ตอนที่ 53 งั้นคุณก็รีบมีลูกกับผมเร็วๆสิ

เตชินนั่งทำงานในห้องของตัวเองในบริษัท 

ตอนบ่ายก็เรียกประชุมหัวหน้าของแต่ละแผนก

การประชุมดำเนินไปอย่างราบรื่นจนจบการประชุม 

เมื่อเดินออกมาจากห้องประชุม

ผู้ช่วยคังก็รายงานว่า

" คุณชายครับที่ดินแถวเชียงใหม่แปลงนั้น 

ดูเหมือนคุณหานจะกลับคำ ไม่ขายให้เราแล้วครับครับ "

ได้ยินดังนั้น เตชินเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลังน่าเกรงขามแฝงไปด้วยอำนาจบารมี

และมีสีหน้าเคร่งขรึม ก้าวเท้าเดินตรงไปที่ห้องของตัวเองอย่างมั่นคงด้วยท่าทางสง่าผ่าเผย

" แล้วยังไง ก่อนหน้านี้เจ้าของที่ดิน 

ก็ตกลงจะขายให้เรา สัญญามัดจำก็เซ็นแล้ว 

เขามากลับคำแค่นี้ คุณก็จัดการไม่ได้เหรอ "

ผู้ช่วยคังเหงื่อตกแล้วค่อยๆเอ่ยอธิบาย

" ครับคุณชาย ก่อนหน้านี้คนที่ตกลงขายที่ดินให้เราคือนายหาน 

ต่อมาลูกสาวเขาเหมือนจะไม่ยอมให้ขายที่ดินผืนนั้น 

เขาเลยส่งลูกสาวมาเจรจากับคุณชายครับ "

ได้ยินดังนั้นเตชินก็เอ่ยว่า

" หึ! ส่งลูกสาวมาเจรจางั้นเหรอ ได้ นัดมาเลย "

ผู้ช่วยคังจึงเอ่ยว่า

" ครับ วันนี้ห้าโมงเย็น เธอจะรอที่ร้านอาหาร Zara food ชั้น B ครับ "

" ได้ งั้นเราก็ออกไปตอนนี้เลย "

" ครับ "

ทั้งสองเดินเข้าไปในลิฟท์ส่วนตัวของประธานบริษัท

แล้วลงไปที่ลานจอดรถส่วนตัว จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งในรถ ผู้ช่วยคังก็ขับออกไปทันที

รถหรูแล่นอยู่บนถนนมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารที่ได้นัดกับลูกสาวเจ้าของที่ดิน

ระหว่างทางเตชินก็นั่งดูข้อมูลของคนที่เขาจะไปพบในแล็ปท็อปอย่างเงียบๆ

พอไปถึงเขาก็ลงจากรถแล้วเข้าไปในร้านอาหารทันที 

เมื่อหญิงสาวเห็นเตชินที่เดินตรงมายังโต๊ะของเธอ

เธอถึงกับตะลึงในความหล่อของเขา มองเตชินด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

[ คนนี้น่ะเหรอ คุณเตชิน สูง หล่อ รวย 

เพอร์เฟคสุดๆ ]

เตชินเดินเข้ามาแล้วเอ่ย

" คุณน้ำหนึ่งใช่มั้ยครับ "

หญิงสาวจึงเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มหว่านเสน่ห์

มองตาเตชินแล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้จักพร้อมกับเอ่ยถามอย่างลังเล

" ใช่ค่ะ คุณคือ??? "

เตชินไม่ใช่ว่าจะมองไม่ออก เพียงแต่เขาแค่ไม่อยากสนใจ จึงเอ่ยว่า

" เตชินครับ "

แล้วน้ำหนึ่งก็เอ่ยต่อว่า

" อ้อค่ะ คุณเตชินเชิญนั่งค่ะ "

แล้วเธอก็หันไปเอ่ยกับผู้ช่วยคังว่า

" คุณคัง เชิญนั่งค่ะ "

จากนั้นเตชินไม่รอช้า รีบเข้าประเด็นเลย

" ในเมื่อรู้จักกันแล้ว ก็เข้าเรื่องเลยนะครับ 

ก่อนหน้านี้ทางบริษัทเรา 

ได้ทำสัญญาซื้อขายที่ดินกับคุณพ่อของคุณแล้ว 

ไม่ทราบว่าคุณน้ำหนึ่ง มีเรื่องคับข้องใจอะไรหรือเปล่าครับ ถึงได้นัดผมออกมาคุยส่วนตัว "

