เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 11 ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-03 22:37:48พิมเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับเงินในมือ พอเธอกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง
ก็แกะซอง นั่งนับเงินอย่างมีความสุข เธอยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น " ไม่คิดว่าจะได้เงินมาง่ายดายขนาดนี้ คนรวยนี่มีห่วงเยอะจังเลยแฮะ " แล้วเธอก็จูบไปที่เงินแป็ดหมื่นอย่างชื่นใจ เอาเงินเก็บใส่กระเป๋าแล้วเอ่ย " เรื่องไม่ดีผ่านพ้นไป ก็มีเรื่องให้ยิ้มได้ผ่านเข้ามา โบราณว่า ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดีอยู่ ดูแล้วน่าจะจริง " เธอยิ้มอย่างอารมณ์ดี จากนั้นก็เดินออกจากห้อง ไปรีดเสื้อผ้าให้เตชินต่อ ที่บริษัท ณัชชาเธอแทบจะไม่กล้าสู้หน้าเตชินแล้ว แม้เธอได้สถานะภรรยา แต่เธอรู้ตัวเองดีที่สุด ว่าเป็นได้แค่ภรรยาในนาม ที่ไม่สามารถเปิดเผยให้คนภายนอกรู้ได้ เป็นเพียงภรรยาลับๆที่รอวันหย่าขาดเมื่อถึงเวลาเท่านั้น การประชุมในตอนเช้าเตชินไม่แม้แต่จะมองหน้าณัชชาเลย พอออกจากห้องประชุม ณัชชาจึงเดินตามเขาออกมา เมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่ณัชชาจึงเอ่ยขึ้น " คุณเตชิน ฉันขอโทษ สำหรับเรื่องเมื่อคืน " เตชินหยุดเดินพร้อมกับเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชาโดยไม่ไม่เหลียวมองเธอเลยแม้แต่น้อย " คนที่คุณควรขอโทษ คือพิม ไม่ใช่ผม " ได้ยินดังนั้น ณัชชากำมือแน่นด้วยความโกรธและไม่พอใจ ที่เตชินให้ค่ากับคนใช้ชั้นต่ำคนหนึ่ง เตชินเห็นว่าเธอเงียบไปเลยหันมาแล้วเลิกคิ้วขึ้นเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงหนักแน่นชัดถ้อยชัดคำ " ทำไม คุณไม่กล้าไปขอโทษเธองั้นเหรอ คุณรู้ตัวมั้ยว่า เพราะแผนการชั่วๆของคุณกับคุณแม่ ทำให้เธอเกือบจะตกเป็นเมียผม " จากนั้นเขาก็ลดระดับเสียงลงให้เป็นปกติแล้วเอ่ยอย่างเหยียดหยาม " แต่เสียดาย เธอไม่เหมือนคุณที่เอาแต่จ้องจะจับผมเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง ถึงกับเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้เป็นคุณหญิง อัศววัฒน์สกุล " คำพูดของเตชินทำเอาณัชชาถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาเป็นสาย เธอไม่คิดว่านอกจากเขาจะเลือดเย็นแล้วยังปากร้ายไม่ถนอมน้ำใจผู้อื่นเลยแม้แต่น้อย แล้วเตชินก็เอ่ยต่อว่า " แม้ตระกูลเราจะเชื่อมสัมพันธ์โดยการแต่งงาน มาตลอด แม้ตระกูลเราสองคนจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกันมาทุกรุ่น แต่มันไม่ได้แปลว่ารุ่นผมกับคุณจะต้องรักษาความสัมพันธ์โดยการแต่งงาน มันมีวิธีอื่นที่ผมจะตอบแทนบุญคุณตระกูลคุณอีกเยอะแยะแต่คุณก็เลือกใช้วิธีนี้ คุณจงใจบีบบังคับให้ผมแต่งงานกับคุณ ยิ่งคุณพยายามมากเท่าไหร่ ผมยิ่งเกลียดคุณมากขึ้นเท่านั้น ทางที่ดี คุณหยุดแล้วเปิดใจให้คนอื่น ที่เขาเต็มใจรักคุณเถอะ เพราะผมไม่มีวันเปิดใจให้คุณหรือว่าใครแล้ว " ณัชชาร้องให้เสียใจจนแทบจะเป็นลมอยู่แล้ว แต่เธอยังคงกำมือแน่นอย่างดื้อดึงแล้วเอ่ยตะคอกเสียงดัง " เพราะนังคนใช้ชั้นต่ำนั่นใช่มั้ย ที่ทำให้คุณเลือกที่จะปฏิเสธฉันครั้งแล้วครั้งเล่า " ได้ยินดังนั้นเตชินก็เอ่ยตะคอกอย่างดุดันด้วยความโกรธทันที " มันไม่ใช่เพราะใครทั้งนั้นแหละ! แต่เป็นเพราะผมไม่เคยรักคุณเลยต่างหาก คุณตื่นสักที!!! อีกอย่างพิมไม่เกี่ยว อย่าดึงเธอเข้ามาเกี่ยวข้อง " แต่ณัชชาก็ยังรู้สึกว่าเตชินมีบางอย่างที่เปลี่ยนไป เธอจึงเอ่ยตะคอกเสียงดังทั้งน้ำตาด้วยความเสียใจอย่างไม่พอใจ " คุณกำลังปกป้องเธอ!!! " เตชินเริ่มหมดความอดทนจึงเอ่ยออกมาว่า " ณัชชาถ้าเธอยังเป็นแบบนี้ พรุ่งนี้คุณลาออกไปซะ แล้วไม่ต้องมาให้ผมเห็นหน้าอีก " พูดจบเขาก็เดินจากไป ผู้ช่วยคังก็รีบเดินตามเขาไปอย่างรวดเร็ว ณัชชาร้องให้เสียใจจนเข่าอ่อน ทรุดตัวลงกับพื้น ผู้ช่วยของเธอจึงเดินเข้ามาพยุงเธอแล้วเอ่ยปลอบใจ พร้อมกับให้คำแนะนำ " คุณณัชชาคะ ฉันว่าคุณใจเย็นๆควบคุมสติหน่อยดีกว่าค่ะ คุณสวยและเก่งขนาดนี้ คุณเตชินจะไม่หวั่นไหวเลยคงไม่น่าใช่ โดยนิสัยของผู้ชาย จะชอบผู้หญิงรู้งาน ใจกว้าง ขี้อ้อน เอาใจใส่เก่ง ที่สำคัญผู้ชายจะเป็นประเภทที่ไม่ชอบผู้หญิง ขี้วีน ขี้โวยวาย ฉันคิดว่า