จอร์แดน โบวี่ดูเดือดดาลมากในเวลานี้ หากไม่ใช่เพราะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนคอยปรามเขาอยู่ เขาคงวิ่งเข้ามาเอาเรื่องฮาร์วีย์ ยอร์กไปแล้ว“คุณต้องใจเย็นก่อนคุณโบวี่ราเชล ฮาร์ดีก้าวไปข้างหน้าฮาร์วีย์“ฉันได้ให้หลักฐานกับตำรวจไปแล้ว“การตายของเอซร่า บาวเออร์และลูกชายของไม่เกี่ยวอะไรกับคุณยอร์ก“ก่อนหน้านี้พวกเขาทะเลาะกันก็จริง แต่คุณยอร์กไม่ได้ฆ่าใครเลย“หลักฐานจากสถานที่เกิดเหตุและภาพจากกล้องวงจรปิดที่ฉันหามาได้ถือเป็นข้อพิสูจน์“กรุณาอย่าทำตัวไร้เหตุผล…”หลังจากได้ยินคำพูดของราเชล ลิเลียน เยตส์ก็กรีดร้องอย่างเกรี้ยวกราดขณะกุมใบหน้าของเธอ“ไอ้เด็กสารเลวนี่! ทำไมฉันต้องมาทนทุกข์ทรมานจากอาชญากรรมบ้า ๆ ของนายด้วย!”ลิเลียนต้องการตบหน้าฮาร์วีย์อย่างมาก แต่แมนดี้ ซิมเมอร์ขวางเธอเอาไว้จอร์แดนไม่สนใจที่จะฟังคำอธิบายของราเชลในเวลานั้น“ราเชลงั้นเหรอ? หุบปากไปสักทีจะได้ไหม!” จอร์แดนพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง“เธอคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์พูดอะไรหรือไง!“เธอก็เป็นแค่ลิ่วล้อของเขา เพราะงั้นเลิกอวดดีได้แล้ว!"ฉันจะบอกเธอให้! สิ่งที่เธอเรียกว่าหลักฐานนั้นไม่มีประโยชน์สำหรับฉัน!“เธอหลอกตำรวจได้
หลังจากได้ยินคำพูดของจอร์แดน โบวี่ นักสู้ที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็พยักหน้าพร้อมกันเช่นเดียวกับที่จอร์แดนพูด ตระกูลโบวี่ครอบงำฟลัตเวลล์ได้เนื่องจากการสนับสนุนจากตระกูลบาวเออร์ผู้คนแทบไม่มีใครกล้าต่อต้านดีแลน โบวี่นอกจากคนนอกที่โง่เขลาอย่างฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว ใครจะโง่พอไปหาเรื่องดีแลนได้?ถ้าทำแบบนั้นพวกเขาคงจะบ้าไปแล้ว!หลังจากเห็นสีหน้าบ้าคลั่งของจอร์แดน ราเชล ฮาร์ดีก็ตัวแข็งก่อนที่เธอจะอุทานว่า “ไม่ใช่แค่คุณจะไม่มีเหตุผลอย่างที่สุดเท่านั้น แต่คุณยังวางแผนที่จะต่อสู้กับคุณยอร์กด้วยหรือ?”"ใช่แล้ว!" จอร์แดนตอบด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าของเขา“นายมีแก๊งขวาน กองบังคับคดีแห่งหลงเหมิน และบริษัทฮาร์ทสโตน แต่แล้วไงล่ะ?“คิดว่าตระกูลของเราอ่อนแอนักหรือไง!”“นั่นไม่ใช่ธุระโครงการอะไรของฉัน แต่ถ้าคุณใส่ร้ายคุณยอร์กและทำตัวหยิ่งผยองแบบนี้ ฉันก็จำเป็นต้องหยุดคุณ!”แมนดี้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของราเชล'เขากลายเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?'ก่อนหน้านี้เขามีอีวอนน์ ซาเวียร์คอยหนุนหลังให้เขา และตอนนี้ก็มีราเชลอีก เหตุใดผู้หญิงที่โดดเด่นเหล่านี้จึงเต็มใจเสียสละเพื่อฮาร์วีย์มากมายถ
