เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 300
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-01 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 301
มั่วฝานสังเกตสีหน้าของจ้านเฉิงอิ้น เขาเป็นกังวลว่าจ้านเฉิงอิ้นจะร่วมมือกับกองทัพธงเหลืองจริง ๆถึงอย่างไร ในกระบวนการทางประวัติศาสตร์จริง ๆ นั้น กองทัพธงเหลืองถึงเป็นฝ่ายที่ชนะในท้ายที่สุดในชายแดนต้าฉี่ กองทัพธงเหลืองส่งเสียงดังกระหึ่มประชาชนนับไม่ถ้วนสนับสนุนกองทัพธงเหลือง โดยหวังว่าพวกเขาจะโค่นล้มการปกครองของต้าฉี่ได้เขาเองก็รู้ดีว่า ราชวงศ์ต้าฉี่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากประชาชนแม้ไม่มีกองทัพธงเหลือง ก็จะมีกองทัพธงดำ กองทัพธงแดง...ต้าฉี่ล่มลายคือผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นแน่นอนเขาหวังเพียงว่าไทเฮาจะคิดตก และใช้ชีวิตในบั้นปลายชีวิตอย่างสงบสุขจ้านเฉิงอิ้นส่งม้วนไม้ไผ่ให้สวี่หมิง แล้วเอ่ยถามว่า “ยังไม่มีข่าวของเฉินอู่หรือ?”บรรดาทหารพากันส่ายหน้าหน่วยกล้าตายของมั่วฝานแฝงเข้าไปในกองทัพธงเหลืองตั้งนานแล้ว ยังส่งข่าวมาให้อยู่เฉินอู่พาคนสนิทขี่ม้าเร็วไป คำนวณจากระยะทางน่าจะเข้าไปในหัวเมืองที่กองทัพธงเหลืองบุกยึดแล้วเหตุใดยังไม่มีข่าวอีก?มั่วฝานเห็นเขายังไม่ตอบจดหมายที่กองทัพธงเหลืองส่งมา จึงเอ่ยปากถามขึ้นว่า“เรื่องการเชิญของกองทัพธงเหลือง ท่านคิดเห็นว่าอย่างไร?”จ้านเฉิงอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 302
ไปต่อไปอีก ก็เป็นอาณาเขตของเผ่าหมานแล้ว!ไปทางตะวันออกเป็นชายแดนแคว้นฉู่ไปทางใต้เป็นชายแดนแคว้นฉี่!ต้าซีเป่ยรกร้าง เป็นพื้นที่ที่มีอุณหภูมิสูงที่สุด จึงเกิดความแห้งแล้งเร็วที่สุดกองกำลังกบฏชาวนาไม่ไปแย่งชิงหัวเมืองใหญ่ หรือว่าจะโจมตีแคว้นฉู่และแคว้นฉี?จ้านเฉิงอิ้นมองกระบะทราบ จากนั้นก็จ้องแผนที่ทันใดนั้นเขาก็ถามเฉินขุยขึ้นมาว่า “ยังไม่มีข่าวเฉินอู่หรือ?”เฉินขุยเองก็ไม่รู้ว่าเฉินอู่อยู่ที่ใดคนที่เขาพาไปไม่น้อย ปลอมตัวไปสองร้อยกว่าคน ขี่มาพกน้ำ เสบียงอาหารและอาหารสัตว์ติดตัวไปด้วย ของที่พวกเขาพกไปทั้งหมด หากถูกผู้ลี้ภัยล้อมระหว่างทาง ต้องถูกปล้นอย่างแน่นอนเพียงแต่ล้วนเป็นผู้ที่ฝึกการต่อสู้ และเคยผ่านศึกใหญ่คอขาดบาดตายมาแล้วทั้งนั้นไม่แน่นอนว่าอีกฝ่ายจะสู้พวกเขาได้!ทว่าขาดการติดต่อไปเดือนเศษแล้ว เขาในฐานะพี่ใหญ่เองก็เป็นกังวลเช่นกันเหยี่ยวที่ยืมมั่วฝานไปส่งจดหมายตัวหนึ่ง ก็ยังไม่บินกลับมาเช่นกัน!ไม่ว่าอย่างไร ส่งคนขี่ม้ากลับมารายงานข่าวสักสองสามคนก็ยังดีบัดนี้บิดามารดาถูกขังอยู่ในวังน้องชายก็รู้ที่อยู่ไม่แน่ชัด น้องสะใภ้พาลูกมาร้องไห้ปรับทุกข์ที่จวนทุกวัน จนฮู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-01ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 303
