Share

บทที่ 187

ติ๊บ——

เสียงแสบแก้วหูจากเครื่องวัดหัวใจ

คนบนโต๊ะผ่าตัดก็จากไปแล้ว

ซานซานร้องไห้จนเป็นลม อลันตกใจรีบผลักให้เข้าไปช่วยเหลือ

มีเพียงกู้จิ่งเซินที่ยังคงรักษาท่าคุกเข่า นิ่ง มองไปที่คนบนเวที

หลังจากเขาจ้องมองเธอไปหลายนาที เขาก็อุ้มร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มขึ้นมาและเดินออกไปข้างนอก

เมื่ออลันในห้องกู้ภัยที่อยู่ติดกันเห็น ก็รีบก้าวไปข้างหน้าหยุดเขา "ประธานกู้ คําพูดสุดท้ายของคุณซูคืออยากเผาศพทันที..."

กู้จิ่งเซินชา มองเธอแวบหนึ่ง "ผมรู้"

เขามองลึกลงไปที่ใบหน้าซีดเล็ก ๆ น้อย ๆและเปล่งเสียงเบา ๆว่า"ผมแค่อยากจะเปลี่ยนเสื้อผ้าไห้เธอครับ"

เสื้อผ้าของหว่านหว่านของเขา เปื้อนเลือดจากมือเขา หว่านหว่านรักความสวยงาม ไม่ยอมใส่ชุดแบบนี้ไปฌาปนกิจแน่นอน

ท่าทางสงบนิ่งและนุ่มนวลของเขาทําให้อลันตกใจ กู้จิ่งเซินรักคุณซูมากไม่ใช่หรือ ทำไมสงบเป็นแบบนี้

อลันมองเบื้องหลังการจากไปของเขาและคิดว่าอย่างน้อยกู้จิ่งเซินก็เต็มใจที่จะส่งเธอเดินทางครั้งสุดท้าย แต่จี้ซือหานแม้แต่คนก็หาไม่เจอ

ความตกใจในใจก็ค่อย ๆ จางหายไป ผู้ชายมักจะใจร้ายและไม่ควรหวังอะไรกับพวกเขา...

กู้จิ่งเซินอุ้มซูหว่านกลับไปที่วอร์ด ช่วยเธอทํา
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
พี่ชอบขอ น้องชอบเบิ้ล
เกลียดจี้ซือหานอ่ะเลวหายหัวไปตายห่าที่ไหนมา จะมาเสียใจอะไรเอาป่านนี้ นู้นไปเสพสุขกับนังหนิงหว่านเถอะสารเลว คนเลวกับคนเลวอยู่ด้วยกันมันก็เหมาะสมแล้วทำร้ายได้แม้กระทั่งผู้หญิงใกล้ตายคนนึง
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status