บทที่ 636

ซูหว่านไม่นึกว่าที่เขาพูดเรื่องอดีตมากมาย ไม่ใช่เพื่อพรรณนาความคิดถึงพี่สาวของเธอ แต่เพื่อจะตำหนิเธอต่างหาก

จนเธอต้องพิจารณาเขาอีกครั้ง รู้สึกว่าภายนอกดูเป็นคนง่ายๆ ก็จริง แต่เบื้องหลังอ่านยากยิ่งกว่าจิเหยียนโจวซะอีก

เธอเดาความคิดของเคซีย์ไม่ออก และไม่อยากตอบคำถามเขาอีก แต่กลับใช้ความนัยที่เขาแฝงในคำพูด ย้อนกลับไปถามแทน

"ในเมื่อพี่ฉันมีแต่จิเหยียนโจวคนเดียว แล้วทำไมตอนหลังถึงเลือกคุณ ที่สำคัญทำไมจิเหยียนโจวถึงติดคุกได้"

เคซีย์ไม่นึกว่าซูหว่านยังคงปกป้องจิเหยียนโจวอยู่ ทันใดนั้นแววตาก็เกิดความระแวงมากขึ้น "ขออภัยที่ผมบอกคุณไม่ได้"

คิ้วงามของซูหว่านขมวดขึ้นอีกครั้ง "เพราะอะไรคะ?"

เคซีย์วางถ้วยกาแฟลง สองมือพนม สีหน้าจริงจัง พร้อมกับการตอบคำถาม "เพราะคุณเป็นคนของจิเหยียนโจว ฉะนั้นต้องขอโทษด้วย"

กล่าวจบก็ลุกขึ้นเดินไปทางประตู ซูหว่านรีบเรียกเขาไว้ "คุณเคซีย์ เดี๋ยวก่อนค่ะ"

เคซีย์หยุดชะงัก หันมามองซูหว่าน แววตาระแวดระวังดูผ่อนคลายลงมาก "คุณซูยังมีธุระอะไรอีก"

ซูหว่านเดินไปตรงหน้าเขา เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มที่สูงกว่าตนเกือบหนึ่งช่วงศีรษะ พลางอธิบาย "ฉันไม่ใช่คนของจิเหยียนโจว เพียงแต่ร