จอร์แดน โบวี่รู้สึกสับสนเนื่องจากเขาเป็นคนค่อนข้างโหด เขาจึงดึงปืนกระบอกงามออกมาจากใต้เบาะนั่งและเตะประตูรถออกก่อนที่จะพาบอดี้การ์ดและเลขาไปด้วยมีรอยแตกปรากฏขึ้นที่ประตูหน้าคฤหาสน์ กลิ่นเลือดโชยมาจากภายในจอร์แดนขมวดคิ้วก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไป“มีบางอย่างผิดปกติ!“ปลดเซฟตี้ของปืนออกเดี๋ยวนี้!"ไป!"เขาเตะประตูลงก่อนจะเข้าไปข้างใน อาวุธกระจัดกระจายไปทั่วพื้นโดยมีเลือดปะปนกันทั่วตัวประตูห้องโถงใหญ่ถูกปิดลง ไม่มีใครบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในจอร์แดนมีความกังวลอย่างมาก เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ได้พบเลยเขามีท่าทางฉุนเฉียวก่อนที่คนของเขาจะเล็งปืนไปที่ห้องโถงใหญ่“ใครซ่อนอยู่ตรงนั้น! ก้าวออกมาเดี๋ยวนี้!“คุณมาสายนะ หัวหน้าโบวี่…”เสียงสงบดังก้องมาจากห้องโถงจอร์แดนถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากได้ยินเสียงนั้น“ทำไมคุณมาถึงคฤหาสน์ของเราเลยล่ะ นายน้อย?“มีคนเผลอไปทำอะไรให้คุณขุ่นเคืองใจหรือเปล่า?“บอกผมมาว่าพวกนั้นเป็นใคร! ผมจะตามไปฆ่าล้างโคตรพวกเขาเอง!”คนสามคนเดินออกจากห้องโถงขณะที่จอร์แดนยังคงพูดอยู่คนตรงหน้าคือโจเซฟ บาวเออร์พวกส้นสวมชุดสูทสีขา
วันรุ่งขึ้นช่วงเช้าตรู่ ฮาร์วีย์ ยอร์กตื่นขึ้นเพราะเสียงโทรศัพท์ของเขาเมื่อเขารับสาย เสียงที่กระวนกระวายของราเชล ฮาร์ดีก็ดังขึ้นจากปลายสาย“แย่แล้วค่ะคุณยอร์ก เมื่อคืนนี้ตระกูลโบวี่ถูกสังหารทั้งตระกูล…”เมื่อฮาร์วีย์ไปถึงที่เกิดเหตุ ผู้คนก็ท่วมท้นไปทั่วทั้งสถานที่แล้วนอกเหนือจากญาติของตระกูลโบวี่แล้ว ผู้ตรวจการและสมาชิกของกองบังคับคดีของหลงเหมินหลายคนก็อยู่ที่นั่นด้วยคนทั้งเมืองตกตะลึงหลังจากที่เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ว่ากันว่าสังคมชนชั้นสูงโกรธเคืองกับข่าวนี้มาก พวกเขาระดมเงินหลายล้านดอลลาร์เพื่อเป็นรางวัลแก่ผู้ที่สามารถจับฆาตกรได้ราเชลยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน เธอเพิ่งจะมาที่ฟลัตเวลล์ได้ไม่นานแต่ก็เริ่มกลมกลืนกับสังคมชนชั้นสูงของเมืองแล้วเธอยืนอยู่ด้านหลังผู้คนเพื่อหลีกเลี่ยงคนอื่น ๆ ในขณะที่รอฮาร์วีย์มาถึงราเชลก้าวออกมาทันทีที่เธอเห็นฮาร์วีย์“ขอโทษที่รบกวนคุณแต่เช้าคุณยอร์ก”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว“เกิดอะไรขึ้น?”ฮาร์วีย์ไม่ชอบจอร์แดนมาก พวกเขาเพิ่งจะทะเลาะกันที่สถานีตำรวจด้วย…หลังจากนั้นตระกูลของเขาก็ถูกสังหารไม่ว่าจะอย่างไรฮาร์วีย์ก็จะต้องสืบให้รู้ถึงความจริงทั้งหมดนี
