บทที่ 421

ซูหว่านรู้สึกเจ็บที่ไหล่ของเธอ ราวกับกำลังตีตราเธอด้วยเครื่องหมายที่เป็นของเขาเพียงผู้เดียว และกัดเธออย่างแรง

อดทนต่อความเจ็บปวด เธอหันศีรษะไปมองชายที่มีดวงตาสีแดงเลือดแล้วพูด: "จี้ซือหาน นี่มีแต่จะทำให้ฉันเกลียดคุณเท่านั้น"

การกระทำของเขาหยุดชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ แต่เขาตอบอย่างไม่แยแส: "ถ้าอย่างนั้นจงเกลียดฉันซะ อย่างน้อยก็พิสูจน์ว่าฉันอยู่ในใจของเธอแล้ว"

ภายใต้ขนตาหนาของเขา ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยความดุร้ายก่อนที่จะก้มศีรษะลงอีกครั้งและกัดลงอย่างไม่สนใจ

เขากัดอย่างแรง ทำให้ซูหว่านหลั่งเหงื่ออเย็นอกมากด้วยความเจ็บปวด แต่ดูเหมือนเขาจะบ้าไปแล้ว และตีตราสัญลักษณ์ของเขาโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

เขาปล่อยมือเมื่อพอใจกับรอยกัดแล้วเท่านั้น นิ้วที่เรียวยาวและเย็นเฉียบของเขาลากไปตามผิวหนังที่เปิดออกของเธอ

"เอาล่ะ ถึงเวลาที่จะทำลูกกันแล้ว..."

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็อุ้มเธอขึ้นมาปล่อยให้เธอนั่งบนตัวของเขา จากนั้นกดเอวของเธอแล้วปล่อยให้เธอนั่งลงช้าๆ

ขณะที่กดร่างกายนั้น จี้ซือหานจูบซูหว่านอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าและดุร้าย

ซูหว่านถูกบังคับให้แบกรับคว