เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 189
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 190
เธอร้องไห้อยู่นานจนเสียงแหบแห้งจึงบังคับตัวเองให้ลุกจากโซฟาเธอยังต้องจัดการข้าวของของหว่านหว่านด้วย เธอไม่สามารถปล่อยให้หว่านหว่านไม่มีอะไรจะสวมใส่บนถนนไปสวรรค์เธอต้องให้กำลังใจและเลือกเสื้อผ้าสวย ๆ ให้กับหว่านหว่านซานซานเดินไปที่ห้องของหว่านหว่านทีละก้าวด้วยก้าวหนักๆน้ำตาของซานซานไหลอีกครั้งเมื่อเธอเห็นว่าของที่เป็นของเธอยังคงอยู่ตรงนั้นแต่เธอไม่ได้อยู่ที่นั่นหลังจากปิดหน้าและร้องไห้อยู่พักหนึ่ง เธอก็เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าและเริ่มแยกข้าวของของหว่านหว่านเอาเสื้อผ้าจากตู้เสื้อผ้าและเอารองเท้าสองสามคู่จากตู้รองเท้าแต่ยังเอาผ้าห่มบางส่วนส่วนที่เหลือ ซานซานไม่ได้ย้ายไม่เต็มใจที่จะเผาทั้งหมดพวกเขา ทิ้งไว้เป็นส่วนใหญ่ของที่ระลึกหลังจากเก็บข้าวของของเธอและหันหลังกลับเพื่อออกจากห้องนอน ซานซานก็หยุดและหันกลับมามองที่โต๊ะทันทีดูเหมือนจะมีกระแสจิต บังคับให้เธอเดินไปที่โต๊ะ แล้วเปิดลิ้นชักโดยควบคุมไม่ได้ภายในสะอาด ยกเว้นสมุดบันทึกและซองจดหมายที่เขียนว่า 'ข้อพิสูจน์ชัดแจ้ง' ไว้ดวงตาของซานซานเปลี่ยนเป็นสีแดงอีกครั้งเมื่อเธอเห็นข้อพิสูจน์ชัดแจ้งจริง ๆแล้วหว่านหว่านพร้อมที่จะจาก
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 191
เมื่อซานซานอ่านจดหมายฉบับนี้เสร็จ ก็ร้องไห้เสียใจมากส่วนบัตรเอทีเอ็มที่ติดอยู่ในซองคล้ายเศษเหล็กเก่าทับหัวใจตายคาที่ ถีบจนไม่ทันโง่จริง ๆ ก่อนตายยังกังวลว่าเธอจะไม่มีเงินใช้ แต่..."หว่านหว่าน ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ ฉันแค่ต้องการให้คุณกลับมา..."ซานซานหยิกซองจดหมายและความคิดถึงที่ไม่เคยมีมาก่อนครอบครองจิตใจและปล่อยให้เธอร้องไห้จนตับและลําไส้แตกในที่สุดซานซานก็ง่วงนอนไปด้วยความเหนื่อยล้า แม้แต่ในความฝันก็เป็นฉากที่หว่านหว่านกลับมาใจเธอไม่ยอมแพ้ ในจิตใต้สํานึก มีแต่ความคิดที่รอหว่านหว่านกลับมา ถึงจะฝันในความฝันเมื่อเธอตื่นขึ้นมาและกลับสู่ความเป็นจริง ความรู้สึกไร้อํานาจที่ตกลงไปในเหวลึก ครอบครองทั้งหัวใจ ทําให้เธออึดอัดจนหายใจไม่ออกเธอเบิกตาบวมและดํา มองเพดานอย่างงงงวย โลกทั้งใบก็เงียบราวกับเหลือเพียงตัวเธอเองไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ผ่านมา เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เธอจึงตอบสนองเสียงเรียกเข้านั้นมาจากถุงกระดาษ Gucci เป็นโทรศัพท์มือถือของหว่านหว่านซานซานอึ้งไปหลายวินาที พยุงตัวไปรับโทรศัพท์เมื่อเห็นชื่อของจี้ซือหานบนนั้น นิ้วของซานซานก็หยุดว
