ฮาร์วีย์เลิกพูดเรื่องของจอร์แดน หลังจากเห็นทั้งสองเดินออกมา“ตอนนี้คุณไม่เป็นอะไรแล้ว” ฮาร์วีย์พูดหลังจากก้าวไปข้างหน้าแมนดี้พยักหน้าเบา ๆ เธอไม่คิดว่าเธอจะได้รับการปล่อยตัวโดยปราศจากรอยขีดข่วนภายในสามวันเท่านั้นเธอนึกภาพออกเลยว่าฮาร์วีย์ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้ออกมาอย่างปลอดภัย“ขอบคุณนะฮาร์วีย์”แมนดี้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอจ้องมองไปที่ราเชลซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลจากเธอ"แล้วนี่…""ให้ผมแนะนำนะ เธอคือ ซีอีโอของบริษัทฮาร์ทสโตน คุณราเชล ฮาร์ดี”ฮาร์วีย์แสดงรอยยิ้มอันอบอุ่น“ณ ตอนนี้ เธอถือหุ้นของบริษัทจำนวนเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์“พูดง่าย ๆ ก็คือ เธอสามารถควบคุมเหมืองทองคำของฟลัตเวลล์ได้อย่างเบ็ดเสร็จ”แมนดี้ตกใจมากเมื่อได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์แนะนำ เธอไม่คิดเลยว่าราเชลจะเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถถึงขนาดนี้ลิเลียนซึ่งไม่ได้ปิดปากเลยแม้แต่คำเดียวได้ยินเช่นนั้นก็ตัวแข็งทื่อ จากนั้นเธอก็ดึงชายเสื้อของฮาร์วีย์“กำลังจะบอกว่าผู้หญิงคนนี้มีหุ้นของบริษัทนั่นเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์เลยหรือ?!“แล้วส่วนแบ่งของฉันล่ะ!”“คุณมีด้วยเหรอ!“คุณน่าจะรู้นะว่าของพวกนั้นไม่เคยเป็นของคุณมาตั้งแต่แรก” ฮาร
“เมื่อกี้แกพูดว่ายังไงนะ นังลูกทรพี!”ลิเลียน เยตส์โกรธมากเมื่อเห็นลูกสาวที่เคยเชื่อฟังของเธอทำตัวกระด้างกระเดื่อง“พูดอีกสิ! ฉันท้าแก! ฉันจะตีแกให้ตายเลย!”เธอเกลียดฮาร์วีย์ ยอร์กมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาไม่เพียงแต่ทำให้แมนดี้ ซิมเมอร์เข้าข้างเขาเท่านั้น แต่เขายังทำให้ลูกสาวคนเล็กของเธอต่อต้านเธออีกด้วยทุกอย่างเป็นความผิดของฮาร์วีย์แมนดี้ถึงกับกุมขมับ เมื่อลิเลียนและซีนเธียร์ ซิมเมอร์เริ่มทะเลาะกัน"พอได้แล้ว ทั้งคู่นั่นแหละ“เราเพิ่งออกจากคุก เราจะอยู่กันอย่างสงบบ้างไม่ได้เลยหรือไง?“อีกอย่าง แม่คิดว่าสัญญาไร้สาระพวกนั้นจะทำให้แม่ได้หุ้นจริง ๆ เหรอ?“ต่อให้แม่จะได้รับทุกอย่างมา แล้วแม่คิดว่าแม่จะคุมมันได้หรือไง?“ในฟลัตเวลล์แห่งนี้มีตระกูลเศรษฐีมากมาย แม่คิดว่าพวกเขาจะปล่อยให้เราที่ไม่ได้มีรากฐานอะไรที่นี่ไปควบคุมชีวิตพวกเขาหรือไง?“หุ้นพวกนั้นไม่ได้ส่งผลดีกับใครเลย! มันเป็นบทเรียนต่างหาก!“ถ้าคนไม่มีอำนาจอย่างพวกเราได้รับหุ้น พวกเราจะต้องพบกับความตาย!”ลิเลียนหัวเราะอย่างเย็นชา"ดี! ดูเหมือนว่าแกจะเข้าข้างไอ้สารเลวนี่ด้วยอีกคนสินะ!“คนไม่มีอำนาจจะต้องตายงั้นหรือ!“ก่อนหน
