บทที่97 เตาหลอมโอสถวิญญาณ

เวลาได้หมุนเวียนเปลี่ยนผันไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้หนิงอ้ายถือได้ว่าเป็นศิษย์ของสำนักศึกษาเหมันต์พันตะศักดิ์สิทธิ์ เป็นศิษย์ลำดับที่เจ็ดและศิษย์ผู้สืบทอดของตำหนักศาสตร์แห่งการรักษาครบสามเดือนเต็มเเล้ว เเต่ละวันหนิงอ้ายได้จัดสรรเเบ่งเวลาอย่างเป็นระเบียบเเบบแผน

ช่วงเช้าหลังจากที่ดูเเลสวนสมุนไพรที่ข้างเรือนเสร็จก็จะฝึกฝนเชิงยุทธ์รวมไปถึงเคล็ดวิชาตให้ความคล่องแคล่วมากยิ่งขึ้นโดยใช้เวลาไปจนถึงช่วงเย็น ยามกลางคืนนอกจากดูดซับหินปราณที่ได้รับมาก่อนหน้าและโคจรลมปราณตามเคล็ดวิชาสยบอัสนีเมฆาเเล้ว อีกฝ่ายได้นำโอสถระดับหนึ่ง โอสถระดับสองที่ได้ปรุงขึ้น เเลกเป็นสมุนไพรจากอาคารส่วนกลางของตำหนักเพื่อนำสมุนไพรเหล่านี้กลับมาหลอมเป็นโอสถตามสูตรต่าง ๆ รวมไปถึงเด็กหนุ่มได้ฝากผู้อาวุโสซุนให้นำโอสถไปขายที่เมืองหมอกทมิฬอีกด้วย

นอกจากนั้นหนิงอ้ายยังคงศึกษาเรียนรู้ในเรื่องของสมุนไพรต่าง ๆ รวมไปถึงฝึกฝนการหลอมสร้างปรุงโอสถอย่างสม่ำเสมอ กล่าวได้ว่ายิ่งลงมือฝึกฝนมากเท่าใด ตอนนี้อีกฝ่ายยิ่งมีความคุ้นเคยเชี่ยวชาญในการปรุงโอสถระดับสองมากยิ่งขึ้น อีกทั้งยังสามารถปรุงโอสถระดับสามบางชนิดได้แล้วเช่นกัน ถือได้ว่าด้วยระยะเวลาเพียงเท่านี้เพียงไม่กี่เดือน เเต่เด็กหนุ่มกลับมีความก้าวหน้ามากเลยทีเดียว

หลังจากงานวันเกิดของอี้หลินที่ผ่านมากลุ่มของหนิงอ้ายไม่ได้นัดพบเจอกันช่วงวันหยุดที่ทางสำนักได้กำหนดไว้เพราะต่างมีเรื่องต้องทำมากมายในช่วงนี้ ถึงอย่างไรพวกเขายังคงส่งจดหมายเวทย์ถามไถ่กันอยู่เสมอ เนื่องจากสหายเเต่ละคนของหนิงอ้ายต่างมีความสามารถที่โดดเด่นเมื่อเทียบกับศิษย์สายนอกที่พึ่งเข้ามาพร้อมกัน

ดังนั้นทุกคนจึงถูกผู้อาวุโสสูงสุดของเเต่ละตำหนักรับเข้าเป็นศิษย์สายตรงของตนทั้งสิ้น ส่งผลให้ต้องทุ่มเทไปกับการศึกษาเรียนรู้เเบบตัวต่อตัวอย่างเต็มที่ให้สมกับโอกาสที่ได้รับมา การเป็นศิษย์สายตรงของผู้อาวุโสสูงสุดประจำตำหนัก ย่อมการันตรีได้ถึงเส้นทางอันรุ่งโรจน์ในวันข้างหน้าของพวกเขาเหล่านี้ที่ไม่ธรรมดาสามัญอย่างแน่นอน...