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 192
มุมปากของหนิงหว่านยังไม่ทันได้ขึ้น ก็ถูกน้ำเสียงเย็นชาของเขาระงับไว้เธอหยุดยิ้มและเดินไปหาจี้ซือหาน มองเขาด้วยความผิดหวังเล็กน้อย "ซือหาน ฉันอยู่ที่นี่ คุณไม่มีความสุขเหรอ?"ใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้ซือหานเหมือนมีดเหลา ไม่มีการแสดงออกใด ๆ ดวงตาที่มืดมนจ้องมองเธออย่างตายตัว "ทําไมถึงอยู่ที่นี่"นี่เป็นบ้านส่วนตัวของเขาในฮูสตัน แทบไม่มีใครรู้ว่า หนิงหว่านปรากฏตัวที่นี่อย่างกะทันหัน ได้แต่หมายความว่าเธอกําลังติดตามเขาอยู่หนิงหว่านตกใจกับสายตาของเขา หลังจากก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว ผ้าขนหนูที่ห่อด้วยรัดรูปและไม่ยอมแพ้ ก็ขึ้นสนิทไป"ซือหาน ป้าเหลียนรู้ที่อยู่ของคุณเป็นอย่างดี เธอให้ฉันมา เพราะรู้สึกว่าฉันกลับมาจากการเรียนแล้ว พวกเราก็ควรก้าวหน้าบ้าง..."เธอกล้าหาญ ยื่นมือขาวใสออกมาลูบแก้มชาย ก่อนแตะ ก็ถูกชายคนนั้นหลบไปเขาดูถูกแม้กระทั่งใช้มือจับข้อมือเธอแล้วสะบัดเธอออกไป แต่เลือกที่จะหลบเธอโดยตรงเขาปฏิบัติต่อเธอเหมือนแต่ก่อน หลีกเลี่ยงนางเหมือนงูหรือแมงป่องทันใดนั้นหนิงหว่านก็ยกริมฝีปากขึ้นและยิ้มด้วยรอยยิ้มที่สิ้นหวังมาก "จี้ซือหาน คุณอยากให้ฉันรอนานแค่ไหน?!"จี้ซือหานมองเธออย่างวา
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 193
หลังจากซูชิงพูดจบ ก็เงยหน้าขึ้นมองจี้ซือหานเขายังไม่มีสีหน้าใด ๆ ใบหน้าที่ประณีตเหมือนมีดเหมือนก้อนน้ำแข็งที่แกะสลักออกมาเย็นมากเขาไม่รู้ว่าประธานจี้ไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด หรือไม่เอาความเป็นความตายของคุณซูมาอยู่ในสายตา ปฏิกิริยาใด ๆ ก็ไม่มีเลยหลังจากซูชิงกระสับกระส่ายอยู่ที่ประตูสักพัก เขาก็พูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า "แล้วประธานจี้ ผมจะไม่รบกวนการพักผ่อนของคุณแล้วครับ"เขาหันไปอยากไป แต่ข้างหลังเขามีเสียงมืดมนมา"คุณบอกว่าใครเสียแล้ว?"ซูชิงขมวดคิ้ว เขาเพิ่งพูดได้ค่อนข้างชัดเจน หรือว่าประธานจี้ได้ยินไม่ชัดจริง ๆ เหรอเขาพึมพําในใจ แล้วหันกลับมาอีกครั้ง และเผชิญหน้ากับชายที่ยืนอยู่ในห้องและหนาวเย็นไปทั้งตัว"ซูหว่าน คุณซูค่ะ"กลัวว่าเขาจะยังได้ยินไม่ชัด ซูชิงจงใจเน้นชื่อของซูหว่านสีหน้าของจี้ซือหาน เย็นลงทุกตารางนิ้ว "คุณล้อเล่นอะไร เธอสบายดี จะเสียชีวิตได้อย่างไร"ซูชิงตะลึงอยู่ที่เดิม ที่แท้ประธานของเขาไม่ได้ยินอย่างชัดเจน แต่ไม่เชื่อว่าคุณซูเสียชีวิตแล้วเขาถ่ายทอดคําพูดที่อลันบอกเขาให้จี้ซือหานฟังว่า "ประธานจี้ คุณซูหัวใจล้มเหลวแล้ว"จี้ซือหานยิ้มเย็นชา "เธอแค่เป็นโรค
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 194
ซานซานโกรธเขาหัวเราะ "คุณคิดว่าเธอกําลังเล่นหลอกคุณเหรอ สมองของคุณไม่มีอะไรผิดปกติใช่ไหม คุณลืมไปว่าคุณกับคู่หมั้นและลูกพี่ลูกน้องของคุณตีเธอได้อย่างไร เธอหัวใจล้มเหลวอยู่แล้วและยังถูกพวกคุณใช้ตะปูตอกที่ท้ายทอย แบบนี้ยังมีชีวิตอยู่ได้หรือ"ซานซานเกือบจะตะโกนด้วยคําราม คํารามจนถึงที่สุด ทันใดนั้นก็ร้องไห้อย่างเงียบ ๆ เมื่อนึกถึงหว่านหว่านถูกทุบตีแบบนั้นก่อนที่จะจากโลกนี้ไป เธอก็เจ็บปวดจนไม่ไหว "จี้ซือหาน ทําไมคุณถึงโหดเหี้ยมขนาดนี้ ก่อนหว่านหว่านเสียชีวิตอย่างไร้ประโยชน์ ยังเขียนจดหมายลาตายให้คุณด้วย..."เสียงร้องไห้ที่ทั้งโกรธและบ่นปลายโทรศัพท์ทําให้หัวใจของจี้ซือหานตึงเครียดอย่างไม่สามารถควบคุมได้เขาอยากควบคุมอารมณ์ของตัวเอง แต่พบว่าไม่สามารถควบคุมได้ง่ายเหมือนปกติกลับยิ่งควบคุม ยิ่งทําให้เขาตื่นตระหนก ในที่สุดก็ไม่สนใจความตื่นตระหนกที่แพร่กระจายตามอําเภอใจอีกต่อไปบีบโทรศัพท์ให้แน่น และถามเสียงเย็นว่า "ใช้ตะปูตอกที่ท้ายทอยคืออะไร"ซานซานคิดว่าเขากล้าทําหรือไม่กล้ายอม กัดฟันแล้วพูดด้วยความโกรธ "เมื่อคุณหมอโจวรีบไป ท้ายทอยของหว่านหว่านก็ตรึงอยู่บนตะปู ถ้าไม่ใช่เพราะเธอถูกตรึงไว
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 195
กู้จิ่งเซินเลือกสุสานที่สามารถมองเห็นทิวทัศน์ยามค่าคืนของเมืองเอได้ภูเขาที่มีทิวทัศน์อันงดงามอยู่ตรงข้ามเป็นสถานที่ที่เขาและหว่านหว่านเคยไปตอนนั้นเธอบอกว่าเธอชอบที่นี่มากและขอให้เขาพาเธอมาเที่ยวบ่อย ๆ ในอนาคตต่อมาเขาผิดคําและไม่เคยพาเธอมาอีกเลย และยังให้เธอลืมกู้จิ่งเซินมองลงไปที่โกศที่กอดอยู่ในอ้อมแขน ความรู้สึกผิดทําให้เบ้าตาแดง"หว่านหว่าน ขอโทษนะ..."ซานซานเดินถือพระธาตุที่จัดเรียงไว้แล้วและได้ยินคําขอโทษของกู้จิ่งเซินพอดีเธอหยุดเดิน มองกู้จิ่งเซินที่กอดโกศไว้ไม่ยอมปล่อยมือ มีช่วงเวลาหนึ่งที่รู้สึกว่าเขาน่าสงสารมากเดิมทีเป็นคู่รักที่รักกัน แต่กลับพลาดกันไป สำหรับเขาแล้ว หัวใจต้องมาเสียดายกว่าเธอแน่นอนซานซานพยายามกลั้นน้ำตาที่กําลังจะหลั่งออกมาและผลักกระเป๋าเดินทางต่อหน้าเขา กล่าวว่าอย่างอ่อนโยน"ซือเยว่ ถึงเวลาฝังแล้ว"พี่สะใภ้หลี่หาคนเลือกวันฝังศพ ถ้าล่าช้าไปก็จะล่าช้าแล้ว เธอไม่อยากหว่านหว่านเดินไม่สงบ ไปฝังเร็วกว่านี้เถอะกู้จิ่งเซินถึงดึงสติกลับมามองกล่องที่ซานซานหยิบขึ้นมา "เธอมีของแค่นี้เหรอ"ซานซานส่ายหัวเบา ๆ "อื่น ๆ ฉันทนไม่ไหวที่จะเผา เก็บไว้เป็นที่ระลึก
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 196
