เคลแลนสุขสบายดีมาเป็นเวลานานมาก นับตั้งแต่เขาต่อสู้และสังหารผู้คนในโลกใต้ดิน โดยแสดงความอาฆาตแค้นออกมาอย่างต่อเนื่องถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงตายไปเป็นพัน ๆ ครั้งแล้ว“ผมจะตายเหรอ?!เคลแลนตัวแข็งทื่อก่อนจะหันไปมองกระจกที่อยู่ข้างหลังเขาโดยสัญชาตญาณ“ผมซื้อกระจกบานนี้มาจากตลาดขายของเก่า เพื่อเอามาโชว์เท่านั้นแหละครับคุณยอร์ก!“ราคาไม่กี่ร้อยดอลลาร์เท่านั้นเอง! มันมีปัญหาอะไรเหรอครับ?”คนอันธพาลอย่างเคลแลนมีความเชื่อในพลังที่แท้จริงเท่านั้นเขาจะไม่ค่อยเชื่อในเรื่องไสยศาสตร์แบบนี้นั่นคือสาเหตุที่เขาไม่เชื่อคำพูดของฮาร์วีย์ท้ายที่สุดแล้วไม่มีใครต้องทำการต่อสู้ถ้ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ทุกคนสามารถพึ่งพาสิ่งต่าง ๆ อย่างการดูฮวงจุ้ยได้เขาเชื่อว่าฮาร์วีย์แค่ล้อเขาเล่นสนุก ๆ ในตอนนี้เท่านั้นเองถ้าฮาร์วีย์ไม่ได้บดขยี้เขาจนน่วมล่ะก็ เขาคงคิดว่าฮาร์วีย์เป็นแค่นักต้มตุ๋นเท่านั้นเอง“คุณไม่ต้องเชื่อฉันก็ได้" ฮาร์วีย์ตอบเคลแลนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว“ขอบคุณที่บอกผมครับ! ผมจะรีบกำจัดมันทันที!”ฮาร์วีย์ยิ้ม“ถ้าคุณเจอปัญหาอะไรก็แค่จำไว้เสมอว่าจะต้องนำมีดที่คุณมีอยู่ไปด้วย สิ่งนั้นจะช่วยชี
“พอได้แล้ว!“กิน ๆ ไปเถอะไม่ต้องพูด!“ไม่มีที่นั่งเหลือให้เขาแล้ว! อาหารก็มีไม่พอสำหรับเราด้วยซ้ำไป!“หุบปากแล้วกินซะ ไม่งั้นก็ออกจากที่นี่ไปเลย!”ซีนเธียร์ทำสีหน้าที่ดูขมขื่น“ก็แค่หาเก้าอี้เพิ่มอีกตัวหนึ่ง! พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ…"“ครอบครัวเหรอ? เขาไม่ใช่คนในครอบครัวของเรา!“ฉันให้เขาอยู่ที่นี่ได้ก็ถือว่าให้ความเคารพแล้วนะ!“ที่สำคัญกว่านั้นก็คือลูกชายสุดที่รักของฉันยังกินไม่อิ่มเลย!“ไม่มีอาหารสำหรับไอ้โสโครกอย่างเขาหรอก!”ลิเลียนพูดดูถูกเหยียดหยามฮาร์วีย์อย่างไม่ปรานี โดยไม่มีการเว้นช่วงในขณะที่แสดงแววตาดุดัน“แม่ปฏิบัติต่อผมดีกว่าแม่แท้ ๆ ของผมอีกครับ!” กาเบรียลร้องบอก“แม่รู้ได้ยังไงว่าผมกินเยอะ?“กับข้าวทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะนี้ยังไม่พอสำหรับผมคนเดียวด้วยซ้ำไป!”ซีนเธียร์มีสีหน้าที่ดูเหมือนสิ้นหวัง“หนูคิดว่าเราตกลงกันแล้วซะอีกว่าสตูว์ไก่นั้นเป็นของฮาร์วีย์...”“หุบปาก!”ลิเลียนโกรธมากเมื่อได้ยินซีนเธียร์โต้เถียงกลับมา “ฉันจะไล่ตะเพิดแกออกไปพร้อมกับไอ้คนป่าเถื่อนคนนี้ ถ้าแกยังไม่ยอมหุบปากล่ะก็!“ฉันจะบอกอะไรให้นะ! ก่อนหน้านี้ฉันไม่สนใจหรอก แต่ตอนนี้ผู้ช
