เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 553
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 554
หืม?กู่ฉางเซิงได้ยินคำกล่าวก็ขมวดคิ้วมองไปทางฉู่เฉินแล้วกล่าวว่า “ปกป้องฉันให้รอดตาย? เด็กไร้ยางอายอย่างคุณพูดออกมาได้ ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะคุณให้คนไปแจ้งแก๊งมังกร เวลานี้ คุณคงเป็นศพอยู่ที่นี่ไปนานแล้ว!”ฉู่เฉินได้ยินคำกล่าวก็หัวเราะหยันแล้วเอ่ยว่า “ใช่เหรอครับ?”“งั้นผมขอถามเจียงหย่วนหน่อยว่า ใครเรียกคนของแก๊งมังกรมากันแน่” ทันทีที่สิ้นเสียงพูด ฉู่เฉินค่อย ๆ หันหน้ามองไปทางเจียงหย่วน เวลานี้เจียงหย่วนก็มองเห็นฉู่เฉินแล้วเช่นกัน เขารีบเดินมาหาฉู่เฉินอย่างรวดเร็ว ก่อนจะประสานมือคารวะกล่าวว่า “คุณฉู่”เมื่อเห็นฉากนี้ ไม่ว่าจะเป็นกู่ฉางเซิงหรือว่าพวกหยางเส้าหัวต่างก็ตกใจ! ฉู่เฉินมีความสัมพันธ์กับคนของแก๊งมังกรด้วยเหรอ?นี่เป็นเรื่องที่กู่ฉางเซิงคิดไม่ถึงอย่างมาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นท่าทางของเจียงหย่วน ดูเหมือนหวาดกลัวฉู่เฉินมากเลยแย่แล้ว!กู่ฉางเซิงอดรู้สึกหนักอึ้งไม่ได้ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ปรายตามองเจียงหย่วนแล้วกล่าวว่า “หัวหน้าเจียง คุณมาที่นี่ได้ยังไงครับ?” เจียงหย่วนได้ยินคำกล่าวแล้วจะกล้าปิดบังที่ไหน เขายื่นแท็บเล็ตในมือให้ฉู่เฉินโดยตรงแล้วพูดว่า “คุณฉู่ เมื่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 555
ตุบ!หยางเส้าหัวสมกับเป็นลูกชายเศรษฐีอันดับหนึ่ง คุกเข่าลงอย่างคล่องแคล่วฉับไว ไม่มีอืดอาดยืดยาดเลยแม้แต่น้อย “พะ...พี่ฉู่ ผมผิดไปแล้ว ผมเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้”ในขณะที่หน้าผากของหยางเส้าหัวกำลังจะแตะพื้น กลับถูกหนังรองเท้าของฉู่เฉินขวางไว้ ปากของหยางเส้าหัวเลยสัมผัสแนบชิดกับหนังรองเท้าของฉู่เฉินทันที“พี่ฉู่ ผมยอมแล้วจริง ๆ” หยางเส้าหัวเงยหน้าขึ้นมา มองฉู่เฉินด้วยท่าทางน่าสงสาร “ขอโทษคุณหนูเย่!” ฉู่เฉินเอานิ้วชี้ไปที่เย่ชิ่นเหยียนแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่งหยางเส้าหัวได้ยินคำกล่าว ความเคียดแค้นที่ยากจะสังเกตเห็นก็แล่นวาบขึ้นมาในดวงตา เขาก้มหน้าลง กัดฟันสูดลมหายใจลึกเฮือกหนึ่งเมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มน่ารักน่าเอ็นดูแทน“ครับ ๆๆ ผมจะโขกหัวขอโทษคุณหนูเย่เดี๋ยวนี้เลย” หยางเส้าหัวเองก็ทำตัวเชื่อฟังมากพอ เวลานี้การทำตัวอวดดีก็เท่ากับรนหาที่ตาย แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่มีแผนสำรองหยางเส้าหัวฉวยโอกาสตอนที่กู่ฉางเซิงถูกฆ่าเมื่อสักครู่นี้ ส่งข้อความไปให้หยางเทียนหลงแล้ว เนื่องจากเวลากระชั้นชิด ดังนั้นจึงบอกแค่ว่าเขาอยู่ในสถานการณ์คับขัน รีบม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 556
