของลูกเขยพูดแบบนั้นคำพูดพวกนี้คนที่ไม่รู้อะไรอย่างป๊อบได้แต่นั่งฟังอยู่ข้างลูกสาวอย่างเงียบๆโดยไม่รู้เลยว่าแม่ตัวเองกับแม่ยายกำลังพูดเรื่องสุขภาพของภรรยาเขาอยู่" อ้อ จริงสิ ที่ฉันมาวันนี้ เพื่อมาบอกว่าตาป๊อบน่ะมีบ้านพักริมทะเลอยู่หลังหนึ่ง บรรยากาศดีมาก "" จริงเหรอคะ "คุณแม่ณัชชาออกอาการตื่นเต้นเมื่อได้ยินแบบนั้น " จริงค่ะ ฉันเพิ่งกลับมาจากที่นั่น ก็มาหาคุณเลย "แม่ของป๊อบกับแม่ณัชชา จากนั้นก็หันไปทางลูกชายแล้วเอ่ย" ป๊อบ พรุ่งนี้ลูกก็พาลูกสาวกับพ่อตาแม่ยายไปเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจหน่อยสิ จิตใจทุกคนจะได

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 233 เอาบี๋บี๋น้อย กลับบ้านด้วยได้มั้ยอ่ะ

    เมื่อภารกิจบนเตียงจบลงเตชินก็ก้มลงจูบภรรยาเบาๆแล้วนอนกอดเธอไว้ในอ้อมกอดอย่างแนบแน่นพอสายๆพวกเขาก็ตื่นขึ้นมาไปอาบน้ำ แต่งตัว แล้วออกมาจากห้องพร้อมกันเตชินกอดไหล่ภรรยาอย่างรักใคร่ แล้วเดินลงบันไดพร้อมกันสีหน้าดูสดใสยิ้มแย้ม ป้าใจกำลังจะเข้าไปหาเคอร์ฟิวน้อยในห้องนั่งเล่นก็หันไปเห็นสองสามีภรรยาเดินลงบันไดมา ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มไม่บึ้งตึงใส่กันอีก แกรู้สึกดีใจและสบายใจเอามากๆ ที่ครอบครัวกลับมาเป็นครอบครัว[ คุณชายน้อยคงดีใจและมีความสุขมากถ้ารู้ว่าพ่อแม่ดีกันแล้ว ]หลังจากแอบพึมพำจบป้าใจก็ยิ้มขึ้นพร้อมกับเอ่ยถามเตชินว่า" คุณชายจะให้เตรียมอาหารเช้าเลยมั้ยคะ "แกถามเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขากลับมาสู่สถานการณ์ปกติแบบ100%" อื้อ ป้ากับนวลก็ทานด้วยพร้อมกันเลยนะ "" ค่ะ "เอ่ยจบเตชินก็โอบไหล่ภรรยาเดินเข้าไปหาลูกชายที่กำลังนั่งเล่นอยู่ เคอร์ฟิวละสายตาจากของเล่นแล้วเงยหน้ามองพ่อกับแม่ด้วยความสงสัย แต่ไม่กล้าเข้าไปหา " เคอร์ฟิว มาหาพ่อกับแม่สิ "เตชินเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกับอ้าแขนรับเคอร์ฟิวแน่ใจแล้วว่าพ่อกับแม่ไม่ได้โกรธกันอีกจึงยิ้มออกมาแล้วลุกขึ้นวิ่งมาหาพ่อกับแม่ด้วยความดีใจพิมกอดลูกชายด

  • ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา   ตอนที่ 232 ครั้งนี้ฉันขอแปะไว้ก่อนได้มั้ย

    เช้าวันต่อมา คุณแม่กับคุณพ่อของป๊อบเก็บกระเป๋าเตรียมออกเดินทางกลับจากนั้นทั้งสองท่านก็นั่งรถออกจากบ้านพักริมทะเลตั้งแต่เช้าระหว่างทางคุณแม่ป๊อบนั่งนึกถึงเรื่องราวก่อนหน้านี้แกก็แอบอมยิ้มเบาๆก่อนหน้านี้คุณแม่ของณัชชาได้มาขอความร่วมมือจากเขาและเล่าแผนแกล้งตายให้ฟัง แกรู้สึกว่ามันเข้าท่าดี จึงรับปากอย่างไม่ลังเลช่วยลูกสะใภ้เล่นละครหลอกลูกชายตัวร้ายของเขา ที่เอาแต่รักคนที่มีลูกมีสามีแล้วแกเองก็ปวดใจไม่น้อยที่เห็นลูกมูฟออนไม่ได้สักที ทั้งยังสงสารและเห็นใจลูกสะใภ้คนสวยของแกที่สุดพอถึงวันที่ณัชชาไปคลอดแม่ของณัชชาก็โทรมาแจ้งให้เขาทราบพอรู้ว่าลูกสะใภ้คลอดแล้วแกกับสามีก็ตื่นมานั่งรอแต่เช้า รอลูกชายคนเล็กมาบอกข่าวแต่รอวันแล้ววันเล่า เจ้าลูกชายตัวดีก็ไม่โผล่หัวมาสักทีจนเขาเกือบจะโทรไปหาลูกเองแล้วแต่สามีห้ามไว้ สุดท้ายก็อดทนรออีกวัน ถึงจะเห็นลูกชายโผล่หน้ากลับมาด้วยสีหน้าเศร้าหมองแกแอบขำลูกชายเบาๆ พอลูกชายบอกข่าวเรื่องลูกสะใภ้เสียชีวิต แกก็เล่นใหญ่แกล้งทำเป็นตกใจจนช็อกไปแล้วบีบน้ำตาร้องห่มร้องให้ออกมา จากนั้นก็แกล้งหมดสติไปหลังจากนั้นเมื่อลูกสะใภ้ออกจากโรงพยาบาลแกก็มาอยู่เป็นเพื่อนคอ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status