ทหารผ่านศึกชักดาบเหิงเตาราชวงศ์ถังออกมา ศีรษะมนุษย์ศีรษะแรกหล่นลงพื้น เลือดพลันกระฉูดทันทีซ่งจิ้นเดือดดาลจนโพล่งด่าขึ้นมาว่า “เฉินขุย ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะกล้าฆ่าคนในเรือนของข้า คิดจะกบฏหรือ?”ศีรษะคนศีรษะที่สองหล่นลงบนพื้นเนื้อบนหน้าซ่งจิ้นกระตุก...กระทั่งศีรษะที่สาม ที่สี่ ที่ห้า...ภายในเรือนมีศพนอนระเกะระกะอยู่เต็มไปหมด ท้ายที่สุดซ่งจิ้นก็กลัวแล้วเขาสมคบคิดกับเสนาบดีที่เมืองหลวง ชอบสังหารหมู่สตรี ในบ่อน้ำแห้งขอดหลังเรือนมีศพของสตรีกองอยู่เต็มไปหมดเขาไม่เคยเห็นชีวิตคนสำคัญเลยในสายตาของเขาชาวบ้านธรรมดาทั่วไปล้วนเป็นทาสชั้นต่ำทั้งสิ้นตอนนี้ไม่คิดเลยว่าเฉินขุยจะกล้าฆ่าคนของเขาจนเกลี้ยง!นี่เขากำลังก่อกบฏอยู่...ก่อกบฏ!เมื่อเห็นเฉินขุยเดินถือดาบมาใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ซ่งจิ้นก็ตกใจจนตัวสั่นงันงกตุบ...ซ่งจิ้นคุกเข่าทั้งสองข้างลง ของเหลวสีเหลืองไหลโซกออกมาจากส่วนเป้า ในนัยน์ตาปรากฏความกลัวที่ไม่เคยมีมาก่อน“เจ้าฆ่าข้าไม่ได้นะ หากฆ่าข้า ก็เท่ากับเป็นศัตรูกับราชสำนัก ราชสำนักไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!”เฉินขุยผายผิวดาบเย็นยะเยียบไปที่ใบหน้าของซ่งจิ้น “หึ ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วหรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 304
“หารู้ไม่ นอกเมืองยังขุดหญ้าแห้งกับหาเปลือกไม้ได้ ทว่าในเมืองกระทั่งผืนหญ้ารากหญ้ายังถูกขุดจนเกลี้ยง แลกลูกกินกันเป็นอาหารมีให้เห็นไปทั่ว!”“มีเพียงด่านเจิ้นกวนที่เดียวที่ต่างออกไป ชาวบ้านหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส แววตามีชีวิตชีวา พวกเขามีแปลงนาเพาะปลูก มีน้ำดื่ม...มอหนำซ้ำแม่ทัพยังมอบแปลงนาให้ทุกครัวเรือนอีกด้วย ปลูกผักผลไม้มีผลผลิตเลี้ยงตัวเองได้!”“เมื่อเทียบกับโลกภายนอก ด่านเจิ้นกวนคือดินแดนในอุดมคติจริง ๆ! ข้าไม่อยากไปแล้ว!”“พวกนั้นที่ซ่งจิ้นพามาด่านเจิ้นกวน เขาตายก็ตายไปแล้วกัน”“ข้ากับมั่วหย่งส่งสาสน์ให้ราชสำนัก บอกว่าซ่งจิ้นถูกโจรเร่ร่อนฆ่าตาย ไม่เกี่ยวข้องกับด่านเจิ้นกวน”“ส่วนเรื่องส่งกองกำลังไปราบกองทัพธงเหลือง แม่ทัพ เราจะตอบกลับราชสำนักว่าอย่างไรกันดี?”เวลานี้จะยื้อออกไปตลอดไม่ได้ ต้องหาข้ออ้างถูไถไป!เห็นได้ชัดว่าทั้งสองท่านนี้ฉลาดกว่าซ่งจิ้น ตั้งแต่จ้านเฉิงอิ้นไม่รับแขก ก็รู้แล้วว่าเขาจะไม่ส่งกองกำลังไปแน่นอนหากไม่ส่งกองกำลังก็ต้องหาข้ออ้างมาปิดปากพวกคนหมู่มากที่กลับขาวเป็นดำในราชสำนักเอาไว้จ้านเฉิงอิ้นตอบ “เผ่าหมานยังมีกำลังคนอีกสองแสนนาย ยกทัพใหญ่มาบุกประชิดพรม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 305
แม่ทัพทุกนายต่างพากันอึ้ง!ไม่กล้าจินตนาการเลยว่า คนพวกนี้คือกองกำลังกบฏชาวนาที่กองทัพธงเหลืองกับกองทัพลู่เจ๋ออยากดึงมาเป็นพวก!ถูกแม่ทัพเฉินอู่พามายังด่านเจิ้นกวนทั้งหมดแล้ว!นี่มันตั้งสองแสนคนเชียว!มาที่ด่านเจิ้นกวนพร้อมกัน ไหนจะมีครอบครัวของพวกเขาอีก ลากถูลู่ถูกังคนทั้งครอบครัวเดินทางไกลบุกป่าฝ่าดงมาถึงด่านเจิ้นกวน!จำนวนคนของด่านเจิ้นกวนเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว กำลังทหารพุ่งถึงสามแสนนาย!ตอนนี้แม้แคว้นฉู่แคว้นฉีเผ่าหมานสามฝ่าย พร้อมร่วมมือกับแคว้นเยี่ยนและแคว้นหย่งมาโจมตีด่านเจิ้นกวนก็ไม่ต้องกลัวอีกต่อไปแล้ว!เนื่องจากด่านเจิ้นกวนไม่ขาดกำลังทหารอีกต่อไป!จ้านเฉิงอิ้นขึ้นควบม้า แล้วเอ่ยกับนายทหารคนอื่น ๆ ว่า “ไป ไปต้อนรับเฉินอู่กลับเมือง!”“ขอรับ แม่ทัพ!”นายทหารหลายนาย พร้อมกับนายกองของสวีหวย ห้อตะบึงม้าไปยังประตูเมืองอย่างรวดเร็วครั้นเหล่าชาวบ้านได้ยินว่าแม่ทัพเฉินอู่กลับมาแล้ว ก็วางงานในมือลง และมาต้อนรับแม่ทัพหวนกลับยังประตูเมืองโดยสัญชาตญาณพวกเขานำน้ำใส่กาน้ำและชามกระเบื้องมาด้วย ชาวบ้านบางคนต้มโจ๊กที่บ้าน และถือโจ๊กมารอที่หน้าประตูเมืองผ่านไปหนึ่งชั่วยาม เมื่อทุก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 306
เพื่อให้คนในหมู่บ้านมีชีวิตรอด พวกเขาจึงคิดเอาสมบัติเงินทองออกมา และนำไปแลกเสบียงอาหารที่หัวเมืองใหญ่ ให้ชาวบ้านที่ใกล้จะหิวตายในหมู่บ้านได้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้!ทว่าไม่รู้เพราะเหตุใด เมื่อข่าวแพร่หลายออกไป เพียงพวกเขาก้าวออกจากหมู่บ้านก็ถูกคนจ้องจะเล่นงาน หลังจากนั้นก็จะถูกโจรเร่ร่อนปล้นทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงส่งชายหนุ่มในหมู่บ้านไปแลกเสบียงด้วยกันเท่านั้น ถึงไม่ถูกคนดักปล้นอีกคงเป็นเพราะมีแต่ชายหนุ่ม ก่อตั้งเป็นกลุ่มจนโดดเด่นได้รับความสนใจจากผู้คนพวกเขาจึงกลายเป็นกองกำลังกบฏไปอย่างไร้สาเหตุชายหนุ่มในหลายหมู่บ้านใกล้ ๆ มาขอพึ่งพิง แต่ในยามนี้ไม่ว่าผู้ใดก็ลำบาก อู๋ลี่ทนเห็นชาวบ้านหิวตายไม่ไหว จึงรับเข้ามาทั้งหมดคนที่ตามมารวมกลุ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขาเตรียมจะไปซื้อเสบียงอาหารที่หัวเมืองอื่น...สุดท้ายทุกที่ไม่มีเสบียงอาหาร หลายคนใกล้จะหิวตาย ในขณะที่กำลังสิ้นหวังที่สุด...อู๋ลี่ติดอยู่ที่จังหวะสำคัญ น้ำเสียงแหบพร่า พูดต่อไม่ไหว ตอนนี้คอเขาแห้งผากจนแทบจะเกิดควันลอยขึ้นมาชาวบ้านยังอยากฟังต่อ จึงรีบส่งชามกระเบื้องที่ใส่น้ำเอาไว้ในมือไปเขารับมาอย่างไม่เกรงใจ หลังดื่มไปหลายอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 307
กองกำลังกบฏชาวนามีชายหนุ่มหนึ่งแสนสองหมื่นคน และยังมีครอบครัวพวกเขาอีกราวหนึ่งแสนคนรวมกันแล้วทั้งหมดสองแสนสองหมื่นคนชาวบ้านที่อยู่ตรงประตูเมืองจะส่งน้ำและโจ๊กให้อีกมากเพียงใด ก็ไม่พอให้ทุกคนกินจ้านเฉิงอิ้นบอกกับเฉินขุยว่า “พาทุกคนไปดื่มน้ำก่อน แล้วค่อยไปล้างตัวที่ข้างแม่น้ำ...”เฉินขุยขานรับ “ขอรับท่านแม่ทัพ”“ซ่งตั๋วรับผิดชอบต้มโจ๊ก รีบไปต้มโจ๊กที่พอให้สองแสนสองหมื่นคนกินเสีย”“นายทหารที่เหลือไปจัดแจงที่พักอาศัย หากไม่มีเรือนว่าง ก็ตั้งกระโจมขึ้นมา”นายทหารที่เหลือรับคำสั่ง“ขอรับ ท่านแม่ทัพ!”ครั้นอู๋ลี่เห็นจ้านเฉิงอิ้นรับรองกองกำลังกบฏอย่างดีเช่นนี้ ก็รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่งก่อนมา เขาได้ยินเฉินอู่เล่าว่าด่านเจิ้นกวนดีเพียงใด...ทีแรกเขาไม่เชื่อ คิดว่าเฉินอู่กำลังหลอกเขาอยู่ภายหลังเฉินอู่ล้วงข้าวออกมา เม็ดขาวใสสะอาด ไม่มีเม็ดหินหรือโคลนเจือปนเขาก็เปลี่ยนมุมมองที่มีต่อคำพูดของเฉินอู่หลังจากนั้นอีก เฉินอู่ล้วงขนมปังแข็ง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป บะหมี่แห้ง...ออกมาให้แต่พวกเขารวมถึงเด็กคนแก่และสตรีมีทั้งหมดสองแสนกว่าคน อาหารเพียงน้อยนิดแค่นี้จะไปพออะไรไม่คิดเลยว่าเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 308
ด่านเจิ้นกวนไม่ได้มีเพียงแค่น้ำ และอาหารเท่านั้น...ยังเพาะปลูกได้อีกด้วย!พวกเขาเดินทางจากดินแดนภาคกลางมาหนึ่งเดือนกว่า เดินทางยาวนานจนท้ายที่สุดก็มาถึงด่านเจิ้นกวนทุกที่ที่เห็นล้วนเป็นดินแดง ทุกอย่างเหี่ยวเฉาและเป็นสีเหลืองไปหมดบางที่ไม่มีกระทั่งหญ้าเหี่ยวและต้นไม้เฉา ถูกคนกินจนเกลี้ยงมีเพียงด่านเจิ้นกวนที่มีสีเขียวขจีพวกเขาไม่ได้เห็นสีเขียวขจีมาเกือบครึ่งปีแล้วมีคนแก่คุกเข่าลงไปตรงนั้นเลย นัยน์ตาสีขุ่นทั้งสองข้างน้ำตาไหลพราก พลางหมอบกราบฟ้าดิน“ในที่สุดข้าก็ได้เห็นผืนดินที่เพาะปลูกได้แล้ว”“ฟ้ามีตา...!”ครั้นอู๋ลี่เห็นพื้นที่เพาะปลูกขนาดใหญ่ กวาดสายตาไปปราดเดียวมองไม่เห็นจุดสิ้นสุด เขาก็คุกเข่าโขกศีรษะไปทางจ้านเฉิงอิ้นโดยตรง“ขอท่านแม่ทัพรับเราไว้ด้วยเถิด ท่านให้เราไปต่อสู้ พวกเราก็จะไปต่อสู้ ท่านจะให้เราเพาะปลูก เราก็จะเพาะปลูก...”“ขอเพียงให้น้ำดื่ม มีโจ๊กชนิดจางให้กิน เรายอมทำงานให้ท่าน แม้ร่างกายจะแหลกลาญก็จะสู้ไม่มีวันถอย!”จ้านเฉิงอิ้นและเฉินอู่รีบประคองอู่ลี่ขึ้นมาจ้านเฉิงอิ้นเอ่ย “กองกำลังกบฏชาวนากองกำลังนี้ของเจ้ามีเด็กหนุ่มเยอะ ข้าหวังว่าพวกเขาจะเข้าร่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03
บทล่าสุด
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 316
“มารดามันเถอะ ข้าออกรบฆ่าศัตรูอย่างยากลำบาก เพื่อมาปกป้องสิ่งของที่เทียบกับสัตว์เดรัจฉานยังไม่ได้ผู้นี้งั้นรึ”“เขาทำอะไรเพื่อพลเมืองบ้าง? วัน ๆ อยู่แต่กับเสนาบดีซูคอยกำจัดผู้ที่คิดต่าง ทำร้ายขุนนางผู้จงรักภักดีอย่างโหดเหี้ยม เขาไม่คู่ควรที่จะเป็นจักรพรรดิด้วยซ้ำ!”“ไม่ได้การล่ะ ข้ายิ่งคิดยิ่งโมโห เรื่องนี้จะปล่อยผ่านเช่นนี้ไม่ได้!”นายทหารอื่น ๆ รู้สึกผิดหวังด้วยเช่นกันตีพ่ายกองทัพศัตรูห้าแสนกว่า ไม่เพียงแต่ไม่มีรางวัล ไม่มีการเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งบิดาและมารดาที่อยู่ในเมืองหลวงกลับยังถูกข่มขู่และแขวนคอเสียชีวิตบนกำแพงเมืองใครจะทนไหว?พวกเขาต่างรู้สึกแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรมและสบถด่าฮ่องเต้น้อย!มีคนกล่าวว่า บังคับเขาสละตำแหน่ง แล้วเลือกองค์ชายผู้มีคุณธรรมมาดำรงตำแหน่งแทนยังมีคนกล่าวว่า สนับสนุนฮ่องเต้น้อยที่เชื่อฟังอีกครั้ง ดีที่สุดคือเด็กเกิดใหม่ เพราะควบคุมค่อนข้างง่าย จากนั้นมอบให้ไทเฮาเป็นผู้เลี้ยงดูแม้กระทั่งการเสนอชื่อคนใหม่ ก็หารือกันว่าจะเป็นบุตรแห่งมังกรอย่างองค์ชายสาม องค์ชายห้าของฮ่องเต้คนก่อนหรือองค์ชายน้อยในครรภ์ของกุ้ยเฟย…แน่นอนว่า ทหารเก่าของสวีหวย
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 315
“ครึ่งเดือนหลังจากนี้…”มั่วฝานรู้ว่าจะได้กลับเมืองหลวง ก็ดีใจมากเมื่อเขารู้ทิศทางของประวัติศาสตร์ จึงเริ่มยอมรับความจริงที่ว่าราชสำนักของต้าฉี่หมดสิ้นอำนาจต้าฉี่ไม่อาจพลิกสถานการณ์ได้อีก!ไม่ต้องพูดถึงกองทัพธงเหลือง แม้เป็นกองทัพตระกูลจ้านก็พลิกคว่ำราชวงศ์ต้าฉี่ได้!เขาต้องเตรียมความพร้อมล่วงหน้า ด้วยการอพยพตระกูลมั่วออกจากเมืองหลวงและให้ซ่อนตัวตามที่ต่าง ๆ ในต้าฉี่รักษาอำนาจของครอบครัว เอาชีวิตให้รอดและผ่านพ้นภัยหิมะในอีกสองปีก่อนจากนั้น จ้านเฉิงอิ้นถามมั่วฝาน “แหล่งซ่อนเหมืองที่ค้นพบในอาณาเขตต้าฉี่ มีเหมืองแร่เหล็กกี่แห่ง?”ถ้าตรวจสอบตามหนังสือที่ท่านเทพส่งมา เหมืองแร่เหล็กจะอยู่ในฮั่นจงกับซังลั่วมีแหล่งซ่อนเหมืองแร่เหล็กในหมู่บ้านต้าซีโกวเขตจ้าสุ่ย แหล่งซ่อนเหมืองแร่เหล็กในหมู่บ้านอวี๋ต้งจื่อ แหล่งซ่อนเหมืองแร่เหล็กในคูน้ำปี้จีโกว…มั่วฝานกล่าว “เท่าที่ข้ารู้ ตอนนี้พบว่ามีแหล่งซ่อนเหมืองแร่เหล็กหลายแห่ง…”“ตำแหน่งที่แน่ชัดยังเป็นความลับ คนนอกไม่สามารถรู้ได้ง่าย ๆ”ต้องหาวิธีหาแผนที่ให้ได้!จ้านเฉิงอิ้นถาม “คนสำรวจพื้นที่ในเวลานั้นยังอยู่หรือไม่?”“ยังอยู่ แม้ค้นพ
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 314
ในแคว้นฉี่ เดิมทีกองทัพธงเหลืองเป็นผู้มีชัยเหนือกว่าใคร ถ้ากองทัพลู่เจ๋อเผาพลาญกำลังต่อสู้ของกองทัพธงเหลือง นับว่าเป็นเรื่องดีสำหรับฮ่องเต้และยังช่วยยืดเวลาให้กับจ้านเฉิงอิ้น ทำให้เขามีเวลาว่างไปเพาะปลูกต่อดินแดนแห่งน้ำและหญ้าที่เคยอุดมสมบูรณ์ของชนเผ่าหมาน เขาอยากยึดครองมาไว้เช่นกันถ้ายึดมาได้ ด้วยนิสัยของม่อเป่ยอ๋องหลัวซู่ ย่อมไม่มีทางให้อภัยแน่เขากล้านำกองทัพเปิดศึกอีก…จ้านเฉิงอิ้นก็จะใช้โอกาสนี้จัดการชนเผ่าหมานให้ล่มสลาย!ครั้นคิดถึงตรงนี้ จ้านเฉิงอิ้นจึงถาม “ตรวจพบการเคลื่อนไหวของหลัวซู่บ้างหรือไม่??”“ไม่เลย อากาศยานไร้คนขับของเราไม่สามารถบินไกลขนาดนั้น!”จ้านเฉิงอิ้นเข้าใจดี ในเมื่อหลัวซู่ไม่อยู่ตามเขตชายแดน เช่นนั้นก็ขยายพื้นที่เพาะปลูกไปทางพื้นที่ของชนเผ่าหมานแล้วกันปลูกถึงบริเวณใด บริเวณนั้นจะตกเป็นของด่านเจิ้นกวน!ในเวลานี้ จวงเหลียงพูดขึ้นมาในกาลเวลาที่เหมาะสม “แม่ทัพ ถ้าฮ่องเต้น้อยนำมารดาของท่านรวมถึงบิดามารดาตระกูลเฉินแขวนไว้บนกำแพง ท่านก็จะไม่กลับเมืองหลวงหรือ?”ฮ่องเต้น้อยข่มขู่เขาอย่างเปิดเผยถ้าเขาออกจากเมือง ต้องถูกลอบสังหารด้วยวิธีต่าง ๆ ระหว่างทางก
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 313
มั่วฝานสบถเย็นชา “ฝันไปเถอะ!”ผู้ที่ขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดของหนึ่งกองกำลัง ไม่มีใครเป็นคนโง่เขลาอาทิเช่น อู๋ลี่มองแล้วเป็นคนซื่อบื่อโง่เขลาใช่ไหม?ครั้นเข้ามาถึงค่ายทหาร เขาเห็นทหารผ่านศึกทุกคนมีเครื่องแบบทหาร ดาบเหิงเตาราชวงศ์ถัง ดาบม่อเตาราชวงศ์ถัง รวมถึงเสื้อเกราะกันกระสุนที่ให้การป้องกันชั้นสูงและชุดเกราะ…เขาต้องการอุปกรณ์อย่างครบครันเช่นนี้ด้วยเช่นกัน ทหารใหม่จะต้องไม่ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งในค่ายทหารมีการติดตั้งไฟกับพัดลมพลังงานแสงอาทิตย์ เขาต้องการติดตั้งให้เสร็จภายในวันนั้นด้วยเขายังพยายามร้องขอตำแหน่งทางทหารระดับเดียวกับเฉินขุยต่อหน้าจ้านเฉิงอิ้นเขาดูเป็นคนซื่อ แต่เขาไม่โง่เลยสักนิด!พยายามร้องขอสิ่งดีมีผลประโยชน์อย่างกระตือรือร้นสมาชิกครอบครัวที่กองกำลังกบฏของเขาพามาด้วยกระตือรือร้นยิ่งกว่า พวกเขาพยายามจนได้นาข้าวที่มีดินอุดมสมบูรณ์ง่ายต่อการเพาะปลูกที่ยังไม่ถูกจัดสรรลูกน้องที่อยู่ใต้ล่างเขา หลายคนที่มีความสามารถโดดเด่น จ้านเฉิงอิ้นมอบตำแหน่งทางทหารให้กับทุกคนมีหกคนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรองแม่ทัพ ถูกจัดให้เป็นลูกมือของอู๋ลี่คนเหล่านี้เป็นกองก
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 312
จ้านเฉิงอิ้นถามมั่วฝาน “มู่ฉีซิวผู้นี้มีประวัติอย่างไร?”“กองทัพธงเหลืองตั้งตนขึ้นจากการสนับสนุนของกลุ่มตระกูลผู้มีอำนาจ เขามาจากตระกูลผู้มีอำนาจที่ใหญ่ที่สุดในลั่วจิง เป็นลูกหลานในตระกูลมู่ที่ฉายแววมากที่สุด ได้ยินว่าเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องตั้งแต่เกิด ห้าขวบอ่านหนังสือได้อย่างคล่องแคล่ว เจ็ดขวบเริ่มอ่านคัมภีร์ประวัติศาสตร์ คัมภีร์ทางทหารและคัมภีร์สะสมของตระกูลต่าง ๆ”“สิบขวบสอบเข้าสำนักศึกษาที่หนึ่งของเมืองฉางเหอ เป็นข้อสอบที่ออกโดยอาจารย์ของจวงเหลียง เขาสอบได้อันดับหนึ่งในชั้นที่หนึ่ง!”แม้แต่จวงเหลียงยังกล่าว “ท่านอาจารย์เคยกล่าวว่า บุคคลผู้นี้ฉลาดเหนือข้า!”