“แม่งเอ๊ย! ไว้ฉันรอดพ้นคราวนี้ไปได้ พวกนายหน้าไหนก็อย่าคิดจะอยู่ดีมีสุขเลย!”หยางเส้าหัวลอบสาบานในใจพลางโทรศัพท์หาพ่อของตัวเอง“ฉันรีบไปแล้ว ไม่ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ให้เขารอฉันซะ!” เพิ่งจะรับสายโทรศัพท์ เสียงตวาดทุ้มต่ำของชายวัยกลางคนก็ดังมาจากฝั่งตรงข้าม ก่อนจะวางสายไปฉู่เฉินแสยะยิ้ม มองหยางเส้าหัวพลางกล่าวว่า “โอ้ ดูท่าทางคุณชายเส้าจะมีแผนสำรองด้วยสินะ?”เพียะ!เมื่อสิ้นเสียงพูด หยางเส้าหัวยังไม่ทันจะเอ่ยปาก ฉู่เฉินก็ตบหน้าหยางเส้าหัวไปฉาดใหญ่“พี่ฉู่ คะ...คุณเข้าใจผิดแล้ว พะ...พ่อของผม...พ่อของผมจะต้องรู้แน่เลยว่าผมซื้อรถแล้ว ดังนั้นถึงได้...”เพียะ ๆๆ!หยางเส้าหัวยังกล่าวไม่ทันจบ ฉู่เฉินก็ตบซ้ายขวาเข้าที่บ้องหูของเขาจนดังกังวานไปอีกสามที ตบหยางเส้าหัวจนมีเลือดไหลซึมจากมุมปาก ฟันกระเด็นออกไปหนึ่งซี่“คุณชายเส้า นี่คุณกำลังดูถูกสติปัญญาของผมสินะ” รอยยิ้มบนใบหน้าของฉู่เฉินพลันแข็งทื่อ สายตาที่ส่องประกายเย็นเยียบจับจ้องไปที่หยางเส้าหัว“พี่ฉู่ ผมผิดไปแล้วจริง ๆ อีกไม่นานพ่อของผมก็จะมาถึงแล้ว พอเขามาแล้ว ผม...ผมจะให้เขาชดใช้ค่าเสียหายของพี่ฉู่ยังไม่ได้อีกเหรอ? ขอร้องละอย่าตี
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 557
ฉู่เฉินเลิกคิ้วขึ้น มองหยางเทียนหลงด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะเอ่ยว่า “ผมสมควรตาย? คุณไม่อยากรู้หรือไงว่าลูกชายของคุณทำเรื่องอะไรไว้บ้าง?” หยางเทียนหลงได้ยินคำกล่าวก็แหงนหน้าหัวเราะเสียงดังแล้วเอ่ยว่า “ไม่ว่าลูกชายฉันจะทำอะไรแล้วมันยังไง? แต่ว่าจะแตะต้องลูกชายฉันไม่ได้!” หยางเทียนหลงพูดพลางก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวทันที อำนาจบารมีรอบกายของผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสูงส่งมานานยิ่งปะทุขึ้นมาแม้แต่ผู้คนรอบข้างที่เฝ้าดูความคึกคักต่างก็ตกใจกลัวจนถอยหลังไปหนึ่งก้าว เย่ชิ่นเหยียนตัวสั่นเทิ้มเช่นกัน ก่อนจะหลบไปอยู่ข้างหลังฉู่เฉิน “ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็แตะต้องเขาไม่ได้ทั้งนั้น?” ใบหน้าของฉู่เฉินผุดรอยยิ้มใคร่ครวญขึ้นมา“ถูกต้อง! ตระกูลหยางของพวกเราก็เผด็จการแบบนี้แหละ ตอนนี้ฉันให้เวลาแกห้านาที คุกเข่าโขกหัวขอโทษลูกชายฉันซะ! ไม่อย่างนั้น ฉันจะล้างบางครอบครัวแกทั้งโคตร!” เพียะ!คำพูดของเขาเพิ่งจะหลุดออกมา เสียงตบหน้ากังวานใสอย่างยิ่งก็ดังไปทั่วทั้งบริเวณ หยางเทียนหลงกุมแก้มซ้ายอย่างไม่อยากจะเชื่อ มองไปทางฉู่เฉินด้วยสายตาตกตะลึงไอ้เด็กเวรนี่ถึงกับกล้าตบหน้าเขา?! ไม่ใช่แค่หยางเทียนหลงที่ตกตะล
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 558
