บทที่ 190

เธอร้องไห้อยู่นานจนเสียงแหบแห้งจึงบังคับตัวเองให้ลุกจากโซฟา

เธอยังต้องจัดการข้าวของของหว่านหว่านด้วย เธอไม่สามารถปล่อยให้หว่านหว่านไม่มีอะไรจะสวมใส่บนถนนไปสวรรค์

เธอต้องให้กำลังใจและเลือกเสื้อผ้าสวย ๆ ให้กับหว่านหว่าน

ซานซานเดินไปที่ห้องของหว่านหว่านทีละก้าวด้วยก้าวหนักๆ

น้ำตาของซานซานไหลอีกครั้งเมื่อเธอเห็นว่าของที่เป็นของเธอยังคงอยู่ตรงนั้นแต่เธอไม่ได้อยู่ที่นั่น

หลังจากปิดหน้าและร้องไห้อยู่พักหนึ่ง เธอก็เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าและเริ่มแยกข้าวของของหว่านหว่าน

เอาเสื้อผ้าจากตู้เสื้อผ้าและเอารองเท้าสองสามคู่จากตู้รองเท้าแต่ยังเอาผ้าห่มบางส่วน

ส่วนที่เหลือ ซานซานไม่ได้ย้ายไม่เต็มใจที่จะเผาทั้งหมดพวกเขา ทิ้งไว้เป็นส่วนใหญ่ของที่ระลึก

หลังจากเก็บข้าวของของเธอและหันหลังกลับเพื่อออกจากห้องนอน ซานซานก็หยุดและหันกลับมามองที่โต๊ะทันที

ดูเหมือนจะมีกระแสจิต บังคับให้เธอเดินไปที่โต๊ะ แล้วเปิดลิ้นชักโดยควบคุมไม่ได้

ภายในสะอาด ยกเว้นสมุดบันทึกและซองจดหมายที่เขียนว่า 'ข้อพิสูจน์ชัดแจ้ง' ไว้

ดวงตาของซานซานเปลี่ยนเป็นสีแดงอีกครั้งเมื่อเธอเห็นข้อพิสูจน์ชัดแจ้ง

จริง ๆแล้วหว่านหว่านพร้อมที่จะจาก