แม้ว่าทุกอย่างจะเป็นไปอย่างราบรื่นปกติเเต่หนิงอ้ายยังคงไม่วางใจสักเท่าไหร่นัก วิหคสอดแนมถูกเรียกออกมาอย่างไม่จำกัดเพื่อให้เด็กหนุ่มได้รับรู้ในทุกความเป็นไปที่เกิดขึ้น คล้ายกับว่าอีกฝ่ายซ่อนตัวได้อย่างแนบเนียนเพราะในตอนนี้ยังไม่สามารถพบเจอสิ่งผิดปกติ ศิษย์ที่ยังไม่ฟื้นคืนสติอาการก็ยังไม่ดีขึ้น เหวินหวู่อาจารย์ของเขาก็ไม่ได้กลับมายังเรือนพักในตำหนักหลายวันแล้ว คาดเดาได้ว่าอีกฝ่ายคงพบเจอเรื่องยุ่งยากในการปรุงโอสถรักษาอาการดังกล่าวนี้เป็นแน่

ช่วงเช้าที่ผ่านมาหนิงอ้ายได้รับจดหมายเวทย์จากท่านอาจารย์ว่าในยามยามซื่อให้ตนไปรอพบที่เรือนพักของอีกฝ่าย ซึ่งเหลือเวลาอีกเพียงหนึ่งชั่วยามก็จะถึงเวลานัดหมายเเล้ว เด็กหนุ่มจึงรีบจัดการตัวเองพร้อมกับแต่งกายให้เรียบร้อย ป้ายหยกทั้งสองที่ระบุตัวตนได้ถูกแขวนห้อยอยู่ตรงข้างเอวเหมือนเช่นทุกครั้ง ด้วยระยะทางที่ไม่ไกลเพียงหนึ่งเค่อหนิงอ้ายก็มาถึงเรือนพักอาจารย์ของตนเเล้ว ไม่รอช้าเด็กหนุ่มจึงเดินตรงไปยังห้องรับรองของเรือนในทันที

"คำนับท่านอาจารย์ขอรับ..." หนิงอ้ายเอ่ยขึ้นพร้อมกับประสานมือคำนับตัว เมื่อเห็นว่าชายชราผู้เป็นอาจารย์ได้นั่งรอตนอยู่เเล้ว

"ไม่ต้องมากพิธีไป ไหนเล่าให้อาจารย์ฟังว่าหลังจากการสอบเลื่อนระดับเจ้าทำสิ่งใดบ้างในที่ผ่านมา..." เหวินหวู่เอ่ยขึ้นพร้อมกับมองเด็กหนุ่มผู้เป็นศิษย์คนเล็กของตนด้วยความเอ็นดู

"หลังจากที่สอบเลื่อนระดับในครั้งนั้น ข้าได้..." หนิงอ้ายได้เล่าให้กับอาจารย์ของตนว่าในเเต่ละวันเขาได้ทำสิ่งใดไปบ้าง อีกทั้งยังเก็บข้อสงสัยในยามที่ตนได้ฝึกฝนปรุงโอสถระดับสองก่อนหน้าสอบถามอาจารย์ตนอีกครั้งให้ได้รับคำตอบที่ถูกต้องอละสามารถนำไปปรับใช้ต่อไปได้

เหวินหวู่ที่ได้ยินเสียงของเด็กหนุ่มเอ่ยให้ตนได้ฟังถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดระยะเวลาสามเดือนมานี้ พลันทำให้ความรู้สึกเคร่งเครียดที่ผ่านมานี้ลดลงไปเป็นอย่างมาก จากสิ่งต่าง ๆ ที่ฟังมาได้เเสดงให้เห็นว่าอีกฝ่ายสามารถจัดสรรเเบ่งเวลาได้อย่างถูกต้อง แม้จะทุ่มเทไปกับการฝึกฝนหลอมสร้างปรุงโอสถเเต่ก็ไม่ละทิ้งการฝึกฝนตามวิถีของผู้ฝึกตน อาจมีคำกล่าวที่ว่าโดยทั่วไปเเล้วนักปรุงโอสถจะอ่อนด้อยในเชิงยุทธ์อยู่บ้างหากเทียบไปกับผู้ฝึกตนในระดับพลังวิญญาณขั้นเดียวกัน เเต่ทว่าถ้อยคำเหล่านี้ย่อมใช้ไม่ได้กับศิษย์เขาผู้นี้