“กะ...แกกล้าให้ฉันคุกเข่าให้แก ไม่กลัวตระกูลหยางของฉันแก้แค้นเลยหรือไง?” ไม่ว่าจะพูดอีกอย่างไร หยางเทียนหลงก็เป็นผู้นำตระกูลสาขานี้ของตระกูลหยาง ให้เขายอมรับผิดได้ แต่จะให้เขาคุกเข่าไม่ได้เป็นอันขาด“แก้แค้น?”ฉู่เฉินหัวเราะ มองหยางเทียนหลงอย่างละเอียดแล้วพูดว่า “ผมกลับอยากฟังว่าคุณจะเอาอะไรมาแก้แค้นผม? สวะไร้ค่ากลุ่มนี้เหรอ? หรือว่าแข่งกับผมว่าใครรวยกว่ากัน?”“มหาเศรษฐีอันดับหนึ่ง? นั่นน่าจะเป็นเรื่องเมื่ออาทิตย์ที่แล้วมั้ง ผมก็ใช้เงินฟาดตระกูลของพวกคุณให้ตายได้” “ไม่คุกเข่าก็ตายซะ!”เมื่อคำพูดนี้ออกมาจากปาก แม้แต่หยางเทียนหลงก็สูดลมหายใจเย็นเยียบในสมองพลันมีคำหนึ่งแล่นแวบขึ้นมา— ‘ยาบำรุงปราณ’ในฐานะที่เป็นตระกูลชั้นนำของเจียงจง ตระกูลหยางย่อมรู้ข่าวเรื่องยาบำรุงปราณที่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าไปทั่วทั้งมณฑลเจียงนอกจากนี้ภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์สั้น ๆ บริษัทลึกลับแห่งหนึ่งได้อาศัยสำนักเฟิ่งกอบโกยรายได้ไปเกือบหนึ่งแสนห้าหมื่นล้านในมณฑลเจียงแม้แต่หยางเทียนหลงก็ค่อนข้างรู้สึกหวั่นเกรงสินทรัพย์ก้อนนี้เหนือกว่าตระกูลหยางในตอนนี้ไปไกลแล้วเพียงแต่ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น บริษัทท
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 559
ฉู่เฉินมองหยางเทียนหลงที่คุกเข่าลงตรงหน้าแล้วเอ่ยพลางหัวเราะหยันว่า “ถ้าเกิดผมขุดหลุมศพบรรพบุรุษตระกูลหยางของพวกคุณ แล้วค่อยขอโทษคุณอีกที คุณคิดว่ายังไงบ้าง?”หยางเทียนหลงอึ้งไปกับคำถามของฉู่เฉิน เงยหน้าขึ้นอย่างตกตะลึงก่อนจะมองฉู่เฉินแล้วกล่าวว่า “คุณฉู่ ผมคุกเข่าให้คุณแล้ว คุณยังอยากให้ตระกูลหยางทำอะไรอีก!” ฉู่เฉินส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วเอ่ยว่า “ขอโทษด้วยครับ บางทีในสายตาของคนอื่น เข่าของคุณอาจจะมีค่ามาก แต่ในสายตาของผมฉู่เฉิน มันไม่มีค่าแม้แต่สตางค์เดียว” “ลูกชายคุณทำให้ผมเสียเวลามากขนาดนี้ คุณคิดว่าเวลาของผมไม่มีค่าขนาดนั้นเลยเหรอ?”ฉู่เฉินกล่าวจบก็เล่าเรื่องการเดิมพันกับหยางเส้าหัวให้ฟังรอบหนึ่ง จากนั้นถึงค่อยตบไหล่ของหยางเทียนหลงเบา ๆ แล้วพูดว่า “เอาแบบนี้ละกัน ให้ตระกูลหยางของพวกคุณออกเงินค่ารถทั้งหมด”“ส่วนเรื่องที่เขาทำให้ผมเสียเวลาตลอดทั้งบ่าย ตระกูลหยางของพวกคุณจ่ายเงินห้าพันล้านก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรสินะ?”ตูม!ไม่ใช่แค่ทุกคนในที่แห่งที่นี้รู้สึกมึนงง แม้แต่หยางเทียนหลงก็รู้สึกว่าสมองไม่พอใช้นิดหน่อยแล้ว งานนี้ฉู่เฉินไม่ได้เสียเงินเลยสักแดงเดียว แต่ได้อวดเบ่งยกใหญ่ ห
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 560
สุดท้ายก็เหลือเพียงนางแบบสาวเซ็กซี่ข้างกายหยางเส้าหัวเท่านั้น เธอมองฉู่เฉินด้วยสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูกแล้วพูดอ้อนวอนว่า “คุณฉู่ ฉะ...ฉันเป็นผู้หญิง ไม่กลิ้งไปได้ไหมคะ?”