“มีคนในฟลัตเวลล์กี่คนที่จะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้?”“ไม่มาก” ราเชล ฮาร์ดีตอบทันที“นอกเหนือจากทูตของวังทองคำ บุคคลสำคัญบางคนของหลงเหมิน และเหล่านายน้อยของตระกูลบาวเออร์...“ก็มีเพียงอีกไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้”“รวมถึงฉันด้วยหรือเปล่า?”ราเชลหัวเราะอย่างขมขื่น“คุณคิดว่ายังไงล่ะคะคุณยอร์ก?”“แสดงว่าเธอกำลังจะบอกว่าหลักฐานทั้งหมดชี้ตรงมาที่ฉัน…”ฮาร์วีย์ ยอร์กเพียงแต่ยิ้ม“แต่เนื่องจากพวกมันไม่ชัดเจนพอ จึงไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าฉันเป็นคนทำใช่ไหม?”ตาของราเชลกระตุก“นั่นคือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดเลยค่ะคุณยอร์ก“พวกเขาไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของพวกเรา แต่พวกเราก็ไม่มีอะไรไปยืนยันพวกเขาว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของพวกเราเช่นกัน“ถ้าวันนี้เราไม่ระวังให้ดี เราจะต้องรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดนี้แน่นอน”ฮาร์วีย์หรี่ตามองไปที่ตระกูลบาวเออร์ก่อนที่จะถอนหายใจ“ไม่เลวเลย พวกเขาถึงกับยอมตัดมือตนเองเพื่อฆ่าฉัน…”ราเชลมองตามสายตาของเขาก่อนที่เธอจะขนลุก...“คุณกำลังจะบอกว่าโจเซฟ บาวเออร์…”“นายกล้ามาที่นี่ได้ยังไงฮาร์วีย์?!”ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออก
“ทุกคนต่างก็รู้ดีว่านายมีความแค้นต่อจอร์แดน โบวี่!“เมื่อวานนายยังขู่เขาที่สถานีตำรวจด้วยซ้ำ!“ที่นั่นมีพยานตั้งมากมาย!“นายคิดว่าเขาโหดเหี้ยมเกินไป นายจึงตัดสินใจที่จะลงมือก่อน!“นายจึงฆ่าทั้งตระกูลของเขา!“และเพื่อที่จะทำให้เขาต้องอับอาย นายยังบังคับให้เขาคุกเข่าก่อนที่นายจะแทงเขาด้วย!“นายมันเลวทราม!”แม็ก บาวเออร์กล่าวด้วยความมั่นใจ“ถ้าพิจารณาจากสิ่งเหล่านั้น นายก็คือฆาตกร!“เราอาจจะไม่มีหลักฐานอะไร…“แต่ตอนนี้ทุกคนก็คิดเหมือนกัน!“นายหนีไม่พ้นหรอก!“ถ้าวันนี้กฎหมายทำอะไรนายไม่ได้ ฉันจะตัดสินนายในนามของตระกูลบาวเออร์เอง!”ผู้คนต่างตกตะลึงเมื่อพวกเขาจ้องมาที่ฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยความตกใจผองเพื่อนและญาติของตระกูลโบวี่ต่างรู้สึกโกรธแค้น คนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ต่างกัดฟันด้วยความขุ่นเคือง พวกเขาต้องการถลกหนังฮาร์วีย์ทั้งเป็นอย่างมากในขณะนี้ฮาร์วีย์กอดอกอย่างใจเย็นและจ้องไปที่แม็ก“อย่าพยายามพูดอะไรที่ไร้สาระอีกเลย“ในเมื่อไม่มีหลักฐานว่าผมเป็นคนฆ่า...“ผมก็สามารถโทษคุณได้เหมือนกัน“เพราะคุณไม่พอใจที่โดนผมตบตั้งหลายครั้ง!“หลังจากที่คุณรู้เรื่องผมกับจอร์แดน คุณก็เลยร