จอร์แดน โบวี่ดูเดือดดาลมากในเวลานี้ หากไม่ใช่เพราะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนคอยปรามเขาอยู่ เขาคงวิ่งเข้ามาเอาเรื่องฮาร์วีย์ ยอร์กไปแล้ว“คุณต้องใจเย็นก่อนคุณโบวี่ราเชล ฮาร์ดีก้าวไปข้างหน้าฮาร์วีย์“ฉันได้ให้หลักฐานกับตำรวจไปแล้ว“การตายของเอซร่า บาวเออร์และลูกชายของไม่เกี่ยวอะไรกับคุณยอร์ก“ก่อนหน้านี้พวกเขาทะเลาะกันก็จริง แต่คุณยอร์กไม่ได้ฆ่าใครเลย“หลักฐานจากสถานที่เกิดเหตุและภาพจากกล้องวงจรปิดที่ฉันหามาได้ถือเป็นข้อพิสูจน์“กรุณาอย่าทำตัวไร้เหตุผล…”หลังจากได้ยินคำพูดของราเชล ลิเลียน เยตส์ก็กรีดร้องอย่างเกรี้ยวกราดขณะกุมใบหน้าของเธอ“ไอ้เด็กสารเลวนี่! ทำไมฉันต้องมาทนทุกข์ทรมานจากอาชญากรรมบ้า ๆ ของนายด้วย!”ลิเลียนต้องการตบหน้าฮาร์วีย์อย่างมาก แต่แมนดี้ ซิมเมอร์ขวางเธอเอาไว้จอร์แดนไม่สนใจที่จะฟังคำอธิบายของราเชลในเวลานั้น“ราเชลงั้นเหรอ? หุบปากไปสักทีจะได้ไหม!” จอร์แดนพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง“เธอคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์พูดอะไรหรือไง!“เธอก็เป็นแค่ลิ่วล้อของเขา เพราะงั้นเลิกอวดดีได้แล้ว!"ฉันจะบอกเธอให้! สิ่งที่เธอเรียกว่าหลักฐานนั้นไม่มีประโยชน์สำหรับฉัน!“เธอหลอกตำรวจได้
หลังจากได้ยินคำพูดของจอร์แดน โบวี่ นักสู้ที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็พยักหน้าพร้อมกันเช่นเดียวกับที่จอร์แดนพูด ตระกูลโบวี่ครอบงำฟลัตเวลล์ได้เนื่องจากการสนับสนุนจากตระกูลบาวเออร์ผู้คนแทบไม่มีใครกล้าต่อต้านดีแลน โบวี่นอกจากคนนอกที่โง่เขลาอย่างฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว ใครจะโง่พอไปหาเรื่องดีแลนได้?ถ้าทำแบบนั้นพวกเขาคงจะบ้าไปแล้ว!หลังจากเห็นสีหน้าบ้าคลั่งของจอร์แดน ราเชล ฮาร์ดีก็ตัวแข็งก่อนที่เธอจะอุทานว่า “ไม่ใช่แค่คุณจะไม่มีเหตุผลอย่างที่สุดเท่านั้น แต่คุณยังวางแผนที่จะต่อสู้กับคุณยอร์กด้วยหรือ?”"ใช่แล้ว!" จอร์แดนตอบด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าของเขา“นายมีแก๊งขวาน กองบังคับคดีแห่งหลงเหมิน และบริษัทฮาร์ทสโตน แต่แล้วไงล่ะ?“คิดว่าตระกูลของเราอ่อนแอนักหรือไง!”“นั่นไม่ใช่ธุระโครงการอะไรของฉัน แต่ถ้าคุณใส่ร้ายคุณยอร์กและทำตัวหยิ่งผยองแบบนี้ ฉันก็จำเป็นต้องหยุดคุณ!”แมนดี้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของราเชล'เขากลายเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?'ก่อนหน้านี้เขามีอีวอนน์ ซาเวียร์คอยหนุนหลังให้เขา และตอนนี้ก็มีราเชลอีก เหตุใดผู้หญิงที่โดดเด่นเหล่านี้จึงเต็มใจเสียสละเพื่อฮาร์วีย์มากมายถ