หากจะมัดใจคุณเตชินให้อยู่หมัด คุณกลับไปตั้งหลักใหม่ดีกว่าค่ะ ให้เขารู้สึกได้ ว่าคุณเปลี่ยนไปแล้ว ดีมั้ยคะ " ได้ยินดังนั้น แววตาณัชชาฉายแววความแข็งกร้าว ไม่ยอมแพ้ และพร้อมสู้อีกครั้ง แล้วเอ่ย " เตชิน ตั้งแต่ตอนนั้น ฉันในสายตาคุณก็กลายเป็นผู้หญิงเห็นแก่ตัว ทำได้ทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองสินะ ได้ ในเมื่อในสายตาคุณฉันเป็นคนแบบนั้น งั้นฉันก็จะเป็นแบบนั้นให้สมใจคุณ ถ้าฉันไม่ได้ตัวคุณ คนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์เช่นกัน " เธอนึกย้อนไปในอดีต เมื่อก่อน เธอชอบเขามาก ชอบมาตั้งแต่เด็ก ตามติดเขาแทบทุกย่างก้าว เรียกเขาว่า พี่เตชินคะ พี่เตชินข๋า และเขาก็ดูจะรักและเอ็นดูเธอที่สุด แต่เมื่อโตขึ้นช่วงเข้าเรียนมหาลัย เกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้น หลังจากนั้น เตชินก็ไม่สนใจเธออีกเลย เมื่อเตชินกลับไปถึงห้องได้สักพัก ผู้ช่วยคังก็รีบเข้ามารายงานว่า " คุณชายครับ ผู้ร่วมลงทุนในโครงการใหม่ได้ทำการถอนตัวออกครับ โดยให้เหตุผลว่า เป็นเพราะข่าวฉาวของคุณชายพวกเขากลัวจะมีผลกระทบกับโครงการใหม่ ตอนนี้โครงการเรามีลูกค้าเริ่มยกเลิกซื้อหลายรายแล้ว เพราะรับไม่ได้กับข่าวที่ว่าคุณชายมีภรรยาพร้อมกันสองคน ตอนนี้ในกระแสโซเชียลโจมตีคุณชายหนักมาก ด่าว่าให้คุณชายอย่างเสียๆหายๆและมีการตามสืบด้วยว่าผู้หญิงที่เป็นเมียรองคือใคร ดูเหมือนว่าครั้งนี้คุณพิม อยู่เฉยๆก็เดือดร้อน คงใช้ชีวิตลำบากแล้วครับ " เตชินไม่ตกใจอะไร แต่กลับมีสีหน้าครุ่นคิดแล้วเอ่ยถามขึ้น " มีใครรู้หรือยัง ว่าผมแต่งงานกับใคร " " ตอนนี้ยังไม่มีใครรู้ครับ คาดว่าถ้าชาวโซเชียลรู้คงเผยแพร่ไปนานแล้วครับ " เตชินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติสีหน้าเย็นชาแววตาซ่อนความคิดบางอย่างเอาไว้ " งั้นก็ดี ไปเรียกณัชชาให้มาพบผมที่ห้องด่วน แล้วก็ไปเชิญเจ้าหน้าที่ ที่เป็นนายทะเบียนดูแลเรื่องการหย่ามา เรื่องนี้อย่าให้ใครรู้เด็ดขาด อ้อ แล้วก็เชิญทนายความมาพบที่ห้องด้วย " " ครับ " ผู้ช่วยคังเดินออกไป เขาได้แต่ทำตามคำสั่งของเจ้านาย โดยไม่เอ่ยถามอะไรสักคำ ผู้ช่วยคังไปเคาะประตูห้อง รองประธานบริษัท ณัชชาเงยหน้าขึ้นมองเขา แล้วเขาก็เอ่ยขึ้น " คุณณัชชาครับ ท่านประธานเรียกให้คุณไปพบที่ห้องตอนนี้ครับ " ณัชชาจึงเอ่ยถามขึ้น " ค่ะ แล้วเขาได้บอกมั้ยว่าต้องการพบฉันเรื่องอะไร " ผู้ช่วยคังเอ่ยตอบไปว่า " ไปถึงคุณณัชชาก็จะรู้เองครับ ขอตัวก่อนนะครับ " เอ่ยจบเขาก็หมุนตัวเดินออกไปทันที เขาเป็นคนซื่อสัตย์ ไม่เปิดเผยคำพูดของเจ้านายหากไม่ได้รับอนุญาต เขาจะไม่พูดเด็ดขาด ไม่นานณัชชาก็มาเคาะประตูห้องเตชิน เตชินที่อยู่ด้านในจึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ ที่แสนเย็นชาว่า " เชิญ " ณัชชาเดินเข้ามา นั่งลงตรงหน้าเตชินแล้วเอ่ยถามขึ้น " คุณเรียกพบฉันด่วน มีเรื่องอะไรเหรอคะ " เตชินจึงยื่นโทรศัพท์ที่เกี่ยวกับข่าวของเขาในตอนนี้ให้เธอดู พอเธอเห็นก็ตกใจ รีบเอ่ยปฏิเสธทันที " พี่เตชิน ฉันไม่ได้ทำนะคะ ฉันไม่รู้เรื่อง " เตชินมองเธออย่างเย็นชาราวกับคนไร้ความรู้สึกแล้วเอ่ย " ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าเป็นฝีมือคุณ คุณจะร้อนตัวไปทำไม อีกอย่างไม่ต้องเรียกผมอย่างสนิทสนมขนาดนั้น ผมไม่ชอบ " ได้ยินดังนั้นสีหน้าณัชชาก็เศร้าลงทันที เธอจึงนั่งนิ่งเฉย แล้วเอ่ย " ขอโทษค่ะ " แล้วเตชินก็เอ่ยขึ้นต่อว่า " ช่างเถอะ วันนี้ที่ผมเรียกคุณมาก็เพื่อจะบอกคุณว่า ตอนนี้มีข่าวเสียหายเกี่ยวกับตัวผม เรื่องการมีภรรยาพร้อมกันสองคน ถูกเผยแพร่ออกไป ทำให้ลูกค้ายกเลิกซื้อโครงการและผู้ร่วมลงทุนก็ถอนตัวออก ส่วนชาวโซเชียลวิพากวิจารณ์ข่าวของผมอย่างหนัก ดังนั้นเพื่อจบเรื่องนี้ ผมจึงต้องขอความร่วมมือจากคุณโดยขอให้คุณเซ็นหย่า เพราะหากเรื่องบานปลายผู้คนรู้ว่าคุณคือภรรยาของผม กฎของบริษัทจะใช้ไม่ได้อีกต่อไป เราสองคนก็จะถูกวิพากวิจารณ์จากพนักงานในบริษัท ความเคารพนับถือก็จะหมดไป ดังนั้นหากคุณยังอยากทำงานในบริษัทต่ออย่างมีเกียรติ ก็คือเซ็นหย่า เพราะยังไงวันหนึ่งคุณก็ต้องเซ็นอยู่ดี เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นคุณก็แค่เซ็นหย่าเร็วขึ้นเท่านั้นเอง แล้วหลังหย่าผมจะแถลงข่าวทันทีว่าข่าวที่ออกมาเป็นเพียงแค่ข่าวลือเท่านั้น