เด็กหนุ่มตรงหน้าช่างเหมาะสมกับเป็นลูกหลานตระกูลหวังเสียจริง คิดไปเเล้วก็อิจฉาตาเฒ่าหวังสหายของตนที่มีหลานชายที่มากไปด้วยความสามารถเช่นนี้ แม้กระทั่งเด็กหนุ่มที่มีนามว่าลู่ซีผู้เป็นหลานบุญธรรมของอีกฝ่ายเช่นกัน ฟังว่าตอนนี้อีกฝ่ายก็ได้รับเลือกเป็นศิษย์สายตรงของหนึ่งในผู้อาวุโสสูงสุดของตำหนักศาสตร์แห่งค่ายกลไปเเล้ว เด็กหนุ่มทั้งสองคนช่างมากไปด้วยพรสวรรค์อย่างเเท้จริง

"เจ้ามีคุณสมบัติของนักปรุงโอสถระดับสามเเล้ว ดังนั้นสมควรที่จะมีเตาหลอมโอสถประจำตัวเสียที อาจารย์จะให้ศิษย์พี่ห้าของเจ้าพาไปเลือกเตาหลอมโอสสประจำตัวที่อาคารส่วนกลางของตำหนักเราเสียเเล้วกัน..." เหวินหวู่เอ่ยขึ้น

"นักปรุงโอสถระดับสามขึ้นไปสมควรมีเตาหลอมโอสถประจำตัว หากกล่าวว่าวิญญาณยุทธ์สามารถชี้ชัดได้ถึงตัวตนเเล้วนั้น เตาหลอมโอสถก็สามารถชี้ชัดได้ถึงนักปรุงโอสถเช่นกัน ความแตกต่างนั่นคือวิญญาณยุทธ์จะเป็นสิ่งที่ติดตัวมาเเต่กำเนิด เเต่เตาหลอมโอสถวิญญาณจะเป็นฝ่ายเลือกผู้ครอบครองเสียมากกว่าเชื่อกันว่าต่างมีจิตวิญญาณเป็นของตนทั้งสิ้น..." เหวินหวู่เอ่ยเสริมให้เด็กหนุ่มเข้าใจมากยิ่งขึ้น

"เช่นนั้นเเล้วมีนักปรุงโอสถไม่สามารถครอบครองเตาหลอมโอสถวิญญาณบ้างหรือไม่ขอรับ??" หนิงอ้ายถามกลับไปด้วยความสงสัย

"ย่อมมีอยู่เเล้ว ใช่ว่านักปรุงโอสถทุกคนจะสามารถครอบครองเตาหลอมโอสถวิญญาณได้ เเต่ก็ยังคงสามารถเป็นนักปรุงโอสถและใช้งานเตาหลอมโอสถทั่วไปได้ เพียงเเต่ว่าเม็ดโอสถที่ถูกปรุงขึ้นจากเตาหลอมโอสถวิญญาณจะมีความล้ำค่ามีความบริสุทธิ์มากกว่าเตาหลอมโอสถธรรมดา..." เหวินหวู่เอ่ยเสริมขึ้นอีกครั้ง

"หากศิษย์เดาไม่ผิดเตาหลอมโอสถที่ท่านอาจารย์ใช้ก่อนหน้าไม่ใช่เตาหลอมโอสถวิญญาณใช่หรือไม่ขอรับ??"

"เจ้าเข้าใจถูกต้อง นี่คือเตาหลอมโอสถวิญญาณของอาจารย์..." เหวินหวู่ตอบกลับไปพร้อมกับเรียกเตาหลอมโอสถวิญญาณประจำตัวออกมาให้เด็กหนุ่มได้ชม

พรึบ!!!