เดิมทีน้ำหนึ่งอยากจะมายกเลิกสัญญาซื้อขายและอยากเรียกเงินเพิ่ม 

เพราะมีคนอื่นเสนอราคาที่สูงกว่าเตชิน

แต่พอได้เจอกับเตชิน เธอก็เปลี่ยนใจทันที

แล้วเอ่ย

" ไม่มีค่ะ เพียงแต่ ที่ดินผืนนั้นเป็นที่ 

ที่ฉันหวงมาก 

จะขายให้ใครฉันก็อยากจะรู้จักคนๆนั้นให้ดีซะก่อนค่ะ "

เตชินรู้สึกว่าสิ่งที่น้ำหนึ่งพูดนั้นไร้สาระมาก 

เขาจึงเอ่ย

" ในเมื่อไม่มีเรื่องคับข้องใจอะไร พรุ่งนี้คุณเตรียมเอกสารไว้ให้พร้อมนะครับ 

ผมจะให้ผู้ช่วยคังไปรับคุณ

แล้วเรามาเซ็นสัญญาฉบับสมบูรณ์และดำเนินการโอนย้ายที่ดินเลย

อ่อ เห็นผู้ช่วยคังบอกว่า คุณน้ำหนึ่งบินมาจากเชียงใหม่

ระหว่างนี้ ถ้าคุณน้ำหนึ่งเบื่อๆ อยากไปไหน

ก็บอกผู้ช่วยคังได้ตลอดเลยครับ 

ในช่วงที่คุณพักอยู่กรุงเทพ ทางเราจะดูแลคุณน้ำหนึ่งอย่างดี ไม่ต้องเกรงใจนะครับ  "

น้ำหนึ่งได้ยินดังนั้น ก็เคลิ้มไปกับคำพูดของเตชิน จึงเอ่ยว่า

" ขอบคุณค่ะ "

จากนั้นเตชินก็เอ่ยต่อว่า

" ไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ มื้อนี้ผมเลี้ยง คุณน้ำหนึ่งทานให้อร่อยนะครับ "

เอ่ยจบเตชินก็ลุกขึ้นเดินออกจากร้านไป 

โดยไม่สนใจน้ำหนึ่งอีก 

ในหัวของน้ำหนึ่ง 

เตชินคือเป้าหมายที่เขาอยากได้และจะอ่อยให้สำเร็จให้ได้ 

เธออยากสัมผัสหุ่นล่ำๆของเตชินจนใจแทบขาดแล้ว 

เธอเป็นคุณหนูที่มีฐานะ มีที่ดินมากมายทางภาคเหนือและมีหน้าตาที่สวยมากคนหนึ่ง

เธอไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะอ่อยเตชินไม่สำเร็จ

ภายในบ้าน พิมนั่งอานหนังสือในห้องนั่งเล่นคนเดียวอย่างเงียบๆ

ช่วงนี้แม้เธอจะเหงา คิดถึงและอยากคุยกับคนที่บ้านแค่ไหน 

เธอก็ต้องอดทน เพราะไม่อยากให้คนที่บ้านรู้สถานะความเป็นอยู่ของเธอในตอนนี้

ในแต่ละวันเธอได้แต่ดูซีรี่ส์ อ่านหนังสือ 

และอ่านนิยายแก้เบื่อไปวันๆ

เตชินเดินกลับเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้าชื่นบาน 

ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

แล้วเดินมานั่งลงข้างๆพิม ยื่นหน้าไปหอมแก้มเธอแล้วเอ่ยถาม

" คุณกำลังอ่านอะไร "

พิมไม่หันไปมองเขา แต่ก็เอ่ยตอบว่า

" ฉันอ่านนิยายค่ะ "

เตชินจึงเอ่ยถามต่อว่า

" อยู่บ้านทุกวันคุณเบื่อมั้ย "

" เฉยๆนะ ไม่เบื่อ "

จากนั้นเธอก็หันมาถามเขาว่า

" ทำไมคะ อยู่ๆคุณมาถามแบบนี้ มีอะไรหรือเปล่า "

เตชินสบตากับเธอด้วยแววตาหวานซึ้งแล้วเอ่ยพร้อมกับจับมือเธอเบาๆ

" เดือนหน้าผมจะไปทำงานที่เชียงใหม่ประมาณอาทิตย์หนึ่ง คุณอยากกลับไปเที่ยวบ้านเกิดมั้ย "

ได้ยินดังนั้น ใจหนึ่งเธอก็อยากไปเพราะคิดถึงบ้าน คิดถึงบรรยากาศ 

แต่อีกใจเธอก็ไม่กล้าเสี่ยง กลัวเจอคนที่รู้จักเข้าโดยบังเอิญ เธอจึงตอบเขาไปว่า

" ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันอยู่บ้านน่ะดีแล้ว ไม่อยากไปรบกวนคุณทำงาน "

เตชินเขยิบไปโอบกอดเธอแล้วเอ่ย

" แต่ผมอยากให้คุณไปด้วย จะได้มีเวลาทำลูกกันบ่อยๆ "