ผมมีทางเลือกให้คุณสองทาง คือ หนึ่ง เซ็นหย่าแล้วทำงานในบริษัทต่อ สอง ไม่เซ็นหย่าตอนนี้ แต่คุณต้องลาออกจากตำแหน่งรองประธานบริษัท คุณเลือกเอา " ณัชชากำมือแน่นกดอารมณ์โกรธไว้ใต้ส่วนลึกสุดของใจ เธอเสียใจและเจ็บแค้นในใจที่เตชินใช้เหตุการณ์ครั้งนี้มาบีบให้เธอเซ็นหย่า เธอนั่งนิ่ง ด้วยสีหน้าเรียบเฉยแล้วเอ่ย " ค่ะ ฉันจะเซ็นหย่า แต่ต้องแลกกับการได้หุ้น 15% คืน ถ้าคุณตกลง ฉันจะเซ็นให้ทันที " เตชินคิดว่าหุ้น15% แลกกับการสลัดณัชชาออกไปจากการผูกมัดได้ก็ถือว่าคุ้ม จึงเอ่ยว่า " ได้ เดิมทีหุ้น 15% มันก็เป็นของคุณ ตอนนี้เราสองคนก็ได้อย่างเสียอย่างเหมือนกัน ก็แฟร์ๆกัน " แล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ผู้ช่วยคังพาทนายกับนายทะเบียนสองคนเข้าพบเตชิน เตชินจึงเอ่ยขึ้น " ในเมื่อมากันครบแล้ว ก็รีบเซ็นใบหย่าเถอะ จะได้จบข่าวเสียๆหายๆนี่สักที " ความจริงไม่ใช่ว่าไม่มีใครมองไม่ออกว่าเตชินมีเจตนาบีบให้ณัชชาหย่า หากพวกเขารักกันก็แค่เปิดเผยว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันก็จบ แต่เตชินกลับเลือกที่จะหย่า นั่นก็แสดงออกชัดเจนว่าเขาไม่รักณัชชา และไม่เต็มใจที่จะจดทะเบียนสมรสกับเธอตั้งแต่แรก เมื่อณัชชาเซ็นหย่าใบหย่าเสร็จเธอก็เดินออกไปจากห้องของเตชินด้วยความเสียใจทันที เตชินหันมาเอ่ยกับผู้ช่วยว่า " ไปสืบมา ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวและอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ " " ครับ " เอ่ยจบ ผู้ช่วยคังก็เดินออกไปส่งนายทะเบียน ในห้องเหลือเพียงทนายกับเตชิน ทั้งสองนั่งพูดคุยปรึกษาหารือกันภายในห้อง จากนั้นทนายก็ลุกขึ้นเดินออกจากของประธานบริษัทไปบทที่เกี่ยวข้อง
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 12 นั่นเป็นเพราะคุณไม่รอบคอบเอง
ในครั้งนี้ ทำให้นักลงทุนหลายรายในบริษัทเริ่มทยอยถอนข่าวตัวออกเพราะไม่กล้าเสี่ยงซื้อหุ้นของบริษัทเตชิน หุ้นของบริษัทเตชินดิ่งลงทุกวันจนเตชินเริ่มเครียดณัชชาพยายามเดินสายคุยเจรจากับนักลงทุนให้มาร่วมลงทุนซื้อหุ้นของบริษัทแต่กลับไม่เป็นผล บริษัทเริ่มเข้าขั้นวิกฤติ ในแต่ละวันเตชินเรียกประชุมผู้บริหารและผู้ร่วมลงทุนที่เหลือ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นช่วงนี้เตชินไม่ค่อยได้กลับบ้าน และณัชชาก็เคียงข้างร่วมเผชิญหน้ากับปัญหาที่เข้ามาจนเขารู้สึกว่าไม่ควรให้ณัชชามาเสียเวลากับเขา เขารู้ดีว่าณัชชาชอบเขามาตลอดแต่เขาไม่สามารถรับรักเธอได้ และไม่อยากให้ณัชชามาลำบากด้วยเขาคิดว่าณัชชาควรตัดใจจากเขาและเปิดใจให้คนอื่นได้เข้ามาดูแลหัวใจเขานั่งมองณัชชาที่นั่งช่วยงานเขาจนเผลอหลับไปอย่างเงียบๆเขาทำทุกวิธีทั้งพูดไม่ดี ทำร้ายจิตใจ แต่ณัชชากลับไม่เคยยอมแพ้เพราะนิสัยเธอดื้อรั้นมาตลอดเขารู้ดีเขาถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ แล้วหยิบเสื้อคลุมมาห่มให้ณัชชา จากนั้นก็เดินออกจากห้องเตชินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาผู้ช่วยของณัชชาแล้วเอ่ย" คุณมาอยู่เป็นเพื่อนคุณณัชชาที่บริษัทหน่อย "ปลายสายเอ่ยตอบว่า" ค่ะ "เตชินขับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 13 หรือคุณมีแฟนแล้ว
ในตอนเช้า พิมกำลังฝันหวาน เธอฝันว่าอาจารย์ได้ไปเดทกับอาจารย์ป๊อบ โดยอาจารย์ป๊อบพูดกับเธอว่า" พิม คบกับผมนะ ผมชอบคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย ผมเฝ้ามองคุณมานานหลายปี รอวันที่คุณเรียนจบ เพื่อขอคุณเป็นแฟน ตอนนี้คุณไม่ใช่นักเรียนของผมแล้ว เราเป็นแฟนกันนะ "เธอยิ้มและรู้สึกมีความสุขที่สุดที่ความฝันของเธอเป็นจริง จึงเอ่ยตอบไปว่า" ค่ะ ฉันก็ชอบอาจารย์เหมือนกัน "แล้วอาจารย์ป๊อบก็ดึงเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมกอด จากนั้นก็ก้มลงจะจูบเธอแต่ยังไม่ทันได้ประกบปาก เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมดันดังขึ้นมาขัดจังหวะเธอ ปลุกให้เธอตื่นจากฝันเธอตื่นขึ้นมาอย่างเสียดายและเสียใจที่อดจูบกับคนที่เธอชอบเธอมองไปยังเบอร์แปลกที่โทรเข้ามาขัดจังหวะด้วยความหงุดหงิดใจกดรับสายแล้วเอ่ย" สวัสดีค่ะ "ปลายสายเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า" แค่วันแรกคุณก็คิดจะอู้งานแล้วเหรอ คุณลืมไปแล้วเหรอว่าคุณต้องทำอะไร "เมื่อได้ยินเสียงปลายสายเธอก็สะดุ้งลุกขึ้นมานั่งทันทีแล้วเอ่ย" คุณเตชิน! "ปลายสายจึงเอ่ยต่อว่า" เมื่อไหร่คุณจะมาส่งอาหารเช้า "[ ตายละ ลืมสนิทเลย ]เธอพึมพำในใจ นั่งนิ่ง ใช้ความคิดสักพัก จึงเอ่ยขึ้น" ค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้ อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 14 ฉันแค่นึกสนุก