เตาหลอมโอสถสีขาวบริสุทธิ์ที่อยู่ตรงหน้า กลิ่นอายความบริสุทธิ์ผสานไปกับกลิ่นหอมประหลาดออกมา บนตัวเตาหลอมถูกสลักเป็นลวดลายก้อนเมฆ กระเเสลมปราณอ่อน ๆ ออกมาโดยรอบไปทั่วทั้งบริเวณ ฐานที่รองรับด้านล่างก็เป็นสีขาวเช่นกันซึ่งมีความงดงามเป็นอย่างมาก

"เตาหลอมหมื่นดาราจรัสเมฆานี้ อาจารย์ประสบพบวาสนาได้ครอบครองเมื่อหลายสิบปีก่อน ฟังว่าเป็นหนึ่งในสิบสุดยอดเตาหลอมโอสถวิญญาณเเห่งยุคเมื่อหลายร้อยปีมาเเล้ว เเรงกดดันอ่อน ๆ นี้แม้จะส่งผลกับนักปรุงโอสถหรือผู้ฝึกตนที่มีพลังวิญญาณอ่อนด้อยอยู่บ้างก็จริง เเต่มีผลโดยตรงกับสมุนไพรที่มีจิตวิญญาณหรือแก่นเเท้อสูรที่ยังมีจิตอาฆาต เมื่อเจอกับความพิศดารล้ำลึกเฉพาะตัวสิ่งเหล่านี้ล้วนไม่ได้เป็นอุปสรรคในการปรุงโอสถเเต่อย่างใด..." เหวินหวู่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม

หนิงอ้ายที่ได้ยินก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจสักเท่าไหร่นัก เนตรเเห่งสวรรค์ได้ส่งข้อมูลให้ตนได้รับรู้มาบ้างเเล้วในตอนที่เตาหลอมโอสถนี้ได้ปรากฎขึ้นตรงหน้า อย่างไรหนิงอ้ายก็มีความเชื่อว่าต่อให้สามารถครอบครองอาวุธวิเศษหรือเตาหลอมที่ล้ำค่ามากเพียงใดเเต่หากผู้ครอบครองไร้ซึ่งความสามารถเเล้ว สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ต่างไปจากสิ่งของธรรมดาก็เพียงเท่านั้น

เหวินหวู่ยังคงนั่งพูดคุยกับหนิงอ้ายในเรื่องราวต่าง ๆ พร้อมกับมอบสูตรโอสถระดับสามให้กับเด็กหนุ่ม พร้อมกับแนะนำว่าหากพลังวิญญาณอยู่ในระดับเทวะวิญญาณขั้นที่สี่สิบห้าขึ้นไปสมควรที่จะสอบเลื่อนระดับเป็นนักปรุงโอสถระดับสามได้เเล้ว

หนิงอ้ายน้อมรับคำแนะนำจากอาจารย์ด้วยรู้ว่าอีกฝ่ายหวังดีและเอ็นดูตนเป็นอย่างมากจากนั้นเหวินหวู่จึงฝากฝังให้ไป๋เหลียนฮวาดูเเลเด็กหนุ่มให้ดีก่อนที่ชายชราจะหายเข้าไปจัดการธุระบางอย่างในเรือนพักของตน

"ศิษย์พี่ไป๋สบายดีใช่หรือไม่ขอรับ??" หนิงอ้ายเอ่ยถามศิษย์พี่ที่เดินอยู่ข้างตน เนื่องจากสามเดือนที่ผ่านมานี้เขาแทบไม่ได้ออกจากบริเวณเรือนพัก มีบ้างที่ไปรับทรัพยากรบ่มเพาะและนำโอสถไปเเลกเปลี่ยนที่อาคารส่วนกลางของตำหนัก เเต่เขาก็ไม่ได้พบเจอกับอีกฝ่ายเลยสักครั้งเช่นกัน

"ศิษย์พี่สบายดี อาจวุ่นวายไปบ้างเพราะต้องจัดการหลายสิ่งเเทนท่านอาจารย์และเหล่าศิษย์พี่คนอื่น ๆ เเล้วศิษย์น้องเล่าเห็นว่าเก็บตัวฝึกฝนปรุงโอสถในช่วงนี้..." ไป๋เหลียนฮวาถามกลับไป

"ตอนนี้ข้าสามารถปรุงโอสถระดับสองด้วยเวลาที่ลดลงและมีความบริสุทธิ์ที่มากขึ้นเเล้ว อย่างไรข้ายังคงต้องฝึกฝนอีกมากกว่าจะเชี่ยวชาญดั่งเช่นศิษย์พี่ไป๋และศิษย์พี่ท่านอื่นขอรับ..."

"ด้วยระยะเวลาเพียงสามเดือนเจ้าสามารถทำได้เช่นนี้ก็นับว่ามากพรสวรรค์เเล้ว อย่างไรอย่าหักโหมกดดันตัวเองมากนักเล่า..."