“เลิกพูดได้แล้ว”จอร์แดน โบวี่ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก“ฉันจะล้างแค้นให้ลูกชายของฉัน ฮาร์วีย์!“นายจะหนีก็ตามใจ แต่นายหนีไปไม่ได้ตลอดหรอก!”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาบอกได้เลยว่าจอร์แดนพร้อมที่จะทำทุกอย่างเขาอยากจะส่งจอร์แดนให้บินไปด้วยกันตบ แต่เขากลับรั้งตัวเองไว้เนื่องจากที่นี่เป็นสถานีตำรวจ“เอาล่ะ คุณจะลองดูก็ได้ฮาร์วีย์ดูเหมือนไม่แยแส“ผมจะบอกคุณแค่ครั้งเดียวเท่านั้นผมจะไม่ขัดขวางคุณ เพราะเห็นแก่ที่คุณสูญเสียลูกชายไป “แต่ถ้าคุณยังวุ่นวายไม่เลิก ผมจะลบตระกูลโบวี่ทั้งหมดออกจากประวัติของฟลัตเวลล์!”ปัง!ทันทีที่ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้า รอยแตกจำนวนนับไม่ถ้วนก็ก่อตัวขึ้นจากปลายเท้าของเขาพื้นปูด้วยกระเบื้องหินบลูสโตนเกิดรอยร้าวขึ้นก่อนที่กระเบื้องจะกลายเป็นฝุ่น“นี่มันอะไรกัน...”ทุกคนตกใจเป็นอย่างมากร่างกายของจอร์แดนสั่นสะท้านก่อนที่จะหลบเศษชิ้นส่วนที่พุ่งตรงมาที่เขาเนื่องจากเขาหลบหลีกช้าอยู่สักหน่อย เศษหินจึงปาเข้าที่ใบหน้าของเขาการแสดงออกของจอร์แดนเปลี่ยนไปทันทีในฟลัตเวลล์มีผู้เชียวชาญด้านศิลปะการต่อสู้มากมาย แต่จอร์แดนไม่เคยเห็นใครสามารถทำลายกระเบื้องทั่วบริเวณได้จาก
จอร์แดน โบวี่รู้สึกสับสนเนื่องจากเขาเป็นคนค่อนข้างโหด เขาจึงดึงปืนกระบอกงามออกมาจากใต้เบาะนั่งและเตะประตูรถออกก่อนที่จะพาบอดี้การ์ดและเลขาไปด้วยมีรอยแตกปรากฏขึ้นที่ประตูหน้าคฤหาสน์ กลิ่นเลือดโชยมาจากภายในจอร์แดนขมวดคิ้วก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไป“มีบางอย่างผิดปกติ!“ปลดเซฟตี้ของปืนออกเดี๋ยวนี้!"ไป!"เขาเตะประตูลงก่อนจะเข้าไปข้างใน อาวุธกระจัดกระจายไปทั่วพื้นโดยมีเลือดปะปนกันทั่วตัวประตูห้องโถงใหญ่ถูกปิดลง ไม่มีใครบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในจอร์แดนมีความกังวลอย่างมาก เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ได้พบเลยเขามีท่าทางฉุนเฉียวก่อนที่คนของเขาจะเล็งปืนไปที่ห้องโถงใหญ่“ใครซ่อนอยู่ตรงนั้น! ก้าวออกมาเดี๋ยวนี้!“คุณมาสายนะ หัวหน้าโบวี่…”เสียงสงบดังก้องมาจากห้องโถงจอร์แดนถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากได้ยินเสียงนั้น“ทำไมคุณมาถึงคฤหาสน์ของเราเลยล่ะ นายน้อย?“มีคนเผลอไปทำอะไรให้คุณขุ่นเคืองใจหรือเปล่า?“บอกผมมาว่าพวกนั้นเป็นใคร! ผมจะตามไปฆ่าล้างโคตรพวกเขาเอง!”คนสามคนเดินออกจากห้องโถงขณะที่จอร์แดนยังคงพูดอยู่คนตรงหน้าคือโจเซฟ บาวเออร์พวกส้นสวมชุดสูทสีขา