หลังจากทานข้าวเสร็จ พิมเลือกที่จะไม่ใช้ลิฟท์แต่เดินออกไปทางบันได เพราะไม่อยากให้ผู้คนรู้ว่าเธอมาหาเตชิน พอเธอเดินลงบันไดไปเธอก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคุยโทรศัพท์ ท่าทางน่าสงสัยเธอจึงเดินเข้าไปใกล้แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวีดีโอ เธอได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นพูดว่า" ตอนนี้ข่าวที่ท่านประธานมีภรรยาสองคนถูกเผยแพร่บนโลกโซเชียลแล้วท่านประโกรธจนหย่ากับคุณณัชชา ตอนนี้ข้างกายท่านประธานไม่มีใครแล้วค่ะทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ตอนนี้เหลือแค่รอดูคุณณัชชาลาออกเท่านั้นค่ะ "ประโยคสุดท้ายพิมตกใจจนดวงตาเบิกกว้าง เธอไม่คิดว่าเรื่องราววุ่นวายที่เกิดขึ้นในบริษัทของเตชินจะมีผู้อยู่เบื้องหลังคอยกวนน้ำให้ขุ่น เธออยากจะเห็นโฉมหน้าของผู้หญิงคนนั้นแต่ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่หันมาทางเธอเลย แล้วอยู่ๆเสียงโทรศัพท์เธอก็ดังขึ้นทำให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ตัวรีบเอาผ้ามาปิดหน้าแล้ววิ่งหนีไปพิมเองก็กลัวถูกจับได้เธอรีบวิ่งลงบันได้ไป แทบจะกลิ้งเป็นลูกบอลอยู่แล้วทางฝั่งผู้หญิงคนนั้น ปลายสายของเขาเอ่ยถาม เขาจึงตอบไปว่า" มีคนมาเห็น โชคดีที่คลุมหน้าไว้ คุณอย่ากังวลไปเลย ตรงบันได้หนีไฟปกติไม่มีใครใช้ คงจะเป็นแค่พวกพนักงาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 15 ผมขอโทษ คุณพอใจยัง
เธอรู้สึกผิดต่อเตชินมาก ที่เลี้ยงงูเห่าไว้ข้างกาย จนกลับมาฉกพวกเขาเองแบบนี้เธอเดินไปที่ห้องของเตชิน ยกมือเคาะประตูเบาๆแล้วเดินเข้าไปในห้องเตชินมองเธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แววตาเย็นชา ทำให้เธอรู้สึกเย็นไปถึงขั้วหัวใจแต่ก็ฝืนเอ่ยขึ้นอย่างระมัดระวังด้วยความรู้สึกผิด" ฉันขอโทษค่ะ ที่ไม่ระวังคนรอบข้างให้ดี ไว้ใจคนง่ายเกินไป จนทำให้บริษัทเกิดปัญหาใหญ่ แต่คุณไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันจะทำทุกวิถีทาง สร้างความเชื่อมั่นให้นักลงทุนให้กลับมาร่วมลงทุน ซื้อหุ้นของบริษัทเราอีกครั้งให้ได้ค่ะ "เตชินจึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นชัดถ้อยชัดคำว่า" พรุ่งนี้ผมจะจัดแถลงข่าว ผมจะให้โอกาสคุณได้แก้ตัวสักครั้ง ต่อไปจะรับใครเข้ามาทำงานคงรู้นะว่าไม่ควรใช้ความรู้สึกส่วนตัวมาเกี่ยวข้อง "" ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว "เตชินรู้ว่าณัชชาเป็นคนใจอ่อน ขี้สงสาร จึงเป็นจุดอ่อนที่ทำให้ผู้ไม่หวังดีใช้เป็นเครื่องมือได้ง่าย แม้เธอจะเก่ง มองผิวเผินแลดูเพรียบพร้อม แต่แท้จริงแล้วณัชชาขาดความเป็นผู้นำหลายจุดมองคนไม่ทะลุปรุโปร่ง ใจอ่อน ขี้สงสาร ชอบใช้ความรู้สึกส่วนตัว และไม่มีความเด็ดขาดจากนั้นเตชินก็เอ่ยต่ออย่างเหนื่อยหน่ายว่า" คุณอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 16 เป็นสาวใช้ที่ผิวสวยจนน่าอิจฉา
พิมทำหน้าที่ส่งอาหารเช้าให้เตชินตามปกติ และร่วมทานมื้อเที่ยงตามข้อตกลงในสัญญาเธอเข้าออกบริษัทบ่อยจนพนักงงานต้อนรับเริ่มจำเธอได้และต้อนรับเธออย่างดีแต่ก็ไม่วายที่จะหลุดรอดจากคำซุบซิบนินทาของพนักงานในบริษัทพนักงานจับกลุ่มซุบซิบกัน" นี่ๆ นึกไม่ถึงเลยว่าท่านประธานจะเปลี่ยนรสนิยมหันมาควงสาวน้อยหน้าใสแล้ว "อีกคนก็เอ่ยขึ้นบ้าง" ฉันได้ยินทางฝ่ายต้อนรับเขาเม้าท์กันว่า เธอมาส่งข้าวเช้าให้ท่านประธานทุกวันเลย บางวันก็มาทานมื้อเที่ยงด้วยกัน "อีกคนดูตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้ยินแล้วเอ่ย" จริงเหรอ แสดงว่าคนนี้ต้องเป็นคนโปรดของท่านประธานที่ท่านประธานปลื้มมากแน่ๆเลย "อีกคนก็อยากร่วมสนทนาด้วยจึงเอ่ย" ฉันได้ข่าวมาว่า หลายวันก่อนที่เธอไม่มาทานข้าวด้วย ท่านประธานถึงกับต้องออกไปง้อเลย "พนักงานสาวอีกคนก็เอ่ย" แล้วแบบนี้ถ้ารองประธานรู้ จะรู้สึกยังไง พูดก็พูดเถอะ ในฐานะผู้หญิงด้วยกันไม่ใช่ว่าฉันจะมองไม่ออกนะว่า รองประธานดูมีความรู้สึกพิเศษต่อท่านประธาน "อีกคนก็เอ่ยเสริมว่า" นั่นสิ รองประธานอยู่เคียงข้างท่านมาธานมาตลอดแต่เสียดายที่ท่านประธานกลับไม่เห็นเธอเป็นผู้หญิงทั่วไป "พนักงานสาวอีกคนจึงพูด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 17 คุณยินดีคบผมเป็นแฟนมั้ย
พิมเอาข้าวไปให้เตชินเสร็จเธอก็เอ่ยว่า" ฉันเอาข้าวมาส่งคุณแล้ว วันนี้ฉันมีธุระต้องออกไปข้างนอก ขอลางานหนึ่งวันนะคะ "เตชินเงยหน้าขึ้นมามองเธอแล้วเอ่ย" คุณจะไปไหน ให้ผู้ช่วยคังไปส่งสิ "ได้ยินดังนั้นเธอก็รีบเอ่ยปฏิเสธทันที" ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเรียกรถเองได้ ฉันมีนัดกับเพื่อนที่ทำงานสายนี้ด้วยกัน วันนี้เป็นวันหยุดเขาพอดี เลยนัดเจอกันค่ะ "สำหรับเธอแล้ว เธอจะให้คนอื่นมารู้เรื่องส่วนตัวของเธอไม่ได้ และยิ่งไม่ชอบให้คนอื่นมาละลาบละล้วงเรื่องของเธอแม้แต่นิดเดียวเตชินทำท่าเข้าใจแล้วเอ่ย" ผมจะให้คุณลาแค่วันเดียวนะ เย็นนี้กลับมาแล้วมารายงานตัวกับผมด้วย "ได้ยินดังนั้นเธอรู้สึกอารมณ์ไม่ดีขึ้นมา[ นี่มันแม่บ้านประเภทไหนกัน ต้องรายงานเวลาเข้าเวลาออก นี่มันทหารองครักษ์ชัดๆ ]เธอพึมพำในใจแล้วเอ่ยตอบว่า" ค่ะ เมื่อไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวค่ะ "เอ่ยจบเธอก็เดินออกไปจากห้องของเตชิน รถแท็กซี่ที่เธอเรียกก็มารอที่หน้าบริษัทเมื่อลงไปถึงหน้าบริษัท เธอก็ขึ้นรถไป เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความดีใจสีหน้าเต็มไปด้วยความสุข ที่เมื่อคืน อาจารย์ป๊อบทักแชทมาหาเธอว่า( พิม พรุ่งนี้คุณว่างมั้ย ผมเพิ่งกลับมาจากต่างประเท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 18 ต้องร่าน ต้องแรง ต้องแรด
ป๊อบมองตามหลังของพิมด้วยแววตาผิดหวัง เขาไม่อยากให้เธอทำงานนี้เลยเตชินเห็นพิมเปิดประตูลงมาจากรถหรู เขาถึงกับหรี่ตาลง เพ่งมองไปที่รถคันนั้น พิมรีบวิ่งเข้ามาให้ทันเวลาห้านาที เพราะไม่รู้ว่าถ้าเลยห้านาที เตชินจะสรรหาคำใดมาตำหนิเธออีก เธอเป็นคนวิ่งเร็วไม่ถึงห้านาที ก็ถึงหน้าห้องแล้ว เลยยกมือเคาะประตูห้องเขาทันทีเตชินที่อยู่ด้านในเอ่ยเสียงเย็นออกมา" ประตูไม่ได้ล็อค "เธอจึงเปิดประตูเข้าไป เดินไปยืนต่อหน้าเขาแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบด้วยสีหน้านิ่งเฉย" ฉันมารายงานตัวตามที่คุณบอกแล้ว ขอตัวค่ะ "พูดจบเธอก็หันหลังเดินออกไป แต่ก้าวขายังไม่ถึงสามข้าว เตชินก็หาเรื่องพูดกับเธอเอ่ยถามขึ้นอย่างเย็นชาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม" ใครมาส่งคุณ "" เพื่อนค่ะ "เธอเอ่ยตอบอย่างไวแบบไม่ต้องคิดเตชินเผยอปากแล้วเอ่ยพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเดินเข้ามาหาเธอ" อ้อ เพื่อนคุณเป็นแม่บ้านทีรวยใช้ได้เลยนี่ ขับรถหรูมาส่งซะด้วย "พิมตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะแอบดูอยู่ และไม่รู้ว่ารถของอาจารย์ป๊อบเป็นรถหรูเธอรู้สึกพลาดมากที่พูดออกไปแบบนั้นเธอนิ่งเงียบไป เตชินเห็นดังนั้นจึงเอ่ยต่อว่า" กำลังคิดหาวิธีแก้คำพูดของตัวเองอยู่ล่ะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 19 สิทธิ์ในการเป็นเจ้านายคุณไง
พิมนึกแค้นเตชินในใจ ที่ไม่เว้นแม้กระทั่งเธอที่เป็นสาวใช้ จึงโทรไปหาเพื่อนสาว เมื่อเพื่อนสาวรับสาย เธอจึงทำเป็นร้องห่มร้องให้ เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนสาวฟัง" อีเท่ ฉันถูกผู้ชายปล้ำ ฮือๆๆๆ "เพื่อนสาวของเธอได้ยินดังนั้นก็ร้องขึ้น พร้อมกับเอานิ้วที่กรีดกรายปิดปากอย่างตกใจ" อุ๊บ! "แล้วเอ่ยถาม โดยที่คนฟังแยกไม่ออกว่าเป็นห่วงเธอหรือเปล่า" อีพิม เธอพูดจริงป้ะเนี่ย "" ฉันพูดจริงๆ ใครจะมาล้อเล่นเรื่องพรรณนี้กันล่ะ "เพื่อนสาวจึงถามด้วยความสนใจใคร่รู้ต่อว่า" แล้วผู้ เป็นใคร หล่อมั้ย สูงเท่าไหร่ ผิวสีอะไร อ้วนหรือผอม หน้าที่การงานเป็นยังไง รวยมั้ย ระดับไหน ตอบ! "ได้ยินดังนั้นเธอจึงเอ่ยอย่างหงุดหงิด" อีเท่ นี่แกจะถามอะไรเยอะแยะไปทำไม "เพื่อนสาวของเธอที่นั่งทาเล็บอยู่ก็เอ่ยต่อว่า" ก็ถ้าโปรไฟล์ดี ดีกรีเยี่ยม หน้าตาหล่อ เธอก็ถือซะว่ามันเป็นวันไนท์สแตนด์แล้วกัน แต่ๆๆๆ ถ้ามันไม่หล่อไม่มีดีสักอย่าง ต่อให้มันอยู่ขุมนรกไหนฉันกับอีมี่และอีมิกเกลก็จะไปลากคอมันมาลงโทษแล้วลากมันเข้าคุกให้เธอ "เธอรู้สึกเอือมระอากับเพื่อนสาวของเธอ จนไม่รู้จะพูดยังยังเธอจึงทำงอแงร้องเรียกชื่อเพื่อนสาวเสีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08
บทล่าสุด
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 45 รอยเลือดนี่ของใคร
พิมที่มีอาการมึนๆ แทบจะไม่มีแรงแล้ว เธอรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีใช้เท้าถีบสองคนนั้นออกไปแล้วแบกร่างที่สายตาเริ่มพร่ามัวหัวหมุนจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เดินสะเปะสะปะออกไป มือเรียวเล็กยังไม่ทันได้สัมผัสลูกบิดประตู ชายหนุ่มก็มารวบตัวเธอแล้วอุ้มกลับมาอย่างสบายๆเพราะเธอตัวเล็ก" ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! "เสียงตะโกนแผ่วเบา ร้องเรียกให้คนช่วย แต่โชคร้ายที่ห้องพวกนี้เป็นห้องเก็บเสียงต่อให้เธอตะโกนเสียงดัง ก็ไม่มีใครได้ยิน ชายหนุ่มทิ้งเธอลงบนเตียง มองเธอด้วยสายตาหื่นกามชายหนุ่มหันไปเอ่ยกับเพื่อนว่า" เดี๋ยวมึงคอยถ่ายวีดีโอให้กูก่อน เสร็จแล้วกูจะถ่ายให้มึง "ชายหนุ่มอีกคนเอ่ยว่า" ทำไมมึงไม่ตั้งกล้องเอาวะ "" ตั้งกล้องมันจะไปเห็นทุกมุมได้ไงวะ สาวน้อยคนนี้ งานดี ดูสดใหม่ สวยตั้งแต่หัวจรดเท้า ต้องถ่ายให้ได้ครบทุกมุมเว้ย งานดีเงินดีมึงจำไม่ได้หรือไง "" เออๆ ได้กูจะถ่ายให้มึงก่อน "พิมได้ยินชัด ทุกถ้อยคำหยาบคายและน่ารังเกียจ น่าขยะแขยงพวกนั้นสติเธอเริ่มเลือนลาง เธอกลัวจนน้ำตาไหลพราก[ คุณเตชิน ถ้าฉันเป็นอะไรไป ล้วนเป็นเพราะคุณ ฉันจะจดจำคุณไว้ชั่วชีวิตจะไม่มีวันลืมคุณแน่นอน ]แม้เธอจะรู้สึกโกรธแค้นเ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 44 หัวใจของคุณทำด้วยอะไร
ข้อเท้าบวมเป่ง แข้งขาและหัวเข่าถลอก จนเลือดสีแดงสดซึมออกมา ตามรอยแผลสดเธอไม่สนใจ วิ่งตามต่อไป จนรถของเตชินลับสายตาไป สุดท้ายความเร็วในการวิ่งของคนก็แพ้ให้กับรถหรูที่แล่นไปอย่างรวดเร็วรถของเตชินหายเข้าไปท่ามกลางความืดมิดเหลือไว้เพียงความว่างเปล่าเธอยืนอยู่ท่ามกลางสถานที่อโคจร ผู้คนพลุกพล่านมากหน้าหลายตาเธอรู้สึกหวิววูบขึ้นมาในใจ เมื่อรู้ว่าถูกทิ้งให้โดดเดี่ยวในที่แบบนี้ในช่วงค่ำคืนแล้วจริงๆเธอได้แต่ยืนร้องให้ ใบหน้าเปื้อนไปด้วยน้ำตาราวกับเด็ก มองไปรอบๆไม่ว่าจะทางไหนใจเธอก็สั่นกลัวไปหมดสายตาทอดมองไปตามทางที่เตชินขับรถออกไป เธอไม่รู้จะเดินไปทางไหนแล้วตอนนี้เพราะเธอจำทางกลับบ้านไม่ได้ แถมเจ้าของบ้านก็มาทอดทิ้งเธอไว้อีกทำราวกับเธอเป็นสัตว์เลี้ยง ที่เจ้าของไม่ต้องการตัดหางแล้วปล่อยไป(ตัดหางปล่อยวัด)เธอยืนร้องให้แล้วบ่นพึมพำด้วยน้ำเสียงสั่นสะอื้นด้วยความหวาดกลัว" คุณเตชิน คุณเห็นฉันเป็นตัวอะไร คิดจะทิ้งก็ทิ้งไปเลยแบบนี้เหรอ จิตใจคุณทำด้วยอะไร ถึงทิ้งฉันไว้ในที่อโคจรแบบนี้ได้ลงคอ ฮือ... "เธอเดินไปตามทางด้วยเท้าเปล่าเนื้อตัวถลอกสภาพคล้ายคนเมา ผู้คนที่เดินผ่านไปมามองเธอด้วยสายตา
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 43 อย่าทิ้งฉันแบบนี้
สิ่งที่เตชินเกลียดที่สุดคือการใช้ยาพวกนี้กับเขาเขาผละเธอออกจากตัวแล้วบีบไหล่เธอแน่นพร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเดือดดาล" คุณบอกผมมา คุณเอายาบ้าๆนี่มาจากไหน "ตัวพิมสั่นเทาเทาแววตาสั่นไหวด้วยความกลัวแล้วเอ่ย" ฉัน ฉันเห็นในกระเป๋าเสื้อของคุณ "เธอที่ไม่รู้เรื่องอะไรมองว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาและคิดว่าเตชินคงใช้เป็นปกติในชีวิตประจำได้ยินดังนั้นเตชินได้แต่ผลักเธออกไปแล้วเคลื่อนมือมาเท้าเอวหันไปมองทางอื่นด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความเดือดดาลแล้วเอ่ย" คุณรู้ได้ยังไงว่ามันคือยาปลุกเซ็กซ์ "" ฉันศึกษาจากในเว็บไซต์ "" คุณเลยคิดที่จะมามอมผมกับผู้หญิงคนอื่น "เธอรู้ว่าเตชินโกรธมาก เธอกลัวจนไม่รู้จะทำยังไงแล้วจึงเข้าไปกอดเขาแน่นอีกครั้ง เพราะเธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับแววตาดุดันคู่นั้นของเขาแล้ว" ฉันขอโทษ ฉันบอกแล้วว่าฉันสำนึกผิดแล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะเกลียดมันขนาดนี้ เป็นเพราะฉันเข้าใจผิดที่คิดว่าคุณใช้ประจำ ฉันสัญญาจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกฉันขอโทษ "แม้เธอจะเอ่ยขอโทษ สำนึกผิด ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือแต่คำเหล่านั้นเธอไม่ได้เอ่ยออกมาจากใจ ไม่มีความจริงใจเลยสักนิด เป็นเพียงการเอาตัวรอดเท่านั้น
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 42 ฉันสำนึกผิดแล้ว
เธอออกมาข้างนอกนั่งได้สักพัก คิดว่ายาคงออกฤทธิ์แล้ว เธอจึงเดินกลับเข้าไปในห้องก็เห็นเตชินผลักผู้หญิงคนนั้นลงบนพื้นอย่างแรงด้วยท่าทางรังเกียจเธอตกใจที่เตชินไม่เป็นอะไรเลย มีแต่ผู้หญิงคนนั้นที่ดูอาการหนักดูแล้วฤทธิ์ยาคงแรงน่าดูผู้หญิงคนนั้นยังลุกขึ้นมาเกาะแกะเตชินพร้อมกับเอ่ย" คุณเตชินช่วยฉันที ฉันต้องการคุณ "เตชินโมโหจนเลือดขึ้นหน้า แววตาดุร้ายราวกับปีศาจมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างขยะแขยงแล้วง้างมือขึ้นจะตบเธอพิมเข้ามาจับมือเขาไว้แล้วผลักผู้หญิงคนนั้นไปข้างหลังเธอเตชินโกรธจนเกือบจะฆ่าคนได้ มองไปยังผู้หญิงคนนั้นด้วยท่าท่างดุร้ายมีความเกรี้ยวกราดเอ่ยเสียงกร้าวและดุดันราวกับปีศาจกำลังคำราม" ผู้หญิงแพศยา เธอกล้าคิดที่จะวางยาผม! "พิมรู้สึกผิดต่อผู้หญิงคนนั้นมากและรู้สึกกลัวเตชินมากๆเช่นกันเธอไม่เคยเห็นด้านนี้ของเขามาก่อนและไม่คิดว่าเขาจะรังเกียจผู้หญิงคนนี้ขนาดนี้ เธอจึงเอ่ย" คุณเตชิน คุณใจเย็นๆก่อนสิ คุณจะว่าให้เธอแบบนั้นไม่ได้ เพราะคุณเองไม่ใช่เหรอที่ให้เธอเข้ามาเอ็นเตอร์เทนน่ะแล้วเมื่อกี้คุณก็ชอบให้เธอทำเรื่องอย่างว่าไม่ใช่เหรอ เนื้อแนบชิดกันขนาดนั้น จะใช้ยาหรือไม่ใช้ยามัน
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 41 เพราะผมหวงมาก
เตชินพาพิมออกไปเดินห้างเลือกซื้อเสื้อผ้าสำหรับใส่เดท(ครั้งแรก)คืนแรกของเขากับพิมเธอเข้าไปลองเสื้อผ้าหลายชุด กว่าเตชินจะให้ผ่าน เธอทั้งเหนื่อยและเบื่อแต่สุดท้ายเธอก็ได้ชุดที่เหมาะกับเธอและเป็นชุดที่เธอชอบ แต่เตชินกลับไม่เห็นด้วยที่จะให้เธอซื้อใส่" ไม่ได้ มันสั้นไป แถมยังโชว์ไหล่ โชว์ไหปลาร้าอีก มันดูเซ็กซี่และโป๊ะเกิน เปลี่ยน "แม้จะไม่อยากให้เธอใส่ แต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าชุดนี้ไม่เข้ากับหุ่นพิมเหมาะกับหุ่นเธอราวกับถูกออกแบบมาเพื่อเธอโดยเฉพาะใบหน้าสวย คอเรียวยาว ไหปลาร้าเซ็กซี่ แขนเรียวสวย อกนูนนิดๆ เอวบาง สะโพกนูนหน่อยๆ เรียวขายาวสวย มีทรวดทรงที่ชัดเจน หุ่นเพอร์เฟค ดูไม่มากเกินไปแต่เขาอยากจะเก็บไว้ชื่นชมคนเดียว เขาหวงของเขาอ่ะนะ ภรรยาเขาสวย หุ่นดี สวยตั้งแต่หัวจรดเท้าแถมยังมีเสน่ห์เสริมให้ดึงดูดเพศตรงข้ามอีกเขายิ่งหวงมากขึ้นไปอีกพิมเริ่มทำหน้าหงิดหน้างอนิดๆแล้วเอ่ย " คุณเตชิน คุณใช้ตาข้างไหนดูว่ามันโป๊ มันเซ็กซี่ ตรงไหน ชุดออกจะน่ารัก สมองคุณมีปัญหาคิดแบบนั้นอยู่คนเดียว "แล้วเธอก็เอ่ยอย่างกระเง้ากระงอดดื้อรั้นพร้อมกับหันไปทางอื่น แล้วเอามือกอดอก ใบหน้าบูดบึ้ง" ไม่รู้ล่ะ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 40 หัวใจของผมเป็นของคุณแล้ว
ในเช้าวันต่อมา เตชินรู้สึกตัวขึ้นมา เขาค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ มองไปยังอ้อมแขนที่ว่างเปล่าไร้เงาพิมแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นเธอ เขาเริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจกลัวเธอจะหนีไปจึงรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปดูที่ห้องน้ำ เปิดประตูเข้าไปก็ไม่เจอพิมใจเขาเริ่มไม่ดี รีบออกจากห้องแล้วลงบันไดไปอย่างรีบร้อนเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่เธออยู่ประจำก็ไม่เจอ จากนั้นเขารีบวิ่งไปดูที่ห้องครัวพอเห็นเธอนั่งทานข้าวเช้าอยู่ เขาเข้าไปกอดเธอจากด้านหลังแล้วเอ่ยอย่างโล่งใจ" พิม คุณอยู่นี่เอง ผมตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอคุณ ผมตกใจหมดเลยรู้มั้ย ทำไมคุณไม่ปลุกผม "พิมเองก็ตกใจที่อยู่ๆเตชินก็วิ่งเข้ามากอดเธอจากด้านหลังแบบนี้ เธอจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า" ทำไมฉันต้องปลุกคุณ วันนี้เป็นวันหยุดคุณไม่ต้องไปทำงานสักหน่อย "" อย่างงั้นก็เถอะ ทีหลังถ้าคุณตื่นก่อนคุณต้องปลุกผมนะ เข้าใจมั้ย "" อืม "เมื่อสบายใจแล้ว เตชินก็เอ่ยต่อว่า" งั้นผมขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ "พิมนั่งนิ่งไม่ตอบอะไร ก้มหน้าทานอาหารเช้าของตัวเองไปเตชินไม่กวนเธออีก ปล่อยมือจากเธอแล้วหมุนตัวเดินออกจากห้องครัวแล้วเดินขึ้นห้องไปพิมนั่งทานข้าว และคิดอะไรคนเดียวเ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 39 ผมเป็นผู้ชายของคุณ