“เลิกพูดได้แล้ว”จอร์แดน โบวี่ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์ก“ฉันจะล้างแค้นให้ลูกชายของฉัน ฮาร์วีย์!“นายจะหนีก็ตามใจ แต่นายหนีไปไม่ได้ตลอดหรอก!”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาบอกได้เลยว่าจอร์แดนพร้อมที่จะทำทุกอย่างเขาอยากจะส่งจอร์แดนให้บินไปด้วยกันตบ แต่เขากลับรั้งตัวเองไว้เนื่องจากที่นี่เป็นสถานีตำรวจ“เอาล่ะ คุณจะลองดูก็ได้ฮาร์วีย์ดูเหมือนไม่แยแส“ผมจะบอกคุณแค่ครั้งเดียวเท่านั้นผมจะไม่ขัดขวางคุณ เพราะเห็นแก่ที่คุณสูญเสียลูกชายไป “แต่ถ้าคุณยังวุ่นวายไม่เลิก ผมจะลบตระกูลโบวี่ทั้งหมดออกจากประวัติของฟลัตเวลล์!”ปัง!ทันทีที่ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้า รอยแตกจำนวนนับไม่ถ้วนก็ก่อตัวขึ้นจากปลายเท้าของเขาพื้นปูด้วยกระเบื้องหินบลูสโตนเกิดรอยร้าวขึ้นก่อนที่กระเบื้องจะกลายเป็นฝุ่น“นี่มันอะไรกัน...”ทุกคนตกใจเป็นอย่างมากร่างกายของจอร์แดนสั่นสะท้านก่อนที่จะหลบเศษชิ้นส่วนที่พุ่งตรงมาที่เขาเนื่องจากเขาหลบหลีกช้าอยู่สักหน่อย เศษหินจึงปาเข้าที่ใบหน้าของเขาการแสดงออกของจอร์แดนเปลี่ยนไปทันทีในฟลัตเวลล์มีผู้เชียวชาญด้านศิลปะการต่อสู้มากมาย แต่จอร์แดนไม่เคยเห็นใครสามารถทำลายกระเบื้องทั่วบริเวณได้จาก
จอร์แดน โบวี่รู้สึกสับสนเนื่องจากเขาเป็นคนค่อนข้างโหด เขาจึงดึงปืนกระบอกงามออกมาจากใต้เบาะนั่งและเตะประตูรถออกก่อนที่จะพาบอดี้การ์ดและเลขาไปด้วยมีรอยแตกปรากฏขึ้นที่ประตูหน้าคฤหาสน์ กลิ่นเลือดโชยมาจากภายในจอร์แดนขมวดคิ้วก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไป“มีบางอย่างผิดปกติ!“ปลดเซฟตี้ของปืนออกเดี๋ยวนี้!"ไป!"เขาเตะประตูลงก่อนจะเข้าไปข้างใน อาวุธกระจัดกระจายไปทั่วพื้นโดยมีเลือดปะปนกันทั่วตัวประตูห้องโถงใหญ่ถูกปิดลง ไม่มีใครบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในจอร์แดนมีความกังวลอย่างมาก เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ได้พบเลยเขามีท่าทางฉุนเฉียวก่อนที่คนของเขาจะเล็งปืนไปที่ห้องโถงใหญ่“ใครซ่อนอยู่ตรงนั้น! ก้าวออกมาเดี๋ยวนี้!“คุณมาสายนะ หัวหน้าโบวี่…”เสียงสงบดังก้องมาจากห้องโถงจอร์แดนถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากได้ยินเสียงนั้น“ทำไมคุณมาถึงคฤหาสน์ของเราเลยล่ะ นายน้อย?“มีคนเผลอไปทำอะไรให้คุณขุ่นเคืองใจหรือเปล่า?“บอกผมมาว่าพวกนั้นเป็นใคร! ผมจะตามไปฆ่าล้างโคตรพวกเขาเอง!”คนสามคนเดินออกจากห้องโถงขณะที่จอร์แดนยังคงพูดอยู่คนตรงหน้าคือโจเซฟ บาวเออร์พวกส้นสวมชุดสูทสีขา