"ขอรับศิษย์พี่..." หนิงอ้ายตอบกลับอีกฝ่ายไปอีกครั้งก่อนที่จะมุ่งเดินตรงไปซึ่งจุดหมายนั่นคืออาคารส่วนกลางของตำหนัก

ไป๋เหลียนฮวาได้บอกกับหนิงอ้ายว่าเตาหลอมโอสถวิญญาณที่ทางตำหนักศาสตร์แห่งการรักษาครอบครองอยู่ เกิดจากการที่เหล่าบรรพจารย์หรือเหล่าเจ้าตำหนักได้เก็บรวบรวมนำมาเก็บไว้ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นให้กับอนุชนรุ่นหลังนักปรุงโอสถในตำหนักที่มีความสามารถคู่ควรในการครอบครองเตาหลอมโอสถเหล่านี้

ใช่ว่าศิษย์ทุกคนจะสมหวังอย่างที่ทราบกันดีว่าสำหรับเตาหลอมโอสถทั่วไปทั้งระดับต่ำหรือระดับสูงล้วนเป็นนักปรุงโอสถที่เป้นฝ่ายเลือกทั้งสิ้น ทางกลับกันเตาหลอมโอสถวิญญาณจะเลือกเจ้าของที่เหมาะสมคู่ควรเท่านั้น

บรรดาศิษย์พี่ทั้งหกของหนิงอ้าย มีเพียงศิษย์พี่ใหญ่โจวเซินเท่านั้นที่ครอบครองเตาหลอมโอสถวิญญาณได้ สำหรับศิษย์พี่ท่านอื่นแม้ไม่ได้ครอบครองสุดยอดเตาหลอมโอสถเหล่านี้ก็จริง เเต่ด้วยภายในห้องจัดเก็บยังมีเตาหลอมโอสถระดับสูงอยู่เป็นจำนวนมาก ดังนั้นแม้จะพลาดโอกาสครอบครองเตาหลอมโอสถวิญญาณเเต่ทว่ายังสามารถเลือกหยิบเตาโอสถชิ้นใดก็ได้ในห้องนั้นมาใช้หากว่าผ่านการเห็นชอบจากท่านอาจารย์และผู้อาวุโสทั้งสอง

สิ่งที่ท่านอาจารย์เน้นย้ำอยู่เสมอนั่นคือ หัวใจหลักของนักปรุงโอสถหาใช่อยู่ที่เตาหลอมโอสถเเต่อย่างใด เพราะท้ายที่สุดแล้วหากนักปรุงโอสถผู้นั้นไร้ซึ่งญาณสัมผัสและวิญญาณยุทธ์ธาตุไฟที่เเข็งแกร่ง ต่อให้นักปรุงโอสถสามารถครอบครองใช้เตาหลอมโอสถระดับสูงหรือเตาหลอมโอสถวิญญาณ ย่อมไม่สามารถเเสดงความลึกล้ำพิเศษออกมาได้เช่นกัน

ดังนั้นเเล้วการครอบครองเตาหลอมโอสถวิญญาณหาใช่สิ่งที่ชี้ชัดว่านักปรุงโอสถผู้นั้นเป็นนักปรุงโอสถที่มากความสามารถ การครอบครองสูตรโอสถระดับสูงหรือการเป็นนักปรุงโอสถที่มีป้ายยืนยันรับรอง นี่จึงสามารถเรียกได้ว่าสุดยอดนักปรุงโอสถที่เเท้จริง

"คำนับเหล่าซุนขอรับ/เจ้าค่ะ" หนิงอ้ายกับไป๋เหลียนฮวาเอ่ยขึ้นพร้อมกับประสานมือโค้งตัวลงเล็กน้อยเพื่อทำการเคารพผู้อาวุโสตรงหน้า

"ไม่คิดว่าด้วยระยะเวลาเพียงสามเดือนเจ้ากลับมีคุณสมบัติเลือกเตาหลอมโอสถวิญญาณเเล้ว ไม่ธรรมดา..." ผู้อาวุโสซุนเอ่ยชมเด็กหนุ่มก่อนที่จะเดินนำทั้งสองไปยังเขตหวงห้าม