เมื่อฉลาดปราดเปรื่องเพียงนี้และมาจากต้นตระกูลมีชื่อเสียง วงศ์ตระกูลจึงตั้งความหวังไว้ที่เขาสูงมากเขาถึงกระทั่งสามารถสร้างกองทัพธงเหลืองขึ้นมา เสนอแบ่งที่ดินทำกินให้พลเมืองทุกคนเท่ากันและยกเว้นภาษีเป็นเวลาสามปี จนได้รับการสนับสนุนจากผู้คนมากมายสารลับที่ส่งมาครั้งแรก เขายอมยกตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ซือหม่าให้เพียงเท่านั้นสารลับที่ส่งมาครั้งนี้ กล่าวว่าจะปกครองร่วมกันในใต้ฟ้าเขาวาดขนมแป้งใหญ่ให้สัญญาลอย ๆ ไม่เป็นจริงหรือ?ไม่ เ
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 311
สองมือจ้านเฉิงอิ้นกำเป็นหมัด เส้นเอ็นหลังมือปูดขึ้นมาฮ่องเต้น้อยกำลังข่มขู่เขาสมคบคิดกับเสนาบดีซู บีบบังคับเขากับเฉินขุยให้กลับเมืองหลวงวันนี้เฉินขุยกำลังมีชื่อเสียงในกองทัพตระกูลจ้านถ้าวางแผนลอบสังหารระหว่างทางสองสามครั้งแล้วฆ่าพวกเขาสำเร็จกองทัพตระกูลจ้านจะเสมือนเรือขาดหางเสือ หลังจากนั้นถูกฮ่องเต้น้อยเข้าควบคุม!เพียงแต่เรื่องนี้ฮ่องเต้น้อยคิดง่ายไปแม้ว่าจ้านเฉิงอิ้นกับเฉินขุยถูกลอบสังหารระหว่างทางกลับ แต่เฉินอู่ก็จะก้าวออกมานำทางกองทัพตระกูลจ้านเป็นคนต่อไปถ้าเฉินอู่ตายอีกคน ยังมีหลี่หยวนจง เปี้ยนจื่อผิง เหอหง…กองทัพตระกูลจ้านยังไม่ถึงคราวของฮ่องเต้น้อยที่จะเข้ามาควบคุมเสบียงทหารไม่เคยจัดสรรให้สักครั้ง เครื่องแบบทหารรองเท้าฟางก็ไม่เคยส่งให้สักครั้งเพียงอาศัยสถานะการเป็นฮ่องเต้แคว้นต้าฉี่ ก็คิดจะเข้าคุมรวบกองทัพตระกูลจ้านมาอยู่ในมือช่างเป็นความเพ้อฝันของคนปัญญาอ่อนสิ้นดี!ขุนนางราชสำนักสองคนนั่งกระสับส่ายดุจนั่งอยู่บนพรมเข็ม จ้องมองสีหน้าแววตาที่จ้านเฉิงอิ้นกำลังสาดส่องพวกเขารู้สึกเกรงกลัวจากในใจมาถึงด่านเจิ้นกวนนานเช่นนี้ พวกเขาเห็นชัดเป็นอย่างยิ่งว่าในเข
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 310
อีกหกเดือนก็จะกักเก็บเสบียงอาหาร เพื่อนำไปใช้ในภัยหิมะอีกสองปีข้างหน้าได้หลังเย่มู่มู่ส่งปลายข้าวหลายล้านชั่งมา จ้านเฉิงอิ้นก็ไม่ได้ขอเสบียงอาหารอีกเนื่องจากเถามันเทศกินได้แล้วเถาฟักทองก็นำมาผัดได้แล้วอีกไม่กี่วันแตงกวา พริก มะเขือเทศ มะเขือม่วงก็จะเก็บเกี่ยวได้แล้ว...ไม่นานชาวบ้านที่ด่านเจิ้นกวนก็จะเลี้ยงดูตัวเองได้ ไม่จำเป็นต้องให้เย่มู่มู่คอยให้อาหารอย่างต่อเนื่องแล้วพูดตามตรง เมื่อไม่ต้องให้ส่งเสบียงอาหารมาอีก เย่มู่มู่จิตตกมากทีเดียวเพราะการมอบให้ทำให้คนเสพติดได้ง่าย!ความรู้สึกถูกคนต้องการ ทำให้เย่มู่มู่พึงพอใจเป็นอย่างมากตอนนี้เธออารมณ์คงที่ ภาวะซึมเศร้าหายไปหมดแล้วนี่เป็นเรื่องที่วินวินกันทั้งคู่เรื่องหนึ่งตอนนี้เธอกับจ้านเฉิงอิ้นต่างกำลังขยันขันแข็งเพื่อรวมหัวเซี่ยเป็นหนึ่งเดียวก้าวต่อไป จ้านเฉิงอิ้นอยากจะสร้างโรงเรียน และส่งเด็ก ๆ ไปเรียนเรียนความรู้ในยุคปัจจุบันของเย่มู่มู่ไปด้วย และเรียนความรู้ของลัทธิขงจื๊อที่จวงเหลียงสอนไปด้วยยังมีเรื่องที่น่ายินดีมากอีกเรื่องหนึ่ง นักพรตที่นามว่าซื่อเมิ่งคนนั้น แก้ปัญหาเรื่องสัดส่วนของดินปืนได้แล้วเขาหาวัตถุด
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 309
ผ่านไปหนึ่งเดือนกว่า บริษัทไลฟ์ช่วยเหลือเกษตรกรของเย่มู่มู่ก็เริ่มไลฟ์สดแล้วผู้จัดการบ้านพักตากอากาศเป็นคนช่วยเธอจัดการแม้ผู้จัดการท่านนี้จะไม่ชำนาญไลฟ์สดขายของ แต่ก็ชำนาญเรื่องการตลาดเป็นอย่างยิ่ง!ตอนบ้านพักตากอากาศเซียนหยวนเปิดกิจการในช่วงแรก เขาก็เป็นคนโน้มน้าวให้แม่ทุ่มเงินจำนวนมากหาเน็ตไอดอลมาถ่ายภาพ ทุ่มเงินซื้อการเข้าชมโฆษณา หานักเขียนที่คิดคำโฆษณาสวย ๆบ้านพักตากอากาศเซียนหยวนถึงได้มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศเริ่มการไลฟ์ขายของช่วยเหลือเกษตรกร เขาก็ซื้อการเข้าชมและหานักเขียนมาเขียนคำอธิบายความหมายช่วยเหลือเกษตรกรเขียนความเจ็บปวดที่เกษตรกรผู้ปลูกผลผลิตถูกพ่อค้ากดราคา ทว่าก็ต้องขายให้กับพ่อค้าแม้ว่าทนไม่ไหวที่จะต้องรับการขาดทุนก็ตาม...กระทั่งตัดคลิปภาพด้านหลังที่หญิงชราร้องไห้อยู่บนคันนาออกมาด้วยซื้อการเข้าชมเป็นจำนวนมาก เมื่อแฮชแท็กขึ้นมา ก็เป็นกระแสในสื่อมีเดียทันทีระหว่างการไลฟ์ คนนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้ามาซื้อสินค้าช่วยเกษตรกรไลฟ์สดแรกเพื่อเปิดยอดขายและชื่อเสียง ผลิตผลพลอยได้ทางการเกษตรที่ขายไม่ออกของบริเวณรอบ ๆ ก็จะเอามาให้ทีมไลฟ์สดขายของที่บ้านพักตากอากาศ
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ บทที่ 308
ด่านเจิ้นกวนไม่ได้มีเพียงแค่น้ำ และอาหารเท่านั้น...ยังเพาะปลูกได้อีกด้วย!พวกเขาเดินทางจากดินแดนภาคกลางมาหนึ่งเดือนกว่า เดินทางยาวนานจนท้ายที่สุดก็มาถึงด่านเจิ้นกวนทุกที่ที่เห็นล้วนเป็นดินแดง ทุกอย่างเหี่ยวเฉาและเป็นสีเหลืองไปหมดบางที่ไม่มีกระทั่งหญ้าเหี่ยวและต้นไม้เฉา ถูกคนกินจนเกลี้ยงมีเพียงด่านเจิ้นกวนที่มีสีเขียวขจีพวกเขาไม่ได้เห็นสีเขียวขจีมาเกือบครึ่งปีแล้วมีคนแก่คุกเข่าลงไปตรงนั้นเลย นัยน์ตาสีขุ่นทั้งสองข้างน้ำตาไหลพราก พลางหมอบกราบฟ้าดิน“ในที่สุดข้าก็ได้เห็นผืนดินที่เพาะปลูกได้แล้ว”“ฟ้ามีตา...!”ครั้นอู๋ลี่เห็นพื้นที่เพาะปลูกขนาดใหญ่ กวาดสายตาไปปราดเดียวมองไม่เห็นจุดสิ้นสุด เขาก็คุกเข่าโขกศีรษะไปทางจ้านเฉิงอิ้นโดยตรง“ขอท่านแม่ทัพรับเราไว้ด้วยเถิด ท่านให้เราไปต่อสู้ พวกเราก็จะไปต่อสู้ ท่านจะให้เราเพาะปลูก เราก็จะเพาะปลูก...”“ขอเพียงให้น้ำดื่ม มีโจ๊กชนิดจางให้กิน เรายอมทำงานให้ท่าน แม้ร่างกายจะแหลกลาญก็จะสู้ไม่มีวันถอย!”จ้านเฉิงอิ้นและเฉินอู่รีบประคองอู่ลี่ขึ้นมาจ้านเฉิงอิ้นเอ่ย “กองกำลังกบฏชาวนากองกำลังนี้ของเจ้ามีเด็กหนุ่มเยอะ ข้าหวังว่าพวกเขาจะเข้าร่ว