วันรุ่งขึ้นช่วงเช้าตรู่ ฮาร์วีย์ ยอร์กตื่นขึ้นเพราะเสียงโทรศัพท์ของเขาเมื่อเขารับสาย เสียงที่กระวนกระวายของราเชล ฮาร์ดีก็ดังขึ้นจากปลายสาย“แย่แล้วค่ะคุณยอร์ก เมื่อคืนนี้ตระกูลโบวี่ถูกสังหารทั้งตระกูล…”เมื่อฮาร์วีย์ไปถึงที่เกิดเหตุ ผู้คนก็ท่วมท้นไปทั่วทั้งสถานที่แล้วนอกเหนือจากญาติของตระกูลโบวี่แล้ว ผู้ตรวจการและสมาชิกของกองบังคับคดีของหลงเหมินหลายคนก็อยู่ที่นั่นด้วยคนทั้งเมืองตกตะลึงหลังจากที่เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ว่ากันว่าสังคมชนชั้นสูงโกรธเคืองกับข่าวนี้มาก พวกเขาระดมเงินหลายล้านดอลลาร์เพื่อเป็นรางวัลแก่ผู้ที่สามารถจับฆาตกรได้ราเชลยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน เธอเพิ่งจะมาที่ฟลัตเวลล์ได้ไม่นานแต่ก็เริ่มกลมกลืนกับสังคมชนชั้นสูงของเมืองแล้วเธอยืนอยู่ด้านหลังผู้คนเพื่อหลีกเลี่ยงคนอื่น ๆ ในขณะที่รอฮาร์วีย์มาถึงราเชลก้าวออกมาทันทีที่เธอเห็นฮาร์วีย์“ขอโทษที่รบกวนคุณแต่เช้าคุณยอร์ก”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว“เกิดอะไรขึ้น?”ฮาร์วีย์ไม่ชอบจอร์แดนมาก พวกเขาเพิ่งจะทะเลาะกันที่สถานีตำรวจด้วย…หลังจากนั้นตระกูลของเขาก็ถูกสังหารไม่ว่าจะอย่างไรฮาร์วีย์ก็จะต้องสืบให้รู้ถึงความจริงทั้งหมดนี
“มีคนในฟลัตเวลล์กี่คนที่จะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้?”“ไม่มาก” ราเชล ฮาร์ดีตอบทันที“นอกเหนือจากทูตของวังทองคำ บุคคลสำคัญบางคนของหลงเหมิน และเหล่านายน้อยของตระกูลบาวเออร์...“ก็มีเพียงอีกไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้”“รวมถึงฉันด้วยหรือเปล่า?”ราเชลหัวเราะอย่างขมขื่น“คุณคิดว่ายังไงล่ะคะคุณยอร์ก?”“แสดงว่าเธอกำลังจะบอกว่าหลักฐานทั้งหมดชี้ตรงมาที่ฉัน…”ฮาร์วีย์ ยอร์กเพียงแต่ยิ้ม“แต่เนื่องจากพวกมันไม่ชัดเจนพอ จึงไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าฉันเป็นคนทำใช่ไหม?”ตาของราเชลกระตุก“นั่นคือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดเลยค่ะคุณยอร์ก“พวกเขาไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของพวกเรา แต่พวกเราก็ไม่มีอะไรไปยืนยันพวกเขาว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของพวกเราเช่นกัน“ถ้าวันนี้เราไม่ระวังให้ดี เราจะต้องรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดนี้แน่นอน”ฮาร์วีย์หรี่ตามองไปที่ตระกูลบาวเออร์ก่อนที่จะถอนหายใจ“ไม่เลวเลย พวกเขาถึงกับยอมตัดมือตนเองเพื่อฆ่าฉัน…”ราเชลมองตามสายตาของเขาก่อนที่เธอจะขนลุก...“คุณกำลังจะบอกว่าโจเซฟ บาวเออร์…”“นายกล้ามาที่นี่ได้ยังไงฮาร์วีย์?!”ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินออก
“ทุกคนต่างก็รู้ดีว่านายมีความแค้นต่อจอร์แดน โบวี่!“เมื่อวานนายยังขู่เขาที่สถานีตำรวจด้วยซ้ำ!“ที่นั่นมีพยานตั้งมากมาย!“นายคิดว่าเขาโหดเหี้ยมเกินไป นายจึงตัดสินใจที่จะลงมือก่อน!“นายจึงฆ่าทั้งตระกูลของเขา!“และเพื่อที่จะทำให้เขาต้องอับอาย นายยังบังคับให้เขาคุกเข่าก่อนที่นายจะแทงเขาด้วย!“นายมันเลวทราม!”แม็ก บาวเออร์กล่าวด้วยความมั่นใจ“ถ้าพิจารณาจากสิ่งเหล่านั้น นายก็คือฆาตกร!“เราอาจจะไม่มีหลักฐานอะไร…“แต่ตอนนี้ทุกคนก็คิดเหมือนกัน!“นายหนีไม่พ้นหรอก!“ถ้าวันนี้กฎหมายทำอะไรนายไม่ได้ ฉันจะตัดสินนายในนามของตระกูลบาวเออร์เอง!”ผู้คนต่างตกตะลึงเมื่อพวกเขาจ้องมาที่ฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยความตกใจผองเพื่อนและญาติของตระกูลโบวี่ต่างรู้สึกโกรธแค้น คนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ต่างกัดฟันด้วยความขุ่นเคือง พวกเขาต้องการถลกหนังฮาร์วีย์ทั้งเป็นอย่างมากในขณะนี้ฮาร์วีย์กอดอกอย่างใจเย็นและจ้องไปที่แม็ก“อย่าพยายามพูดอะไรที่ไร้สาระอีกเลย“ในเมื่อไม่มีหลักฐานว่าผมเป็นคนฆ่า...“ผมก็สามารถโทษคุณได้เหมือนกัน“เพราะคุณไม่พอใจที่โดนผมตบตั้งหลายครั้ง!“หลังจากที่คุณรู้เรื่องผมกับจอร์แดน คุณก็เลยร
แม็ก บาวเออร์หรี่ตามองฮาร์วีย์ ยอร์กราวกับว่าเขาได้รับความกล้าอีกครั้งก่อนที่จะหัวเราะออกมา“ได้ยินไหมฮาร์วีย์?“หลานชายของฉันมีหลักฐานว่านายสังหารตระกูลโบวี่!“นายยังมีแรงจูงใจอีกด้วย!“นายจะว่ายังไงล่ะทีนี้?!”ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ เมื่อเขามองแม็กก่อนที่จะหรี่ตามองออกัสต์ บาวเออร์“คุณมีภาพกล้องวงจรปิดของที่นี่งั้นเหรอ?”“แน่นอน!”ออกัสต์หรี่ตามองเขากลับเขาเคยอ่านเอกสารเกี่ยวกับฮาร์วีย์มาก่อน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าการเป็นศัตรูกับฮาร์วีย์ลำบากแค่ไหนเมื่อเขาได้เห็นฮาร์วีย์ด้วยตนเองเขาก็ตกใจมากที่ชายที่หนุ่มเช่นนี้จะสงบและควบคุมตนเองได้ขนาดนี้มันยากที่จะจินตนาการว่าชายหนุ่มเช่นนี้สามารถจัดการกับเดเวียน โฮลท์และขึ้นสู่อำนาจได้อย่างไรในขณะเดียวกัน ตำแหน่งต่าง ๆ ของฮาร์วีย์ยังทำให้ออกัสต์รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย‘ผู้ชายแบบนี้มีสิทธิอะไรถึงได้มีสถานะอันยิ่งใหญ่ขนาดนี้?’ออกัสต์เชื่อว่าฮาร์วีย์คือคนที่สังหารตระกูลพ่อตาของเขา ออกัสต์ได้รับสืบทอดทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเพราะเหตุนี้แต่เขาก็ยังต้องการบดขยี้ฮาร์วีย์ด้วยกฎหมายสิ่งที่สำคัญที่สุดคือคำอธิบายที่จะทำให้โจเซฟ บาวเออร์พึงพอใ