จี้ซือหานเดินไปหาทั้งสอง มองพวกเขาแล้วถามเสียงเย็นว่า "เธออยู่ไหนล่ะ"นี่เป็นครั้งที่สองที่ซานซานเห็นจี้ซือหาน ครั้งแรกที่เขามารับหว่านหว่านด้วยตัวเองขณะนั้นตนนั่งอยู่ในรถไม่ได้ลงมา ซานซานเห็นเพียงใบหน้าด้านข้างตอนนั้นคิดว่าเขาเป็นคนรวยที่มียีนที่ดีและหน้าตาดียืนประจันหน้ากับเขาในขณะนี้ แต่ซานซานรู้สึกตกใจและกลัวเล็กน้อยไม่ใช่เพราะหน้าตาของเขา แต่เป็นออร่าที่ทรงพลังที่แผ่ออกมาจากร่างกายของเขาอารมณ์ที่สงวนไว้แพงและเย็นชา นิสัยไม่ยอมให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้มีมาแต่กำเนิดและทำให้ผู้คนต้องกลัวกู้จิ่งเซินเห็นเขามาช้า ๆยังดูสูงส่งอยู่ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ"อยากเจอเธอ?"เขายกนิ้วเรียวของเขาและชี้ไปที่หลุมฝังศพที่อยู่เบื้องหลังเขา "ที่นั่น"จี้ซือหานมองทิศทางที่นิ้วของเขาอย่างช้า ๆ เมื่อสัมผัสกับภาพถ่ายบนหลุมฝังศพนั้น ใบหน้าของเขาก็ซีดลงเล็กน้อยจากนั้นดวงตาที่โดดเดี่ยวและมืดมนก็เต็มไปด้วยไม่เชื่อ "เป็นไปไม่ได้!"จี้ซือหานพูดจบ เงยหน้าไป เสียงเย็นชาสั่งซูชิงว่า "เปิดหลุมศพ!"เขาไม่เชื่อเลยว่าซูหว่านนอนอยู่ในนั้น แน่นอนเขาจะเปิดเผยความเท็จของพวกเขาซูชิงโบกมือให้บอดี้การ์ดหล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 197
คําพูดของกู้จิ่งเซิน นิ้วที่ขดตัวเล็กน้อยของจี้ซือหานก็บีบแน่นทันที เล็บก็จมลงในฝ่ามือความเจ็บปวดจากการกดแรง ๆ แบบนั้นไม่สามารถระงับความเจ็บปวดที่โจมตีหัวใจได้ความเจ็บปวดที่ไม่เคยมีมาก่อน ลุกลามอย่างรวดเร็วจนกระดูกทั้งสี่เหมือนกระแสไฟฟาด ทําให้เขาเจ็บไปทั้งตัวแต่ถึงแม้จะเจ็บปวดถึงขนาดนี้ เขาก็ไม่เชื่อว่าซูหว่านเสียชีวิตแล้วเธอจะตายได้ยังไง ก่อนที่เขาจะได้เห็นเธอซะอีกเธอจะไม่ตาย! เธอต้องซ่อนตัวอยู่แน่ๆดวงตาที่แสบตาสีแดงเข้มของจี้ซือหาน ข้ามมุมมองที่กู้จิ่งเซินและมองไปที่ซานซานเมื่อซานซานแตะตาสีแดงเลือดคู่นั้น ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจผู้ชายที่มีน้อยใจแบบนี้ คาดไม่ถึงว่าจะแสดงสีหน้าแบบนี้ออกมาเหรอก่อนที่เธอจะละสายตาไป เขาก็จับมือเธอทันที"พาผมไปบ้านคุณ!"จี้ซือหานพูดจบก็ลากเธอออกไปนอกสุสานโดยตรง"จี้ซือหาน! คุณจะทําอะไร?"กู้จิ่งเซินรีบเข้าไปห้าม แต่ถูกซูชิงหยุดไว้บอดี้การ์ดของเขาเห็นแนนนี้แล้ว ก้าวไปข้างหน้าเพื่อรับมือกับซูชิงทันทีบอดี้การ์ดที่เดินตามหลังซูชิงก็ออกหมัดอย่างรวดเร็วบอดี้การ์ดทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน แต่มีคนน้อยมากที่กู้จิ่งเซินพามาและถูกปราบลงบนพื้นอย่
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