แม้กระทั่งกับไป๋เหลียนฮวาเองที่เป็นศิษย์ในตำหนักมาหลายปี ยังได้รับอนุญาตให้มายังพื้นที่ลับส่วนนี้เพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น

"ศิษย์ในสำนักไม่ว่าจะเป็นศิษย์สายใน ศิษย์สายนอกของเเต่ละตำหนักหรือแม้กระทั่งผู้อาวุโสบางคนต่างรับรู้เพียงเเต่ว่าอาคารส่วนกลางของตำหนักศาสตร์แห่งการรักษาถูกเเบ่งออกโดยมีวัตถุประสงค์ใช้งานแตกต่างกันไป เเต่คนนอกเหล่านี้หารู้ไม่ว่าสุดยอดขุมทรัพย์ที่เเท้จริงได้ถูกจัดเก็บในนี้..." ซุนเกาเอ่ยขึ้นด้วยความภูมิใจก่อนที่จะใช้สิ่งที่คล้ายกับกุญแจปักลงไปในพื้นที่ว่างหนึ่งพร้อมกับถ่ายเทลมปราณออกมา

หนิงอ้ายสัมผัสได้ว่านอกจากจะมีลมปราณของผู้อาวุโสซุนเเล้ว ยังมีลมปราณของผู้อาวุโสและลมปราณที่สามที่ตนคุ้ยเคยอยู่ไม่น้อย เนื่องจากเป็นของเหวินหวู่ผู้เป็นอาจารย์ของตนนั่นเอง

ชั่วพริบตาได้ปรากฎหมอกควันหนาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยกลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์โบราณสายหนึ่งพร้อมกับกลิ่นหอมประหลาดเเผ่กำจายไปทั่วทั้งบริเวณ เมื่อม่านหมอกสลายหายไปเเล้ว ตรงหน้าของพวกเขาทั้งสามคนได้ปรากฏเป็นประตูสีดำที่ถูกสลักลวดลายด้วยอักขระเวทย์โบราณที่ หนิงอ้ายยังไม่เคยเห็นมาก่อนเสียด้วยซ้ำ เเต่ละอักขระเวทย์ได้ถูกเรียงร้อยสอดประสานเข้ากันอย่างสมดุลและได้รับการป้องกันที่เเน่นหนาเป็นอย่างมาก เพราะแม้เเต่เนตรเเห่งสวรรค์ยังไม่สามารถให้ข้อมูลรายละเอียดที่มากไปกว่านี้ได้เลยเสียด้วยซ้ำ

"เมื่อเข้าไปเเล้ว เจ้าจงตั้งสมาธิกำหนดจิตใจให้นิ่ง จากนั้นให้ใช้ญาณสัมผัสของตนเเผ่ออกมาเรียกหาเตาหลอมโอสถวิญญาณ..."

"และจงจำไว้ว่า ท้ายที่สุดทุกสิ่งอย่างที่เกิดขึ้นภายในนั้นเจ้าไม่สามารถเป็นผู้ชี้ชะตากำหนดได้ ข้าหวังว่าสิ่งที่เจ้ามีอยู่ที่เรียกว่าวาสนาสวรรค์จะทำให้เจ้าสมดั่งใจในครั้งนี้..." ซุนเก่าเอ่ยอวยพรเด็กหนุ่ม ก่อนที่จะย้ายตนยืนด้านข้างเพื่อให้เด็กหนุ่มได้เปิดประตูเข้าไปในห้องลับ

"ศิษย์พี่ขออวยพรให้เจ้าสมหวังตามที่ต้องการ" ไป๋เหลียนฮวาได้เอ่ยอวยพรเด็กหนุ่มไปเช่นกัน

"เข้าไปเถิดทำตามที่ข้าบอกเพียงเท่านั้น เมื่อได้รับเตาโอสถมาเเล้ว ค่ายกลด้านในจะส่งตัวเจ้าออกมาในทันที..." ซุนเกาได้เน้นย้ำเด็กหนุ่มไปอีกครั้ง

"ขอรับ" หนิงอ้ายตอบกลับ ในขณะเดียวกันร่างบางของเด็กหนุ่มก็ได้หายเข้าไปในทันที...