เธอสบตากับเตชินแล้วพึมพำในใจ

[ นายบ้ากามนี่ในหัวคิดแต่เรื่องนี้หรือไง อยากมีลูกเหรอ ฝันไปเถอะ ]

จากนั้นก็เธอยิ้มขึ้นแล้วแสร้งทำเป็นเขินอายพร้อมกับเอ่ย

" คุณพูดอะไรน่ะ อายเค้า เดี๋ยวป้าใจจะมาได้ยินเข้า "

เตชินกอดเธอแน่นกว่าเดิม

แล้วหอมแก้มเธอหลอยๆฟอด แล้วเอ่ย

" อายทำไม ได้ยินก็ได้ยินสิ ผมคุยกับภรรยาผม ไม่ได้คุยกับคนอื่นสักหน่อย "

ได้ยินดังนั้นแววตาเธอสบตากับเขา แต่ในใจเธอกลับพึมพำอย่างรู้สึกรำคาญ

[ คำก็ภรรยา สองคำก็ภรรยา นี่ถ้าฉันไม่รู้ตัวก่อน ฉันคงจะหลงเชื่อคุณอย่างสนิทใจแล้ว ]

เธอเองก็เบื่อกับอะไรแบบนี้ ที่ต้องเป็นภรรยาปลอมๆรอวันถูกเขี่ยทิ้ง 

[ จะทำยังไงดีนะ ถึงจะได้หย่ากับเขาแล้วไปจากที่นี่เร็วๆ ]

เตชินเห็นว่าเธอเงียบไป แววตาดูเหม่อลอยเขาจึงเอ่ยถามขึ้น

" พิม คุณนั่งเหม่อ คิดอะไรอยู่ "

ได้ยินดังนั้นเธอหันมายิ้มให้เขาแล้วเอ่ย

" ฉันกำลังคิดว่าจะไปกับคุณดีมั้ย

ใจหนึ่งก็คิดถึงบ้าน อีกใจก็ยังไม่อยากกลับเพราะยังมีเงินไม่มากพอ "

เตชินเงียบไปสักพักแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง

" พิม งั้นคุณก็รีบมีลูกกับผมเร็วๆสิ ผมจะให้คุณเพิ่มอีกสามล้าน เป็นค่าคลอดลูกดีมั้ย "

ได้ยินดังนั้นเธอก็จุกอกไปเหมือนกัน 

เธออยากจะถามเขาเหลือเกิน 

ว่าเหนื่อยมั้ยที่ต้องตีสองหน้า 

ต้องเสแสร้งแกล้งทำเป็นหึงหวง

แสดงละครหลอกคนอื่น

และหลอกตัวเองว่ารักกัน 

เธออยากรู้ว่าเขาเหนื่อยมั้ย

ลำบากใจบ้างหรือเปล่า

ที่ต้องทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รักแบบนี้

แต่เธอเหนื่อยและเบื่อมากแทบทนไม่ไหวแล้ว

เธอยิ้มอ่อนๆแล้วเอ่ยตอบอย่างอ่อนโยน

แสร้งทำตัวเป็นคนว่านอนสอนง่าย

" ค่ะ "

เธอเอ่ยเพียงสั้นๆเพราะไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว 

จากนั้นเตชินก็ยื่นนิ้วมือไปจับคางเรียวเล็กของเธอให้เชิดขึ้นมองเขา

แล้วเขาก็จูบลงบนหน้าผากเธอเบาๆอย่างทะนุถนอมแล้วเอ่ยว่า

" คุณน่ารักที่สุดเลยพิม 

ผมไปอาบน้ำก่อนนะ พรุ่งนี้ต้องไปทำเรื่องซื้อขายที่ดินแต่เช้า

ผมจะพาคุณไปด้วย หลังจากเสร็จงานแล้วจะพาคุณไปเที่ยวแก้เบื่อ "

พิมจึงเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

ละมุนหัวใจคนฟัง

" ได้ค่ะ งั้นคืนนี้คุณก็นอนเร็วๆหน่อยนะคะ "

เตชินพยักหน้าเบาๆแล้วเอ่ย

" ได้ครับ แต่ก่อนนอน ขอทำลูกก่อนโอเคมั้ย "

" ค่ะ "

พิมเอ่ยตอบแล้วเตชินก็เดินออกจากห้องนั่งเล่น ขึ้นไปบนห้องนอน

พิมเดินไปเก็บหนังสือบนชั้นวางหนังสือ

แล้วเดินเข้าไปในห้องครัว 

เริ่มชงชาจากนั้นก็ใส่ยานอนหลับไปสองหยด

เสร็จแล้วเธอก็เดินกลับขึ้นไปบนห้องพร้อมกับถ้วยชาในมือ

ด้วยสีหน้านิ่งเฉยแววตาเย็นชาดูไร้อารมณ์