ฉู่เฉินกวาดตามองขาสวยเรียวยาวคู่นั้นแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าไม่กลิ้งไป ขาสวย ๆ สองข้างนี้ของคุณอาจจะไม่ได้เป็นของคุณอีกต่อไปแล้วก็ได้นะครับ” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ นางแบบสาวเซ็กซี่ก็ร้องไห้โฮออกมา“ล้อเล่นน่า คุณไปเถอะครับ”ฉู่เฉินโบกมือให้นางแบบสาวเซ็กซี่ จากนั้นก็หันตัว สายตาเย็นชาทอดมองไปยังเชอฮุยเมื่อเห็นสายตาเย็นเยียบของฉู่เฉิน เชอฮุยก็ตกใจกลัวจนหดคอ ค่อย ๆ ถอยไปทางฝูงชนอย่างไรก็ตาม ผู้คนรอบด้านหลบไปทางด้านข้างทันที ทิ้งเขาไว้ตรงกลางวง“ผู้จัดการเชอใช่ไหม?”ฉู่เฉินยิ้มพลางมองไปทางเชอฮุยเมื่อได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยเลศนัยของฉู่เฉิน เชอฮุยก็ใจสั่นแล้วคุกเข่าลงไปดังตุบ“คุณฉู่ ขะ...ขอโทษด้วยครับ ทั้งหมดเป็นเพราะผมมีตาแต่ไร้แวว ไม่รู้จักภูเขาไท่ซาน คุณถือเสียว่าผมเป็นแค่ผายลม ปล่อยผมไปเถอะครับ”เชอฮุยกล่าวจบก็โขกศีรษะดังปึก ๆๆแม้แต่พ่อลูกตระกูลหยางก็ถูกฉู่เฉินจัดการจนน่าอนาถถึงเพียงนั้น แล้วเขาจะนับเ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 561
“เอ่อ...”เจียงหย่วนอึ้งไปสักพัก แต่เขาก็ยังพยักหน้า “โอเคครับ งั้นผมไม่รบกวนคุณฉู่แล้วครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”พูดจบ เจียงหย่วนก็วิ่งไปถนนอีกฝั่งอย่างรู้ตัวในตอนนั้นเอง พนักงานจากโรงงานรถขับรถเคอนิกเส็กก์ วัน มาจอดตรงหน้าฉู่เฉิน“คุณฉู่ นี่เป็นกุญแจรถของคุณครับ”พนักงานยื่นกุญแจให้ฉู่เฉินอย่างมีมารยาท“มอบให้คุณผู้หญิงคนนั้นเถอะ”ฉู่เฉินชี้ไปที่เย่ชิ่นเหยียนที่ยืนอยู่ข้างๆ“คุณฉู่คะ ของขวัญราคาแพงขนาดนี้ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ อีกอย่างระ... รถของฉันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ยังสามารถใช้ได้อยู่เลยค่ะ” เย่ชิ่นเหยียนลุกลี้ลุกลนอย่างเห็นได้ชัด รถหรูราคากว่าห้าพันล้าน เธอไม่กล้าขับจริงๆ “ของที่ผมให้ไปแล้ว ผมไม่เอาคืนหรอกนะครับ หากคุณไม่ชอบก็เอาไปขายทิ้งให้โรงงานรถเก่าก็ได้ครับ”ฉู่เฉินพูดอย่างเฉยเมย“ฮะ?”เย่ชิ่นเหยียนตกใจมากจริงๆ รถหรูกว่าห้าพันล้าน ไม่ได้ขับเลยด้วยซ้ำ เขาจะให้เธอเอาไปขายให้โรงงานรถเก่างั้นเหรอ?ฉู่เฉินถือกุญแจรถไว้ในมือพร้อมยิ้มบางๆ หลังจากนั้นก็ยัดมันเข้าไปที่มือของเย่ชิ่นเหยียน“รับไว้เถอะครับ”เย่ชิ่นเหยียนถูกฉู่เฉินจับมือเล็ก ทำเอาหัวใจแทบจะทะลักมาที่คอหอย
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 896
แม้ว่าฉู่เฉินจะมีมรดกของมังกรเฒ่า แต่เวลานี้เขาตกอยู่ท่ามกลางอาคมประตูกลมหัศจรรย์โดยสิ้นเชิงแล้วตั้งแต่โบราณมาวิชาประตูกลมหัศจรรย์ก็คือวิชาลี้ลับที่แย่งชิงพลังจากฟ้าเพื่อสร้างโชค ลึกลับอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อเห็นใต้เท้าของฉู่เฉินเกิดเป็นน้ำวน “กินคน” เสิ่นเจี้ยนเฟิงรีบตะโกนเสียงดังบอกเกาเซิ่งอี้ว่า “รีบไปเร็วเข้า! ที่นี่กำลังจะถล่มแล้ว!”เมื่อสิ้นเสียงพูด เสิ่นเจี้ยนเฟิงก็พุ่งปราดออกไป เกาเซิ่งอี้เองก็ไม่สนใจอาการบาดเจ็บบนร่างกาย รีบทะยานออกไปอย่างรวดเร็วโครม!วินาทีต่อมา ทั่วทั้งห้องโถงถล่มลงไปจริง ๆ เกิดเป็นหลุมลึกที่มองไม่เห็นพื้นขึ้นมาที่ใต้ดินโครมคราม!