วันรุ่งขึ้นช่วงเช้าตรู่ ฮาร์วีย์ ยอร์กตื่นขึ้นเพราะเสียงโทรศัพท์ของเขาเมื่อเขารับสาย เสียงที่กระวนกระวายของราเชล ฮาร์ดีก็ดังขึ้นจากปลายสาย“แย่แล้วค่ะคุณยอร์ก เมื่อคืนนี้ตระกูลโบวี่ถูกสังหารทั้งตระกูล…”เมื่อฮาร์วีย์ไปถึงที่เกิดเหตุ ผู้คนก็ท่วมท้นไปทั่วทั้งสถานที่แล้วนอกเหนือจากญาติของตระกูลโบวี่แล้ว ผู้ตรวจการและสมาชิกของกองบังคับคดีของหลงเหมินหลายคนก็อยู่ที่นั่นด้วยคนทั้งเมืองตกตะลึงหลังจากที่เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ว่ากันว่าสังคมชนชั้นสูงโกรธเคืองกับข่าวนี้มาก พวกเขาระดมเงินหลายล้านดอลลาร์เพื่อเป็นรางวัลแก่ผู้ที่สามารถจับฆาตกรได้ราเชลยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน เธอเพิ่งจะมาที่ฟลัตเวลล์ได้ไม่นานแต่ก็เริ่มกลมกลืนกับสังคมชนชั้นสูงของเมืองแล้วเธอยืนอยู่ด้านหลังผู้คนเพื่อหลีกเลี่ยงคนอื่น ๆ ในขณะที่รอฮาร์วีย์มาถึงราเชลก้าวออกมาทันทีที่เธอเห็นฮาร์วีย์“ขอโทษที่รบกวนคุณแต่เช้าคุณยอร์ก”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว“เกิดอะไรขึ้น?”ฮาร์วีย์ไม่ชอบจอร์แดนมาก พวกเขาเพิ่งจะทะเลาะกันที่สถานีตำรวจด้วย…หลังจากนั้นตระกูลของเขาก็ถูกสังหารไม่ว่าจะอย่างไรฮาร์วีย์ก็จะต้องสืบให้รู้ถึงความจริงทั้งหมดนี
“มีคนในฟลัตเวลล์กี่คนที่จะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้?”“ไม่มาก” ราเชล ฮาร์ดีตอบทันที“นอกเหนือจากทูตของวังทองคำ บุคคลสำคัญบางคนของหลงเหมิน และเหล่านายน้อยของตระกูลบาวเออร์...“ก็มีเพียงอีกไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้”“รวมถึงฉันด้วยหรือเปล่า?”ราเชลหัวเราะอย่างขมขื่น“คุณคิดว่ายังไงล่ะคะคุณยอร์ก?”“แสดงว่าเธอกำลังจะบอกว่าหลักฐานทั้งหมดชี้ตรงมาที่ฉัน…”ฮาร์วีย์ ยอร์กเพียงแต่ยิ้ม“แต่เนื่องจากพวกมันไม่ชัดเจนพอ จึงไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าฉันเป็นคนทำใช่ไหม?”ตาของราเชลกระตุก“นั่นคือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดเลยค่ะคุณยอร์ก“พวกเขาไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของพวกเรา แต่พวกเราก็ไม่มีอะไรไปยืนยันพวกเขาว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของพวกเราเช่นกัน“ถ้าวันนี้เราไม่ระวังให้ดี เราจะต้องรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดนี้แน่นอน”ฮาร์วีย์หรี่ตามองไปที่ตระกูลบาวเออร์ก่อนที่จะถอนหายใจ“ไม่เลวเลย พวกเขาถึงกับยอมตัดมือตนเองเพื่อฆ่าฉัน…”ราเชลมองตามสายตาของเขาก่อนที่เธอจะขนลุก...“คุณกำลังจะบอกว่าโจเซฟ บาวเออร์…”“นายกล้ามาที่นี่ได้ยังไงฮาร์วีย์?!”ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออก