แชร์

บทที่ 637

"น้าเล็ก..."

เสียงพูดอ้อแอ้ของกั่วกัว ดังออกมาจากจอภาพ ทำเอาซูหว่านรู้สึกอุ่นใจ

"กั่วกัว คิดถึงน้าเล็กไหมจ๊ะ"

"คิดถึง..."

กั่วกัวพยักหน้า ถือโทรศัพท์ไว้ในมือ พร้อมหมุนกล้องไปทางด้านหลัง

จากนั้นก็จ่อที่หน้าตัวเอง ใช้มือน้อยปิดปากไว้ พูดเสียงเบา

"น้าเล็ก คุณอาแปลกพาหนูมาเที่ยวสุสาน และหนูก็เห็นรูปถ่ายของน้าด้วย"

"แต่ว่า คุณอาแปลกบอกว่าคนในรูปไม่ใช่น้า แต่เป็นแม่หนูต่างหาก..."

"น้าเล็กขา คนที่นอนอยู่ใต้แผ่นป้าย คือแม่ของหนูจริงหรือคะ"

กั่วกัวกะพริบขนตางอนยาวของเธอ พร้อมมองน้าเล็กที่อยู่ในจอด้วยความไร้เดียงสา

เมื่อเห็นใบหน้าใสซื่อของกั่วกัว ทำให้หัวใจของซูหว่าน จู่ๆ ก็เกิดความเจ็บปวดขึ้นมา

ไม่รู้ว่าเพราะเธอเห็นใจกั่วกัว หรือเพราะหัวใจที่ได้จากพี่สาว กำลังมองดูลูกสาวตนเอง แล้วรู้สึกปวดใจกันแน่

เธอจึงยกมือขึ้น จับที่หน้าอกโดยข้างในมีหัวใจที่เจ็บจนใกล้จะหยุดเต้น น้ำเสียงสั่นเครือขณะปลอบใจกั่วกัว "คุณอาแปลกหลอกหนูน่ะจ้ะ อย่าไปเชื่อเขา"

กั่วกัวได้คำตอบจากน้าเล็กเช่นนี้ จึงสูดลมหายใจเข้าลึก แม้แต่ใบหน้ากลมแป้น ก็พลอยผ่อนคลายลงอย่างมาก

"แต่ป่าปี๊บอกว่า แม่ไปอยู่บนสวรรค์ รอหนูอายุครบ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ซีฟลาวเวอร์ เกาะช้าง
Okกู้ดบายพอกันทีเรื่องนี้
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status