โครม!“นี่คือเงินที่หอการค้านิวเกตติดหนี้เรา!โครม!“นี่คือสัญญาห้าปีของพวกเขา!โครม!“นี่คือเงินสี่สิบสี่ล้านดอลลาร์ ซึ่งเป็นค่าธรรมเนียมในการทำงานร่วมกันสำหรับปีนี้!“พวกเขาจะจ่ายเงินล่วงหน้าทุกปี!“ถ้าเขาไม่จ่าย...คุณก็สามารถยกเลิกสัญญาได้ทุกเมื่อ”ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ ในขณะที่มองลิเลียน“ผมไม่เพียงแต่ได้เงินคืนเท่านั้น แต่ยังได้รับสัญญาห้าปีและการจ่ายเงินล่วงหน้าอีกด้วย“ตอนนี้คุณหุบปากได้หรือยังล่ะ?”จากนั้นฮาร์วีย์ก็หยิบจานขึ้นมาด้วยท่าทีสบาย ๆ ก่อนจะกระแทกลงตรงหน้ากาเบรียล“นี่ของแก อย่าลืมกินซุปด้วยล่ะ ไม่งั้นจะติดคอเอาได้"“อะไรกัน?”ทั้งครอบครัวต่างตกตะลึงเมื่อเห็นฮาร์วีย์ทำผลงานได้เกินความคาดหมาย พวกเขาต่างรู้สึกไม่เชื่อตาตัวเองฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่ทวงหนี้ได้เท่านั้น แต่ยังได้รับสัญญาพร้อมกับการจ่ายเงินล่วงหน้าเป็นเวลาหนึ่งปีอีกด้วยคนธรรมดา ๆ ไม่มีทางทำอะไรแบบนี้ได้หรอก!“ไม่นะ! เป็นไปไม่ได้!”กาเบรียลลุกขึ้นยืนพร้อมกับทำสีหน้าตกใจ“องค์กรแห่งนั้นมีประตูสวรรค์คอยหนุนหลังอยู่นะ!“ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากขออะไรกับพวกเขาหรอก!“แล้วไอ้คนโสโครกไร้ประโยชน์อย่างแกจะทำอ
ลิเลียนหยิบจานขึ้นมาแล้วโยนไปที่ประตู“สารภาพมา!” เธอออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ไปนั่งคุกเข่าตรงนั้น!”'อย่างน้อยผู้ชายคนนี้ก็สามารถขอลูกสาวของฉันแต่งงานได้อีกครั้ง...''แต่เขาได้เงินคืนจากเคลแลนจริง ๆ เหรอ?'ช่างเป็นเรื่องตลกสิ้นดี'ซีนเธียร์แทบจะหลั่งน้ำตาออกมาเมื่อเห็นภาพนั้น“พี่ควรขอโทษแม่นะ ไม่เป็นไรหรอก...”“ทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ดูสมจริงมากเลย"ฮาร์วีย์จิบชาในถ้วยของแมนดี้ด้วยท่าทีสบาย ๆ“ทำไมผมต้องสารภาพด้วยล่ะ?”“แหม แหม! แกจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม?”กาเบรียลทำเสียงเยาะเย้ยเมื่อเห็นฮาร์วีย์ยังดื้อด้านอยู่“คนอย่างแกคงไม่รู้หรอกว่าเราสามารถตรวจสอบความถูกต้องของสัญญาทางอินเตอร์เน็ตได้!“ถ้าฉันพิสูจน์ได้ว่านี่เป็นของปลอม...“แกจะไม่มีวันได้มาเหยียบที่นี่อีกแล้วใช่ไหม?!”แน่นอนว่าเพื่อจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างรวมทั้งแมนดี้มาจากครอบครัวนี้ให้ได้ กาเบรียลจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไล่ต้อนฮาร์วีย์ให้จนมุมเขาเชื่อว่าฮาร์วีย์จะเป็นตัวขัดขวางแผนการทั้งหลายแหล่ของเขาเขาเปิดเว็บไซต์และค้นหาสัญญาในขณะพูดคุยลิเลียนไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์จะทวงเงินกลับมาได้จริง ๆ“จะมีประโยชน์อะไร?!”