แม็ก บาวเออร์หรี่ตามองฮาร์วีย์ ยอร์กราวกับว่าเขาได้รับความกล้าอีกครั้งก่อนที่จะหัวเราะออกมา“ได้ยินไหมฮาร์วีย์?“หลานชายของฉันมีหลักฐานว่านายสังหารตระกูลโบวี่!“นายยังมีแรงจูงใจอีกด้วย!“นายจะว่ายังไงล่ะทีนี้?!”ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ เมื่อเขามองแม็กก่อนที่จะหรี่ตามองออกัสต์ บาวเออร์“คุณมีภาพกล้องวงจรปิดของที่นี่งั้นเหรอ?”“แน่นอน!”ออกัสต์หรี่ตามองเขากลับเขาเคยอ่านเอกสารเกี่ยวกับฮาร์วีย์มาก่อน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าการเป็นศัตรูกับฮาร์วีย์ลำบากแค่ไหนเมื่อเขาได้เห็นฮาร์วีย์ด้วยตนเองเขาก็ตกใจมากที่ชายที่หนุ่มเช่นนี้จะสงบและควบคุมตนเองได้ขนาดนี้มันยากที่จะจินตนาการว่าชายหนุ่มเช่นนี้สามารถจัดการกับเดเวียน โฮลท์และขึ้นสู่อำนาจได้อย่างไรในขณะเดียวกัน ตำแหน่งต่าง ๆ ของฮาร์วีย์ยังทำให้ออกัสต์รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย‘ผู้ชายแบบนี้มีสิทธิอะไรถึงได้มีสถานะอันยิ่งใหญ่ขนาดนี้?’ออกัสต์เชื่อว่าฮาร์วีย์คือคนที่สังหารตระกูลพ่อตาของเขา ออกัสต์ได้รับสืบทอดทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเพราะเหตุนี้แต่เขาก็ยังต้องการบดขยี้ฮาร์วีย์ด้วยกฎหมายสิ่งที่สำคัญที่สุดคือคำอธิบายที่จะทำให้โจเซฟ บาวเออร์พึงพอใ
สีหน้าของราเชล ฮาร์ดีเคร่งขรึมทันที“เลิกใส่ร้ายคนอื่นได้แล้วออกัสต์ บาวเออร์!“ถ้าคุณมีหลักฐานจริง ๆ ก็แสดงมันออกมาสิ!”“ฮึ! แล้วถ้าเธอทำลายมันล่ะ?!”ออกัสต์หรี่ตามองราเชล เขารู้อะไรเกี่ยวกับลูกศิษย์ตัวท็อปของโอลิเวอร์ บาวเออร์มากมายเขาจึงมีท่าทางชั่วร้ายเมื่อเขามองรูปร่างที่สวยงามของราเชล“นี่เป็นหลักฐานที่ชัดเจน! ฆาตกรจะไม่มีโอกาสปฏิเสธเรื่องนี้ได้!”ออกัสต์หรี่ตาลง“เธอแตกต่างจากผู้ชายคนนี้นะราเชล เธอเป็นศิษย์อันดับต้น ๆ ของหลงเหมินมาตั้งแต่แรก!“นอกจากนี้ อาจารย์ของเธอไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของเขาเหมือนกันหรอกเหรอ?“แต่ตอนนี้เธอกลับยืนหยัดเพื่อเขา?“บรรพบุรุษของเธอจะว่ายังไงกับเรื่องนี้?”“อย่ามาสั่งสอนฉัน!”สายตาของราเชลเย็นชา เธอไม่คิดที่จะเคารพออกัสต์แม้แต่นิดเดียว“คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะมาพูดกับฉันแบบนั้น?“ถ้าฉันพบว่าคุณจงใจใส่ร้ายคุณยอร์กหรือมีอะไรผิดปกติกับภาพจากกล้องวงจรปิด...“ฉันจะเรียกร้องคำอธิบายจากคุณให้เร็วที่สุด!“ต่อให้คุณยอร์กจะปล่อยมันไป ฉันจะทำให้คุณต้องชดใช้อยู่ดี!“ฉันรู้ว่าคุณมาจากตระกูลบาวเออร์ ฉันรู้ด้วยว่าคุณประสบความสำเร็จอย่างน่าทึ่ง“แต่คน
