ถ้าจะบอกว่าฮาร์วีย์ตบหน้าเคลแลนลงไปกองกับพื้น เพราะเขาไม่ทันระวังตัว...แล้วจากนั้นพวกนักเลงหลายสิบคนถูกตบลอยกระเด็นไป ก็น่าจะเพียงพอที่จะพิสูจน์ถึงความสามารถของฮาร์วีย์ได้แล้วเวสตินและฮาร์วีย์ผู้หยิ่งผยองต่างตกตะลึงอย่างมาก ในขณะที่ทำสีหน้าไม่เชื่อตาตัวเอง“เขาเก่งในเรื่องการต่อสู้เหรอ?!”“เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?!”“ไม่แปลกใจเลยที่เขากล้ามาที่นี่คนเดียว! ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นคนเก่งพอตัวเลยล่ะ!”ทายาทผู้ร่ำรวยต่างมองหน้ากันหลังจากตระหนักถึงความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์ ในเวลานั้นใบหน้าของพวกเขาดูแดงก่ำท้ายที่สุดแล้วคนที่ถูกตบจนล้มลงนั้นก็ไม่ใช่แค่นักสู้ธรรมดา ๆ พวกเขาทั้งหมดเป็นนักสู้ของหอการค้านิวเกต!หลังจากได้รับการฝึกฝนจากเคลแลนแล้ว คนพวกนั้นก็สามารถต่อสู้กับคนจำนวนสิบคนได้ด้วยตัวเอง!'ทำไมพวกเขาถึงอ่อนแอขนาดนี้?!'เคลแลนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเพิ่งเห็นกับตาตัวเองเขาโซเซล้มลงกับพื้นก่อนจะแสดงความโกรธเกรี้ยวออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่ เมื่อเขารู้สึกเจ็บแปลบบนใบหน้าจากนั้นเขาก็จ้องมองอย่างเย็นชา ก่อนจะถึงมีดทหารออกมาแล้วกระโจนเข้าไปหาฮาร์วีย์หมับ!มีดเล่มนั้นหยุดคว้างอยู่
'โทรหาใครก็ได้ตามที่ฉันต้องการเหรอ?'เคลแลนแทบจะกระอักออกมาเป็นเลือดเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นเขามักจะเป็นคนพูดแบบนั้นก่อนที่จะเหยียบย่ำคนที่คอยหนุนหลังคนนั้นช่างเป็นความรู้สึกสดชื่นเสียจริง ๆ...เขาไม่เคยคิดว่าอะไร ๆ จะกลับตาลปัตรอย่างนี้เคลแลนมีแต่ความรู้สึกเกลียดชังอย่างมากเขาเป็นคนที่คอยควบคุมดูแลหอการค้านิวเกต แต่ในที่สุดเขาก็พบกับคู่ต่อสู้ของเขาจนได้เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง และได้รับความอับอายขายหน้าเป็นอย่างมากเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างออกมา เพื่อกอบกู้ความภาคภูมิใจของเขา…แต่เขารู้ว่าเขาจะต้องอับอายขายหน้ามากขึ้นถ้าเขายังตัดสินใจที่จะทำเช่นนั้นเขามีแต่จะโดนทำร้ายมากขึ้นไปเท่านั้น“รอไปก่อนเถอะไอ้เด็กเมื่อวานซืน! ฉันไม่จำเป็นต้องให้ประตูสวรรค์มาจัดการกับแกหรอก!” เคลแลนร้องบอกอย่างเย็นชา“องค์กรแห่งนี้มีพี่น้องเป็นร้อย ๆ คน และยังมีผู้เชี่ยวชาญเป็นสิบ ๆ คนด้วย!“พวกเขาจะโค่นแกลงได้อย่างง่ายดาย!”เคลแลนเริ่มกดเบอร์โทรศัพท์ออกไปในเวลานี้แน่นอนว่าเขาพร้อมที่จะเรียกผู้คนทั้งองค์กรออกมาเวสตินเริ่มรู้สึกตัว เขามีแต่ความรู้สึกดูหมิ่นเหยียดหยามเมื่อจ้องมองไปที่
เคลแลนได้ความกล้าหาญกลับคืนมาทันทีที่เห็นกองกำลังของเขาตามปกติแล้วคนพวกนั้นล้วนเป็นนักสู้ที่มีความสามารถจากองค์กรแห่งนี้ ที่มักจะเข้าต่อสู้เพื่อขยายอาณาเขตของตนเองเคลแลนโบกมือโดยไม่พูดอะไรสักคำเดียว ช่างเป็นภาพที่ดูดุดันเสียเหลือเกิน“ไป! ไปลงมือให้ไอ้คนสารเลวนี้พิการซะ!” เขาร้องบอกอย่างเย็นชาในขณะที่ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเองถ้าเขาตาย!”ผู้คนหลายร้อยคนไม่รอให้เสียเวลา ลากท่อเหล็กไปตามพื้นในขณะพุ่งเข้าหาฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาคงจะโทรขอความช่วยเหลือจากราเชลหรือเทรย์แล้ว ถ้าเขารู้ว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเพราะท้ายที่สุดแล้วนี่เป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาที่ต้องมาจัดการกับปลาซิวปลาสร้อยเพียงไม่กี่ตัวนี้ฮาร์วีย์ทำหน้าตาแสดงความสงสารในขณะที่ก้าวไปข้างหน้า ก่อนจะแกว่งหลังมือไปข้างหน้าเพียะ!เคลแลนถูกตบลอยกระเด็นไป ก่อนจะกระแทกเข้ากับผู้คนหลายสิบคนที่อยู่ข้างหลังเขาล้มลงกับพื้น หลังจากนั้นเขาก็นอนร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้นอีกครั้งเพราะมือหักผู้คนหลายสิบคนเดินโซซัดโซเซไปมา มีบางคนพยายามดึงผู้คนที่อยู่รอบตัวพวกเขาขึ้นมา ในขณะที่บางคนก็ค
มีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในจิตใจของเคลแลน...'ความรวดเร็วเป็นหนทางเดียวที่จะประสบความสำเร็จอย่างยาวนาน!'ผู้ชายคนนี้มีความรวดเร็วเป็นอย่างมาก จนสามารถเพิกเฉยต่อหลักการและกฎข้อบังคับของศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดได้อย่างนั้นเหรอ?!'ไม่มีทางเป็นไปได้!''เขายังเด็กอยู่เลย! เขาไม่มีทางที่จะมีความรู้ถึงขั้นนั้นได้!''คนที่บรรลุความสำเร็จถึงระดับนี้ได้ล้วนได้เป็นเทพสงครามทั้งนั้น!''และเทพสงครามในประเทศ H ก็ไม่มีใครเด็กถึงขนาดนี้ด้วย!'เคลแลนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะสรุปได้ว่า ฮาร์วีย์น่าจะเป็นราชาแห่งอาวุธ ซึ่งนับเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะรับมือได้เขาแอบดึงโทรศัพท์ออกมาโดยคิดที่จะโทรเรียกกำลังเสริมเพิ่มเติม'ถ้าเขาเป็นราชาแห่งอาวุธจริง ๆ คนพวกนี้ก็ไม่สามารถจะทำอะไรเขาได้เลย!'เวสตินและคืนอื่น ๆ อีกหลายสิบคนต่างตกใจมากเมื่อเห็นภาพนั้นในความคิดของพวกเขานั้นฮาร์วีย์ควรถูกรุมล้อมและโดนทุบตีจนแหลกเหลวไปแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ถึงตายก็ตามไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะน่าประทับใจได้ถึงขนาดนี้เขาสามารถจัดการกับเหล่านักสู้ที่อยู่ที่นี่ไปได้เกือบครึ่งหนึ่ง ด้วยความพยายามเพียงเล็กน้อยเท่านั้น!
ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าอย่างใจเย็น ก่อนจะเหวี่ยงฝ่ามือฟาดหน้าเหล่านักสู้ที่พุ่งเข้ามาโจมตีเขาการตบไม่ได้ดุดันเท่ากับการเตะ แต่ผู้คนพวกนั้นก็ยังลอยกระเด็นไปทั่วทั้งสถานที่แห่งนั้นมีเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดังขึ้นไปทุกหนทุกแห่งในเวลาเพียงชั่วพริบตาฮาร์วีย์ก็สามารถขัดขวางเหล่านักสู้ที่เหลืออยู่ได้อย่างง่ายดายคนพวกนั้นนอนก่ายกองอยู่ด้านหลังเขาเมื่อฮาร์วีย์ตบนักสู้คนสุดท้ายลงไปกองกับพื้น ก็ไม่เหลือใครที่ยืนอยู่เลยฮาร์วีย์งอนิ้วเป็นรูปตะขอต่อหน้าเคลแลน เมื่อเห็นเขาทำสีหน้าเหมือนกัดลูกมะระเข้าไปเต็มคำ“เอาเลย...โชว์อะไรให้ฉันดูอีกสิ"เคลแลนยอมจำนนทันที“อย่า… อย่าเข้ามาใกล้มากกว่านี้นะ!“ไป! พวกแกทุกคน"เคลแลนโซซัดโซเซไปข้างหลังในขณะที่ตัวสั่นไม่หยุดเขามีสีหน้าที่ดูตกใจ ไม่พอใจ และทำอะไรไม่ถูกเป็นอย่างมากน่าเสียดายที่เหล่านักสู้ของเขาไม่สามารถปกป้องเขาได้อีกต่อไปมีบางคนที่สูญเสียความสามารถไปแล้ว แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไม่คิดจะต่อสู้อีกท้ายที่สุดแล้วฮาร์วีย์เป็นคนที่น่ากลัวมากเขาสามารถตบคนจำนวนมากให้ล้มลงไปได้ทันทีเมื่อตระหนักได้ดังนั้นดวงตาของเคลแลนก็กระตุกแรงขึ้น
เวสตินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะรู้สึกยังไงในเวลานี้เขาวางแผนที่จะใช้ความแข็งแกร่งของเคลแลน ในการเหยียบย่ำไอ้ลูกเขยไร้ประโยชน์ที่ขโมยผู้หญิงของเขาไป...ไม่เพียงแต่แผนการนั้นจะล้มเหลวเท่านั้น แต่เคลแลนยังรู้สึกอับอายขายหน้าอย่างมากอีกด้วย'ฉันเป็นลูกชายของประธานบริษัทดีพสกาย คอร์ปอเรชั่นนะ!''มันกลับกลายมาเป็นอย่างนี้ได้ยังไง?!'ความไม่พอใจผุดขึ้นมาในใจในขณะที่เขากัดฟันแน่น“แกต่อสู้ได้แล้วมันยังไง?!“แกคิดว่าแกสามารถเผชิญหน้ากับบริษัทมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ได้ เพียงเพราะการต่อสู้เนี่ยน่ะเหรอ?!“มันไม่สำคัญหรอกว่าแกจะสู้ได้หรือเปล่า! แต่แกไม่มีทางเอาชนะลูกปืนได้หรอก!”ลำไส้ของเวสตินม้วนบิดแรงขึ้นเมื่อเขาพยายามปลอบใจตัวเองมากขึ้นเหล่าผู้หญิงที่ห้อมล้อมเขาอยู่นั้นต่างรู้สึกชื่นชมและเทิดทูนในขณะที่มองฮาร์วีย์ เวสตินรู้สึกหัวใจของเขากำลังบีบตัวแรงจนบดขยี้เขาอย่างมาก “ไม่นะ! นี่เป็นไปไม่ได้!” เขาพึมพำกับตัวเองฮาร์วีย์เหยียบหน้าของเคลแลนเอาไว้ตรงหน้าทางเข้า“โทรหาคนมาช่วยสิ!“เรียกทุกคนจากสาขาของประตูสวรรค์มาที่นี่สิ!“ถ้าทำไม่ได้ก็จงนำคนของแกออกมาจากที่ทางของพวกเขาซะ“เร็วเข้
ในเวลาเที่ยงตรงภายในห้องทำงานซีอีโอของหอการค้านิวเกตฮาร์วีย์นั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ เขาจิบชาอย่างใจเย็นในขณะมองไปรอบ ๆ ตัวเคลแลนเป็นคนที่มีรสนิยมดี...สถานที่แห่งนี้ดูค่อนข้างเก่าแก่แต่หรูหรามาก เป็นอะไรที่ดูไม่กะโหลกกะลาเลยเลขานุการสาวสวยสองสามคนขององค์กรแห่งนี้ยืนอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์ กำลังรินชาให้เขาพร้อมกับพัดวีให้เขาอย่างต่อเนื่องถ้าฮาร์วีย์ไม่ปฏิเสธไป พวกเธอก็คงลงมือนวดให้เขาแล้วท้ายที่สุดแล้วพวกเธอทั้งหมดก็มองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอกพวกเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกดูถูกเหยียดหยันเมื่อเห็นฮาร์วีย์ตอนแรก แต่หลังจากเห็นเคลแลนร้องขอความเมตตาในขณะที่โดนเหยียบหน้าอยู่นั้น...พวกเธอต่างตกใจมากตอนนี้พวกเธอมีเพียงสายตาแห่งความชื่นชมและเทิดทูนให้เห็นเท่านั้นถ้าฮาร์วีย์ร้องขอเมื่อไหร่ พวกเธอก็จะพร้อมจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกทันทีน่าเสียดายที่ฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจพวกเธอเลย เขามองไปที่กระจกที่ตั้งอยู่กลางห้องโถงด้วยความสงสัยกระจกบานนี้น่าจะเป็นของโบราณ แต่ก็ดูเหมาะเจาะกับห้องนี้เป็นอย่างดีแต่ยังไงก็ตามฮาร์วีย์ก็มองเห็นพลังงานชั่วร้ายรั่วไหลออกมาจากกระจกบานนี้นี่คงเป็นข้าวข
“นี่หมายความว่ายังไง?” ฮาร์วีย์ถามอย่างเย็นชาในขณะจิบชา“เป็นความผิดของเราเองที่คุณต้องมาทวงหนี้!” เคลแลนตอบด้วยความเคารพ“นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องชดใช้คุณอย่างเหมาะสม!“คุณไม่ต้องเป็นกังวลในเรื่องนี้!“ไม่เพียงแต่เราจะชำระหนี้ทั้งหมดของเราทันทีเท่านั้น แต่เรายังจะจ่ายค่าโครงการสามโครงการล่วงหน้าด้วย!“นี่คือเงินกองทุนสำหรับปีแรก!“ผมหวังว่าคุณจะให้โอกาสกับเรา“ท้ายที่สุดแล้วเรามีรายการเวชภัณฑ์และเครื่องจักรที่เราต้องการ บริษัทซิมเมอร์ เอ็นเตอร์ไพรส์นำเสนอรายการพวกนี้ให้เรา“มีเพียงตระกูลซิมเมอร์เท่านั้นที่เต็มใจร่วมงานกับเราในโกลด์เด้น แซนด์”เคลแลนดึงเช็คจำนวนสี่สิบล้านดอลลาร์ออกมาอีกใบ ก่อนจะยื่นให้กับฮาร์วีย์ฮาร์วีย์หรี่ตามองเคลแลน เขารู้ว่าเคลแลนไม่ใช่คนง่าย ๆ แบบนั้น แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรเลยท้ายที่สุดแล้วเขาจะบดขยี้เขาทันทีถ้าเขากล้าทำอะไรบุ่มบ่ามขึ้นมาอีกครั้ง“ดี ฉันจะรับเช็คนี้ไว้”ฮาร์วีย์วางถ้วยชาลง“แต่ยังไงก็ตาม ภรรยาของผมจะเป็นคนตัดสินใจว่าเธออยากจะร่วมงานกับคุณหรือเปล่า"“ผมเข้าใจครับ!”เคลแลนอวดรอยยิ้มสดใสหลังจากเห็นการกระทำของฮาร์วีย์“โอเคครั