“อย่างนั้นเหรอ?ฮาร์วีย์จ้องกลับไปที่กาเบรียล“กินให้หมดไปเลยน้องเขยที่รัก!”กาเบรียลส่งเสียงเยาะเย้ย เขารีบกลับคำพูดทันที เขาไม่คิดที่จะโต้แย้งอะไรอีกต่อไปหลังจากเห็นลูกชายสุดที่รักของเธอถูกเอารัดเอาเปรียบ ลิเลียนก็โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก เธออยากจะตบฮาร์วีย์ใจจะขาด...แต่เธอไม่รู้จะพูดอะไรเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่ฮาร์วีย์นำออกมานั้นเป็นของจริง“พี่เขยผู้จอมปลอมของฉัน แกคงจะไม่กลับคำพูดตอนนี้หรอกใช่ไหม? ถึงแม้ตัวตนของแกที่นี่จะเป็นของปลอมเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วก็ตาม!“ถ้าแกไม่รู้ว่าจะรักษาสัญญาอย่างไร งั้นผู้ชายอย่างแกก็คงไม่ได้ดีกว่าลูกเขยที่เกาะครอบครัวของภรรยาในตอนนี้หรอกใช่ไหม?”ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะปล่อยกาเบรียลไป ด้วยความที่เขามีความคิดที่จะรับแมนดี้มาตลอด ฮาร์วีย์จึงไม่ลังเลที่จะเหยียบย่ำเขา“บางทีรสชาติของจานอาจจะจืดชืดไปหน่อย งั้นฉันจะเพิ่มรสชาติให้แกหน่อยดีไหม? รับรองว่าจะมีรสชาติที่ดีมาก ๆ ให้แกได้กลืนกินลงไป!”“พอได้แล้วฮาร์วีย์!”ลิเลียนเอามือทุบโต๊ะพร้อมกับทำสีหน้าที่ดูน่ากลัว“แกช่างเป็นคนใจแคบเหลือเกิน!“สิ่งที่แกต้องทำก็มีเพียงการทวงหนี้และรับสัญญานั่นมาเท่านั
“ถูกต้อง! สามีของฉันเป็นคนดีเพียงคนเดียวเท่านั้น!” เอเวอรี่กล่าวเสริมในขณะเดียวกันสีหน้าของลิเลียนก็ดูเย็นชา เธอรีบฉวยโอกาสนี้ในการหลบเลี่ยงการทำตามสัญญานั้น“แกเก่งมากนักใช่ไหมฮาร์วีย์?“แกอยากจะแต่งงานกับแมนดี้ใช่ไหม?“ดี!“ถ้าแกสามารถทำให้แมนดี้กลายเป็นหัวหน้าของตระกูลฌองได้...“ฉันก็จะยอมรับการแต่งงานของแก!“ในระหว่างนี้ฉันก็จะยอมให้ทดลองแต่งงานกันไปก่อน!”ฮาร์วีย์หรี่ตามองลิเลียน เมื่อเห็นสายตาที่ดุดันในดวงตาของแม่ยายที่ไร้เหตุผลของเขาแล้ว เขาก็รู้ว่าจะต้องเกิดศึกใหญ่แน่ถ้าเขาบีบบังคับเธอต่อไปจากนั้นเขาก็เห็นสีหน้าที่ดูเป็นกังวลของแมนดี้ แล้วเขาก็ยิ้มจาง ๆ“ไม่มีปัญหา นั่นคือสิ่งที่ผมต้องทำใช่ไหม?“ตระกูลฌองจะต้องเป็นของเธอไม่ช้าก็เร็ว"“ดี! ฉันจะตั้งตารอ!”สีหน้าของลิเลียนยังดูเย็นชาอยู่ เธอไม่สามารถหยุดยั้งฮาร์วีย์ไม่ให้มานั่งที่โต๊ะได้แน่นอนว่าเมื่อมีเขาอยู่ใกล้ ๆ เธอก็กินอะไรไม่ลงอยู่แล้วเมื่อทุกคนกินข้าวกลางวันกันเสร็จแล้ว กาเบรียลและภรรยาของเขาก็กลับไป ในขณะเดียวกันฮาร์วีย์ก็กลับไปที่ห้องพักสำหรับแขก เขาสามารถมองเห็นระเบียงห้องของแมนดี้จากหน้าต่างห้องของเข