ชั่วขณะหนึ่ง อาณาเขตคฤหาสน์กว่าครึ่งคล้ายกับอยู่ท่ามกลางทรายดูดในทะเลทราย แม้แต่ตัวคฤหาสนทั้งหลังก็จมลงไปในหลุมลึกเช่นกันส่วนฉู่เฉินก็จมลงไปสู่ใต้ดินตามคฤหาสน์ไปเช่นเดียวกัน“ฮ่า ๆๆ...”เสิ่นเจี้ยนเฟิงเห็นฉู่เฉินโดนฝังลึกอยู่ในใต้ดินแล้ว เขาก็อดแหงนหน้าหัวเราะเสียงดังไม่ได้แล้วพูดว่า “ไอ้เด็กไม่รู้ความ ยังกล้าอวดดีต่อหน้าพวกเราอีกเหรอ? นี่ก็คือจุดจบของแก!”จางจิ่งหลงมองคฤหาสน์ที่โดนฝังลึกอยู่ในใต้ดินแวบหนึ่ง ก่อนจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 895
ฉู่เฉินกลับไม่สนใจเขาเลย เพราะว่าจางจิ่งหลงที่อยู่ข้างหลังเขาก็ออกหมัดสังหารเข้ามาเช่นกัน“ลองดูหมัดมังกรดำของฉัน!”ฟิ้ว!สายลมรุนแรงที่ขนาบโดยหมอกดำพุ่งตรงมาที่กลางหลังของฉู่เฉิน“ตายซะ!”ในขณะเดียวกัน เกาเซิ่งอี้พุ่งกายหลายครั้งราวกับภูตผีจนมาถึงด้านหลังของฉู่เฉิน เขายกฝ่ามือดำทะมึนขึ้นมาก่อนจะฟาดตรงไปที่เอวของฉู่เฉินถึงแม้ว่าฉู่เฉินจะพุ่งตัวหลบหมัดมังกรดำของจางจิ่งหลงแล้ว แต่เขาก็รับหมัดของเกาเซิ่งอี้ไปเต็ม ๆผัวะ!ลอบโจมตีสำเร็จ เกาเซิ่งอี้ยกมุมปากเล็กน้อย เผยรอยยิ้มหยันออกมาสุดท้ายฉู่เฉินก็ยังเด็กเกินไป ไม่เคยผ่านประสบการณ์ต่อสู้ตะลุมบอนเช่นนี้มาก่อนขอเพียงเขาโดนฝ่ามือนี้ แค่ไอชั่วร้ายด้านในก็เพียงพอเปลี่ยนให้ฉู่เฉินกลายเป็นน้ำเลือดน้ำหนองแล้วอย่างไรก็ตาม วินาทีถัดมา รอยยิ้มของเขาก็แข็งค้างโดยสิ้นเชิงฉู่เฉินถูกเขาซัดฝ่ามือใส่เอว ไม่เพียงไม่ล้มลงคาที่ แต่ว่าลมปราณกลับเพิ่มขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าไอชั่วร้ายของเขาไม่ได้สร้างความเสียหายใด ๆ ให้กับฉู่เฉินเลย ตรงกันข้ามยังเป็นยาบำรุงให้ฉู่เฉินแทนเวรเอ๊ย!นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย?ต้องรู้เอาไว้ว่า วิชาที่เขาฝึกฝนคือ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 894
เมื่อไอชั่วร้ายแผ่กระจายออกมา อุณหภูมิรอบด้านพลันลดฮวบลงถึงจุดเยือกแข็งในพริบตา เวลานี้เอง ผู้ทรงอิทธิพลมากมายที่อยู่ด้านล่างเวทีพากันส่ายหน้า แปดเก้าในสิบส่วนคิดว่าฉู่เฉินจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแล้วถูกยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานสามคนล้อมเอาไว้ แม้ว่าร่างกายของฉู่เฉินเป็นเหล็ก จะบดขยี้ตะปูหลายเล่มได้เหรอ?ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้เป็นเกาเซิ่งอี้ที่มีความสามารถอ่อนด้อยที่สุดในหมู่ทั้งสามคนก็ไม่ใช่ว่าจะจัดการได้ง่ายเหมือนกัน“คนแซ่ฉู่ ต่อให้ฉันต้องตายก็จะให้แกตายไปเป็นเพื่อนด้วย”ทางด้านข้าง ฉีอวี่ไท่ที่นอนประคับประคองชีวิตอยู่บนเสาปูนมาตลอด ไอเป็นเลือดไปพลาง เอ่ยพร้อมกับหัวเราะหยันติดต่อกันไปพลางเวลานี้เอง เขารู้ว่าอวัยวะภายในของตัวเองถูกฉู่เฉินทำลายจนหมดแล้ว ต่อให้ฉู่เฉินไม่ฆ่าเขา เขาก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง แต่พอเขาเห็นฉู่เฉินโดนยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานสามคนรุมโจมตี ดวงตาก็เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งส่วนผู้ทรงอิทธิพลมากมายที่ชมความคึกคัก เวลานี้ก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายความอันตรายเลยพากันถอยออกไปจากห้องโถง หลบออกไปไกลถึงอย่างไรยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานสี่คนต่อสู้กัน ต่อให้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 893
“ไอ้หนู แกล้าดีนักนะ!”จางจิ่งหลงถลึงตาสองข้างอย่างเกรี้ยวกราด เดินมาข้างหน้าหนึ่งก้าว จ้องมองฉู่เฉินอย่างขุ่นเคืองเกาเซิ่งอี้ก็ลุกขึ้นมาช้า ๆ แล้วเอ่ยด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มเย็นชาว่า “ฉู่เฉิน แกโอหังเกินไปหน่อยแล้วมั้ง? ต่อให้อาจารย์ของแกมาก็ไม่กล้าท้าทายพวกเราสามคนพร้อมกันหรอก!”เสิ่นเจี้ยนเฟิงลุกขึ้นมาเช่นกันแล้วกล่าวว่า “เจ้าหนุ่ม เปิดเผยความสามารถมากเกินไป บางครั้งก็ไม่ใช่เรื่องดีหรอกนะ”ถังเทียนอวี่เป็นอัจฉริยะของตระกูลถังจริง ๆ แต่ถึงอย่างเขาก็มีแค่พลัง ไม่มีประสบการณ์ต่อสู้จริงเท่าไหร่นัก แต่พวกเกาเซิ่งอี้กับจางจิ่นหลงไม่เหมือนกันตลอดทางมาเดินมานี้ มีใครบ้างที่ไม่ได้ผ่านศึกมานับร้อย?เมื่อเทียบกันแล้ว ความสามารถอันน้อยนิดของถังเทียนอวี่ไม่นับว่าเป็นอะไรเลยพูดได้ว่า ถึงแม้จะอยู่ระดับสร้างรากฐานชั้นสี่เหมือนกัน แต่ถังเทียนอวี่สองคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางจิ่งหลงยิ่งไม่ต้องพูดถึงจางจิ่งหลงกับเสิ่นเจี้ยนเฟิงที่เป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นสี่นอกจากนี้ เกาเซิ่งอี้ก็อยู่ห่างจากระดับสร้างรากฐานชั้นสี่แค่ก้าวเดียวเท่านั้น“เดิมทีฉันไม่อยากเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็ก ขอเพียงแกย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 892
พรวด!คราวนี้ เจ็บมากเกินไปแล้วถังเทียนอวี่อ้าปากกว้างกระอักเลือดคำโตโดยที่มีเศษอวัยวะภายในปะปนอยู่ด้วยออกมาแม้แต่แสงสีทองบนร่างของเขาสายนั้นก็หมองหม่นลงไปในพริบตาเวลานี้ถังเทียนอวี่รู้สึกแค่ว่าเหมือนอวัยวะภายในเคลื่อนที่หมดแล้ว เจ็บจนเส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปูดโปนขึ้นมา อ้าปากกว้าง ทว่าร้องโหยหวนไม่ออกแม้แต่นิดเดียว“นี่ก็คืออัจฉริยะของตระกูลถังเหรอ?”ฉู่เฉินใช้เท้าเหยียบใบหน้าของถังเทียนอวี่ แล้วขยี้กับพื้นไม่หยุด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “ต่อให้เป็นหมูก็ยังเก่งกว่าอัจฉริยะแบบนี้อีกมั้ง?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หางตาของถังเทียนอวี่ก็แทบจะเบิกโพลง เขากัดฟันแน่น ปรายตามองฉู่เฉินพลางเอ่ยว่า “นะ...นายกล้าดูถูก...”“ผัวะ!”ฉู่เฉินเตะเข้าที่ปากของถังเทียนอวี่ จากนั้นก็หัวเราะหยันแล้วเอ่ยว่า “ผมดูถูกตระกูลถังของคุณแล้ว คุณจะทำอะไรผมได้? ผมดูถูกคุณแล้ว คุณจะทำอะไรได้?”ถังเทียนอวี่โกรธจนตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด แต่ก็เป็นเหมือนกับที่ฉู่เฉินพูดไว้ ตันเถียนของเขาถูกฉู่เฉินเตะจนแตกไปหมดแล้ว เขายังจะทำอะไรได้อีก?เวลานี้ บรรดาผู้ทรงอิทธิพลที่อยู่รอบด้านต่างมองไปทางฉู่เฉินด้วยสายตาที่เ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 891