พิมนั่งอ่านหนังสือในห้องนั่งเล่นเพลินๆ เตชินกลับเข้ามาในบ้าน ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมถมึงทึงพอพิมเห็นเขาก็ตกใจแล้วเอ่ยขึ้น" วันนี้คุณไม่ไปทำงานเหรอ? "เตชินไม่ตอบแต่คว้าข้อมือพิม แล้วลาก จูงมือของเธอให้ตามเขาขึ้นไปบนห้องพิมตกใจมาก ขณะที่เตชินจูงมือเธอไปข้างหน้าเธอหันหลังกลับมามองผู้ช่วยคังกับป้าใจที่ยืนดูเธอด้วยสีหน้ากังวลเธอใช้สายตาเชิงถามเชิงอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นผู้ช่วยคังรู้และเข้าใจความหมายในสายตาเธอดีแต่เขาช่วยอะไรไม่ได้เขาได้ส่ายหน้าเบาๆประมาณว่าบอกไม่ได้เวลานี้ คุณชายเขาโกรธขนาดนั้น เขาจะกล้าไปยุ่งเรื่องของคนสองคนได้ยังไงพิมหันกลับมามองข้างหน้า เธอไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างหลังจากนี้เธอพยายามยื้อตัวดึงมือกลับมาให้หลุดพ้นจากมือของเตชินแต่ก็ทำไม่สำเร็จร่างเล็กถูกเตชินฉุดกระชากให้ตามไป เธอแทบจะปลิวได้เลยได้โอกาส เธอจับราวบันไดไว้แน่นแล้วเอ่ย" คุณเตชิน คุณเป็นบ้าอะไร ปล่อยนะ ฉันเจ็บข้อมือ "เตชินไม่พูดพล่ามทำเพลง สีหน้าคุกรุ่นไปด้วยเพลิงโทสะเดินมาแกะมือเธอที่จับราวบันไดแน่นนั้นออกอย่างง่ายดายแล้วเอามือเล็กๆทั้งสองข้างของเธอมาจับรวมกันไว้ด้วยมือใหญ่ของเขาแค่มือเดียวจา
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 38 คุณพิมซวยแล้ว
หลังจากคืนปาร์ตี้ เตชินก็ไม่กลับมานอนห้องอีกเลยพิมนอนคนเดียวอย่างสบายใจเฉิ่ม หลับสนิทไปทุกคนคืน ตื่นมาก็รู้สึกสดชื่อนอารมณ์ดีทุกเช้าส่วนเตชิน พิมเองก็ไม่รู้ว่าเขาไปนอนที่ไหน และไม่ได้ถามหรือว่าสนใจเขาเลยผู้ช่วยคังทำหน้าที่กลับมาเอาเสื้อผ้า ชุดทำงานวันต่อวันป้าใจเริ่มเป็นห่วงความสัมพันธ์ของทั้งสอง ในสายตาป้าใจ ตามที่ป้าใจเข้าใจคือ ทั้งสองคือสามีภรรยากันเป็นแบบนี้หลายๆวันเข้า พอป้าใจเจอผู้ช่วยคังกลับมาเอาเสื้อผ้าให้เจ้านาย ป้าใจก็อดทนต่อไม่ไหว จึงเข้าไปถามถึงคุณชายของเขาทันที" คุณคังคะ เอ่อ...อย่าหาว่าป้าอยากสอดรู้สอดเห็นเรื่องของเจ้านายเลยนะคะ เอ่อ...คุณชายไม่กลับมาหลายวันแล้ว ป้าใจไม่ดีเลย คุณชายทะเลาะกับคุณพิมเหรอคะ "ผู้ช่วยคังเองก็ไม่รู้ แต่เขาก็เดาว่าน่าจะทะเลาะกัน แต่คราวนี้เขารู้สึกแปลกที่เจ้านายของเขาโกรธจนหนีไปอยู่โรงแรม แถมสีหน้าดูไม่เป็นมิตรกับโลกมาเป็นอาทิตย์แล้ว รอยยิ้มสักนิดก็ไม่เคยปรากฎให้เห็น[ ทั้งที่ทั้งสองไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วโกรธกันเรื่องอะไร คุณชายถึงกับไม่ยอมกลับมาอยู่บ้าน ทั้งที่อยากรู้ว่าคุณพิมเป็นยังไงก็ไม่กลับมาดูเอง ]ผู้ช่วยคังพึมพำกับตัวเองในใ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 37 เป็นเพราะฉันไม่ได้รักคุณ
พิมเข้าไปร้องให้ในห้องน้ำอย่างเงียบๆ เธอไม่คิดว่าเตชินจะพูดเรื่องที่จดทะเบียนต่อหน้าทุกคนจนทำให้ป๊อบเข้าใจผิดแสดงท่าทีเย็นชาออกมาแบบนั้นเธอไม่รู้ว่าเตชินคิดจะทำอะไรอีก ที่อยู่ๆก็ประกาศว่าเธอคือภรรยาเขาอย่างเต็มปากเต็มคำจนทำให้สีหน้าของป๊อบเปลี่ยนไปเธอคิดว่าป๊อบคงโกรธ เกลียดเธอแล้วแน่ๆ[ หรือว่าเขาจะรู้เรื่องของเรากับคุณป๊อบ ]เธอเริ่มสงสัยแล้วพึมพำในใจ จากนั้นเธอก็ล้างหน้าล้างตาแล้วเดินออกจากห้องน้ำป๊อบยืนรอคุยกับเธออยู่หน้าห้องน้ำได้สักพักแล้ว เขาได้ยินเสียงเธอร้องให้ชัดเจนพอเธอเปิดประตูห้องน้ำออกมา เขาก็จับแขนเธอไว้แล้วเอ่ยถามด้วยอาการเมานิดๆ" พิม ที่เตชินพูดมันไม่เป็นความจริงใช่มั้ย "พิมได้แต่เงียบไม่เอ่ยอะไรออกมาเพราะเธอมึนตึ๊บไปหมดแล้วแต่การเงียบของพิมเป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุดป๊อบจึงเอ่ยถามต่อว่า" เพราะแบบนี้ใช่มั้ย คุณถึงให้ผมรอ พิมคุณบอกผมมาเถอะมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ๆคุณถึงไปจดทะเบียนสมรสกับเขา "พิมเงยหน้ามองป๊อบทั้งน้ำตา เธอจะบอกเขาได้ยังไง ว่าเธอจดทะเบียนเพราะเงินป๊อบก็พอจะเดาได้ว่าอาจจะเป็นเพราะเงินจำนวนมากถึงทำให้พิมจดทะเบียนสมรสได้ เขาจึงเอ่ยถามขึ้น" เพราะเ