ภาพจากกล้องวงจรปิดเบลอเล็กน้อย แต่มันเผยให้เห็นอาร์วีย์ ยอร์กจริง ๆภาพจากกล้องวงจรปิดเผยให้เห็นฮาร์วีย์อยู่สองครั้ง หนึ่งเมื่อเขาเข้าไปในคฤหาสน์โบวี่ และอีกครั้งเมื่อเขาออกมาก่อนที่เขาจะจากไปเขายังแสยะยิ้มให้กล้องอีกด้วยถ้าฮาร์วีย์ไม่มั่นใจว่าเขาไม่ใช่ฆาตกร เขาคงจะเชื่อว่าเขาฆ่าทั้งตระกูลโบวี่เช่นกันหลังจากที่เห็นภาพนั้นราเชล ฮาร์ดีขมวดคิ้วเช่นกัน นี่ไม่ใช่หลักฐานที่ชี้ขาด แต่มันพิสูจน์ได้ว่าฮาร์วีย์มีเวลาที่จะก่ออาชญากรรมดังกล่าว บวกกับแรงจูงใจของเขาแล้ว สิ่งนี้เกือบจะถือว่าเป็นหลักฐานที่ชี้ขาดได้แม็ก บาวเออร์หัวเราะออกมาหลังจากที่เห็นภาพดังกล่าว“ดู! นี่ไงหลักฐานว่านายเป็นฆาตรกร! ถึงจุดนี้แล้วนายยังจะพูดอะไรได้อีก?!”“นายอ้างว่านายไม่ได้ทำ แล้วคนในภาพนี้คือใคร?” ออกัสต์ บาวเออร์ถามอย่างใจเย็นฮาร์วีย์จ้องแม็กและออกัสต์ที่มีท่าทีคุกคามอย่างใจเย็น“หนึ่ง ผมไม่ใช่ฆาตกร“พวกคุณต่างก็เป็นนักสู้ที่มีประสบการณ์ คุณต้องรู้จักการปลอมตัวสิ“เท่าที่ผมจำได้ เหล่านักปวชปีศาจจากอินเดียและเหล่านินจาแห่งประเทศหมู่เกาะค่อนข้างเชี่ยวชาญในด้านนี้“สอง ผมไม่มีความจำเป็นที่จะต้องฆ่าจอร์แ
หลังจากที่เห็นความสงบของฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว สีหน้าของแม็ก บาวเออร์และออกัสต์ บาวเออร์ก็เปลี่ยนเล็กน้อย‘คนในภาพไม่ใช่ฮาร์วีย์หรอกเหรอ?’ พวกเขาคิดสีหน้าของผู้ตรวจการสองคนที่ดูแลคดีก็เปลี่ยนไปด้วย“ในเมื่อคุณว่าอย่างนั้น เราจะเรียกหนึ่งในนั้นมาเพื่อยืนยันคำให้การของคุณ“อย่าให้พวกเขากล่าวเท็จล่ะ”ผู้ตรวจการอีกคนยืนขึ้นและจดหมายเลขโทรศัพท์ของลิเลียน เยตส์ แมนดี้ ซิมเมอร์ และซีนเธียร์ ซิมเมอร์จากโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ก่อนที่จะไปโทรหาพวกเธอในห้องข้าง ๆห้านาทีต่อมา ผู้ตรวจการก็กลับมาและจ้องฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เย็นชา“ขอโทษด้วยครับคุณยอร์ก“เราโทรหาแม่ยายของคุณ“เธอบอกว่าเธอไม่ได้เจอคุณเลย เธอยังบอกว่าเธอไม่ต้องการเจอคุณด้วย“เราต้องจับคุณไว้ที่นี่ในฐานะผู้ต้องสงสัยก่อน…”แม็กและออกัสต์มองหน้ากันก่อนที่จะหัวเราะออกมา***ปัง!ครึ่งชั่วโมงต่อมา ที่ฐานของแก๊งขวานราเชล ฮาร์ดีและคนอื่น ๆ เดินเข้ามาในส่วนที่ลึกที่สุดของคฤหาสน์ด้วยสีหน้าที่เย็นชาบอดี้การ์ดหลายสิบคนไม่กล้ายืนต่อหน้าราเชลหลังจากที่เห็นสีหน้าของเธอเธอเดินไปที่ทางเข้าก่อนที่จะเตะประตูลง“ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะลิเลียน!”