บรรดาผู้ทรงอิทธิพลที่นั่งใกล้หน้าประตูมากมาย เห็นกับตาว่าแม้แต่รถกอล์ฟก็ถูกอัดจนผิดรูปไปแล้ว พวกเขาก็รีบถอยไปทางมุมกำแพง กลัวว่าจะต้องตายอย่างอนาถโดยไร้ความผิดส่วนหมัดของถังเทียนอวี่นี้ก็มีอานุภาพสะเทือนฟ้าดินจริง ๆพูดได้ว่าเป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ฉู่เฉินเคยพบเจอนับตั้งแต่ที่เข้าวงการมาถึงอย่างไรตระกูลถังก็เป็นตัวตนที่กดขี่ทั้งเมืองได้ด้วยตระกูลเดียว ไม่ว่าจะเป็นวรยุทธ์หรือความสามารถของตัวถังเทียนอวี่เอง สำนักเล็ก ๆ ระดับล่างอย่างสำนักเสวียนเทียนกับสำนักอวี้ซือไม่อาจเทียบได้เลยพูดได้ว่าสำนักเล็ก ๆ ทั้งสองนั้นเป็นเพียงเศษธุลีที่ลอยวนเวียนอยู่ขอบโลกแห่งการหยั่งรู้เท่านั้นแต่ตระกูลถังกลับไม่เป็นเช่นนั้น ตัวตนที่สามารถสยบทั้งเมืองได้ด้วยพลังอำนาจของตระกูล มีใครบ้างที่ไม่ได้มาจากสำนักใหญ่ ครอบครองวิชาชั้นสูงเป็นมรดกตกทอด?เวลานี้เอง ภายในดวงตาของถังเทียนอวี่เต็มไปด้วยจิตสังหารเย็นเยียบ แทบอยากจะต่อยฉู่เฉินให้เนื้อแหลกละเอียดในหมัดเดียวเมื่อเห็นเขาจะลงมือสังหารฉู่เฉินจริง ๆ เกาเซิ่งอี้ที่นั่งอยู่บนที่สูงรีบเอ่ยปากกล่าวว่า “หลานถัง ห้ามต่อยเขาให้ตายในหมัดเดียวเด็ดขาด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 890
เธอไม่อยากเอาชีวิตเล็ก ๆ ของตัวเองไปทิ้งตอนนี้ที่หลิ่วหรูเยียนยังอยู่กับฉู่เฉินไม่ไปไหน ก็เพราะต้องการใช้ประโยชน์จากเขา ให้ช่วยพวกเธอสองแม่ลูกก้าวผ่านวิกฤติครั้งนี้ก็เท่านั้น ไม่ตายเป็นเพื่อนฉู่เฉินแน่!“ฉู่เฉิน คนพวกนี้ไม่ใช่คนธรรมดาเลยนะ หรือว่านายจะลองยอมรับปากพวกเขาไปก่อนดีไหม ถึงยังไง...”ไม่รอให้หลิ่วหรูเยียนพูดจบ ฉู่เฉินก็หัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะพูดขัดขึ้นมา “พวกมันเคยเป็นใครมาก่อนฉันไม่รู้ แต่อีกไม่นาน เดี๋ยวพวกมันก็จะเป็นศพแล้ว”ซี้ด!ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ บรรดานักธุรกิจทรงอิทธิพลหลายคนที่นั่งอยู่รอบ ๆ ถึงกับสูดหายใจเข้าลึกด้วยความตกใจติด ๆ กันชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านล่างแถวหน้าสุดก็ลุกขึ้นยืน และพูดกับฉู่เฉิน “นี่น้องชาย แกรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?”“คนที่อยู่ตรงนั้นน่ะ คือปรมาจารย์เสิ่น บุคคลที่มีอิทธิพลสูงสุดของตระกูลผู้บำเพ็ญพรตแห่งปินเฉิง!”“ส่วนท่านผู้อาวุโสท่านนี้ คือผู้นำตระกูลจางแห่งเซียงเฉิงเชียวนะ!”“แล้วก็ยังท่านผู้นั้นอีก เขาคือถังเทียนอวี่อัจฉริยะของตระกูลถังแห่งอวิ๋นเฉิง!“มีท่านไหนบ้างที่สามารถเทียบเคียงกับคนแบบฉันและแกได้? เอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 889