"เปล่าซะหน่อย" ฮาร์วีย์ตอบเขาไม่ได้คาดหวังว่าแมนดี้จะเอ่ยชื่อไคริขึ้นมา“เขาชื่อเคลแลนน่ะ" เขาพูดต่อแล้วส่ายหัว“เขาถามผมว่าเราเต็มใจที่เซ็นสัญญาหรือเปล่า“ผมเลยบอกให้เขาไปติดต่อกับฝ่ายกฎหมายของบริษัทแทน"แมนดี้รู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบของเขา“ฉันจำได้แล้ว ที่เคลแลนให้ความเคารพคุณขนาดนั้นก็เป็นเพราะไคริช่วยพูดให้ใช่ไหม?”“ผมไม่ต้องให้เธอมาช่วยแก้ปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างนี้หรอก" ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นแมนดี้อยากจะพูดอะไรบางอย่างออกไป แต่สุดท้ายก็เงียบเสียงลงเธอคงเชื่อคำพูดของฮาร์วีย์ถ้าที่นี่เป็นฟลัตเวลล์, บัควู้ด, ฮ่องกง หรือมอร์ดู...แต่ที่โกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ คนที่ดูสงบเสงี่ยม มักจะมีความคิดชั่วร้ายเหลือเกินด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่อาจเชื่อคำพูดของผู้ชายที่ไม่มีภูมิหลังในโกลด์เด้น แซด์นี้เลยเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปลอบใจตัวเอง โดยบอกตัวเองว่าฮาร์วีย์คงมีวิธีของตัวเองในการจัดการเรื่องต่าง ๆ ที่นี่แต่ถึงกระนั้นเธอก็อดที่จะปวดร้าวกับความรู้สึกหึงหวงที่เข้ามาเกาะกุมใจเธอไม่ได้ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงอีวอนน์, เคท, เลสลี่ และผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ฮาร์วีย์เคยพบเจอ ช่า
ฮาร์วีย์เหลือบมองสาวสวยสองคนนั้น“สวัสดีครับ”“เข้าไปข้างในกันเถอะแมนดี้ มีผู้คนรอคุณอยู่เยอะแยะเลย!”โจวี่ส่งสายตาให้เวียนนาก่อนจะลากแมนดี้เข้าไปข้างในฮาร์วีย์กำลังจะก้าวตามแมนดี้ไป แต่เวียนนาก้าวเข้าไปขวางเขาเอาไว้“มีอะไรเหรอครับ?” ฮาร์วีย์ถามพร้อมกับยิ้ม“ฉันหวังว่าคุณจะเลิกเกาะแมนดี้สักทีนะ คุณหย่ากันแล้วนี่นา คุณไปอยู่ในที่ในทางของคุณจะดีกว่า”น้ำเสียงของเวียนนาฟังดูเย็นชาราวกับน้ำแข็ง“ผู้คนควรจะตระหนักรู้ในตนเอง! คุณไม่รู้เหรอว่าตระกูลซิมเมอร์นั้นไม่ต้องการคุณ?“ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!“ท้ายที่สุดแล้วไอ้คนบ้านนอกอย่างคุณไม่มีสิทธิ์เข้าไปสังสรรค์กับชนชั้นสูงอย่างเรา”“คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดคุยเรื่องของแมนดี้และเรื่องราวของผม” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น“เธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! แน่นอนว่าฉันต้องพูดถึงเรื่องนี้!”เวียนนาเชิดคางอันงดงามของเธอขึ้น สีหน้าของเธอมีแต่ความดูถูกเหยียดหยัน“คุณมีแต่หาประโยชน์เข้าตัวเองก็เพราะแมนดี้เป็นคนดีนี่แหละ!“จริง ๆ แล้วคุณยังหล่อไม่พอ ยังเก่งไม่พอ และยิ่งเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ก็ไม่ต้องพูดถึง! แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรที่จะคบหากับแมนดี้ล่ะ?“แมนด