แชร์

บทที่ 485

ในขณะเดียวกันที่จี้ซือหานโอบซูหว่านเอาไว้แน่น สายตาเย็นชาของเขาก็จับจ้องไปที่ลู่เฉินซีเขม็ง

นิ้วมือที่จับข้อมือนั้นไว้ออกแรงเต็มกำลัง ถ้าหากจับลึกกว่านี้อีกนิดคงกระดูกหลุดแน่

ลู่เฉินซีดิ้นไม่หลุดจากพันธนาการ ใบหน้าของเขาแข็งกร้าวขึ้นมาทันที สายตาก็ฉายแววโหดร้ายขึ้นมา

"จี้ซือหาน ฉันว่าแกต่างหากที่อยากตาย!"

หลังจากที่เขาพูดอย่างเย็นชาจบ ก็ยกอีกมือหนึ่งโบกออกไปตรงหน้า บอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งก็รีบกรูกันเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ซูหว่านที่ซุกอยู่ในอ้อมกอดของจี้ซือหาน เมื่อเห็นว่าเขามาตัวคนเดียวก็หวาดกลัวจนใจเต้นรัว

"จี้ซือหาน คุณรีบไปเร็ว"

เมื่อได้ยินบทสนทนาของทั้งสองคน ก็เห็นชัดว่ารู้จักกัน อีกทั้งยังมีความแค้นต่อกันมากด้วย ครั้งนี้จี้ซือหานไม่ได้พาบอดี้การ์ดมาด้วย เกรงว่าจะสู้กับอีกฝ่ายไม่ไหว

ในขณะที่ซูหว่านกำลังเป็นกังวล จู่ๆ เขาก็หลุบตาลง ดวงตาดอกท้อสดใสแจ่มชัด ส่งสายตาให้เธอเป็นเชิงวางใจ

"หว่านหว่าน ไม่ต้องกลัว"

เมื่อพูดจบ ขายาวๆ ก็ยกขึ้นมาถีบไปที่บอดี้การ์ดที่กรูเข้ามาอย่างแรง

บอดี้การ์ดคนที่ถูกรองเท้าหนังหนาและหนักเตะไปกองบนพื้น รู้สึกเจ็บที่หัวใจ วินาทีต่อมา เลือดสดๆ ก็กระอักออกมาจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status