“แม่คุณแซ่อะไรเหรอ?”ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะมองเกาเซิ่งอี้ด้วยแววตาแข็งกร้าว“แก! แกหมายความว่าอะไร?”ใบหน้าของเกาเซิ่งอี้แฝงไปด้วยความเยือกเย็น เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะจ้องฉู่เฉินตาเขม็ง“คุณสั่งให้ผมมอบหยกโลหิตกิเลนให้คุณ ผมก็ต้องยอมมอบให้คุณง่าย ๆ? แล้วถ้าผมบอกให้คุณมอบชีวิตให้ผม คุณจะยอมปาดคอฆ่าตัวตายไหม?”ฉู่เฉินพูดออกมาด้วยสีหน้าหยันเกาเซิ่งอี้หายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับความโกรธในใจเอาไว้ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “นี่ไอ้หนุ่ม แกไม่รู้คุณสมบัติที่แท้จริงของหยกโลหิตกิเลนด้วยซ้ำ ถ้าแกมีมันอยู่ในมือ ก็ถือเป็นการทำลายสมบัติที่มีค่าและยังจะนำพาปัญหายิ่งใหญ่ตามมาอีก”“การให้แกมอบหยกโลหิตกิเลนให้ฉัน ก็เพราะหวังดีต่อแกนะ”ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างหนักแล้วพูดว่า “พูดได้มีเหตุผลดีจริง ๆ”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ ก็ปรากฏความเย้ยหยันออกมา เพราะยังไงสุดท้ายแล้วฉู่เฉินก็ต้องยอมศิโรราบอยู่ดีไม่ใช่หรือไง?แต่ในวินาทีถัดมา ไม่ใช่แค่ถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ เท่านั้น แม้แต่เกาเซิ่งอี้เองก็ถึงกับหน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธ เพราะคำพูดต่อมาของฉู่เฉิน“ความจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 888
บางทีสักวันหนึ่ง เธออาจจะสามารถเหยียบผู้ชายเฮงซวยพวกนี้ให้จมดินได้ในตอนนี้ คนที่ตกใจมากที่สุดก็ยังเป็นฉีอวี่ไท่ ความจริงแล้ว ฉีอวี่ไท่เป็นคนเดียวในรุ่นที่สองของตระกูลฉีที่มีพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ตั้งแต่เด็ก อีกทั้งยังเคยกราบอาจารย์เก่ง ๆ หลายคนตอนที่ตระกูลฉีมาพึ่งพิงเกาเซิ่งอี้ เขาก็มีพลังระดับปรมาจารย์แล้ว และหลังจากผ่านการฝึกฝนอย่างหนักหลายปี ประกอบกับทรัพยากรจำนวนมากที่เกาเซิ่งอี้มอบให้ เขาจึงประสบความสำเร็จเหมือนในวันนี้แต่ฉู่เฉินกลับสามารถใช้ลูกเตะเดียวทำลายพลังของเขา สะเทือนอวัยวะภายในร่างของเขาจนเละอย่างน้อยสิ่งนี้ก็แสดงให้เห็นว่า ฉู่เฉินต้องเป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานอย่างแน่นอนในความทรงจำของเขา ตระกูลฉู่แห่งเจียงจง ไม่มีพื้นฐานด้านการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย และในช่วงเวลาสามปีที่พ่อแม่ของฉู่เฉินหายสาบสูญไป ฉู่เฉินก็อยู่ในสภาพ เกือบตายตลอดเวลาอย่าว่าแต่การฝึกวรยุทธ์หรือบำเพ็ญพรตเลย แม้แต่การลุกขึ้นยืนและเดิน สำหรับฉู่เฉินแล้ว นี่เป็นเพียงความฝันที่ไม่สามารถเป็นความจริงได้ในเวลาสั้น ๆ เพียงไม่กี่เดือน ทำไมฉู่เฉินถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้?เมื่อครู่เขาได้ทำการยืนยันหล
